Έρευνα: Να γιατί μας εκνευρίζουν ήχοι, όπως το μασούλημα

Έρευνα: Να γιατί μας εκνευρίζουν ήχοι, όπως το μασούλημα Facebook Twitter
14

Σας πιάνει μια αφόρητη αηδία ή ένας εκνευρισμός στα όρια της οργής, όταν ακούτε κάποιον δίπλα σας να μασάει ή να κάνει κλικ-κλικ παίζοντας με το στιλό του; Κατ' αρχήν, δεν είστε ο μόνος (αν το νομίζατε). Κατά δεύτερον, οι επιστήμονες μόλις βρήκαν για πρώτη φορά μια εξήγηση στον εγκέφαλο γι' αυτή την περίεργη ανθρώπινη αντίδραση, που αποκαλείται μισοφωνία. Πιστεύουν ότι ανακάλυψαν πλέον τη νευροβιολογική βάση της.

 Βρετανοί επιστήμονες συμπέραναν ότι η μισοφωνία είναι μια πραγματική εγκεφαλική διαταραχή και όχι μια φανταστική ή μόνο ψυχική αντίδραση. Σε συγκεκριμένους ανθρώπους ορισμένοι ήχοι «πυροδοτούν» συγκεκριμένες αλλαγές στην εγκεφαλική δραστηριότητα, οι οποίες συνδυάζονται με επιτάχυνση των χτύπων της καρδιάς, ακόμη και με έκκριση ιδρώτα.

 Οι ερευνητές των πανεπιστημίων University College Λονδίνου και Νιούκαστλ, με επικεφαλής τον καθηγητή γνωστικής νευρολογίας Τιμ Γκρίφιθς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας "Current Biology", σύμφωνα με το BBC και τη βρετανική «Τέλεγκραφ», μελέτησαν τους εγκεφάλους 20 μισοφωνικών ανθρώπων και -για λόγους σύγκρισης- 22 άλλων χωρίς μισοφωνία.

 Διαπιστώθηκε ότι στα άτομα με μισοφωνία μια περιοχή του εγκεφάλου που περιλαμβάνει τον μηχανισμό ελέγχου των συναισθημάτων, εμφανίζει υπερδραστηριότητα στο άκουσμα ορισμένων ήχων. Η περιοχή αυτή εμφανίζει διαφορετικές νευρωνικές συνδέσεις με άλλα μέρη του εγκεφάλου στους ανθρώπους με μισοφωνία, σε σχέση με τους υπόλοιπους ανθρώπους.

 «Για πολλούς ανθρώπους με μισοφωνία αυτό θα είναι ευπρόσδεκτο νέο, καθώς για πρώτη φορά βρήκαμε μια διαφορά στη δομή και λειτουργία του εγκεφάλου τους. Η μελέτη μας δείχνει ότι υπάρχουν σημαντικές εγκεφαλικές μεταβολές, που θα πρέπει να πείσουν τους σκεπτικιστές στην ιατρική κοινότητα ότι πρόκειται για μια πραγματική διαταραχή», δήλωσε ο δρ Σουκμπιντέρ Κουμάρ του Ινστιτούτου Νευροεπιστήμης του Νιούκαστλ. Όπως είπε, το πιο δυνατό αίσθημα των μισοφωνικών είναι ο θυμός και όχι η αηδία.

«Εγώ ο ίδιος ανήκα στους σκεπτικιστές, εωσότου είδα τους ασθενείς στην κλινική και κατάλαβα πόσο εντυπωσιακά όμοια είναι τα χαρακτηριστικά του εγκεφάλου τους» δήλωσε ο Γκρίφιθς.

Η μισοφωνία μπορεί να εμφανισθεί σε μικρά παιδιά, σε σημείο που να ενοχλούνται τόσο πολύ από τους ήχους που κάνουν οι άλλοι όταν τρώνε, ώστε μπορούν να φάνε μόνο όταν είναι μόνα τους.

«Το μόνο που μπορώ να περιγράψω, είναι ότι ήθελα να χτυπήσω τους ανθρώπους στο πρόσωπο, όταν άκουγα το θόρυβο που έκαναν τρώγοντας» δήλωσε χαρακτηριστικά η 29χρονη Ολάνα Τάνσλεϊ-Χάνκοκ, που είχε έντονη μισοφωνία από την ηλικία των οκτώ ετών και έπρεπε να τρώει στη μοναξιά της κρεβατοκάμαράς της.

Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κάποια θεραπεία για τη μισοφωνία, ενώ δεν είναι ξεκάθαρο πόσο συχνή είναι στον πληθυσμό, καθώς δεν υπάρχει κάποιος σαφής τρόπος για να διαγνωσθεί. Πάντως η ανακάλυψη του «αποτυπώματός» της στον εγκέφαλο, ελπίζεται ότι μπορεί μελλοντικά να οδηγήσει σε κάποια θεραπεία.

Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ

14

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δείτε τις πέντε καλύτερες φωτογραφίες του National Geographic για το 2024

Τech & Science / Δείτε τις 4 καλύτερες φωτογραφίες του National Geographic για το 2024

Οι φωτογραφίες «αποτυπώνουν μια προκλητική ματιά στα θαύματα του κόσμου γύρω μας, τα οποία μας δίνουν ένα αναζωογονητικό διάλειμμα από το ταραχώδες φθινόπωρο που περάσαμε όλοι», γράφει το περιοδικό
LIFO NEWSROOM
ΗΠΑ: Ομάδα φοιτητών εκτόξευσε «ερασιτεχνικό» πύραυλο πιο ψηλά από ποτέ

Τech & Science / Φοιτητές Ελληνοαμερικανού κοσμήτορα μηχανικής εκτόξευσαν «ερασιτεχνικό» πύραυλο πιο ψηλά από ποτέ

Η επιτυχία έχει και ελληνικό χρώμα, καθώς ο διακεκριμένος Ελληνοαμερικανός επιστήμονας, Γιάννης Γιόρτσος είναι Κοσμήτορας της σχολής μηχανικής του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας, στην οποία σπουδάζουν οι φοιτητές που έσπασαν το ρεκόρ
LIFO NEWSROOM

σχόλια

8 σχόλια
Δυστυχώς η συγκεκριμένη πάθηση δεν είναι απλά ηχοι που μας γίνονται εκνευριστικοί ή μας ανατριχιάζουν. Ειναι μια ανυπόφορη αίσθηση θυμού και οργής απέναντι στα πιο αγαπημένα σου πρόσωπα. Απομόνωση. Μοναξιά. Δεν έχουμε άλλη λύση.
Απιστευτο..μετα απο τοσα χρονια, μαθαινεις επιτελους οτι αναγνωριζεται και επιστημονικα η συγκεκριμενη "περιεργη" αντιδραση με επισημη ονομασια κιολας.Και το ακομα καλυτερο,οτι δεν εισαι μονος!Φουλ μισοφωνικος!
"Το μόνο που μπορώ να περιγράψω, είναι ότι ήθελα να χτυπήσω τους ανθρώπους στο πρόσωπο, όταν άκουγα το θόρυβο που έκαναν τρώγοντας". Αυτό ακριβώς! Όχι μόνο να τους χτυπήσω ή να τους σπάσω τα μούτρα (δόντια, μύτη) αλλά ακόμη και να κάνω φόνο (φυσικά και δεν θα κάνω, ελπίζοντας να μην μου στρίψει καμια ώρα, ο άνθρωπος δεν θέλει και πολύ). Εκτός από αυτά που αναφέρει η/ο "βλαχάκι (το)" και το άρθρο, θα προσθέσω επίσης, το ροχαλητό, την βαριά ανάσα και όταν κάποιος "παίζει" με το στόμα του, την γλώσσα ή τα δόντια και ακούγονται αυτοί οι ήχοι. Είναι τόσα πολλά πράγματα που με εκνευρίζουν, που αυτή αυτή την στιγμή, μου διαφέυγουν. Ώρες-ώρες, αισθάνομαι ψυχοπαθής, ειδικά την στιγμή που σκέφτομαι τον φόνο...!Βρείτε άμεσα την θεραπεία μπας και τη γλυτώσουμε κι εμείς και τα θύματά μας.
Το ροχαλητό είναι ακούσιο και σίγουρα αυτός που ροχαλίζει (μεταξύ αυτών κι εγώ) δεν το ελέγχει.Τα περισσότερα από τα υπόλοιπα είναι συνήθειες που μπορούν με λίγη καλή θέληση να αλλάξουν.
Όχι δεν γίνεται να σταματήσουν να αναπνέουν ή να μασάνε (ακόμα και με τον πιο διακριτικό τρόπο) ή να κάνουν τον οποιοδήποτε θόρυβο. Άνθρωπος με τέτοια διαταραχή δεν μπορεί εύκολα να συμβιώσει με οτιδήποτε δημιουργεί ήχους δίχως να καταλήξει δολοφόνος.
> Μασούλημα (ειδικά με ανοιχτό το στόμα – καλέ κλείστο το ρημάδι, που με τo Savoir Vivre έχει πάρει διαζύγιο!)> Τσίχλα (ειδικά τα κλατσα-κλούτσα: πετυχαίνω καμιά φορά μία κατσίκα στο μετρό -ναι, εσύ κυρά μου της γραμμής 3, με το βαμμένο ξανθό- και θα ήθελα πάρα πολύ να της πω να βγάλει τον ΣΚΑΣΜΟ. Σε ακούει όλο το βαγόνι χριστιανή μου!!!)>Κομπολόγια manspreading μπαρμπάδων (κάθε τύπου, αν μπορώ προσπαθώ να απομακρύνομαι από την πηγή του θορύβου).>κρακ-κρακ τα δάκτυλα ή τα κόκκαλα (ίου! Άου! Μηηηηηηη! Όχι γιατί το κάνει αυτό σε όλους και στον εαυτό σου;;;)>κρίτσι-κρίτσι των νυχιών>τακα-τακα: πληκτρολόγηση σε ιδιαίτερα έντονο ρυθμό (ειδικά όταν υπάρχουν μακριά νύχια)>τάβλι/ ρακέτες (…μέσα στην γλυκιά ραστώνη, του καλοκαιρινού απομεσήμερου και το θρόισμα των φύλλων και το κυματάκι πλάτσα-πλούτσα κι όλα τα ζεν πράγματα, έχεις το τίκι-τάκα-τίκι-τάκα! ΣΚΑΣΤΕ ΡΕ ΓΙΔΙΑ, ΛΕΣ ΚΑΙ ΦΤΙΑΧΤΗΚΕ ΟΛΗ Η ΠΛΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΘΟΡΥΒΕΙΤΕ!)>τζιτζίκια (…και καλά το μεσημέρι – αλλά και τρεις η ώρα το βράδυ, σε εποχή καύσωνα; ΣΚΑΣΤΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΓΡΥΛΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΠΙΟ ΧΑΜΗΛΗ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ!) :-P
Μα! Είναι τόσο εκκωφαντικά ώρες-ώρες!Ξέχασα ν' αναφέρω αυτούς τους άθλιους ήχους που παράγονται από μπαρμπάδες που στριφογυρνούν την γλώσσα μέσα στο στόμα τους, για να καθαρίσουν τα δόντια τους. Υπάρχουν και οδοντογλυφίδες άνθρωποι!
Κομπολόι, ρακετες, κοψιμο νυχιων με νυχοκοπτη, ομιλια σε κινητο, κλαμα μωρου, γαβγισμα. ΓΚΡΡΡΡΠαραδοξως τα τζιτζικια τα βρισκω χαλαρωτικα, ενω το μασουλημα και το σπασιμο των δαχτυλων δε μ'ενοχλουν.
Τσίχλες,μάσημα τροφής,ρακέτες : ενοχλητικά πολύ!Μπαρμπάδες με κομπολόι σε κλειστό χώρο:όνειρα καταστροφής και τοποθέτησης κομβολογίου εκεί που δεν πιάνει ποτέ ήλιο!