Σε νέα πορεία μπαίνει πλέον η χώρα μετά τις εξελίξεις στον χώρο της κεντροαριστεράς με την επιστροφή του Γιώργου Παπανδρέου στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. ή μάλλον στη Δημοκρατική Συμπαράταξη όπως ονομάζεται η συμμαχία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. με τρεις νοματαίους της ΔΗΜ.ΑΡ.
Σε μια ιστορική στιγμή για τον ένδοξο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας που έχει προσφέρει τόσα στη χώρα, ο γιος του ιδρυτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. επιστρέφει έστω κι από τα παράθυρο. Ενθουσιασμός επικρατεί σε παλαιούς ψηφοφόρους που είχαν αποτραβηχτεί από τα πολιτικά και είχαν αφοσιωθεί στο μάζεμα των χόρτων ενώ κάτι γιαγιάδες στην Αχαΐα συνελήφθησαν να ξεθάβουν σημαίες με τον πράσινο ήλιο κρυμμένες στα μπαούλα με τις προίκες που φυλούσαν για τις ακαμάτρες τις κόρες τους που έμειναν αστεφάνωτες ή προτίμησαν να ψωνίσουν νέα κουβερλί από το Zara Home.
Ο πάντα fit ΓΑΠ, συναντήθηκε με την κόρη του μακαρίτη του Γεννηματά, Φώφη και συμφώνησαν ότι όταν έχεις τέτοιους πατεράδες είναι πολύ δύσκολο να μην βγεις κάπως κομπλεξικός αλλά και ότι είναι πια ώρα για όλες τις δυνάμεις του χώρου να ενωθούν διότι κινδυνεύουν στις επόμενες εκλογές να συγκεντρώσουν λιγότερες ψήφους κι από το κόμμα των Κυνηγών.
Σε αυτή την προσπάθεια, κάλεσαν και τους υπόλοιπους παλαιούς συναγωνιστές οι οποίοι έχουν ο καθένας τους ιδρύσει κι από ένα κόμμα ή έστω μια «πρωτοβουλία» όπως λέγεται ο σχηματισμός που τα μέλη του χωράνε άνετα σε ταξί. Είναι άγνωστο αν θα ανταποκριθούν σε αυτό το κάλεσμα στελέχη όπως η Άννα Διαμαντοπούλου ή ο Γιώργος Φλωρίδης (ο ποιος;) , πάντως στο ξενοδοχείο Caravel όπου κι έγινε η συνεδρίαση βρέθηκαν πολλά ιστορικά στελέχη όπως ο Κώστας Λαλιώτης, η Βάσω Παπανδρέου, ο Γιάννης Καψής ενώ κάποιοι ορκίζονται πως είδαν και τον Φαραώ τον Τουταγχαμών.
Πάντως προβληματισμός υπήρξε από τον πρώην πρόεδρο του κινήματος, Ευάγγελο Βενιζέλο ο οποίος ως γνωστόν προτιμά να καταπιεί ένα μαγκάλι αναμμένα κάρβουνα παρά να χαιρετήσει τον ΓΑΠ. Στην ομιλία του έκανε αναφορά σε ποντίκια που το έσκασαν από το καράβι όταν εκείνος ανέλαβε να το σώσει από τα βράχια στα οποία κατευθυνόταν ενώ διαψεύδονται οι πληροφορίες που κυκλοφόρησαν ότι είπε ότι άμα τον δω μπροστά μου θα τον σκίσω τον σουρουκλεμέ.
Θα καταφέρουν να συνυπάρξουν κάτω από την ίδια στέγη ο Βαγγέλης με τον Γιώργο; Μένει να δούμε πως θα εξελιχθεί αυτή η σχέση που εν πολλοίς καθορίζει και το μέλλον της επανασύνδεσης του κόμματος που μας έδωσε στελέχη σαν τον Κίμωνα Κουλούρη και τον Γιώργο Κατσιφάρα.
Σε ένα στραβοπάτημα της μοίρας, βρέθηκα χτες το βράδυ σε ένα από τα μεγάλα μαγαζιά της νύχτας όπου τραγουδά μια ερμηνεύτρια παντελώς άγνωστη σε μένα αλλά από ότι κατάλαβα εξαιρετικά δημοφιλής στους υπόλοιπους συμπατριώτες μας και θέλω να μοιραστώ αυτή την εμπειρία μαζί σας μια και η επαφή μου με αυτόν τον κόσμο με έκανε να αμφισβητήσω ευθέως το δημοκρατικό πολίτευμα.
Δεν ήταν μόνο το άθλιο του χώρου όπου εκατοντάδες άνθρωποι ήταν στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο σε ένα απόλυτο χάος. Δεν ήταν μόνο τα αμέτρητα νεαρά κορίτσια που παραληρούσαν και κουνούσαν τα υψωμένα τους χέρια σαν τον καραγκιόζη σε μια προσπάθεια να πείσουν τους γύρω τους για το πόσο βαθιά νοιώθουν τους στίχους που η αοιδός εκφωνούσε με στεντόρειο πάθος. Δεν ήταν η ορχήστρα με τον υπέρβαρο μαέστρο με το μπλε στενό ελεκτρίκ κοστούμι που βγήκε με τριπλή υπόκλιση και ύφος 5 Χέρμπερτ Βον Κάραγιαν. Δεν ήταν καν η ίδια η πρωταγωνίστρια, ένα θλιβερά ταλαντούχο κορίτσι που έβγαζε κάθε φθόγγο με στόμφο ανείπωτο και χειρονομούσε σαν επιληπτική μαινάδα, γονατίζοντας, έρποντας, συνομιλώντας σε κάποια φάση με το ίδιο της το είδωλο που προβαλλόταν σε οθόνη. Δεν ήταν ούτε τα τραγούδια που ήταν μισερά και ασήμαντα.
Ήταν κυρίως αυτό το πομπώδες τίποτα που ξεχείλιζε από κάθε πόρο των ανθρώπων με τέτοια μανία και τέτοια ορμή για να εκφράσει το κενό που λογιζόταν για γνήσιο πάθος. Ήταν η ανάγκη όλων να με πείσουν ότι νοιώθουν, ενώ ήταν απλώς (εγκεφαλικά) νεκροί.
