Στο σημερινό «Α μπα»: ο δήμιος

Στο σημερινό «Α μπα»: ο δήμιος Facebook Twitter
167


__________________
1.

Αγαπητη Α μπα ειμαι λατρης του θεατρου ,αλλα δυστυχως πηγαινω 2-3 φορες το χρονο λογω του κοστους. Μια απλη παρασταση εχει 15 ευρω εισητηριο και οι πιο <<ενδιαφερον>> παραστασεις ξεκινουν απο 30 ευρω οπου δεν βλεπεις τιποτα γτ σε βαζουν στις πισω θεσεις ... Θεωρω πως οι υψηλες τιμες των παραστασεων αποτελουν την αιτια αποφυγης των ανθρωπων να δωσουν σημασια στο θεατρο ,με αποτελεσμα να δημιουργειται ενα πληγμα στη τεχνη... Κατανοω πως ενα θεατρο εχει εξοδα κλπ αλλα δεν θα τους δικαιολογησω ,ειναι απαραδεκτο να πληρωνεις 80 ευρω για μια μπροστινη θεση ειδικα στο ηρωδειο που η μπροστινη θεση φτανει κ στα 200 ευρω ... Αγαπητη α μπα κ οποιος το διαβασει ποια ειναι η αποψη σας;
-Kωνσταντινα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Έχεις ακούσει ποτέ γονείς να λένε στο παιδί τους «ασχολήσου παιδί μου με το ποιοτικό θέατρο, θα έχεις πάντα δουλειά και καλό μισθό μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει;» Όχι;


Λες ότι κατανοείς ότι ένα θέατρο έχει έξοδα «κλπ» αλλά δε νομίζω ότι έχεις κάτσει να το σκεφτείς στην πραγματικότητα. Δεν ξέρεις καν πόσο πληρώνει ένα θέατρο στην ΔΕΗ, τι ποσοστό των εισιτηρίων πάει στο κράτος, τι φόρους πληρώνει, αλλά τα 80 είναι απαράδεκτα και δεν θα τους δικαιολογήσεις. Σε ποιο δεδομένο βασίστηκες για να κρίνεις το απαράδεκτο της τιμής; Στο δικό σου πορτοφόλι. Εσύ θεωρείς απαράδεκτο το εισιτήριο των 80 ευρώ. Εγώ μπορεί να θεωρώ απαράδεκτο να κάνει 40. Άλλος τα 15. Γιατί να μην είναι όλα πιο φτηνά; Γιατί να μην είναι πιο φτηνά τα βιβλία, που μας αρέσουν κι όλας; Γιατί να μην είναι πιο φτηνά τα Theory, που έχουν καταπληκτικά παντελόνια; Γιατί να μην είναι πιο φτηνό το γάλα και το τυρί; Ακόμα καλύτερα, γιατί να μην είναι ΟΛΑ ΔΩΡΕΑΝ;


Αφού σου αρέσει το θέατρο, μίλα με κάποιον που δουλεύει στον χώρο, και ρώτα τον τι μπαίνει και τι βγαίνει, και πόσοι μένουν απλήρωτοι. Μετά, δες πόσο κάνουν τα εισιτήρια για θέατρο σε άλλες χώρες. Και πες μας και τι δουλειά κάνεις, για να σου πω ότι παίρνεις πάρα πολλά, και να παίρνεις λιγότερα να είναι πιο προσβάσιμες οι υπηρεσίες σου.

__________________
2.

Στο τραπέζι που ήμουν πριν λίγο, με ρώτησε κάποια κυρία (φίλη πεθερικών)τι εννοούμε όταν λέμε προσθετική στα δόντια. Και της απάντησα: αυτά που έχετε βάλει κι εσείς. Χωρίς πρόθεση να την προσβάλλω, πιο πολύ μάλλον σκέφτηκα (υποθέτω) αφού έχεις βάλει θήκες γιατί ρωτάς. Γυρνώντας σπίτι μου είπε ο άντρας μου ότι την έστειλα μ αυτό που είπα, και ότι ήταν σαν να ήμουν πλαστικός και να της έλεγα ,χμ τι ειναι το μποτοξ, να αυτό που έχεις κάνει στο μέτωπο σου.
Και όταν του είπα ότι καλά κάνει και μου τα λέει, γιατί μπορεί εγώ να μην καταλαβαίνω πως το λέω εκείνη τη στιγμή, μου είπε κι άλλο. Όταν πετάχτηκες και μου είπες: να μίλησε και ο ειδικός, μου ήρθε να σου δώσω μια μουτζα και να σου πω: να μωρη βλαχαρα!!!!!! Έχω κοκκαλώσει και κάθομαι τώρα 1:30 τη νύχτα και σου γράφω. Του το είπα αυτό γιατί συνέχεια κάνει αρνητικά σχόλια για το εξωτερικό χωρίς να γνωρίζει, χωρίς να έχει ζήσει έξω, δηλαδή σαν την Ελλάδα πουθενά. Και γενικά μιλάει με υποθέσεις και να το άκουσα εδώ να το άκουσα εκεί, χωρίς καμία βάση και επειδή το ξέρω πλέον είμαι δύσπιστη σ αυτά που λέει.
Ποια είναι η γνώμη σου γι αυτό γενικά;
Γενικά είμαι ντροπαλή και θα λεγα και ανασφαλής. Είχα διαβάσει ότι μπορεί να γινόμαστε και επιθετικοί όταν στρέφεται η προσοχή σε μας.
Λένα σ'αγαπώ!


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν είμαι σίγουρη ότι οι δύο αυτές ιστορίες μπαίνουν στην ίδια ερώτηση. Δεν ξέρω και ποια είναι η ερώτηση σου, το «ποια είναι η γνώμη σου γενικά» δεν βοηθάει καθόλου τον άλλον. Κάτι σε απασχολεί, συγκεκριμένο, δεν θέλεις να σου πω τη γνώμη μου γενικά. Αφού δεν ρωτάς, σκόρπιες παρατηρήσεις:


1. Δεν ξέρω πώς συνδυάζεται το «ντροπαλή και ανασφαλής» με την απάντηση που έδωσες στην κυρία με τις θήκες. Μπορεί να μην ήθελες να την προσβάλεις, αλλά δεν μοιάζει με απάντηση ντροπαλού και ανασφαλούς ανθρώπου.


2. Ίσως θέλεις να πεις ότι σου λείπουν οι κοινωνικές δεξιότητες, η «ανάγνωση του χώρου», και γι'αυτό είπες στον άντρα σου να σου λέει όταν καταπατάς κάποιες παραδοχές;


3. Τότε εξηγείται το σχόλιο σου «μίλησε και ο ειδικός» που έκανες μάλλον μπροστά σε άλλους, πολύ κακώς. Το σχόλιο είναι δικαιολογημένο, αυτό που δεν δικαιολογείται είναι η εκδήλωση περιφρόνησης στον σύντροφό σου, ούτε όταν είσαστε μόνοι σας, ούτε μπροστά σε άλλους. Αλλά μπροστά σε άλλους είναι χειρότερο.


4. Ο εκνευρισμός του άντρα σου είναι κατανοητός, αλλά η μούντζα και η βρισιά, καθόλου.


5. Παρομοίως, η ανάγκη του να δείξει ότι ξέρει πράγματα που δεν ξέρει, και η ανάγκη του να νιώσει καλύτερα μειώνοντας ό,τι φαντάζει απλησίαστο, είναι δείγματα χαρακτήρα που ταιριάζουν με την ανωτέρω μούντζα και την βρισιά.


6. Για το (4) και το (5) δεν μπορώ να σου πω κάτι άλλο. Εσύ τον παντρεύτηκες. Κάτι θα ήξερες.

__________________
3.

Α μπα πως εισαι; Μ αρεσει πολυ η στηλη σου! Λοιπον εδω και κατι μερες με τριγυριζει μια σκεψη αλλα θα ηθελα πρωτα μια συμβουλη πριν τη βαλω σε εφαρμογη. Θελω να σου πω καταρχας πως το καλοκαιρι εδωσα πανελληνιες -περασα στη σχολη που μου αρεσε- και τωρα ξεκινω μια νεα ζωη. Αρχισα να δουλευω, νοικιασα το δικο μου -μικρο- σπιτι και περναω ωραια. Το προβλημα μου, ειναι τα περιττα κιλα που πηρα λογω των πενελληνιων. Παντα βρισκομουν 1-2 κιλα πανω απο το κανονικο , μονο που τωρα πηρα αλλα 5 συνολο 7. Δεν χρειαστηκε ομως να παω σε διαιτολογο. Μειωσα την ποσοτητα της τροφης μου, και ξεκινησα γυμναστικη και εχω χασει ηδη τα μισα. Το θεμα ειναι πως σκεφτομαι να κανω μια οριστικη αλλαγη στην εμφανιση μου: θελω να αποκτησω το σωμα των μοντελων , ναι αυτων που καθημερινα μας προβαλλουν σαν πρυτυπο που δεν πρεπει να ακολουθουμε , γιατι τα σωματα τους δεν ειναι υγιη, και οι ιδιες οι κοπελες ειναι ξερακιανες, και ας κλεισουμε τελως παντων αυτα τα χαζοπεριοδικα μοδας. Κι αυτο ειναι το προβλημα μου. Πως ενω θελω πραγματικα με γυμναστικη και καταλληλη διατροφη να αποκτησω αυτο το σωμα (δεν με νοιαζει να μοιαζω απαραιρητα στα μοντελα, ουτε με καποια γυναικα-μοντελο συγκεκριμενη, απλως χρησιμοποιηση τη λεξη αυτη για να γινει αμεσως κατανοητο το σωματοτυπο που εχω στο μυαλο μου) ενω λοιπον το θελω, φοβαμαι την κοινωνικη κριτικη -πως αδυνατισες ετσι κοπελα μου;- , φοβαμαι μηπως οντως με εχουν επηρρεασει αυτα τα προστυπα <<της τελειοτητας>> και δεν το γνωριζω, αλλα πιο πολυ φοβαμαι μηπως οι αλλοι νομιζουν πως επηρρεαστηκα, ενω αυτο δεν εχει γινει και με χλευασουν. Τι να κανω Αμπα;
-Στέλλα

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Στέλλα, αυτές οι κοπέλες δεν απέκτησαν αυτό το σώμα με δίαιτα και γυμναστική. Φυσικά δεν τρώνε ποτέ τίποτα και υποθέτω ότι γυμνάζονται, αλλά κυρίως ανήκουν στο 0,01% του πληθυσμού που γεννιέται με αυτόν τον υπερφυσικό σωματότυπο. Είναι πανύψηλες και δέκα κιλά, και ήταν έτσι από πέντε χρονών. Βάλε και τα εκατό φίλτρα, τον φωτισμό και τα φότοσοπ, και έχεις τη γνωστή εικόνα.


Αυτό που με ανησυχεί είναι πόσο δεν καταλαβαίνεις ότι φυσικά και έχεις επηρεαστεί από τα περιοδικά και την τηλεόραση και το ίντερνετ. Πώς λες να σου ήρθε αυτή η εικόνα στο μυαλό, αυθόρμητα; Θέλεις να καταφέρεις κάτι που δεν γίνεται, εκτός αν ανήκεις στο ελάχιστο εκείνο τμήμα του πληθυσμού που γεννιέται με αυτές τις προδιαγραφές. Να κάνεις δίαιτα και γυμναστική και να αποκτήσεις κορμάρα, και μπράβο σου, αλλά υπάρχουν πολύ συγκεκριμένα όρια στο τι είναι υγιές, και δεν είναι δύσκολο να τα ανακαλύψεις. Σίγουρα δεν είναι αυτό που έχεις στο μυαλό σου, γιατί αυτό που έχεις στο μυαλό σου – μόνη σου το λες! – «τα σώματα τους δεν είναι υγιή και ας κλείσουμε επιτέλους τα χαζοπεριοδικά μόδας». Δεν ακούς τον εαυτό σου; Λες μόνη σου ότι δεν είναι υγιή, αλλά μετά λες ότι θέλεις να γίνεις ακριβώς έτσι; Και αυτό που σε απασχολεί είναι τι θα πουν οι άλλοι;


Στέλλα πρόσεχε πάρα πολύ τι κάνεις με το σώμα σου γιατί ένα έχεις και οι βλάβες που μπορεί να προκαλέσεις δεν είναι πάντα ανατρέψιμες. Βαδίζεις σε πάρα πολύ επικίνδυνο μονοπάτι. Αν θέλεις κορμί, πήγαινε σε διαιτολόγο και σε γυμναστή και κάνε ερωτήσεις. Κλείσε όντως τα χαζοπεριοδικά και προσγειώσου. Το σώμα δεν είναι χτένισμα για να το παραγγείλεις.


__________________
4.

Γεια σου Α μπα,

μου φαινεται περιεργο που σου γραφω συνηθως σε διαβαζω,

ειμαι 23 και εντελως χαμενη. Περσι περασα την πρωτη σοβαρη μου ερωτικη απογοητευση, το ξερω αργα αλλα λογω καταπιεσμενης σεξουαλικοτητας. Εκεινη λοιπον με πληγωσε, με φωναξε straight, ενω περναγα καθε μερα μαζι της και ουσιαστικα της εδωσα οτι ειχα και δεν ειχα, και προχωρησε. Ετσι απλα. Ονομαζοντας τα παντα φιλια, αφηνοντας με συξυλη. Σε φιλους και λοιπα δεν λεω και πολλα. Αλλα μεσα μου νιωθω παρα πολυ πληγωμενη. Λογω ομοφοβιας της οικογενειας μου εχω περασει πολλα, κατι που το ηξερε και παλι μου φερθηκε χειροτερα απτη μανα μου. Ολα αυτα εγιναν βεβαια α και με το να με μειωνει μπροστα σε τριτους, να με βριζει, να με λεει κατεστραμενη, να λεει σε ολους οτι εχω καταθλιψη, που ισχυει αλλα οκ και οτι με εχουνε βιασει μικρη, δικο της συμπερασμα. Παρολαυτα εγω μεσα μου συνεχιζω να την εχω σε πρωτη προτεραιοτητα. Τωρα νιωθω μια απομονωση γιατι οι φιλοι μου δεν μπορουν να καταλαβουν πως εγινε ολο αυτο, ειδικα με γυναικα, αυτη η ιστορια με απομακρυνε απο εναν κυκλο που ενιωθα οτι αποδεχοταν την ταυτοτητα μου, αφου κατα τα λεγομενα της δεν αξιζω μια, και η οικογενεια μου δεν υπαρχει αφου ολο αυτο δεν υπαρχει επισης, πρεπει να βρω κανα καλο παλικαρι να αποκατασταθω. Γενικα συχνα δεν μπορω να σηκωθω απτο κρεβατι, γενικα το παλευω ομως νιωθω οτι ισως ειχε δικιο, ισως ειμαι οντως κατεστραμενη. Μου λειπει απιστευτα και το μονο που κανω ειναι να κατηγορω τον εαυτο μου, να σκεφτομαι οτι αν ειχα αποδεχτει τον εαυτο μου τωρα θα ειμασταν μαζι κλπ κλπ κλπ. Ενω εχει κλεισει σαν θεμα, και εκεινη ειναι μια χαρα, εγω τι ζορι τραβαω και δεν ξεκολαει το κεφαλι μου?
Α να σημειωσω οτι η ολη ιστορια ειχε μεσα και μια δοση ναρκωτικων, οποτε οι κουβεντες αυτες λεγονταν οχι και τοσο νηφαλια. Α και επισης μου αφησε και μενα λιγο το βαπορι απτην Περσια, ο μονος τροπος να κοιμηθω.
- μαμουμαμουνια

 

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Πήγαινε το γρηγορότερο σε έναν ψυχολόγο αγαπητή φίλη. Δεν έχεις στήριξη από οικογένεια, και η αποδοχή της σεξουαλικότητας σου είχε πολύ κακό ξεκίνημα. Δεν θα ήσασταν μαζί αν είχες αποδεχτεί τον εαυτό σου γιατί αυτή η κοπέλα είναι απείρως περισσότερο μπλεγμένη με το θέμα από σένα, και το πράγμα δεν πήγε καλά επειδή αυτή δεν μπορεί να δεχτεί τον εαυτό της. Όλα όσα είπε σε σένα, στον εαυτό της ήθελε να τα πει.


Η καταπιεσμένη σου σεξουαλικότητα σε έκανε να πέσεις στον πλέον ακατάλληλο άνθρωπο, και η απειρία σου σε κάνει να μην καταλαβαίνεις ποιος από τους δύο είναι ο κατεστραμμένος. Ξανά, πήγαινε σε έναν ψυχολόγο να μιλήσεις γιατί μέσα από δω ούτε την επιφάνεια δεν μπορούμε να ξύσουμε.


__________________
5.

καλησπερα θα μπω κατευθειαν στο θεμα ,ειμαι παντρεμενη με πολιτικο γαμο και εχω ενα παιδακι 1 μιση χρονων ..
για το μωρο ειχα βρει νονα σχεδον απ'οταν γεννηθηκε ομως δεν μπορουσα να βρω κουμπαρους.
δυστηχως το ειπα σε μια ξαδερφη μου η οποια καταενθουσιαστηκε με την ιδεα να μας παντρεψει αλλα και να μας βαπτισει το μωρο
της εξηγησα οτι εχουμε βρει νονα αλλα ενταξει θα μπει σαν δευτερη μιας και εδειχνε τοση αγαπη για το μωρο
ηρθε και ειδε το μωρο απο κοντα εφερε του κοσμου τα δωρα σε ολους μας και γενικα ηταν μες στην τρελη χαρα
οστωσο ομως χωρισε με τον αντρα της εκανε καποια πολυ ασχημα πραγματα τα οποια δεν μ αρεσαν καθολου και πανω απ'ολα αρχισε να μου λεει πολλα ψεμματα με αποτελεσμα να ξενερωσω (απο την αρχη δεν ημουν ενθουσιασμενη με το θεμα και αυτο ηταν το κερασακι στην τουρτα )
και σαν να μην φτανει αυτο με τον αντρα μου εχουμε ασχημη σχεση και αποφασισαμε να κανουμε μονο βαπτιση οπωτε δεν θα γινει γαμος αρα δεν χρειαζομαι κουμπαρους
αυτη πιστευει ακομα οτι θα ειναι η νονα και αποκαλει το παιδι βαπτιστηρι παντου
εγω ομως δεν την θελω για νονα και δεν ξερω πως να τις το πω ! ειναι ξαδερφη μου και θα παρεξηγηθει ολο το σοι
ο καιρος πλησιαζει και ακομα δεν της το εχω πει οτι δεν την θελω γιατι δεν ξερω πως προσπαθω να σκεφτω τι ψεμμα θα βρω αλλα ντρεπομαι πολυ ! τι να κανω ? τι να τις πω ?


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Εχμ, και ως παντρεμένη με πολιτικό γάμο, παντρεμένη είσαι. Το αν θα κάνεις θρησκευτικό γάμο τώρα, αυτό είναι το κερασάκι στην τούρτα. Το πρόβλημα που έχεις είναι με τον άντρα σου και όχι με την ξαδέρφη σου. Είσαι παντρεμένη με έναν άντρα με τον οποίον λες ότι έχεις άσχημη σχέση, και έχετε και παιδί μαζί. Τα βαφτίσια είναι το θέμα που χρειάζεται λύση;


Δυσκολεύομαι να καταλάβω πώς γίνεται ακόμη τα βαφτίσια να προκαλούν τέτοια πρεμούρα, μερικές φορές χειρότερη και από τους γάμους. Όλα τα διαπροσωπικά περί ιεραρχίας εκεί παίζονται. Από την άλλη στο shopping star όλες δείχνουν ρούχα που φοράνε «σε κάποια βαφτίσια». Ούτε ο Δον Κορλεόνε να βάφτιζε.


__________________
6.

Πως θα αντιδρουσες εαν σου την επεφτε ενας γκει αντρας (ο οποιος εχει σχεση) μονο και μονο για να γινει πατερας; Το βρισκω κολακευτικο και ταυτοχρονα πολυ προσβλητικο. Γιατι το κανουν αυτο; Θελω να πω υπαρχουν ζευγαρια που δεν εχουν παιδια και ειναι ευτυχισμενα παρ όλα αυτα, το αποδεχονται και συνεχιζουν την ζωη τους. Μερικες φορες χανω πασα ιδεα για τους ομοφυλοφιλους πραγματικα..


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Θέλεις να πεις ότι σε φλερτάρει επειδή περιμένει ότι θα κάνετε σεξ, δεν θα πάρετε προφυλάξεις, ότι θα πετύχει την κατάλληλη μέρα, θα μείνεις έγκυος, θα το κρατήσεις, και μετά θα σε στριμώξει να παίξει το ρόλο του ως πατέρας; Και δεν σου λέει τίποτα από όλα αυτά, αλλά εσύ τα κατάλαβες μόνη σου;


Ή εννοείς ότι κάποιος γκέι που είναι σε σχέση σου ζήτησε να κάνετε παιδί μαζί;


Οι δύο ιστορίες είναι η μέρα με τη νύχτα. Αλλά επειδή μάλλον εννοείς το δεύτερο, εγώ μερικές φορές, χάνω πάσα ιδέα για τους ανθρώπους, πραγματικά.


Υπάρχουν ζευγάρια που δεν κάνουν παιδιά και είναι ευτυχισμένα. Υπάρχουν άλλα ζευγάρια που θέλουν να κάνουν παιδιά, και κάνουν, και είναι ευτυχισμένα. Υπάρχουν άλλα που κάνουν παιδιά και το μετανιώνουν και είναι απόντες και τα παιδιά μεγαλώνουν μόνα τους ή με παππούδες. Υπάρχουν άλλα ζευγάρια που θέλουν να κάνουν παιδιά και δεν μπορούν και προσπαθούν και δεν είναι ευτυχισμένα. Οπότε; Τι είναι αυτό που μας λες;


Αν είσαι γκέι άντρας στην Ελλάδα, αγαπητή φίλη, τι περιθώρια έχεις για να γίνεις πατέρας; Για πες. Γιατί αυτό που λες είναι «αφού δυσκολεύεται, να μην κάνει». Και να γίνει ευτυχισμένος έτσι, όπως έγιναν άλλοι (ποιοι άλλοι; Άλλοι, γενικώς.) Και το έλυσες. Συγχαρητήρια.

_________________
7.


Αγαπητή Α, Μπα και φίλοι, γράφω πρώτη φορά αλλά διαβάζω τακτικά τη στήλη. Το θέμα μου: ένα περιστατικό κλοπής σε σουπερμάρκετ. Εκεί που ψώνιζα αντιλήφθηκα έναν άντρα να χώνει στο σακάκι του ένα ψωμί του τοστ. Στην αρχή δεν κατάλαβα αλλά μετά η κίνηση επαναλήφθηκε με κάτι άλλο, κριτσίνια μάλλον. Σκέφτηκα, δεν έχει να φάει κοίτα που κατάντησε. Παρ' όλα αυτά κάτι μέσα μου ενοχλήθηκε. Μου ήρθαν διάφορες εικόνες, ο άστεγος της γειτονιάς μας που ζει ανάμεσα σε κάδους και συχνά βλέπω σακούλες με φαγητό κρεμασμένες στους κάδους, μια κυρία που μετρούσε 2 λεπτά και 5λεπτα στο ταμείο για να αγοράσει 2 συσκευασίες κριθαράκι, ο Γιάννη Αγιάννης να κλέβει ένα ψωμί, στιγμιότυπα καθημερινά. Όσο σκεφτόμουν αυτά, εκείνος συνέχισε να κρύβει στο σακάκι του και στις τσέπες κι άλλα πράγματα, ήταν στο ράφι με τα ζυμαρικά, μετά στις κονσέρβες. Ενοχλήθηκα. Στην αρχή έκανα πως δεν κοίταζα, αλλά ήταν σαφές ότι δεν ενδιαφερόταν αν τον έβλεπαν, είχε σιγουριά στις κινήσεις του. Ούτε ρακένδυτος ήταν, ούτε ναρκομανής φάνηκε. Τετράπαχος θα έβγαινε από το σουπερμάρκετ. Μπήκα σε δίλημμα. Να ενημερώσω κάποιον από το κατάστημα ή όχι; Από τη μια η αταβιστική τάση «κοιτάζω τη δουλειά μου/πού να μπλέκω», από την άλλη το αίσθημα του δικαίου, η βαρύτητα της κλοπής, που ενώ στην αρχή μου φάνηκε απρόσωπη και μεμονωμένη, στη συνέχεια είδα τη γενική εικόνα, τις προεκτάσεις. Ο άνθρωπος που κλέβει δεν θα κλέψει μόνο το σουπερμάρκετ. Οι υπάλληλοι μπορεί να έχουν συνέπειες. Αισθάνθηκα ότι παραβιάζεται όχι μόνο το αίσθημα του δικαίου αλλά και η έννοια της ανθρωπιάς και της συλλογικότητας. Αυτό που αρπάζει ο ένας, από κάπου λείπει. Κάποιος κάτι στερείται. Κι ενώ είχα πλέον απομακρυνθεί από το συγκεκριμένο διάδρομο, αισθάνθηκα ενοχή που έκανα πως δεν είδα. Τελικά το ανέφερα στον υπεύθυνο που έτρεξε προς τα εκεί, μια σύντομη περιγραφή του και σε ποια ράφια κοντά ήταν. Δεν ξέρω τι έγινε μετά. Πήγα γρήγορα στο ταμείο, πλήρωσα κι έφυγα. Δεν ήθελα να δω τη συνέχεια, το ηδονοβλεπτικό κομμάτι μου φάνηκε ενοχλητικό, κι επίσης φοβήθηκα ότι μπορεί να με επικαλεστεί ο υπάλληλος. Ή να καταλάβει ο άντρας ότι τον είχα καρφώσει εγώ. Ή δεν ξέρω τι άλλο. Πάντως φοβήθηκα. Και με απασχόλησε δυσανάλογα πολύ το περιστατικό. Θεωρώ ότι καλώς το ανέφερα. Αλλά τότε γιατί αισθάνομαι άσχημα από χθες;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Επειδή φέρθηκες σαν δήμιος που φοράει κουκούλα.


Έπρεπε ή να πεις κάτι σε αυτόν την ώρα που το έκανε, ή να τον έδινες με το πρόσωπο σου φανερό, να σε βλέπει, ή θα μπορούσες να μην κάνεις τίποτα. Αυτό που έκανες ήταν κάπως ύπουλο και σε τρώει. Καλώς σε τρώει.

167

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#7 Το έκανες στα μουλωχτά. Από την μια η σιωπή ισοδυναμεί με συνενοχή από την άλλη έχουμε μεγαλώσει με τόσους φόβους κι ενοχές που φοβόμαστε να φωνάξουμε πεντακάθαρα τι συμβαίνει λες και φταίμε εμείς για αυτό που κάνει κάποιος άλλος. Ήμαρτον.
#1.Έλα τώρα...Αν αγαπάς το θέατρο όσο λες πας και στις θέσεις με τις φτηνότερες τιμές.Είσαι μέσα σε αυτό που διαδραματίζεται από όποια θέση κι αν παρακολουθείς.Έχω πληρώσει πολύ ακριβό εισιτήριο σε πολύ μπροστινή θέση και δεν είχα καλή θέαση όπως σε θεωρείο που ήταν φτηνότερη. Μην τρελαθούμε τώρα.Ύστερα τα μικρά θεατράκια με της μιας ώρας παραστάσεις κάνουν καταπληκτική δουλειά και είναι φτηνότερα.'Οταν μπορείς να δεις έργο που σκηνοθετεί ο Θόδωρος Τερζόπουλος με 15€ και έχεις πρόβλημα, τότε αξίζει να αναθεωρήσεις τις απόψεις σου για τον τρόπο που θέλεις να ξοδεύεις τα χρήματά σου.Να επαναπροσδιορίσεις δηλαδή τις σχέσεις ποιότητας-τιμής.
Κι εγώ έχω πάει σε παράσταση που έγινε σε ισόγειο πολυκατοικίας, σε άλλη που έγινε σε μια αυλή σπιτιού στου Ψυρρή. Το θέατρο το ευχαριστιέσαι όπως και να είναι. Νομίζω ότι η γράφουσα θέλει υπερπαραγωγές και γκλάμουρ.Υ.Γ. Αν δεν βλέπεις καλά, παίρνεις μαζί σου κυάλι.
7Δεν είχες καμια δουλειά να αντιταχθείς κατά προσωπο με κάποιον κλέφτη. Μια στο εκατομμύριο να είχε μαχαίρι και να αιφνιδιαζόταν, τί θα γινόταν; Καλά έκανες και τον έδωσες. Η κλεψιά, είναι κλεψιά και οι αρμόδιοι να την αντιμετωπίσουν δεν είναι οι πελάτες αλλά οι υπεύθυνοι του κάθε χώρου, στους οποίους απευθύνθηκες.
5"Δυσκολεύομαι να καταλάβω πώς γίνεται ακόμη τα βαφτίσια να προκαλούν τέτοια πρεμούρα, μερικές φορές χειρότερη και από τους γάμους. Όλα τα διαπροσωπικά περί ιεραρχίας εκεί παίζονται. Από την άλλη στο shopping star όλες δείχνουν ρούχα που φοράνε «σε κάποια βαφτίσια». Ούτε ο Δον Κορλεόνε να βάφτιζε."Λένα,Οι γάμοι και τα βαπτίσια, είναι μια μεγάλη για κάποιους από εμάς κινητήρια δύναμη, που κινεί ακόμη την κατά τα άλλα νεκρή αγορά. Πολλοί επαγγελματίες βιοποριζόμαστε από αυτό, από τα ρούχα που θα φορέσουν, τα προσκλητήρια που θα κάνουν, τις μπομπονιέρες που θα επιλέξουν να χαρίσουν στους καλεσμένους.Καταλαβαίνω το πρώτο σκέλος της απάντησης παραπάνω, σχετικά με τα "διαπροσωπικά περί ιεραρχίας", όμως η "πρεμούρα" που πιάνει τους ανθρώπους για τα βαπτίσια είναι ο λόγος που κάποιοι άλλοι άνθρωποι εργάζονται. Για την ακρίβεια, είναι ένα από τα πιο ενθουσιώδη και ζωντανά κομάτια της αγοράς. Οι πιο πολλοί, χρησιμοποιουν τα βαπτίσια σαν έναν λόγο να γιορτάσουν την ευτυχή ελευση του παιδιού τους, είναι μια γιορτή χαράς για το παιδί. Μαζεύονται οι συγγενείς, κάνουν μετά πάρτυ για να γιορτάσουν το γεγονός ότι προστέθηκε ένα νέο μέλος στην οικογένεια. Δεν είναι πρεμούρα, γιορτή είναι γενικά. Αυτά, πέρα από τα λεγόμενα της σημερινής γράφουσας.
Maggie δεν είναι 100% έτσι όπως τα λες. Σέβομαι μόνο αυτό που αναφέρεις σχετικά με το εμπορικό δίκτυο που υπάρχει γύρω από τις τελετές αυτές. Όντως, άνρθωποι ζουν από αυτό και είναι απόλυτα σεβαστό. Όμως όντως, ισχύει αυτό που λεει o/h boson. Η "γιορτή" που λες εσύ, γίνεται με αφορμή μια εκκλησιαστική τελετή προκειμένου το βρέφος να πάρει το χρήσμα μιας θρησκείας, χωρίς να είναι σε θέση να συναινέσει σε αυτό. Είναι μια πολύ φαιδρή διαδικασία προσυλητισμού την οποία όλο και περισσότερος κόσμος τείνει να απορρίπτει. Αυτό δεν είναι βγαλμένο από "βήγκαν μαμαδοφόρουμ". Αλλά είναι η πραγματικότητα. Και στην τελική λίγος σεβασμός στην (ακόμα ασχημάτιστη βέβαια) προσωπικότητα ενός ανρθώπου, δε βλάπτει. Ας τον αφήσουμε να κάνει τις επιλογές του όταν μεγαλώσει.Κατά τα άλλα, η γιορτή μπορεί να γίνει regardless.
Αχ Συννεφια μου θυμισες σκηνή στο 30 Rock της Tina Fey. Μανα που θηλαζει το 11χρονο παιδι της μπροστά στην φρικαρισμενη Liz Lemon λεει:Α εγω σεβομαι την προσωπικοτητα του παιδιου μου και θα κοψω τιν θηλασμο οταν μου το ζητησει. Μαλιστα, περιμενα να μεγαλωσει για να διαλεξει μονος του το ονομά του. Γυρναει στο παιδι: Πάμε Superman.Για την ιστορία στην επόμενη σκηνή η Liz Lemon δινει στο παιδι κρυφα κακάο και βλέπουμε να αναβλυζουν ουράνια τοξα χαράς απο τα μάτια του παιδιού : ) υπεροχο
Το επιχείρημά μου είναι το το παιδί κυριολεκτικά ταλαιπωρείται. Δε χρειάζεται να του πιάσεις συζήτηση για να κατλάβεις απο τα τσιριχτά ότι είναι σε δυσάρεστη κατάσταση επί τουλάχιστον μια ώρα. Για να μην μπω πιο βαθιά στο θέμα της έκθεσης γυμνού παιδιού μπροστά σε κόσμο, που δεν ξέρεις και 100% τι κόσμος είναι. Υπερβολή, αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Και Σούπερμαν δε θα το βγάλεις. Αν πάλι το βγάλεις κάτι σαν Δερπούλη ή Τερφονία, ως κληρονομιά από γονείς/ πεθερικά, μην περιμένεις να σου πει και ευχαριστώ όταν μεγαλώσει.
#6.Δεν κατάλαβα ακριβώς πώς έγινε η προσέγγιση,οπότε γι'αυτό δεν έχω να πω κάτι.Μου έκανε όμως εντύπωση,ότι δεν καταλαβαίνεις,γιατί ένας ομοφυλόφιλος ή ένα ομόφυλο ζευγάρι,μπορεί να επιθυμεί παιδιά.Ένας ετεροφυλόφιλος,ένα ετερόφυλο ζευγάρι,γιατί θέλει;Και γιατί προτιμά τα παιδιά του να φέρουν τα δικά του γονίδια;Η υιοθεσία συνήθως έπεται ως σκέψη.Έχουν άλλα αισθήματα,άλλες ανάγκες αυτοί οι άνθρωποι;
4"λεει σε ολους οτι με εχουνε βιασει μικρη, δικο της συμπερασμα. Παρολαυτα εγω μεσα μου συνεχιζω να την εχω σε πρωτη προτεραιοτητα"Δεν ξέρω αν κατάλαβες τί ακριβως έγραψες εδώ καλή μου, όμως αυτή η προσκόλληση σε ένα τέτοιο άθλιο υποκείμενο σημαίνει πολλά. Ειναι πολύ διαφορετικό να πει "δεν τη συμπαθώ, είναι κακιά, χαζή,κλπ" και εντελώς διαφορετικό να διαδίδει τέτοιες ψευτιές για σένα. Είναι πολύ σοβαρό όλο αυτό, πήγαινε να ζητήσεις βοήθεια και προσπάθησε να τη διαψεύδεις παντού.
#2Σιγά που δεν ήθελες να προσβάλλεις. Λες τις χοντράδες σου και μετά πέφτεις από τα σύννεφα. Ο άντρας σου σου φέρετε όπως του φέρεσαι και εσύ. Συνήθως φερόμαστε επιθετικά όταν μας έχουν πληγώσει, μας έχουν φερθεί άσχημα μας έχουν προσβάλλει. Ξανα πέσε απο τα σύννεφα.
6. Γιατί θέλει παιδί. Και γιατί υπάρχουν γυναίκες που θα το δέχονταν. Και ίσως γιατί θέλει περισσότερη ευτυχία από αυτήν που ήδη (ενδεχομένως να) έχει. Και από την άλλη υπάρχουν και στρειτ άντρες που την πέφτουν σε μια γυναίκα μόνο και μόνο επειδή θέλουν παιδι. Χάνεις πάσα ιδέα;
#1 είσαι πολύ επικριτική και δεν καταλαβαίνω γιατί. Μπορείς να βρεις κουπόνια κλπ για παραστάσεις ή να βγάλεις μια κάρτα "μέλους" όπως πχ έχει η ΣΓΤ και να μειώσεις λίγο το κόστος.Υπάρχουν επίσης και οι πειραματικές σκηνές ή τα φεστιβάλ που έχουν σαφώς μειωμένες τιμές στα εισητήρια, αλλά κάτι μου λέει οτι απλώς θέλεις να γκρινιάξεις. Αναφορικά με το Ηρώδειο, εκεί πληρώνεις και το exclusivity: αναρωτήσουν πόσα "Ηρώδεια" υπάρχουν στον πλανήτη και πόσες θέσεις έχεις τέλοσπάντων στο δικό μας Ηρώδειο;Σε τελική ανάλυση το θέατρο δεν είναι είδος πρώτης ανάγκης, μπορείς να ζήσεις και λιγότερες παραστάσεις το χρόνο.
#7 - Τι σόι σούπερ μάρκετ είναι αυτό που δεν έχει κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης. Άλλο να πάρεις ένα ψιλοπράγμα και άλλο να φορτωθείς μακαρόνια και κονσέρβες - δεν μου φαίνεται λογικό. Αυτοί που πεινάνε συνήθως μπαίνουν και καταναλώνουν μέσα στο σούπερ μάρκετ από τον φόβο της ντροπής σε περίπτωση σύλληψης. Άλλοι πάλι είναι τόσο ξεδιάντροποι που κλέβουν ποτά (π.χ. βότκες) και όταν πιαστούν λένε ότι πεινούσαν!Υπάρχουν και άλλοι που ξαφρίζουν συστηματικά κάποια σούπερ μάρκετ και μετά πηγαίνουν σε λαϊκές αγορές και πουλάνε τα κλεμμένα. Αυτά όλα τα παραπάνω είναι από συζήτηση που έχω συχνά με γνωστό που δουλεύει στις κάμερες του σούπερ μάρκετ. Συνήθως οι κλέφτες είναι υπό παρακολούθηση για το κατά πόσον είναι συστηματικοί ή περιστασιακοί και δεν συλλαμβάνονται αμέσως. Λαμβάνεται και ο παράγοντας της φτώχειας και της κρίσης, ανάλογα με το τι "βουτάει" ο κλέφτης. Έτσι κι αλλιώς οι μεγάλες εταιρείες έχουν κάνει ήδη την πρόβλεψη γι' αυτές τις απώλειες.Σχετικά με το συγκεκριμένο περιστατικό, όμως, πιστεύω ότι δεν είναι δουλειά του κάθε πελάτη να αντιμετωπίζει έναν τόσο θρασύ κλέφτη κατά πρόσωπο. Αυτή είναι η δουλειά του προσωπικού ασφαλείας και καλώς αποτάθηκες σε αυτούς.
#1.Για πολλούς οι τιμές των εισιτηρίων είναι απαγορευτικές.Όμως πόσους ανθρώπους ξέρουμε που βγαίνουν κάθε βδομάδα για ποτό,φαγητό κτλ,δαπανούν συνολικά τα ίδια ή και παραπάνω χρήματα,αλλά το 30άρι για το θέατρο δεν το χαλαλίζουν;Μερικές φορές σημαίνει,ότι δε μου αρέσει τόσο πολύ το θέατρο,για να θυσιάσω τα ποτά μου ή την ταβέρνα.Σε απόλυτη τιμή δε γνωρίζω,αν όντως το εισιτήριο αφήνει ένα λογικό κέρδος στον επιχειρηματία,στο θίασο,αφού έχουν βγει τα έξοδα της παράστασης.Δε με έχει απασχολήσει όμως κι ιδιαίτερα,για να είμαι ειλικρινής.Κοιτάω,αν θα έδινα το χ ποσό για μια παράσταση,ένα θέαμα ανάλογα με τα γούστα μου και φυσικά την οικονομική μου δυνατότητα.
#7 Σοβαρά τώρα; Δηλαδή έπρεπε να τον δώσει μπροστά του; Και αν αυτός έβγαζε κανένα μαχαίρι επι τόπου τι θα γινόταν; Όχι φίλτατοι η εκλεκτή εξαδέλφη ενημέρωσε το προσωπικό όπως έπρεπε να κάνει και η δουλεία τους είναι να ασχοληθούν με την περίπτωση, ούτε να εκθέσει τον άνθρωπο μπροστά σε όλο τον κόσμο, ούτε να αδιαφορίσει.
#7"Αυτό που έκανες ήταν κάπως ύπουλο και σε τρώει. Καλώς σε τρώει."Αλήθεια τώρα; Επειδή έκανε το σωστό, να ενημερώσει δηλαδή τον υπεύθυνο ότι κάποιος κλέβει το κατάστημα που εργάζεται; Γιατί να απευθυνθεί σε αυτόν που κλέβει; Αν γινόταν επιθετικός; Οι άνθρωποι γίνονται απρόβλεπτοι όταν απειλούνται ή φοβούνται. Είναι απο τις ελάχιστες φορές που διαφωνώ με τη Λένα.Αγαπητή/έ φίλη/φίλε, πολύ σωστά έπραξες και το ανέφερες. Το αν το έκανες ενώπιον του ατόμου που έκλεβε για μένα μικρή σημασία έχει. Όλα αυτά που σκέφτηκες ισχύουν. Θα μπορούσες και να μην πεις τίποτα, που κι αυτό ΟΚ είναι ανάλογα με το πώς νιώθει ο καθένας. Αλλά σε καμία περίπτωση δε βρίσκω ύπουλο αυτό που έκανες. Φοβήθηκες και είναι φυσικό. Επίσης, μη νομίζεις ότι κλέβουν μόνο αυτοί που δεν έχουν να φάνε. Υπάρχουν κι αυτοί που το κάνουν για πλάκα, ή που είναι κλεπτομανείς.
#3 Συμφωνώ πως πρέπει να συνεργαστείς κ με διατροφολόγο κ με γυμναστή. Λες ότι πάντα ήσουν "1-2 κιλά πάνω απο το φυσιολογικό". Ποιος το ορίζει αυτό; Ένας σωστός διατροφολόγος έχει τον εξοπλισμό που θα αξιολογήσει το σώμα σου κ θα σου πει εάν το σωματικό σου λίπος και η μυϊκή σου μάζα είναι εντός των υγιών ορίων και τι περιθώρια αλλαγών έχεις. Θα σου κάνει εξετάσεις αίματος, θα σου δώσει ένα ισορροπημένο πρόγραμμα διατροφής κ θα σε εκπαιδεύσει να τρως σωστά. Επίσης ένας σωστός γυμναστής θα σου δώσει ασκήσεις κατάλληλες για τη φυσική σου κατάσταση και τις δυνατότητες του σώματός σου κ θα σου προτείνει ρεαλιστικούς στόχους, θα σε προστατεύσει απο τραυματισμούς.Μην κάνεις πράγματα από μόνη σου, δεν είναι όλα θέμα ποσότητας φαγητού κ άσκησης. Μπορείς να χάσεις βάρος με δυο σουβλάκια κ εφτά χιλιόμετρα τρέξιμο ημερησίως, αλλά αυτό ΔΕΝ είναι καθόλου ΥΓΙΕΣ ούτε για τη σωματική ούτε για την ψυχική σου υγεία! Καλή τύχη :)
#1 Μου ακούγεται εξαιρετικά οξύμωρο να είναι κανείς λάτρης του θεάτρου και να χωρίζει τις παραστάσεις σε «απλές παραστάσεις των 15 ευρώ» και σε «ενδιαφέρουσες παραστάσεις που ξεκινούν από 30 ευρώ». Παραστάσεις δε γίνονται μόνο στο Ηρώδειο. Υπάρχουν και ενδιαφέρουσες και κάκιστες παραστάσεις να παρακολουθήσεις σε όλο το εύρος τιμών σε πολλούς διαφορετικούς χώρους (τουλάχιστον στις μεγάλες πόλεις, στις μικρότερες τα πράγματα αλλάζουν). Επίσης με λίγο ψάξιμο βρίσκεις και προσφορές στα εισιτήρια, και κατηγορίες early bird ακόμα και για μεγάλες παραγωγές. Για όλους υπάρχουν κάποιες παραστάσεις απλησίαστες αλλά γενικά, αν θες να δεις θέατρο μπορείς να βρεις. Ας μην είναι και πρώτη σειρά.
3.Κοινωνικη κριτικη θα ακουσεις ειτε εισαι λιγα κιλα παραπανω ειτε λιγα κιλα παρακατω.Ακομα και αν γυμναστεις και αποκτησεις ενα ωραιο αθλητικο σωμα παλι θα υπαρξουν αγενη σχολια.Το βασικο,οπως εγραψε η Α μπα,ειναι να μην προσπαθησεις να γινεις σαν καποια αλλη.Ζητα συμβουλη διατροφολογου,που θα σου προσφερει μια διατροφη που δεν θα σου στερει ουτε τις απαραιτητες θερμιδες ουτε ολα οσα χρειαζεται ο οργανισμος σου.Μην κανεις στερητικες διαιτες.Γυμνασου,οχι μονο για να χασεις βαρος και να αποκτησεις τωρα ενα ωραιο σωμα αλλα και για να βαλεις τις βασεις για εναν ωραιο σωμα και δυνατο οργανισμο ακομα και σε 20 ή 30 χρονια απο τωρα.Αγαπησε το σωμα σου και βοηθησε το να γινει ωραιοτερο χωρις να προσπαθεις να το κανεις αντιγραφη καποιου αλλου.Ειναι ακατορθωτο και ισως επικινδυνο.
Τρανό παράδειγμα: Σε γυμναστήριο που πήγαινα κάποτε πήγαινε επίσης μια Σταρ Ελλάς και μάλιστα μία από τις πιο όμορφες/επιτυχημένες που έχουν περάσει. Κάθε που ανέβαινε στον διάδρομο πέφτανε τα σαγόνια όλων, σιωπή στο γυμναστήριο, όλα τα βλέμματα εκεί. Μετά, όμως, την περιελάμβανε ο μαλ... ο ιδιοκτήτης/γυμναστής και της έλεγε: ''έχεις πεσμένο κ...ο, τα μπράτσα σου είναι χαλαρά, έφαγες τελευταία;'' και άλλα τέτοια κι επειδή ήταν και παίδαρος κ είχε επιβλητική προσωπικότητα, τον άκουγε η κοπέλα και στεναχωριόταν, έλεγε μετά ότι πήγαινε σπίτι κουρέλι κάθε μέρα. Η Σταρ Ελλάς!!! Πάνω που είχε κερδίσει τον τίτλο!!! I rest my case
#2.Άφησα έναν αστερίσκο στο προηγούμενο σχόλιο μου,γιατί θα ήθελα να κάνω μια παράκληση.Προσπαθήστε να αποφύγετε σχόλια,όπως της κοπέλας για τα δόντια.Είναι πολύ ευαίσθητο θέμα για αρκετό κόσμο.Η υγιεινή,η φροντίδα των δοντιών κι ακόμα παραπέρα η αισθητική βελτίωση του χαμόγελου μας δεν είναι ακριβώς στην κουλτούρα μας.Οι συχνότερες επισκέψεις στον οδοντίατρο γίνονται,αφού μας πιάσει πόνος.Υπάρχει η αντίληψη,ότι το ωραίο χαμόγελο είναι θέμα τύχης,πιάσαμε το τζόκερ στα γονίδια ας πούμε.Η λιγότερο καλή κατάσταση των δοντιών όμως ποτέ δεν αποδίδεται στην τύχη.Άντε να δικαιολογήσει κάποιος τον εαυτό του και να πει,ότι δεν έχει καλή πάστα δοντιών.Για τους υπόλοιπους όμως σε μεγάλο βαθμό είναι ένδειξη αφροντισιάς,τεμπελιάς κτλ.Αυτό δημιουργεί μια ενοχή γύρω απ'το θέμα,αλλά και αίσθημα μειονεξίας.Όταν λες στον άλλο,ότι έφτιαξε τα δόντια του,είναι σαν να του λες,ότι είχες ανάγκη τον οδοντίατρο,γιατί δεν προσέχεις τα δόντια σου κι αυτό συνεπάγεται διάφορα αρνητικά για το χαρακτήρα σου.Όλοι χρειαζόμαστε οδοντίατρο πέρα από το χρόνο,που αφιερώνουμε καθημερινά μόνοι μας.Και δεν πάμε μόνο για τις κουφάλες.Μπορεί να μας ενοχλεί κάτι αισθητικά.Ίσως κάποια ασθένεια ή ένα ατύχημα,επίσης,να έχει επιπτώσεις στα δόντια μας.Στις εργασίες που έχουν γίνει όχι για λειτουργικούς,αλλά καθαρά αισθητικούς λόγους είναι εξίσου άσχημο να σχολιάσεις.Για να είναι εμφανείς αυτές οι εργασίες,σημαίνει,ότι δεν πέτυχαν ιδιαίτερα,αφού το ζητούμενο είναι ένα όσο το δυνατό φυσικό αποτέλεσμα.Κι έχουν στοιχίσει συνήθως κι ένα κάρο λεφτά.Λίγη λεπτότητα,please.Sorry,για το μεγάλο και ψιλοάσχετο σχόλιο.
#1 Το θέατρο είναι είδος πολυτελείας. Δεν είναι αναγκαίο για την επιβίωσή μας οπότε δεν υποχρεούνται να έχουν κάποιο πλαφόν στην τιμή τους. Για να έχουν αυτές τις τιμές και να συνεχιζουν τις παραστάσεις σημαίνει οτι υπάρχει ζήτηση. Το τι ειναι ακριβό και φθηνό είναι υποκειμενικό
Υποσημείωση προς φιλομαθείς αναγνώστες. Κάποτε το θέατρο δεν ήταν είδος πολυτελείας αλλά Ελλάδος παίδευσις. Και τα εισιτήρια για τους μη έχοντες τα αναλάμβανε το κράτος. (Τα "θεωρικά"). Τότε βέβαια χτίζαμε Παρθενώνες. Τώρα τρώμε βελανίδια. (Και καλά να πάθουμε)
Το κάποτε ήταν πριν 2500 χρόνια, move on. Πριν 20 χρόναι το θέατρο δεν ήταν είδος πολυταλείας τώρα όμως λόγω κρίσης έχει γίνει (και με είδος πολυτελείας αναφερόμουν σε κάτι που δεν είναι αναγκαίο για την επιβίωσή σου, με τους όρους της οικονομίας και πριν 2500 χρόνια το θέατρο ήταν είδος πολυτελείας).Επίσης, μιας και είσαι φιλομαθής στην αρχαία Αθήνα (και όχι Ελλάδα, στην αρχαιότητα η Ελλάδα δεν υπήρχε ως κράτος) τα χρήματα για τα θεωρικά και την κατασκευή του Παρθενώνα προέρχονταν από τους σύμμαχους-"υπόδουλους" της Αθηναικής συμμαχίας, δεν ήταν όλα ρόδινα (όπως και οι λεπτομέρειες που σωστά αναφέρει η φούστα κλαρωτή)
Φούστα κλαρωτήέτσι κι αλλιώς οι δούλοι κι οι γυναίκες δεν ψήφιζαν οπότε δεν επέφεραν ουσιαστική διαφορά στα κοινά της πόλεως είτε ήταν καλλιεργημένοι είτε όχι. Σήμερα όμως ψηφίζουν κι είναι επιβεβλημένο να έχουν καλλιέργεια γιατί τα αποτελέσματα τα λουζόμαστε όλοι!!
Ήμαρτον ρε κορίτσια που θα μου κάνετε και μάθημα. Αρχαιολόγος είμαι!Η αναλογία είχε διδακτική σκοπιμότητα. Αν δεν το κατανοήσατε και νομίσατε ότι βάλλω επί προσωπικού λυπάμαι. Καλλιέργεια και παιδεία μας λείπει σ'αυτόν τον τόπο. Ακριβώς επειδή είναι τα πρώτα που κόψαμε όταν ζοριστήκαμε (αλλά και πριν ζοριστούμε).
#7 Εγώ πιο πολύ καταλαβαίνω πως φοβήθηκες. Δεν είναι απλό να τον δώσεις με το πρόσωπό σου φανερό. Αν ο τύπος ήταν επικίνδυνος; Αν τον κάρφωνες και στη συνέχεια - ή την επόμενη φορά που σε πετύχαινε στο σούπερ μάρκετ - σε ακολουθούσε; Εγώ σίγουρα θα φοβόμουν να τον καρφώσω στα φανερά. Ίσως το καλύτερο που θα τολμούσα να κάνω θα ηταν απλά να τον παρακολουθώ στο διάδρομο και να τον κοιτάω έντονα χωρίς να μιλήσω, έτσι ώστε όταν βουτήξει κάτι και κοιτάξει γύρω του να καταλάβει πως τον πήρα χαμπάρι, και ίσως να σταματούσε - δεν ξέρω.
#2.Δεν ξέρω πώς αισθάνεσαι,αλλά δεν είδα καμιά συστολή πουθενά.Ίσως να μην το καταλαβαίνεις,αλλά ήταν χοντράδα αυτό που είπες στη γυναίκα.Ανακοίνωσες σε όσους ήταν εκεί τις εργασίες,που έχει κάνει στα δόντια της.Δεν είναι κάτι κακό ή ασυνήθιστο,αλλά ο κόσμος νιώθει άβολα μ'αυτό*.Και εμμέσως τη λες κι ανόητη,αφού δεν ξέρει πώς λέγεται κάτι,το οποίο έχει ήδη κάνει.Δε χρειαζόταν.Στο κομμάτι της ανασφάλειας ίσως και να συμφωνώ λίγο.Και εσύ και ο άντρας σου,από αυτά που λες,φαίνεται να έχετε μια τάση,να επιβληθείτε με ξερολίαση και απαξίωση των άλλων.Συνήθως οι άνθρωποι με αυτοπεποίθηση δεν έχουν ανάγκη να το κάνουν αυτό.Και το κάνετε ακόμα και μεταξύ σας.Κάτι σημαίνει αυτό για τη σχέση σας.Γενικότερα όμως,ανεξάρτητα για ποιους λόγους συμβαίνει,δεν είμαι σε θέση να τους καθορίσω,φαίνεται να μην έχετε ακονίσει καλά τις κοινωνικές σας δεξιότητες.Ακόμα και οι κόντρες σας μπροστά σε τρίτους,ενώ δε στρέφονται τα βέλη προς αυτούς,μπορεί να δημιουργούν δυσάρεστο κλίμα για τους άλλους.Έχω την αίσθηση,ότι ταιριάξατε,γιατί έχετε τα ίδια ελαττώματα,αλλά,όταν τα βλέπετε ο ένας στον άλλο,σας εκνευρίζουν.Έχεις πολλά να σκεφτείς.Τουλάχιστον προβληματίστηκες.Είναι μια αρχή.