Ο Ρατσισμός στα μεγαλεία του

Ακολουθεί ένα αληθινό συμβάν που με συγκλόνισε!
Εχθές το μεσημεράκι, όντας φοιτητής στην Θεσσαλονίκη, πλύθηκα, ντύθηκα και πήγα να πάρω το αστικό να κατεβώ στο κέντρο. Όπως πάντα με τα hands free και μουσική στο τέρμα. Κι εκεί που προχωράει το αστικό ακούω κάτι φωνές, βγάζω τα ακουστικά και ακούω έναν μαλάκα να βρίζει μία γυναίκα. Σηκώνομαι στις μύτες για να δω τι γινόταν στην πίσω πόρτα καθώς άκουγα εκφράσεις του τύπου «ήρθατε εδώ και μας κατσικωθήκατε», «κατέβα κάτω τώρα μωρή» ή «άντε στο διάλο μαύρη» (ντρέπομαι και μόνο που το γράφω το «μαύρη»!) και βλέπω μια γλυκιά μελαμψή κυρία, εμφανώς ντροπιασμένη και βουρκωμένη. Ο αγριάνθρωπος αυτός φώναζε «σταματήστε το λεωφορείο να την κατεβάσω! σταματήστε το λεωφορείο να την κατεβάσω!». Σταματάει κι ο οδηγός να πάει να δει τι γίνεται και με το που πάει η κυρία κατεβαίνει και προσπαθεί να υποστηρίξει τον εαυτό της. Φωνάξαμε 2-3 «τι μαλάκας είσαι εσύ;» και «σκάσε παλιορατσιστή» ή «κουμάντο σπίτι σου» αλλά πιο πολύ ένα παλικάρι που μάλωνε κανονικά εξ αποστάσεως με αυτόν τον αγροίκο. Μηδενική ντροπή δεν ένιωσε, ήθελε να βγει κι από πάνω και έλεγε μέχρι να φτάσουμε στην επόμενη στάση «κατέβα κάτω ρε να δούμε πόσο μάγκας είσαι» και άλλα τέτοια όμορφα λόγια και το αποκορύφωμα ήταν το ότι κατέβηκε και ήρθε να το κατεβάσει το παιδί με το ζόρι να το δείρει και προφανώς δεν τα κατάφερε (πάλι καλά)! Τέλος πάντων, να μην τα πολυλογώ ένιωσα πολύ μεγάλη ντροπή, τεράστια θλίψη για την κοινωνία μας και γενικά θέλω όποιος είναι έστω και λίγο ευαισθητοποιημένος ως προς τους αλλοδαπούς που δεν ενοχλούν κανέναν και δέχονται τέτοιες επιθέσεις, όχι απλά να παίρνει το μέρος τους, αλλά να φτύνει και αυτούς τους πεταμένους στα μούτρα.