Ο καπιταλισμός ποτέ δεν πεθαίνει

Ο καπιταλισμός ποτέ δεν πεθαίνει Facebook Twitter
5
Ο καπιταλισμός ποτέ δεν πεθαίνει Facebook Twitter
Συγκλονιστική λεπτομέρεια από την οδό Βερανζέρου. (φωτό: Νίκος Βατόπουλος)

Σημειώνω την ημερομηνία: 12 Μαρτίου /

βγαίνοντας από τον σταθμό του Νέου Φαλήρου με «πήρε» η μυρωδιά από φρεσκοφυτρωμένο χαμομήλι /

το πρώτο ισχυρό μήνυμα της άνοιξης που μας πολιορκεί από το Σαββατοκύριακο κι εμείς, πιο έτοιμοι από ποτέ, ετοιμαζόμαστε να πανηγυρίσουμε τον ερχομό της /

δεν θυμάμαι άλλη εποχή να θέλω τόσο να έρθει η άνοιξη και μετά το καλοκαίρι /

κι ας υποφέρω το καλοκαίρι στην Αθήνα /

κι ας μην αγαπάω τις ζέστες, και τους αέρηδες, και τις πυρκαγιές /

αλλά φέτος δεν έχω τον παραμικρό ενδοιασμό /

θέλω να φύγει ο χειμώνας που (μεταξύ μας) ήταν ήπιος και καλός μαζί μας /

χωρίς πολλά κρύα, αλλά πολλές, ευεργετικές βροχές (τουλάχιστον δεν θα διψάσουμε) /

αλλά δεν θέλω άλλα πρωινά ξυπνήματα με κρύους τοίχους /

δεν θέλω άλλα ρούχα πάνω από τα ρούχα /

θέλω φως και πυρακτωμένα ηλιοβασιλέματα στον Σαρωνικό /

θέλω τη θάλασσα και το Αιγαίο /

θέλω την αποχαύνωση της παρατεταμένης ζέστης /

θέλω το φως και η ζωή να νικήσει τη θανατίλα που μας περιτριγυρίζει /

και οι βροχές, που κάποτε αγάπησα με πάθος, δεν ξεπλένουν τίποτα πια /

γιατί η μαυρίλα τρύπωσε μέσα μας /

τώρα, όμως, έχω εναποθέσει τις ελπίδες μου σε αυτό το απίθανο φως της Αττικής και στη δύναμη του υπαίθριου βίου /

δεν θέλω να ξεχάσω ή να ξεχαστώ /

θέλω τη φύση και το σώμα να με κάνουν να θυμηθώ αυτά που κάποτε ήταν σημαντικά /

προς το παρόν, τριγυρίζω στο κέντρο και με κάποια έκπληξη συνειδητοποιώ ότι η ζωή συνεχίζεται /

νέα μαγαζιά, νέα στέκια, ο κόσμος έξω, καφέδες μακρόσυρτοι κι εμείς, σαν άλλοι Εγγλέζοι, να μη χορταίνουμε τον ήλιο και τις πρώτες ανοιξιάτικες ζέστες /

κάτι που δεν είχα προσέξει είναι η δυναμική του ισόγειου καφέ του ξενοδοχείου Πλάζα στο Σύνταγμα /

πολύ έξυπνη κίνηση η απομάκρυνση όλων των στοιχείων που καθιστούσαν το «μέσα» αθέατο για τους «έξω» /

κατά μία έννοια, πρόκειται για το νέο Ζόναρς, ή καλύτερα για μία εκσυγχρονισμένη εκδοχή του «αρχαίου» και κλειστού εδώ και δεκαετίες Ζαχαράτου/

το Σύνταγμα έχει απελπισμένη ανάγκη τα ζωηρά, αστικά καφέ, όπου ο κόσμος συναντιέται ή διαβάζει απλώς την εφημερίδα του /

σημαντική επένδυση από την εκ Θεσσαλονίκης ορμώμενη οικογένεια Βιλβιρίδη στο γωνιακό ακίνητο Πανεπιστημίου και Βουκουρεστίου, εκεί που είχαμε συνηθίσει χρόνια τώρα το μεγάλο υποκατάστημα της Εθνικής Τράπεζας /

από τις πιο αξιοπρόσεκτες ειδήσεις της εβδομάδας το γεγονός ότι ανοίγει ξανά το Starbucks της Κοραή που είχε καεί στα επεισόδια της 12ης Φεβρουαρίου του 2011 /

θυμίζουμε για τον ιστορικό του μέλλοντος ότι ήταν το πρώτο κατάστημα της αμερικανικής αλυσίδας που είχε ανοίξει στην Αθήνα /

νέο μπαρ ετοιμάζεται να ανοίξει δίπλα στον «μεθυσμένο Σινάτρα» της Θησέως, το μεγάλο χιτ της χιπστερο-Αθήνας /

νέο μπαρ σε φρεσκοανακαινισμένο κτίριο, μάλιστα /

pizza bar άνοιξε δίπλα στον Όστερμαν της Αγίας Ειρήνης, ενώ τρελό σουξέ φαίνεται πως έχει ο πολυχώρος που άνοιξε η σοκολατοβιομηχανία Παυλίδης στην Ερμού /

ενοικιάστηκε επιτέλους το ισόγειο κατάστημα στην πλατεία Καπνικαρέας, που παλαιότερα ήταν το κατάστημα γυναικείων ρούχων ysatis /

και για να κλείσουμε αυτό το μίνι εμπορικό-καταναλωτικό τουρ, επιβεβαιώνεται ότι στον παλιό Χυτήρογλου επί του πεζόδρομου της οδού Καπνικαρέα, δίπλα στο γλυκύτατο Cookie Land, ετοιμάζεται να ανοίξει σούπερ-ντούπερ καφέ /

προς το παρόν, προχωράει η ανάπλαση του κτιρίου που παρέμενε για χρόνια κρυμμένο πίσω από ατελείωτες επιγραφές.

Αθήνα
5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δεν πεθαίνουν μόνο οι μουριές στην Αθήνα. Tώρα πεθαίνουν και οι όμορφοι συριακοί Ιβίσκοι

Αστικό πράσινο / Δεν πεθαίνουν μόνο οι μουριές στην Αθήνα. Tώρα πεθαίνουν και οι συριακοί ιβίσκοι

Εκατοντάδες δέντρα της Αθήνας πεθαίνουν. Είναι συριακοί ιβίσκοι που ξεραίνονται ο ένας μετά τον άλλο, από μια ασθένεια που πρώτη φορά επελαύνει στο αστικό πράσινο. Η LiFO έμαθε ποια είναι η μυστηριώδης ασθένεια που αποδεκατίζει τους ιβίσκους και ρώτησε τον δήμο τι κάνει γι' αυτό.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Φαληρικός Όρμος: Δυναμική επανεκκίνηση για τη μεγαλύτερη αστική ανάπλαση της Αττικής

Αθήνα / Φαληρικός Όρμος: Δυναμική επανεκκίνηση για τη μεγαλύτερη αστική ανάπλαση της Αττικής

Στην τελική τροχιά για την υλοποίησή του μπαίνει το πρότυπο πάρκο στον Φαληρικό Όρμο, το μεγαλύτερο έργο αστικής ανάπλασης που έχει γίνει ποτέ στην Περιφέρεια Αττικής. Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωσή του, πώς διασώθηκε στο παρά πέντε και ποιο θα είναι το προφίλ του έργου.
LIFO NEWSROOM

σχόλια

4 σχόλια
Σε αυτήν την πόλη πραγματικά δεν ξέρω που να πρωτοπιώ καφέ και που να πρωτοδουλέψω (εντάξει υπερβάλω γιατί με τόσο στοκ ανέργων ούτε αυτό) ως σερβιτόρα. Ο καπιταλισμός της καφετέριας ποτέ δεν πεθαίνει στην Ελλάδα και ξανά προς την δόξα τραβά!Εδώ που τα λέμε ούτε ένας υποτιθέμενος σοσιαλισμός της καφετέριας θα πέθαινε ποτέ εδώ :P - είναι θέμα κουλτούρας, θ'αφήσουμε το κινητό απλήρωτο, δεν θα αγοράσουμε καινούργιο βρακί για κανά χρόνο αλλά τον 6ώρο καφέ κάτω από τον αττικό ήλιο θα τον πιούμε (μόνο έναν καφέ βέβαια). Και εγώ ούσα ακόμη φοιτήτρια με τις συντάξεις των γονιών μου (έστω τις πετσοκομμένες)έτσι τα βλέπω τα πράγματα. Δεν νομίζω ότι θα συνεχίσω να έχω την ίδια άποψη οσονούπω που θα ψάχνω σοβαρά για δουλειά και θα με ενδιαφέρει σοβαρά η ανεξαρτησία μου. Το θετικό είναι ότι έτσι αναβαθμίζονται κτήρια και περιοχές. Κάτι είναι και αυτό.
ο καπιταλισμοs πεθαινει....ειναι η φυσικη του εξελιξη...οπωs η εποχη τηs φεουδαρχιαs εδωσε την θεση του στην αστικη δημοκρατια....το αν θα το ζησουμε,ειναι αλλου ειδουs κουβεντα
Οκ, ούτε το τέλος της ιστορίας ήρθε, (μόλις πέρυσι γλιτώσαμε από το τέλος του κόσμου!:P) για να βγάζουμε συμπεράσματα για το μέλλον της ανθρωπότητας αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο δεν διαφαίνεται κάτι τέτοιο ως προς το μέλλον που μας αφορά. Όταν δεν θα υπάρχουμε, δε θα μας αφορά. Το σύστημα έχει αποδείξει ότι προσαρμόζεται. Μία ηλεκτρική συσκευή αγοράζεις να κάνεις τη δουλειά σου ο άνθρωπος και συνειδητοποιείς ότι με την αγορά σου συμβάλεις στην διαιώνιση καταστάσεων όπως η παιδική εργασία μέχρι την αυτοκτονία εργατών. Πλέον δεν ισχύει μονό το "η δική σου ευδαιμονία, η δυστυχία των άλλων" αλλά διακυβεύεται η συμμετοχή σου στα κάθε είδους αγαθά του σύγχρονου κόσμου (πχ. τεχνολογία) Ο καπιταλισμός σε σφίγγει από παντού και 'συ μας λες ότι πεθαίνει και είναι η φυσική του εξέλιξη! Για να μη μιλήσουμε για το γεγονός ότι κάποια άλλη εναλλακτική λύση δεν φαίνεται να πείθει. Και όχι άδικα! Άλλωστε κακό σκυλί, ψόφο δεν έχει :P