ΓΚΑΛΟΠ | Τι σας ενοχλεί περισσότερο στην παραλία

ΓΚΑΛΟΠ | Τι σας ενοχλεί περισσότερο στην παραλία Facebook Twitter
12

.

.

Mικροπράγματα
12

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών - Μικροπράγματα

Mικροπράγματα / Οι προβληματικές, βαθιά σεξιστικές δηλώσεις του Δημήτρη Παπανώτα για την «υστερία» των γυναικών

«Υστερικές» όσες μιλούν συνεχώς για τα γυναικεία δικαιώματα και «τα θέλουν» όσες είναι θύματα καταπίεσης και δεν το καταγγέλλουν, μάς ενημερώνει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, Δημήτρης Παπανώτας.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΑΝΑ ΚΡΑΒΑΡΗ

σχόλια

3 σχόλια
Το πιο ενοχλητικο απ ολα ειναι αυτοι που μπερδευουν την αμμο με τα καλαθακια σκουπιδιων... Δεν υπαρχει πιο ενοχλητικο απ το να αναγκαζεσαι να μαζεψεις μπουκαλακια και σακουλακια των προηγουμενων.. Πλας τους καπνιστες που πετανε τις γοπες... Και εγω καπνιζω και η παρεα μου αλλα παιρνουμε μαζι μας τασακια τσεπης η αυτοσχεδιαζουμε πχ σε ενα ποτηρι με νερο... Α και μην ξεχασω τους Ελληναρες που νομιζουν οτι η παραλια τους ανηκει και ειναι προθυμοι να σου κανουν την παρατηρηση για οτιδηποτε κανεις εσυ ενω αυτοι κοντευουν να μας τρελανουν ολους με γκαριδες τους
Κατ’ εμέ η τέλεια παραλία:Α) είναι απομονωμένη και δυσπροσπέλαστη (δεν φτάνει αυτοκίνητο, μηχανή, μηχανάκι, πολύ δύσκολα την προσεγγίζει πλοιάριο και θέλει αρκετό περπάτημα από δύσβατο μονοπάτι ανηφοροκατηφορικό για να φτάσεις εκεί)Έτσι γλιτώνεις από αισθητικά απαίσια μπιτσόμπαρα, την ρύπανση και ηχορύπανσή τους, τις ορδές αυτών που δεν αντέχουν την επαφή με τη φύση κι έχουν διαρκή ανάγκη από φραπέ πάνω σε ξαπλώστρα, μετά από σάντουιτς, συνοδεία wifi, που μπαίνουν στη θάλασσα μόνο για κατούρημα, που σπάνε νεύρα και πιο αφανή σωματικά όργανα με τις ρακέτες, τα φρίσμπι, τα μπαλάκια και την καφρίλα τους να μιλάνε δυνατά, να στήνουν την καρέκλα τους ακριβώς εκεί που σκάει το κύμα, να σβήνουν και ν’ αφήνουν το αποτσίγαρο τους κι ό,τι άλλο στην άμμο.Β) μετά από τρία μέτρα είναι τα νερά βαθιά δίχως μέδουσες, αχινούς, φύκια, βράχια, ρεύματα.Δεν έχουν κίνητρο να φτάσουν εκεί υπερήλικες και οικογένειες με μικρά παιδιά.Γ) δεν έχει άμμο, αλλά το ψιλό βοτσαλάκι που αποχωρίζεται εύκολα από το πέλμα.Δ) έχει φυσική σκιά από αρμυρίκια, πεύκα.Ε) έχει νοτιοδυτικό προσανατολισμό για να απολαμβάνεις το ηλιοβασίλεμα.Στ) δεν είναι στέκι από σέρφερς, μηχανόβιους ...θαλασσοπόρους, γιωτ-άδες, ψαροντουφεκάδες, ψαράδες, ιχθυοκαλλιεργητές, μαλακιοκαλλιεργητές, κουνούπια, γίδια, σκορπιούς, σκυλιά.
Εσύ, δηλαδή, αν ναυαγούσες σε ένα νησί ολομόναχος θα ήταν η καλύτερη σου... Ε ναι ρε φίλε, εγώ και η φύση, είναι το μόνο ζωντανό που αντέχω γύρω μου (και μάλλον το μόνο που με αντέχει...).
Τα σίγουρα είναι πως δεν με χαλάει:Α) Η παρέα μου (λογικό),Β) Όποιος για τους ίδιους λόγους έχει την ίδια άποψη για την ιδανική παραλία (ομοίως λογικό νομίζω)
Το καλαμι σου που το παρκαρεις?Ρε φιλε τωρα Αυγουστιατικα δεν παω θαλασσα γιατι εχουν πλακωσει ολοι οι σταφυλαδες και οπου και να πας γινεται ο κακος χαμος,μολις φυγουν αυτοι,δηλ.σε μια βδομαδα,θα ξαναπαω εκει που πηγαινω συνηθως, και οπως θα μαθεις και συ ωριμαζοντας,θα κανεις τους συμβιβασμους σου και ισως περασεις καλλιτερα.Γιατι με ολη αυτη τη δυσκοιλιοτητα που βγαζεις εσενα σου φταινε και τα ρουχα σου,οποτε για να ευχαριστηθεις θαλασσα σε βλεπω να πηγαινεις κατα το Νοεμβρη με Μαρτη.Χωρις καμμια διαθεση να σε προσβαλω,ετσι?
Στο σχόλιό μου το «κατ’ εμέ» σημαίνει «σύμφωνα με το γούστο μου».Σύμφωνο δηλ. με το πνεύμα του άρθρου.Το «περί ορέξεως…» σίγουρα το έχετε ακουστά.Από εκεί και πέρα το πώς καταλήξατε στο «καλάμι», την «ωριμότητα», τη «δυσκοιλιότητα», το πώς περνάω ή όχι… είναι κάτι… αλλά δεν με αφορά. Και ασφαλώς έχω κάνει επί χρόνια χειμερινός κολυμβητής.
Εισαι λιγο υπερβολικος αλλα γενικα συμφωνω. Για μενα η παραλια ειναι ιδανικη αν εχεις αποσταση τουλαχιστον 20 μετρα απο τον επομενο. Ολα τα υπολοιπα παλευονται.
Πιο πολύ από όλα με ενοχλεί η οργάνωση. Τίποτα μπορεί να μην είναι οργανωμένο σε αυτή τη χώρα, οι παραλίες όμως είναι φούλ! Οι ξαπλώστρες, που πιάνουν συνήθως όλη την παραλία, δημιουργούν αυτή την τόσο αντιαισθητική στοίχιση που δεν αφήνουν το μάτι να ξεκουραστεί από το αστικό περιβάλλον αφού μπαίνει μπαίνει πάλι σε ένα άλλο. Δίνουν επίσης την αίσθηση της πολυκοσμίας ακόμα και όταν δεν έχει κόσμο.