ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
28.10.2017 | 00:16

Ακομα Ακόμα μια ιστορία

Εγω είμαι 21 αυτός είναι 35 .. γνωριζόμαστε εδώ και ένα χρόνο καθώς είμαστε συνάδελφοι. Να πω ότι κόλλησα μαζί του από τη πρώτη ματιά; θα ακουστεί υπερβολή αλλά είναι η αλήθεια. Ο.τι παρα πολλοι μας λένε ποσο πολυ ταιριαζουμε ;Τέλος πάντων για να μην πολυλογώ μετά από πολύ κόπο και βάσανο από μέρους του μου είπε πριν λίγες μέρες το ότι νιώθει και αυτός αντίστοιχα πράγματα. Πραγματικά είμαστε μαζί και χανόμαστε ... Ο ενας είναι χαμένος στον άλλον. Το πρόβλημα..... Είναι παντρεμένος και με παιδί . Πραγματικά φαίνεται πως αισθάνεται πράγματα και το λέω εγώ που είμαι ο πιο επιφυλακτικός άνθρωπος αλλα τι να το κανω ;; είναι τόσο λάθος και ανούσιο όλο αυτό . Δε πιστεύω πως έχω μπει στη διαδικασία αυτή.. Στο τέλος θα πληγωθω και το ξερω . Αλλά τι να κάνω; να το ζήσω και όσο πάει; Ή να το ξεκοψω όσο είναι νωρίς;
8
 
 
 
 
σχόλια
Κοπελα μου αυτός να ξενοπηδαει θελει. Αφελής κοπελίτσες ψάχνει. Αν δεν είσαι εσύ θα είναι κάποια άλλη. Σίγουρα θέλεις να κολλήσεις την ρετσινιά της αντροχωρίστρας; Μπες και λίγο στη θέση της συζηγου.. Εσυ πως θα ένιωθες αν ήσουν στη θέση της; Μην ξεχνάς ότι δίνεις παίρνεις σ αυτήν τη ζωή. Ρόδα είναι και γυρίζει.
Μην το κάνεις.Είναι ακριβώς το σενάριο που περιγράφει πιο πάνω. pearl. Μην το κάνεις. Όταν μια μέρα κάνεις οικογένεια, εσύ με το μωρό σπίτι και εκείνος με την 21χρονη. Γιατί και εσύ θα γίνεις 35 με αγγελούδι και θα υπάρχουν 21χρονες.Μην το κάνεις. Μια στο δις να το μάθει θα είσαι εκείνη που μπήκε ανάμεσα και μια γυναίκα διαλύθηκε και μια οικογένεια διαλύθηκε και ένα παιδί μεγαλώνει με ένα γονιό και αυτός διαλυμένος. Πως μπορείτε να το διαχειριστειτε μια ζωή αυτό;
Ξέρω ότι δεν θα με ακούσεις, αλλά φύγε. Είσαι 21 ετών, δεν έχεις ανάγκη από τέτοιες εμπειρίες, δεν τον έχεις ανάγκη, δεν έχεις κανέναν ανάγκη. Λες "να το ζήσω" και αυτό το άλλοθι προβάλλουν όλες οι γυναίκες που μπλέκουν σε τέτοιες ιστορίες. Τι να ζήσεις; Να σου πω τι θα ζήσεις. Άπειρες ώρες μοναξιάς και ματαίωσης. Βιαστικές συναντήσεις στις οποίες δεν θα υπάρχει χρόνος, γιατί θα τον περιμένει η γυναίκα του να πάνε επίσκεψη στην κουμπάρα. Θα ζήσεις την απουσία του στα σημαντικά γεγονότα της ζωής σου, αλλά και στα ασήμαντα καθημερινά, που δεν θα μπορείς να τα μοιραστείς μαζί του, καθώς αυτός τα μοιράζεται με άλλη. Ραντεβού που θα ακυρώνονται την ώρα που εσύ θα έχεις προετοιμαστεί για να τον δεις. Βιαστικά sms "θα σε πάρω" και να παίρνει μετά από πέντε μέρες με την δικαιολογία "ήταν όλο το σόι από πάνω μου και δεν ήμουν μόνος ούτε λεπτό, αλλά εσένα σκεφτόμουν". Τον πρώτο καιρό θα δείχνεις ανοχή, κατανόηση, θα είσαι όλη ένα "δεν πειράζει μωρό μου". Εάν συνεχιστεί η ιστορία, και εάν πραγματικά τον θέλεις και δεν περνάς και εσύ απλώς την ώρα σου, θα δυστυχήσεις. Στο τέλος θα σε πει και πιεστική και ότι "δεν τον καταλαβαίνεις". Γενικά θα είναι μία σχέση που διαρκώς θα δίνεις και δεν θα πάρεις στο τέλος τίποτα. Και κυρίως δεν θα πάρεις αυτό που λες, το "να το ζήσω". Τώρα βέβαια βλέπω ότι το ειδύλλιο εξελίσσεται στον χώρο εργασίας, κάτι που είναι κακή ιδέα στην συγκεκριμένη περίπτωση από πολλές απόψεις. Όπως και να έχει, δεν αναιρεί τα παραπάνω. Για το ηθικό κομμάτι, εγώ δεν θα σου πω τα γνωστά ότι μπαίνεις ανάμεσα σε ένα ζευγάρι και δεν σκέφτεσαι το παιδί. Δεν λες και λεπτομέρειες, αν είναι ευτυχισμένος στον γάμο του ή όχι. Το πιθανότερο είναι ότι, αν δεν είσαι εσύ, θα βρεθεί κάποια άλλη. Για μένα δεν είναι τόσο θέμα ηθικής όσο αισθητικής και αυτοεκτίμησης, θέμα του πώς θέλει κάποιος να ζει την ζωή του. Και αυτό ισχύει και για σένα αλλά και για αυτόν. Ομολογώ ότι -αν και δεν γνωρίζω τις ειδικές περιστάσεις εκείνου-, κάνοντας μία γενίκευση, έχει σιχαθεί η ψυχή μου απίστευτα αυτό το μοτίβο των 30+ που πάνε και παντρεύονται λες και είναι ακόμα μία έξοδος σε κλαμπ και μόλις χρονίσει το παιδί συνήθως, ξαφνικά "βρίσκουν το άλλο τους μισό" και "τι κρίμα που δεν σε είχα γνωρίσει πριν". Αυτοί είναι και που δεν χωρίζουν ποτέ. Τώρα, αν εσύ θέλεις να "το ζήσεις" και πιστεύεις ότι αυτός δεν είναι έτσι, εσύ θα αποφασίσεις. Να ξέρεις πάντως ότι αυτός κατανόηση και δικαιολογίες θα έχει από διάφορες πλευρές, εσύ από πουθενά.
Καλα ,αυτος αχαρακτηριστος κ μεγααααλος γκιοζης...Παμε σε εσενα τωρα...Τις απαντησεις σου ,τις εγραψες.Εμεις τι να σου πουμε? Ναι,δεν εχει μελλον..Ναι,θα εισαι παντα η καβαντζα..Ναι,θα πληγωθεις στο τελος..Δεν ξερω αν σε νοιαζει κ πολυ-μαλλον οχι-αλλα να στηριζεις κ την ευτυχια σου στη δυστυχια αλλων,ειναι κ λιγο ασχημο..Υ.γ Αυτα τα "χανομαστε" ,τα ακουω βερεσε..Αφενος ολοι "χανομαστε" οταν ενθουσιαζομαστε κ αφετερου πιστευω οτι σου λεει παραμυθια που θες να ακουσεις..
Scroll to top icon