________________
1.

Με τί κριτήρια διαλέγεις το μεταπτυχιακό σου? Είμαι 3ο έτος και το πτυχίο μου είναι πολύ γενικό. Έτσι και αλλιώς δηλαδή μπήκα στη σχολή με την προοπτική μεταπτυχιακού. Αλλά πώς μπορείς να βρείς σε τι πραγματικά θές να ειδικευτείς...Βασικά, απο τη μία σκέφτομαι οτι δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τέτοιες μεγάλες αποφάσεις, αλλα σκέφτομαι κιόλας ότι άμα θές κάτι πολύ ξέρεις και τι είναι... και εγώ δέν ξερω... Μήπως δέν θελω??- E.P.

Εξαρτάται από το πόσο επείγον είναι να βρεις δουλειά μετά το μεταπτυχιακό. Αν το βλέπεις ως όχημα για δουλειά, πρέπει να είναι κάτι που ξέρεις ότι μπορεί να σε οδηγήσει κάπου επαγγελματικά (και πού ακριβώς).

________________
2.

"Έχει λίγο καιρό που ανακάλυψα την στήλη σου (και γενικά το Lifo) και
δηλώνω φανατικός αναγνώστης σου!
Ρε Α, μπα έχω ένα θέμα, δεν μπορώ να πω σ' αγαπώ σε κάποιον/α αν δεν το εννοώ πραγματικά και γίνονται παρεξηγήσεις.
Δεν μπορώ... Μπορώ, αλλά δεν βρίσκω το νόημα να το πω ενώ δεν το πιστεύω.
Γιατί οι άνθρωποι μερικές φορές με πιέζουν για να το ακούσουν;
Γενικά προσπαθώ με τις πράξεις μου να δείξω τα συναισθήματα μου (φιλικά ερωτικά ή οτιδήποτε άλλο) αλλά πολλές φορές δεν αρκεί ενώ δυο ψεύτικες φράσεις θα αρκούσαν. Δεν μ' αρέσουν οι μεγάλες κουβέντες και μετά στις πράξεις να φαίνονται άλλα.
τέλος πάντων, έχω ένα κατεβατό να σου γράψω αλλά βαριέμαι όταν διαβάζω κατεβατά άλλων οπότε θα το αφήσω εκεί. Πιστεύω ότι μπήκες στο νόημα.
when words fail"-pepermint26"

Το να μη λες πράγματα που δεν εννοείς δεν δημιουργεί παρεξηγήσεις. Εντελώς το αντίθετο συμβαίνει.
Επειδή είναι πολύ σπάνιοι οι άνθρωποι που αποφεύγουν τα μεγάλα λόγια και εννοούν αυτά που λένε, τα λόγια για τους περισσότερους δεν έχουν αξία. Τα «σ' αγαπώ» είναι σαν τα λεφτά στη Μονόπολη. Οπότε γι 'αυτό δεν καταλαβαίνουν την επιμονή σου να μην το λες. Μη νομίζεις όμως και ότι αν το ακούσουν θα το αντιμετωπίσουν με το σεβασμό που απαιτείται. Λόγια, όλο λόγια, για να εξυψώσουμε το μέτριο.

________________

3.

Αγαπητη Α μπα, εκανα την πρωτη μου σχεση σε μεγαλη ηλικια(στα 23 μου χρονια), μετα απο πολλες απογοητευτικες γνωριμιες και μοναξια. Ειμαι πολυ τυχερη γιατι ειμαι μαζι με εναν ανθρωπο που με αγαπαει και τον αγαπαω, αισθανομαι πολυ ερωτευμενη μαζι του και νιωθω οτι ειναι ο ανθρωπος μου. Ειμαι τοσο ευτυχισμενη, που προκυπτει ενα σοβαρο προβλημα:φοβαμαι οτι θα τον χασω! Φοβαμαι οτι ζω ενα ονειρο και θα ξυπνησω στην προηγουμενη μιζερια μου. Φοβαμαι οτι θα πεθανει.ή οτι θα πεθανω εγω και δεν θα προλαβουμε να ζησουμε μαζι οσα θελω. Με λιγα λογια, ταλανιζομαι απο αυτην την παραλογη φοβια και δεν ξερω πως να τη νικησω. Σ' ευχαριστω πολυ, εισαι το μαναδικο ατομο στο οποιο εκμυστηρευτηκα αυτο το φοβο μου.- ελενη

Δεν είναι παράλογη η φοβία, γι' αυτό δε μπορείς να τη νικήσεις. Αυτό είναι η ζωή, η συνεχής προσπάθεια του να ξεχάσουμε ότι όλα μπορούν να χαθούν σε μια στιγμή (βέβαια αυτό ισχύει μόνο για όσους σκέφτονται, δυστυχώς η ευφυΐα πληρώνεται ακριβά). Μπορεί η σκέψη αυτή να ατονήσει από μόνη της γιατί η ζωή είναι ένα ποτάμι που σε τραβάει θες δε θες. Αν όχι, ίσως αν συμφιλιωθείς με τη σκέψη χωρίς να προσπαθείς να την καταπνίξεις ως παράλογη ίσως καταφέρεις να έρχεται στην επιφάνεια λιγότερο συχνά και με μικρότερη ένταση.

________________
4.

Γιατί θέλουμε τόσο πολύ να ξεχωρίσουμε από τους άλλους? -Τσοκάρω

Αν η μαμά σου σε έχει πείσει ότι είσαι το δώρο του Θεού στη γη χωρίς να σου βάζει όρια και δικαιολογώντας τις αδυναμίες σου, δεν έχεις μάθει να σέβεσαι τους κοινωνικούς κανόνες. Όταν δεν είναι η μαμά μπροστά θέλεις να συνεχίζεις να καταπατάς τα όρια με τη δικαιολογία ότι «δεν είσαι σαν τους άλλους». Οπότε για να αναγκάσεις τους άλλους να προσαρμόζονται στις δικές σου ανάγκες δηλώνεις διαφορετικότητα με διάφορους τρόπους: απαιτώντας σε εστιατόρια φαγητά που δεν υπάρχουν στον κατάλογο, αναπτύσσοντας διάφορες παραξενιές (με ενοχλεί ο αέρας, ο ήλιος, το χοντρό αλάτι), αναλύοντας τις αρρώστιες σου και γενικώς, σπάζοντας τα νεύρα ολονών. Με τον ίδιο τρόπο μπορείς να δικαιολογήσεις και την απόρριψη των άλλων, θεωρώντας ότι είσαι τόσο ξεχωριστός που δε σε καταλαβαίνει κανένας.

Η πλάκα είναι ότι κανείς δε χρειάζεται να προσπαθήσει να είναι ξεχωριστός, γιατί όλοι είναι, και αυτό τους εξισώνει αυτόματα, εκτός από μερικούς που είναι ξεχωριστά ανυπόφοροι.

________________
5.

"Αγαπητή Α-μπα,
βλέπεις καθόλου ελληνική tv; Τι γνώμη έχεις; Οι ράδιο αρβύλα σου αρέσουν ;"- Τζει-αρ

Α πα πα πα πα.

________________
6.

Είναι ιδέα μου ή το να γίνεις γραφίστας είναι πολύ της μόδας τα τελευταία χρόνια; Οι γραφίστες είναι κάτι σαν καλλιτέχνες (όχι στο είδος τους αλλά με τη γενικότερη έννοια, σαν εργαζόμενοι αλλά με καλλιτεχνικές ανησυχίες δηλ.);

Το να έχεις mac και photoshop αρκεί για να δηλώνεις γραφίστας, κάτι που με κάνει να λυπάμαι τους αληθινούς γραφίστες. 

________________
7.

Γιατί τα παιδιά σε όσο άθλιες συνθήκες και να ζουν (π.χ.βλέπω συχνά γυφτάκια, χωρίς παπούτσια να ζητιανεύουν και ξέρω ότι τα συγκεκριμένα ζουν με τους γονείς τους σε παραπήγματα έξω από τη μικρή πόλη που ζω) χαμογελάνε και γελάνε συχνά ενώ σε ένα ενήλικα με πολλά προβλήματα δεν του παίρνεις εύκολα χαμόγελο;

Το τσουβάλιασμα, η γενίκευση και η μονομερής παρατήρηση είναι τόσο έντονα σ' αυτή την ερώτηση που πιστεύω ότι έχεις ήδη την απάντηση στο μυαλό σου.

________________
8.

"Θα ήθελα να μάθω πώς γίνεται η προώθηση ενός μπλογκ. Πως μπορώ να το κάνω πιο γνωστό.
Thanks a lot!"- somebody

Με το να είναι τόσο καλό ώστε να μη γίνεται να σε αγνοήσουν. Όλα τα άλλα είναι τσιρότα.

________________
9.

"α,μπουλα,
ειδα το ''amadeus''. Α Π Ι Σ Τ Ε Υ Τ Η παραγωγη.
μπορεις να κανεις για μενα το research και να μου λυσεις την απορια σχετικα με τις περουκες?
τι φαση επαιζε με τις περουκες στον 18ο αιωνα?
αυτοι που δεν τις φορουσαν ηταν σεμνοτεροι η ψωριαρηδες?"

Όλα ξεκίνησαν με τη σύφιλη. Η αρρώστια αυτή, χωρίς τα σημερινά φάρμακα, προκαλούσε πληγές στο δέρμα και απώλεια μαλλιών κατά τούφες, οπότε το γυμνό κρανίο ήταν ισοδύναμο με τεράστια ντροπή. Οι χτυπημένοι από την αρρώστια φορούσαν τις περούκες από ανάγκη αλλά αυτές οι περούκες, εκτός του ότι ήταν κακοφτιαγμένες, ήταν σημάδι αποτυχίας.

Όλα άλλαξαν όταν το 1655 βασιλιάς της Γαλλίας Louis XIV, 17 χρονών τότε, άρχισε να χάνει τα μαλλιά του. φοβούμενος ότι το φαλακρό του κεφάλι θα έβλαπτε τη φήμη του, κάλεσε 48 κατασκευαστές περούκας για να του φτιάξουν τις καλύτερες περούκες της γης. Το ίδιο έκανε και ο ξάδερφος του Louis, o Charles II, βασιλιάς της Αγγλίας, πέντε χρόνια μετά, επειδή τα μαλλιά του άρχισαν να γκριζάρουν. Οι αυλικοί δε μπορούσαν βέβαια να μην μιμηθούν τους άρχοντές τους και σύντομα έγινε συνώνυμο της αριστοκρατίας, περνώντας και στα κατώτερα στρώματα με πιο φτηνές εκδοχές. Οι περούκες έσωζαν από τις ψείρες, γιατί με ένα βράσιμο της περούκας και ξύρισμα γλίτωνες μια και καλή. Οι πούδρες έκρυβαν μυρωδιές και άλλαζαν το χρώμα, δίνοντας γαλάζιες, ροζ αποχρώσεις.

Όμως όταν το 1795 η Αγγλία φορολόγησε τις πούδρες και η Γαλλική Επανάσταση τις έκανε σύμβολο τις μισητής τάξης, η μόδα κατέρρευσε γρήγορα σε όλη την Ευρώπη.

________________
10.

"Γιατί τόσοι άνθρωποι γύρω μας, γίνονται με απίστευτη ευκολία το τρίτο πρόσωπο σε μια σχέση, χωρίς καμία ενοχή? Ενώ οι ίδιοι άνθρωποι, μόλις αντιληφθούν κάποιον άλλο να τους κάνει το ίδιο, ξαφνικά αποκτούν ήθος?"- Καποιος εκει εξω..

Ρωτάς γιατί ο κόσμος δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του; Γιατί είναι πιο εύκολο να μην το κάνεις.

________________
11.

Πάνω στις χειρότερες σου απογοητεύσεις, όπου οι πάντες σε πουλάν, πουλάν τους εαυτούς τους, και όπου τα πάντα γύρω σου έχουν ξεπουληθεί. Εκεί είναι που βγάζεις τον πιο αγνό εαυτό σου και τον δίνεις οπουδήποτε, παντού στον πιο τυχαίο άσχετο. Ακόμα και σε αυτούς που απεχθάνεσαι, τους πιο σιχαμερούς. Είναι η στιγμή της ήττας σου, της πιο πικρής σου ήττας, αλλά και της νίκης σου, της πιο σπουδαίας νίκης. Τίποτε δεν έχει αξία και τα πάντα ρέουν απαλά.;

Ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα δεν φανταζόμουν ότι ο Χριστός διαβάζει 'Α, μπα'.

________________
12.

Α μπα, γιατί όχι;- JohnWave

Κάντο και θα δεις.