Με τις ημερομηνίες της αξιολόγησης να χάνονται η μία μετά την άλλη, βρισκόμαστε πάλι σε ένα τεράστιο φιδάκι που μόλις φέραμε ασόδυο και πέσαμε στο νταμάκι με τον πύθωνα γυρνώντας κατευθείαν στο καλοκαίρι του 2015. Μια δήθεν δραματική και μαχητική διαπραγμάτευση όπου η κυβέρνηση αγωνίζεται να μην εφαρμόσει ό,τι έχει ήδη συμφωνήσει πετώντας μονίμως την μπάλα στην εξέδρα και καλώντας εμάς, τους ψηφοφόρους δηλαδή, να την φέρουμε πίσω σαν καλά και υπάκουα παιδιά που είμαστε.
Οι συζητήσεις για Grexit αναζωπυρώνονται, σιγά σιγά η δραχμούλα μπαίνει πάλι στην κουβέντα και οι καταθέσεις στις τράπεζες μειώνονται παρά τα capital controls που κλείνουν όπου να'ναι δύο χρόνια. Ναι, αυτά τα capital controls που θα κρατούσαν λίγες μέρες, μετά κάποιες εβδομάδες, μετά λίγους μήνες και τα οποία κανείς πια δεν αναρωτιέται καν πότε θα αρθούν. Και πώς να αρθούν όταν τον τελευταίο μήνα οι καταθέσεις μειώθηκαν 2,5 δις; Αν συνεχίσουμε με αυτές τις αλλεπάλληλες επιτυχίες, το πιθανότερο είναι να μειωθεί το ποσό της ανάληψης που μπορούμε να κάνουμε το μήνα. Θρίαμβος!
Και αναρωτιέται κανείς, είναι δυνατόν η κυβέρνηση να είναι τόσο ανίκανη; Είναι δυνατόν να μην αντιλαμβάνονται τι κάνουν; Είναι απλά ένα μάτσο χαβαλέδες που δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα; Μπορεί να είναι τόσο βλαμμένοι που να πιστεύουν ακόμη τα νταούλια που θα χόρευαν οι αγορές και το ότι οι δανειστές θα μας παρακαλούσαν για να μας δανείσουν;
Είμαι πλέον πεπεισμένος, η κυβέρνηση δε θέλει και ούτε ήθελε ποτέ καμία συμφωνία, το μόνο που θέλει είναι να κάνει τον Έλληνα να εκνευριστεί με τους εταίρους. Δεν τους ενδιαφέρει τι και πόσο ζημιά προκαλούν στην οικονομία, όσο μπορούν να κωλυσιεργούν χωρίς να κοπεί εντελώς το οξυγόνο, θα το κάνουν. Και αν ο ασθενής πάθει εγκεφαλική βλάβη από την έλλειψη οξυγόνου χωρίς να πεθάνει, τόσο το καλύτερο: όσο πιο ηλίθιος και εξαθλιωμένος ο ασθενής, τόσο πιο εύκολα διαχειρίσιμος.
Προς αυτή την κατεύθυνση έχει αρχίσει να κυκλοφορεί και η πιθανότητα ενός ακόμα δημοψηφίσματος που θα θέτει το ερώτημα που ήθελε από την αρχή να θέσει ο ΓΑΠ: Θέλετε ρε βόδια να παραμείνετε στο Ευρώ ή να γυρίσουμε στο εθνικό πατσαβούρι που εμείς θα το λέμε νόμισμα; Μόνο που αν το δημοψήφισμα γινόταν τότε, το αποτέλεσμα θα ήταν δεδομένο, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων θα ψήφιζαν υπέρ του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος και θα καθαρίζαμε για πάντα αφού ο λαός θα είχε πάρει θέση και μερίδιο ευθύνης στις αποφάσεις, ενώ τώρα με την οργή που έχει καταφέρει δολίως να συμπυκνώσει ο ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η έκβαση ενός τέτοιου δημοψηφίσματος είναι μάλλον αβέβαιη.
Λέγεται μάλιστα ότι αύριο ο Αλέξης θα απευθύνει διάγγελμα προς τον Ελληνικό λαό όπου πιθανώς να ανακοινώσει ένα τέτοιο δημοψήφισμα παρότι το Μαξίμου το διαψεύδει και κατηγορεί την αντιπολίτευση ότι διασπείρει ψευδείς ειδήσεις. Θα το κάνει ή είναι ένας ακόμη από τους γνωστούς διαπραγματευτικούς ελιγμούς που έχουν φέρει τα εκπληκτικά αποτελέσματα που όλοι βιώνουμε;
Θα μου πεις, αν ήθελε να κάνει κάτι τέτοιο ο Τσίπρας, γιατί δεν το έκανε το καλοκαίρι του 2015 με το πρώτο δημοψήφισμα; Δεν ξέρω, ίσως ήθελε απλώς να ξεφορτωθεί τους Λαφαζανικούς που ήταν και η μόνη εσωκομματική αντιπολίτευση που είχε. Ίσως απλώς κώλωσε όταν αντιλήφθηκε το μέγεθος της καταστροφής και να αντιλήφθηκε ότι δεν είχε πορώσει αρκετά το λαό ενάντια στην Ευρώπη, τουλάχιστον όχι τόσο πολύ που να του συγχωρέσουν την πείνα και την κατάντια που συνεπάγεται ένα Grexit. Ίσως απλώς να βαριόταν και να ήθελε να πάει διακοπές, τι να σου πω και 'γω, δεν ξέρω.
Είναι δυνατόν αυτοί οι τύποι να έχουν καταστρώσει ένα τόσο σατανικό σχέδιο για να μας κάνουν Βενεζουέλα; Δεν πίστευα ποτέ ότι έχουν τη δυνατότητα να σχεδιάσουν και να οργανώσουν τίποτα, απλώς προσπαθώ και εγώ να εξηγήσω πως είναι δυνατόν κάποιος να είναι τόσο πολιτικά και στρατηγικά καθυστερημένος.
σχόλια