__________________
1.
Αγαπητή Α!Μπα,
Είμαι 27χρονών. Πριν ένα μήνα συνειδητοποίησα ότι τελικά έχω μείνει μόνη μου. Έχω γονείς, αλλά είναι σαν να μην έχω. Έχουν πάρει διαζύγιο τα τελευταία 5χρονια, αλλά και από τις δύο πλευρές επικρατεί μία μάχη τόσο δικαστικά, όσο και σε εξωτερικές συζητήσεις. Με τον πατέρα είχα να μιλήσω πάνω από ένα χρόνο, αφού μου δημιουργούσε πρόβλημα με τα μεταξύ τους προβλήματα. Με την μάνα έχω να μιλήσω περίπου δύο μήνες, παρ'ολο που μένουμε στο ίδιο σπίτι διότι ένιωθα ότι με δηλητηριάζει όσον αφορά τον πατέρα, αλλά και με κακή κριτική όσον αφορά τις επιλογές μου. Δεν έχω άλλη υπομονή να την ακούω, ούτε να δέχομαι την κριτική της που μου επιβάλλει να ακούω, αλλά και να πράττω. Δεν θέλω να έχω σχέση με κανέναν τους πέρα από τα τυπικά, αλλά δεν μπορώ ούτε και αυτό, αφού δεν καταλαβαίνουν από όρια. Δεν θέλω να μείνω μόνη μου, αλλά ούτε και να δέχομαι όλη αυτή την συναισθηματική πίεση. Δεν ξέρω τι να κάνω, νιώθω άδεια, δεν έχω αντοχές, νιώθω ότι χάνω τον εαυτό μου μέρα με τη μέρα. Έχω σκοπό να φύγω από το σπίτι μέσα στο τρίμηνο, αλλά μου φαίνεται τόσο μακρινό ακόμα κι αυτό... Τί μου προτείνεις;
- Ορφανή με γονείς
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αγαπητή φίλη, πέρασαν οι τρεις μήνες και τώρα θα είσαι πια στο δικό σου σπίτι. Μολαταύτα, θέλω να σου πω κάτι. Είσαι 27 χρονών. Θα έπρεπε εδώ και χρόνια να μην θεωρείς ότι οι επιλογές είναι μεταξύ «μόνη μου» ή «με γονείς». Οι γονείς σου σε έφεραν στον κόσμο για να μπορέσεις να είσαι χωρίς αυτούς. Δεν θα ζήσουν για πάντα, θα πεθάνουν μάλλον πριν από σένα, και σταδιακά θα είναι όλο και πιο δύσκολο γι'αυτούς να λειτουργούν ως παρέα, ως προστασία, ως προστατευτικό από τον κόσμο. Τη ζωή σου πρέπει να κατακτήσεις με δικές σου δυνάμεις. Για να μην είσαι μόνη σου, πρέπει να φτιάξεις την δική σου οικογένεια, είτε κυριολεκτικά, είτε μεταφορικά, με φίλους, με έργα, με κατακτήσεις. Όχι αναζητώντας την παιδική σου ηλικία και την σχέση που είχες τότε με τους γονείς σου.
Αν είσαι στο δικό σου σπίτι, τα -κυριολεκτικά- όρια υπάρχουν. Τώρα χρειάζεται να τα προστατεύσεις με τηλεφωνήματα που θα κρατάνε υπό όρους, με συζητήσεις που θα μπορείς να κόβεις, με προστασία όσων δεν χρειάζεται να ξέρουν. Δεν χρειάζεται να δέχεσαι συναισθηματική πίεση, είναι στο χέρι σου το τι θα περνάει από την πόρτα σου, από το τηλέφωνο. Δεν θα είναι εύκολο, αλλά ξανά, είσαι 27 χρονών, είσαι πολύ μεγάλη για να μιλάς ως απροστάτευτο παιδί.
Αν εξακολουθείς να νιώθεις ότι χάνεις τον εαυτό σου μέρα με τη μέρα, ή ότι δεν μπορείς να διαχειριστείς αυτή τη σχέση, τότε το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να πας σε έναν ψυχολόγο.
__________________
2.
Μόνο εμένα έχει κουράσει αυτή η εμμονή με τους πρώην που βλέπω παντού γύρω μου; Από τη δική σου στήλη Αμπα, μέχρι δακρύβρεχτα ποστ που κυκλοφορουν στα σόσιαλ και ένα σωρο φίλες μου. Και για καποιο λογο συνηθως ειναι γυναικες οι κολλημενες με τους πρωην, ισως δεν τυχαινει να γνωριζω εγω αντρες ή ξερουν να το κρυβουν καλυτερα. Αν ήταν όλα μία χαρα και είχαν μια τελεια σχεση, θα χωριζαν; Μαλλον οχι.. Τοσο κλισέ αλλα και τοσο αληθεια. Ή το ακομα πιο κλισε, αν σε αγαπουσε και δεν μπορουσε να ζησει λεπτο χωρις εσενα, θα σε χωριζε; Παλι μαλλον οχι... Ναι φανταζομαι τις αιτίες και φανταζομαι τι μπορει να απαντουσες κι εσυ Αμπα, ανασφάλειες, συναισθηματα που δεν ειναι ευκολο να πνιξεις, πρωην που δεν ξεκαθαριζουν πληρως την κατασταση και επανεμφανιζονται, καποιος καλυτερος δεν φαινεται στον ορίζοντα κτλ. αλλά διαβαζοντας το χιλιοστο ερωτημα για πρωην σήμερα στη στηλη ήθελα να βγαλω την "αγανάκτηση" μου. Τα καλύτερα θα επρεπε να ειναι μπροστα μας και όχι πισω μας... Σε ευχαριστω.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αμφιβάλλω αν είσαι μόνο εσύ, αλλά ξεχνάς ότι μηνύματα στέλνουν αυτοί που θέλουν να συζητήσουν κάποιο πρόβλημα, όχι αυτοί που δεν έχουν πρόβλημα. Τα κολλήματα με τους πρώην είναι τρομερά κοινό θέμα. Οι άντρες τα συζητούν επίσης, αλλά διστάζουν πολύ περισσότερο να ζητήσουν βοήθεια από άγνωστο, πόσο μάλλον στο ίντερνετ, δηλαδή δημόσια, έστω και με ψευδώνυμο. Αυτό είναι κοινωνικό θέμα. Αλλά αν είχες κι έχεις φίλους, θα ξέρεις ότι και οι άντρες ζορίζονται ενίοτε με τις πρώην τους.
Τόσα τραγούδια, ποιήματα, θεατρικά, όπερες, μυθιστορήματα, πίνακες ζωγραφικής, γλυπτά, αφιερώματα, τάματα, χαρτορίχτρες, ποτά, τσιγάρα, μπουζούκια για τους πρώην, στο 'α μπα' σου έκανε εντύπωση το πλήθος των ερωτημάτων και χρειάζεται να το αναλύσουμε; Μη μου πεις ότι εσύ δεν έχεις ζοριστεί ποτέ με αυτό το θέμα;
Επειδή είσαι ένα τσακ πριν γράψεις τη λέξη «χαζογκόμενες», σε παρακαλώ να ανασυγκροτηθείς και να σκεφτείς τι σκέφτεσαι και γιατί. Σε ένα κόσμο που η «συναισθηματική επιτυχία» κρίνεται από τις μακροχρόνιες σχέσεις, το ζευγάρωμα, και το γάμο, δεν είναι καθόλου περίεργο που το θέμα των σχέσεων συζητιέται τόσο έντονα. Δεν το θεωρώ καθόλου δεύτερο, είναι πολύ σοβαρό. Το πόσο σοβαρά μπορεί να το συζητήσει ο καθένας από εμάς, εξαρτάται από τις αναλυτικές του ικανότητες. Η ικανότητα του καθένα όμως δεν ιεραρχεί την σοβαρότητα της συντροφικότητας και της ερωτικής εμπειρίας στην ανθρώπινη ζωή.
__________________
3.
Πέρασαν τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά! Φέτος το βαπτιστήρι ενηλικιώνεται και θέλω να σταματήσω πλέον τα καθήκοντά μου ως νονός.
Προσπαθώ να βρω ένα βολικό και ξεκάθαρο τρόπο να το κάνω σαφές για του χρόνου. Να βγάλω διάγγελμα ή απλά να μη πάω, αφήνοντας το να εννοηθεί; Δε ξέρω! Με την οικογένεια μας δένει μια καλή φιλία χρόνων και δε νομίζω να παρεξηγηθεί - μπορεί και να το φοβάμαι τελικά κατά βάθος, τώρα που το βλέπω γραμμένο.
Αλλά πάλι πώς να βάλω ένα τέτοιο όριο; Είναι πιο εύκολο όταν έχεις μαλώσει, όταν νιώσει ότι απειλήσαι, άλλα όταν δεν συντρέχει ανάλογος λόγος με δυσκολεύει κάπως. Δε ξέρω αν με καταλαβαίνεις. Έχω 365 μέρες να το σκεφτώ, αλλά είπα μπας και σκεφτείς εσύ κάτι πιο γρήγορα ;)
-....και του χρόνου (;)
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Δεν μας λες το κυριότερο. Το γιατί. Και φαίνεται ότι το θεωρείς αυτονόητο. Όχι, δεν καταλαβαίνω καθόλου. Ειδικά εφόσον σε δένει καλή φιλία με την οικογένεια. Τι σχέση έχει η ενηλικίωση; Και τι θα πει «υποχρεώσεις ως νονός;» Να μην παίρνεις λαμπάδες; Θα θέλει λαμπάδα για την Ανάσταση 19χρονος άνθρωπος; Να μην δίνεις λεφτά; Μη δίνεις, δεν χρειάζεται αν δεν έχεις, ούτε καν αν έχεις, ούτε είναι αυτό το νόημα στο κάτω κάτω. Να διακόψεις εντελώς σχέσεις με το παιδί; Γιατί; Όχι, δεν καταλαβαίνω καθόλου, και ακόμα λιγότερο, ξαναλέω, δεν καταλαβαίνω πώς σχετίζεται με την απόφαση σου το δεδομένο της ενηλικίωσης.
__________________
4.
Χρησιμοποιώ τα δύο πιο διάσημα site της χωρας που ζω για να βαθμολογήσω και να γράψω την εμπειρία μου σε επισκέψεις ιδιωτών γιατρών. Έχω γράψει κι εγώ 4-5 κριτικές και παρατήρησα ότι μόνο αυτές που έχουν καλά σχόλια (ή άνωθεν των 3 αστεριών στα 5 π.χ.) δημοσιεύονται. Ο κάθε ιατρός πρέπει να δώσει την έγκρισή του προκειμένου να δημοσιευτεί οποιαδήποτε κριτική("'εγκριση"..εντάξει, λογικά ένα αυτόματο email θα λαμβάνει λογικά που θα πρέπει να πατήσει ένα ναι ή ένα όχι για να δημοσιευτεί ή όχι). Τι νόημα έχουν τότε αυτά τα site;! Πραγματικά εάν δεν είχα προσπαθήσει να δημοσιεύσω δύο κακές κριτικές (όπου οι γιατροί ουσιαστικά αδιαφόρησαν για το πρόβλημα ή προσπάθησαν να χρεώσουν στην ιδιωτική μου ασφάλιση περισσότερες εξετάσεις από όσες είχα κάνει), δε θα είχα καταλάβει ότι είναι μούφα. Θα έλεγα "α, οκ, έχει πάνω καλά σχόλια, ας τον προτιμήσω από τον άλλο/την άλλη που δεν έχει καν σχόλια". Ζώντας και στο εξωτερικό χωρίς συγγενείς δεν είναι και εύκολο να πάρεις γνώμες από κάποιον που έχει επισκεφθεί ήδη ένα γιατρό, ο κονωνικός κύκλος μου ποφανώς είναι εξωφρενικά πιο μικρός από ό,τι εικοσιτόσα χρόνια στην Ελλάδα, όσα χρόνια κι αν ζω εδώ. Κι όμως, αυτά τα site θεωρούνται ότι έχουν κύρος..
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Μάλλον δεν έχεις εμπειρία από την ονλάιν συμπεριφορά των ανθρώπων για να αναρωτιέσαι αυτό που αναρωτιέσαι. Δεν φαντάζεσαι τι απαιτήσεις έχουν μερικοί από τους γιατρούς ή από όσους πληρώνουν, γενικά. Δεν φαντάζεσαι και πόσο άδικοι και επιθετικοί μπορεί να γίνουν οι άνθρωποι, και εδώ δεν μιλάμε για facebook, ή για σουβλάκια, πρόκειται για σοβαρά θέματα, για ολόκληρες καριέρες. Αν δεν υπήρχε τρόπος να συμμετέχει ο γιατρός, θα γινόταν ζούγκλα αυτά τα σάιτ, και η αξιοπιστία τους θα έπεφτε ακόμη περισσότερο. Είναι μεγάλη κουβέντα το πόση παρέμβαση πρέπει να επιτρέπεται, αλλά δεν γίνεται να μην υπάρχει κάποιου είδους έλεγχος και από την άλλη πλευρά. Δεν είναι σωστό να δέχεσαι κριτική ανώνυμα ονλάιν χωρίς να έχεις δώσει έγκριση.
Εσύ ήθελες να γράψεις κάτι σημαντικό, αλλά θυσιάστηκες στο βωμό των υπόλοιπων. Τώρα που ξέρεις πώς λειτουργεί το σύστημα, κοίτα ποιος έχει τις περισσότερες θετικές κριτικές. Πάντα κάποιος φαίνεται να είναι καλύτερος από τον άλλον. Πάντως, επειδή κι εγώ έχω χρησιμοποιήσει τέτοια μέσα επειδή ζω σε άλλη χώρα, πιστεύω ότι είναι άχρηστα. Ο καθένας είναι πολύ διαφορετικός και κολλάει με εντελώς διαφορετικά θέματα. Ο καθένας νομίζει ότι περιγράφει αντικειμενικά την εμπειρία του, αλλά αυτό εξ' ορισμού είναι αδύνατο. Για γιατρούς που τελικά συνάντησα και μετά διάβασα τις κριτικές, κάποιοι έγραφαν ακριβώς αυτό που πίστευα κι εγώ, και κάποιοι ακριβώς το αντίθετο. Για να έχει νόημα η γνώμη του άλλου, πρέπει να ξέρεις τον άλλον.
__________________
5.
και εδώ και ενάμιση χρόνο μένω στο εξωτερικό. Είμαι 20 χρονών και τον τελευταίο καιρό, μου έρχονται όλο και πιο συχνά εμπόδια στην ζωή μου. Λόγω κακού timimg έχασα ξανά (είχα κάνει και πέρσυ αιτήσεις οι οποίες ήταν πολύ αργά τελικά) την ευκαιρία να σπουδάσω τον Σεπτέμβρη του '17 και πρέπει να περιμένω ΚΑΙ άλλον έναν χρόνο για τις σπουδές μου. Στο εντωμεταξύ ο μπαμπάς μου μου είχε προτίνει να πάμε Βιέννη και να δουλέψω σε ένα μαγαζι που ήθελε να ανοίξει αλλά εγω αρνιόμουνα να πάω να δουλέψω κατευθείαν (σε κάτι που δεν μου αρέσει κιόλας) και να μην σπουδάσω καθόλου. Το πρόβλημα μου είναι ότι μετά από το καιρό του σχολείου προσπαθούσα να μην είμαι ασταθής στις αποφάσεις μου , και προσπάθησα να σταθεροποιηθώ στην απόφαση μου να σπουδάσω εκεί που μένω (και μάλλον δεν το ανέφερα νωρίτερα αλλά μένω Γερμανία) και τώρα ξαφνικά λόγω του ότι δεν με δέχτηκαν να σπουδάσω σκέφτομαι ότι πλέον η τελευταία λύση είναι να ακολουθήσω την ιδέα του μπαμπά μου. Έχω φρικάρει λίγο γιατί ο χρόνος που μπορώ να μείνω στην Γερμανία λιγοστεύει λόγω οικονομικών και πρέπει να δω τι θα κάνω στην ζωή μου. Το ξέρω έχω πολύ χρόνο στην ζωή μου ακόμα, αλλά θα ήθελα πολύ την συμβουλή σου στο πως θα μπορούσα να μην τα σκέφτομαι όλα αρνητικά και να μειώσω το στρές που έχει αρχίσει να μου τρώει τα λυσσακά . Εκτιμώ την κάθε σου απάντηση, και σε ευχαριστώ αν δεχθώ μια σου!
Υ.Γ. τα γκομενικά μου προβλήματα θα γραφτούν κάποια άλλη στιγμή, εύχομαι!
Φιλιά και άντε με καλό το νέο έτος χωρίς τοοοσο πολύ στρές!
-αγαπησιάρα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Κανένα εμπόδιο δεν σου «ήρθε». Δεν ήταν κακό timing οι προθεσμίες που έχασες για δεύτερη χρονιά. Κακό timing θα ήταν αν οι προθεσμίες ήταν κρυφές. Καθυστέρησες να κάνεις τις αιτήσεις. Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτό έκανες. Σαμποτάρεις τον εαυτό σου επίτηδες; Είσαι ανοργάνωτη; Γιατί είσαι ασταθής στις αποφάσεις σου; Πάντως υποφέρεις από τη συμπεριφορά σου και δεν μπορείς να την διαχειριστείς, κι επιπλέον, σου προκαλεί προβλήματα. Μάλλον έχεις πολύ χρόνο στη ζωή σου ακόμα – για να ζήσεις. Όχι για να αφήνεις χρόνια να περνάνε χωρίς να κάνεις βήματα προς κάποια κατεύθυνση, έστω και ας είναι λάθος.
Γιατί δεν κάνεις αυτό που σου λέει ο πατέρας σου, μέχρι να ανασυγκροτηθείς, και να αποφασίσεις στα αλήθεια τι θέλεις να σπουδάσεις, πού, και γιατί. Στο μεσοδιάστημα, γιατί όχι, ξεκίνα και με έναν ψυχολόγο για να διαχειριστείς το άγχος που σου προκαλεί η συμπεριφορά σου, για να φτάσεις και στην πηγή της.
__________________
6.
Ας στείλω και εγώ πολυαγαπημένη μου Α,Μπα:
Καμία πρωτοτυπία στην ιστορία μου και όμως απασχολούμαι: είμαι 33 και έχω ερωτευτεί (ή καλύτερα με ιντριγκάρει) έναν συνάδελφο 35χρονο. Χώρισε το περασμένο καλοκαίρι και από τότε έχουμε βρεθεί πολλές φορές για να δούμε ταινίες (σπίτι του) και να πάμε σε συναυλίες από πρωτοβουλίες και των δύο μας. Δεν έχει κάνει ποτέ ερωτική κίνηση και εγώ επίσης φοβάμαι να κάνω μη και φάω τα μούτρα μου, σκέφτομαι και το μετά στη δουλειά. Δυστυχώς η συμπεριφορά του με μπερδεύει γιατί είναι αρκετά κλειστός και δεν έχει πολλές επαφές με άλλους από τη δουλειά, οπότε είμαι σίγουρη ότι περνάει ωραία με την παρέα μου αλλά τα σχέδια που προτείνει είναι εύκολα να τα δω ως σημάδια για κάτι παραπάνω μέχρι φυσικά του σημείου που δεν κάνει τίποτα άλλο. Αυτό πάει τώρα 5 μήνες και μία μου μιλάει στη δουλειά και μία όχι σα να μη τρέχει τίποτα. Φυσικά όταν προτείνει να κάνουμε κάτι τις περισσότερες φορές λέω ναι γιατί μου αρέσει. Ξέρω ότι πρέπει να το κόψω ή να του δώσω να καταλάβει ότι εγώ δεν τον βλέπω φιλικά αλλά δεν μπορώ, κολλάω. Παίζει μαζί μου, έτσι; (πολλές φορές όταν συζητάμε έχουμε πολύ ένταση και ανεβαίνουν οι τόνοι πολύ χωρίς λόγο, δεν είμαι σίγουρη ότι φταίω μόνο εγώ)...φοβερή ιστορία, ε; ΝοΤ..
Σε φιλώ και εύχομαι το 2017 να είμαστε όλοι λίγο καλύτεροι!
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Γιατί να παίζει μαζί σου και να μην σε βλέπει απλά ως φίλη; Επειδή εσύ τον βλέπεις αλλιώς; Αν εσύ τον έβλεπες μόνο φιλικά, θα ήταν υποχρεωτικό να σε γουστάρει αυτός;
Οι προτάσεις για φαγητό, συναυλίες και παρέα δεν είναι σημάδια για κάτι παραπάνω. Είναι εύκολο να τα δεις ως κάτι παραπάνω, όπως λες, αλλά έτερον εκάτερον. Ότι εσύ έχεις την τάση να τα βλέπεις έτσι, δεν σημαίνει ότι είναι έτσι. Αν δεν εκδηλώνεται ερωτικά δεν είναι επειδή εσύ δεν του έχεις δώσει να καταλάβει ότι τον βλέπεις έτσι. Λες να του το δείξεις να πει «α κι εγώ, αν δεν μου το έλεγες δεν θα το σκεφτόμουν!»
Εδώ και πέντε μήνες βγαίνετε, δεν δείχνει τίποτα περισσότερο, στη δουλειά σου μιλάει κανονικά, κι εσύ είσαι σίγουρη ότι παίζει μαζί σου. Ποια συμπεριφορά «σε μπερδεύει;» Δεν έχει τίποτα το αμφιλεγόμενο αυτό που περιγράφεις. Είναι φοβερό τι επιλέγουμε να δούμε κάθε φορά από αυτά που συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μας. Γι'αυτό είναι τόσο δύσκολο να βρεις αξιόπιστους μάρτυρες στο δικαστήριο.
_________________
7.
Γιατί είναι τόσο δύσκολες οι σχέσεις; Είμαι 35 χρόνων και μέχρι στιγμής είχα μόνο αποτυχίες.. όσοι γνωρίζω ή είναι παντρεμένοι ή ετοιμάζονται να παντρευτούν.. πόσες πιθανότητες έχω να γνωρίσω κάποιον ελεύθερο; τί προτείνεις να κάνω;
(Είναι χαζή η ερώτηση αλλά θα ήθελα τη γνώμη σου!!!)
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Καθόλου χαζή η ερώτηση. Πολύ σημαντική τη βρίσκω.
Δυστυχώς δεν έχω μαγική λύση. Οι πιθανότητες είναι λίγες, αλλά ήταν πάντα λίγες, πίστεψε με. Ίσως παλιότερα σου φαινόταν περισσότερες επειδή είχες λιγότερες απαιτήσεις, αλλά οι λιγότερες απαιτήσεις οδηγούν σε λάθος επιλογές.
Οι σχέσεις είναι δύσκολες γιατί αυτό που ζητάμε είναι πολύ δύσκολο να γίνει. Θέλεις να βρεις έναν άνθρωπο που θα διαλέξεις για οικογένεια σου. Εδώ με τις κανονικές μας οικογένειες δεν μπορούμε να τα βρούμε, θα τα καταφέρουμε πιο εύκολα με κάποιον που γνωρίζουμε σε μεγάλη ηλικία; Ζητάμε από κάποιον που δεν μας ξέρει από το νηπιαγωγείο να γίνει ο φίλος και ο αδερφός μας, το στήριγμα και το αποκούμπι μας. Ε, δεν είναι εύκολο. Πρέπει ο άλλος να θέλει, και πρέπει και να μπορεί, και το ίδιο ισχύει για σένα. Μην αναρωτιέσαι γιατί είναι τόσο δύσκολο. Οι ταινίες φταίνε που το παρουσιάζουν ως κάτι εύκολο; Εύκολο είναι μόνο όταν πετυχαίνει. Έτσι καταλαβαίνεις ότι πέτυχε.
Αυτό που προτείνω να κάνεις είναι αυτό που ελπίζω να κάνεις. Να ασχολείσαι με την ολοκλήρωση του εαυτού σου, με την βελτίωση του, σε σωματικό, νοητικό, ψυχικό επίπεδο, σε όλα τα επίπεδα τέλος πάντων. Να εκτιμάς τους φίλους σου και να συντηρείς όλες σου τις σχέσεις προσεκτικά, χωρίς να θεωρείς κανέναν δεδομένο. Να κυκλοφορείς χωρίς να αναρωτιέσαι αν εκεί που πας θα υπάρχει κάποιος ελεύθερος. Να μην κοιτάς όλους τους άντρες σα να είναι υποψήφιοι, γιατί όπως είπαμε, δεν είναι εύκολο να πετύχει. Και τέλος, μην βλέπεις ως αποτυχίες τις εμπειρίες που είχες ως τώρα. Αποτυχία είναι ό,τι δεν κατέληξε στο «για πάντα μαζί;» Τότε όλοι αποτυχίες έχουμε να λέμε, και άντε προσωρινά καμία επιτυχία που δεν είναι εξασφαλισμένη.
Κάνε ό,τι περνάει από το χέρι σου ώστε όταν βρεις αυτόν που σου ταιριάζει, να κοιτάς πίσω και να σκέφτεσαι τι ωραία που περνούσες και τότε. Μια ζωή έχεις να ζήσεις, μην την σπαταλάς επικεντρωμένη στο μέλλον. Μόνο το παρόν έχεις.
σχόλια