Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την έκθεση της 11χρονης κόρης μου Πωλίνας, μαθήτριας της ΣΤ Δημοτικού, που έγραψε στο σχολείο... Είναι ένα μήνυμα αισιοδοξίας και αγάπης από την ψυχή ενός παιδιού...
ΘΕΜΑ ΕΚΘΕΣΗΣ:
«Ας γραψουμε λοιπον ένα γραμμα με παραληπτη ανυπαρκτο κι όπως περπαταμε ας το αφησουμε να μας πεσει, ταχα, στο δρομο»...
ΓΡΑΦΕΙ Η ΠΩΛΙΝΑ:
"Αγαπητε αναγνωστη,
σιγουρα θα απορεις για το γραμμα που τωρα εχεις στα χερια σου.
Εισαι πολύ τυχερος που η μοιρα σε εκανε να πιασεις και να σηκωσεις αυτό το βρωμικο χαρτι. Θελω να σου μιλησω για την αισιοδοξια.
Στις μερες μας λιγοι είναι οι ανθρωποι που τιμανε το κάθε δευτερολεπτο που ζουν. Τα προβληματα που εσυ αντιμετωπιζεις, τα εχουν ολοι στο νου τους σημερα, την οικονομικη κριση, την ανεργια, τη θλιψη και τελος παντων ο,τι αντιμετωπιζουν οι ανθρωποι σημερα.
Όλα αυτά τα προβληματα αποτελουν την περιφημη δυστυχια. Το να επιλεγεις τη χαρα, είναι ένα αντιδοτο που βοηθαει, κανει την αισιοδοξια μερος της ζωης μας.
Το ότι σημερα ξυπνησες ζωντανος δεν σου δινει χαρα;
Καποιοι συνανθρωποι χθες πεθαναν, καποιοι αλλοι είναι σε νοσοκομεια με ασθενειες που δεν θεραπευονται...
Να σου πω ακομα ότι το ΤΩΡΑ, αυτό το δευτερολεπτο που περασε δεν προκειται να ξαναρθει ποτε...
Εισαι ευτυχισμενος; Ωρα να λυσεις τα προβληματα σου. Ναι! Να εισαι σιγουρος για τον εαυτο σου και να τον αγαπας.
Για κανεναν ανθρωπο δεν είναι όλα ροδινα... Το εκκρεμες της ζωης κινειται αδιακοπα. Σταματαει μονο όταν «σταματησουμε» κι εμεις.
Να βαζεις στοχους και προτεραιοτητες, θα σου κανει πολύ καλο. Ποτε μη σταματας.
Οσον αφορα στη σκεψη, σκεψου μεγαλεπηβολα. Σκεψου με πεισμα, σκεψου σωστα.
Σκεψου ξεπερνωντας τα ορια του μυαλου σου, του εαυτου σου...
Καταλαβαινεις ελπιζω...
Αν σου αρεσε αυτό το γραμμα, θα σε παρακαλουσα να το ξαναπεταξεις κατω για να το βρει και να το διαβασει ο επομενος.
Ελπιζω να σε εβαλα σε σκεψεις...
Με εκτιμηση ενας αγνωστος συνανθρωπος σου".
σχόλια