Στο σημερινό «Α μπα»: σαν ξένο σώμα

Στο σημερινό «Α μπα»: σαν ξένο σώμα Facebook Twitter
86

__________________
1.

 

Άμα να χαίρεσαι το παιδί σου κ να είναι πάντα υγιές κ δυνατό!! Α μπα με την κοπέλα μου έχουμε διάφορα 6 χρόνια , το θέμα μου είναι οι παρέες μας , η παρέα μου αποτελείται από φοιτητές ζούμε τη κλασσική φοιτητική ζωή ξενύχτια καφέδες κ τρέλες , η παρέα της τα έχει ζήσει αυτά εργάζονται , δεν ξενυχτάνε , συζητάνε αλλά θέματα ,το θέμα μου είναι πως βρίσκομαι ενδιάμεσα από τη μια έχω τη φοιτητική ζωή κ από την άλλη έχω την επίσημη ενήλικη ζωή , δεν θέλω να της γνωρίζω τους φίλους μου γτ δεν θέλω να ξενερώσει απέναντι μου αλλά ούτε θέλω να ξεκόψω από τους φίλους μου αχ τι να κάνω; Να την προειδοποιήσω για το τι θα συναντήσει;
-Ιωάννα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ευχαριστώ πολύ! Η φίλη σου ξέρει ότι σε περνάει έξι χρόνια, αν το καταλάβει όταν δει τους φίλους σου δεν έχει καταλάβει με ποια τα έχει. Είναι πολύ κακή ιδέα να παριστάνεις ότι είσαι κάποια άλλη από αυτή που είσαι για να μην χάσεις ένα ερωτικό ενδιαφέρον. Δεν μπορεί να κρατήσει για πολύ, θα καταπιεστείς, και μέσα σε όλα αυτά δεν θα καταλάβεις αν περνάς καλά ή όχι. Επίσης δεν είναι καθόλου αυτονόητο ότι οι ενήλικες κουβέντες είναι ανώτερες από τα φοιτητικά ξενύχτια. Μπορεί ακριβώς αυτό να θέλει να ζήσει μαζί σου. Όλα στον καιρό τους πρέπει να γίνονται, και ο κολιός τον Αύγουστο.


__________________
2.

Γειά σου αμπά και μικρό αμπάκι <3 Εύχομαι όλα καλά!

Πως αντιμετωπίζεις τον μισογυνισμό στο γραφείο, όταν δεν απευθύνεται σε σένα άμεσα; Όταν, για παράδειγμα, στο lunch break, οι bros αποκαλούν κοπέλες «πουτάνες» που τα μ***** τους κρέμονται σας λειριά από κόκορα; Αντέδρασα μια δυο, αφού αυτά λέγονταν μπροστά μου, και τελικά, αφού δεν κατάλαβαν τίποτα, σταμάτησα να πηγαίνω για μεσημεριανό (στο meeting room δηλαδή) με τους υπόλοιπους, κάθομαι πια μπροστά στην οθόνη μου και τρώω διαβάζοντας κάτι ενδιαφέρον online ή δουλεύοντας. Πλέον όμως οι συζητήσεις έχουν επεκταθεί και στο open space γραφείο μας, ειδικά όταν λείπει ο προϊστάμενος. Πριν 5 λεπτά (αυτό το γεγονός μάλιστα αποτέλεσε αφορμή για την ερώτηση), συζητούσαν για μια κοπέλα από την Βουλγαρία που είναι σίγουρα πουτάνα αφού είναι Βουλγάρα, και μάλιστα μυρίζει Βουλγάρα, γιατί όλοι οι Βούλγαροι έχουν μια ιδιαίτερη μυρωδιά (sic). ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ. Ήθελα να πάω να τους πω να ΣΚΑΣΟΥΝ. Έχω αρχίσει να θεωρώ και τους υπόλοιπους που δεν μιλάνε enablers. Όταν πάω να ρωτήσω γιατί δεν αντιδράει κανείς, μου λένε έτσι είναι κάποια άτομα, τι να κάνουμε; Ε, τουλάχιστον να μην τους κάνετε παρέα και να μην χαζογελάτε σαν χαζά στα αστεία τους γιατί τους δίνετε θάρρος; Θέλω να γίνει κατανοητό ότι δεν είναι ανεκτή η συμπεριφορά αυτή εδώ μέσα και δεν ξέρω τι να κάνω. Τα αυτιά μου δεν θέλουν να ακούνε τέτοια πράγματα πλέον.
-kvi


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ο οχετός τους απευθύνεται σε σένα άμεσα γιατί είσαι στον ίδιο χώρο και τα ακούς. Ο ρατσισμός και ο σεξισμός δεν πρέπει να χωράνε πουθενά, πόσο μάλλον σε επαγγελματικό περιβάλλον. Πολύ σωστά θεωρείς συνυπεύθυνους τους υπόλοιπους, γιατί η ανοχή της πλειοψηφίας, και ειδικότερα τα γελάκια τους είναι που δίνουν βήμα στους λίγους που μιλάνε και σκέφτονται έτσι.


Το τι θα κάνεις εξαρτάται από την οργάνωση της εταιρείας. Επειδή λες lunch break και bros και enablers να υποθέσω ότι ζεις στο εξωτερικό, ή ότι δεν ξέρεις τις αντίστοιχες ελληνικές λέξεις; Αν υπάρχει ΗR, εκεί πρέπει να απευθυνθείς. Και ελπίζω να μην φοβάσαι να γίνεις δυσάρεστη, γιατί αυτοί όχι μόνο δεν το φοβούνται, αλλά το έχουν κάνει επάγγελμα.

__________________

3.

Αγαπητη α,μπα συγχαρητηρια για τη στηλη που χει πορωσει τοσο κοσμο, ειμαι κι εγω απ τους αφανεις φανς που χαρηκαν υπερβολικα για το αμπακι κι ευχονται οτι καλυτερο! Στέλνω αυτη την ερώτηση που ειλικρινα δεν ξερω αν εχω ξαναστειλει γιατι σιγουρα διατυπωσα κανα δυο φορες με πολυ αδικη,σκληρη γλωσσα μεσα στο θυμο μου,ξεσπασα, ξαναδιαβασα,διεγραψα και συνεχισα τη ζωη μ πιο ηρεμη.Θα προσπαθησω να βγαλω οσο λιγοτερη κακια μπορω,γιατι είναι ευαισθητο το θεμα.Φιλη Ψ : ηρθαμε πιο κοντα μεσα απο παρεες,ανακαλυψα οτι ειναι μια χαρα ατομο σε αποψεις κλπ, αρχισαμε να βγαινουμε και δυο μας η με αλλους,καναμε πιο πολυ παρεα που εξελιχθηκε σε κολλητηλικι ,εφυγα για συνεχεια σπουδων σε αλλη πολη.Φιλη Ψ εχει ενα ελαττωμα που αρχικα ειδα με πολυ συμπαθεια, σε φαση τι αδικο ,αλλα στην πορεια κοντευει να μου προκαλεσει νευρικο κλονισμο και με κανει να μην απολαμβανω στιγμη μαζι της και να τρεμω τη στιγμη που θα ξαναρθει επισκεψη και να κανω σεναρια αποφυγης.Φιλη Ψ εχει πολυ πολυ εντονο τραυλισμο,με τραγικες οικογ,καταστασεις που καταλαβαινω οτι προκαλεσαν το αγχος που ειναι η ριζα του,ειναι ομως 30φευγα και με μαγικο τροπο δειχνει να μην εχει συνειδητοποιησει το βαρος και την εκταση του θεματος.Πιστευοντας οτι το γνωριζει και το φερει βαρεως εσωτερικα δεν εκανα την παραμικρη νυξη σε πανω απο 1+ χρονο αρκετης παρεας,αλλα στην πορεια συνειδητοποιησα οτι το χαρακτηριζει "ε μιλαω λιγο γρηγορα,ολοι εχουμε ελαττωματα' και ενω εχει μη εργασιακη πηγη καλων χρηματων κανει οτιδηποτε απο το να δουλεψει πανω σ αυτο.Θα μου πεις δικαιωμα της σαφως,αλλα η κατασταση σε παρεες πολλων η για 1-2 ωρες καφε ηταν υποφερτη,οταν ομως ηρθε μια πολυ νευρολογικα φορτισμενη στιγμη για εμενα για 4ημερο που φαινομενικα δεν ηθελε να με βγαλει απο το προγραμμα μου αλλα στην πραξη πηγαμε με τη μεθοδο του 'α τι θα κανουμε σημερα,τι θα κανουμε μετα 'σε απειρες 'δραστηριοτητες' ενω εκανα νυξεις για το ποσο φορτωμενο ειναι το προγραμμα μ τη βδομαδα κ υπο-μετρια τα οικονομικα μ (ειλικρινα θα χα περασει ανετα το ΣΚ με cocooning αν δεν ηταν ξεκαθαρο οτι η φιλη ηρθε με σκοπο να γιορτασει να αδραξει τα παντα και να ζησει τη ζωη).Στην πραγματικοτητα η ριζα της δυσαρεσκειας μ ειναι οτι περασα 4 ( ηδη τεταμενες λογω δικων μ θεματων )  μερες ακουγοντας τη Β. να τραυλιζει ακαταπαυστα, πριονωτα και βασανιστικα για ωρες με παθος για καθε τι αδιαφορο σε μενα απο κατι εντεχνες τραγουδιστριες ως ενα ματς γυναικων μπασκετ.Ωρες ωρες ειλικρινα ετρωγα φλασιες να ουρλιαξω 'Οχι αλλο φτανει',να πεσω κατω σαν σκαθαρι η να περασω το κεφαλι μου μεσα απο τοιχο νοβοπαν.Μετα απο αυτο ,αφου κερασα εναν αστεγο μπυρες και τυροπιτες χορευοντας οταν εφυγε αποφασισα οτι ειναι υποκρισια και κακο και για τις δυο να συνεχιστει αυτο,και θα θελα να περιορισω τη σχεση μας τον ενα καφε μια στο τοσο.Οχι δεν με καιει να πω την αληθεια αν περιοριστει ακομα περισσοτερο,αλλα σιγουρα δε θα θελα να πω καποια βαρβατη χοντραδα η να κανω κακο στην ψυχολογια καποιου,ειδικα που καναμε παρεα και ηρθαμε πιο κοντα.Πως το χειριζομαι?? (μπορω να φανταστω οτι επρεπε να ειχα κανει αλλα υπο-βηματα πολυ νωριτερα για να προλαβω τη στιγμη 0 αλλα αυτο ειναι το δικο μ ελαττωμα)
-κακη φιλη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δε νομίζω ότι κατάλαβες τι ακριβώς σε πείραξε, και αυτό επειδή θέλεις να αποφύγεις την δική σου ευθύνη. Το τραύλισμα είναι το κερασάκι που μετέτρεψες σε σύμβολο. Αυτό που έγινε είναι ότι της επέτρεψες να σε καταπιέσει για τέσσερις μέρες ενώ αυτό που ήθελες είναι να κάτσεις στο σπίτι σου και να επεξεργαστείς αυτό που ήθελες να επεξεργαστείς. Όταν δεν θέλεις να κάνεις κάτι δεν πετάς νύξεις για φορτωμένο πρόγραμμα. Λες ξεκάθαρα ότι δεν έχεις ούτε χρόνο, ούτε λεφτά, και προτείνεις στον άλλον πράγματα για να κάνει μόνος του με ραντεβού για φαγητό το βράδυ στο σπίτι ή άλλου – μετά είναι ο άλλος υπεύθυνος για την δική του διασκέδαση. Φυσικά και έπρεπε να το καταλάβει μόνη της, αλλά δεν έστειλε αυτή την ερώτηση, εσύ την έστειλες, και εσύ από τη μεριά σου δεν έκανες αυτά που έπρεπε να κάνεις – περίμενες να γίνουν από μόνα τους και μετά υπέφερες που δεν γινόταν. Θέλεις να σβήσει μια φιλία επειδή δεν μπορείς να θέσεις τα όρια σου; Αν δεν το κάνεις τώρα, πώς ξέρεις ότι θα το καταφέρεις στην επόμενη φιλική σχέση; Υπάρχουν άνθρωποι με λεπτούς τρόπους που ξέρουν τα δικαιώματα των φιλοξενούμενων, αλλά πώς να σου το πω; Δεν είναι πολλοί. Σε συμφέρει περισσότερο να μάθεις να χειρίζεσαι τον εαυτό σου από το να ελπίζεις να μην χρειαστεί να το κάνεις.


__________________
4.

Γεια σου Αμπά!
Είμαι γκέι άντρας 35 ετών, ζω με τον σύντροφο μου 8 χρόνια τώρα (είμαι ανεξάρτητος οικονομικά) αλλά η μάνα μου γνωρίζει ότι ζω με μία κοπέλα, την οποία και δεν έχει δει ποτέ!. Η μητέρα μου είχε ενδείξεις από τότε που ήμουν μικρός ότι ήμουν γκέι αλλά εθελοτυφλούσε. Κάποιες φορές προσπάθησα να της κάνω κουβέντα για το θέμα ως έφηβος, της το είπα με έναν τρόπο, έκανε τον σταυρό της. Την επόμενη κιόλας μέρα, σαν να μην της είχα πει τίποτα! Δεν είναι ρατσίστρια (έχει φίλους μαύρους, έχει βοηθήσει Αλβανούς και ξένους) αλλά είναι ομοφοβική κάργα! Για να καταλάβεις, την θυμάμαι στην εφηβεία μου να βλέπει γκέι στην τηλεόραση και να της έρχεται αναγούλα κυριολεκτικά (οργανικό, τελείως!! Πριν ένα μήνα, την επισκέφτηκα και γύρισε και μου είπε το εξής: Πρέπει να είμαι η πιο ηλίθια μάνα, δεν ξέρω σχεδόν τίποτα για τη ζωή του παιδιού μου. Με αιφνιδίασε, δεν της απάντησα και από τότε δεν έχουμε ξαναμιλήσει ποτέ!!! Αυτόν τον μήνα που δεν μιλάμε, είμαι καλύτερα από ποτέ. Δεν έχω το άγχος που είχα ότι θα την επισκεφθώ, θα υπάρχουν πάλι αυτές οι ατελείωτες παύσεις γιατί δεν θα έχουμε τι να πούμε αφού έτσι κι αλλιώς για τα προσωπικά μου δεν μιλάμε και όταν μιλάμε έρχομαι σε δύσκολη θέση γιατί αναγκάζομαι να της λέω ψέματα. Έχω αποφασίσει όμως, να της πω την αλήθεια κι ας πονέσει. Είμαι γκέι και είμαι καλά. Take it or leave it. Δεν θα το κάνω γι' αυτήν, θα το κάνω για μένα γιατί συνειδητοποίησα ότι όλο αυτό ευθύνεται για προβλήματα που αντιμετωπίζω στη δουλειά μου και τη ζωή μου, που έχουν να κάνουν με χαμηλή αυτοπεποίθηση. Ερώτηση συγκεκριμένη δεν έχω να σου κάνω αλλά θα με βοηθούσε πολύ η τοποθέτηση σου στο θέμα.

Ps. Νομίζω ότι η μάνα μου είναι τοξικός άνθρωπος στη ζωή μου, χωρίς να το κάνει επίτηδες. Μ' αγαπάει, οκ. Ζει για μένα, είμαι μοναχοπαίδι, με μεγάλωσε μόνη της και δεν έχει προσωπική ζωή εδώ και πολλά χρόνια. Κάποτε πέρασε πολλά με καρκίνους, όταν εγώ ήμουν έφηβος και αργότερα γύρισε και μου είπε πάνω σε έναν άσχετο καβγά ότι εγώ φταίω που έβγαλε καρκίνο! Η ίδια, όταν της το λέω το αρνείται ή κάνει ότι δεν το θυμάται. Κάτι τέτοια όμως μου το έχουν κάνει ακόμα πιο δύσκολο να της ανοιχτώ, κάτι που νομίζω ότι έτσι κι αλλιώς δεν παίζει να το εκτιμήσει. Αλλά θα το ρισκάρω. Toxic no more.
-της γερακίνας γιος


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Κάτσε, κάτσε, μη βιάζεσαι. Καλά τα σκέφτεσαι αλλά μην πετάς την πυρηνική βόμβα πριν χτίσεις καταφύγιο. Πολύ φοβάμαι ότι θέλεις να της το πεις γιατί ελπίζεις ότι παρά τα δεδομένα που είναι τρανταχτά και τα ξέρεις εδώ και πολλά χρόνια, υπάρχει στο βάθος η αποδοχή που θα εμφανιστεί αν την φέρεις προ τετελεσμένων. Τι άλλο να καταλάβω όταν λες «θα το ρισκάρω;» Τι άλλο να καταλάβω από αυτά που γράφεις;


Είναι μεγάλος ο πειρασμός να ονειρεύεσαι ότι η αλήθεια θα γκρεμίσει τα όρια που υπάρχουν ανάμεσα σας, αλλά εκτός από τις ταινίες, έχεις δει να γίνεται αυτό πουθενά αλλού; Αν θέλεις να μιλήσεις γιατί αισθάνεσαι ότι με την σιωπή σας μειώνεται η ποιότητα της δικής σου ζωής, να το κάνεις, αλλά μόνο για αυτό, και όχι γιατί περιμένεις να προκύψει κάτι καινούριο, να ξυπνήσει κάποια κοιμισμένη ανεκτικότητα μέσα της. Δεν θέλω καν να γράψω «τίποτα δεν αποκλείεται» γιατί τίποτα δεν αποκλείεται αλλά φοβάμαι μήπως το πάρεις αυτό ως νεύμα να συνεχίσεις να ελπίζεις. Έχεις προετοιμαστεί για μια πολύ αρνητική αντίδραση; Ξέρεις τι θα κάνεις, πού θα πας, σε ποιον θα μιλήσεις;


Προσπαθείς να την κάνεις να βρεθεί προ των ευθυνών της για να σταματήσεις να νιώθεις όλα αυτά τα θέματα που έχεις με την αυτοπεποίθηση σου. Όμως όσο και αν φαίνεται παράλογο τώρα, δεν χρειάζεσαι την έγκριση της για να νιώσεις καλά με τον εαυτό σου, και δεν υπάρχει μετάνοια που θα ακυρώσει όλα όσα έχει κάνει ως τώρα. Δεν την χρειάζεσαι για να νιώσεις καλύτερα. Είναι πολύ σκληρό να μην έχεις ειλικρινή σχέση με τη μητέρα σου αλλά δε νομίζω ότι καταλαβαίνεις πόσο λίγοι άνθρωποι έχουν ειλικρινείς σχέσεις με τους γονείς τους.


Κάποτε, συμφωνώ, πρέπει να σταματήσουν τα ψέματα που λες για χάρη της. Αλλά αυτό θα σε οδηγήσει σε μια καινούρια σχέση μαζί της, που μπορεί να έχει περισσότερη απόσταση ακόμα. Αν είσαι σίγουρος ότι θα μπορέσεις να την αντέξεις, προχώρα το. Αν μέσα σου υπάρχει ακόμα το παιδί που περιμένει την αποδοχή της, πρόσεχε πάρα πολύ.

__________________
5.

Και τωρα αγαπημενη θα σου εκμυστηρευτω εναν φοβο μου ως ομοφυλοφιλος σ αυτη την ομοφοβικη κοινωνια: τρεμω μηπως διαπιστωθει οτι τελικα η ομοφυλοφιλια ειναι επικτητο κοινωνικο χαρακτηριστικο και ασχετο με το DNA μας. Ξερω οτι η αποδοχη μας απο την κοινωνια θα επρεπε να ειναι αυτονοητη και αδιαφορη με τη διαφορετικη μας σεξουαλικη προτιμηση, του τυπου μου αρεσουν τα μακαρονια με κιμα(στρεητ), εμενα τα μακαρονια χωρις κιμα(γκεη). Η σκεψη αυτη εχει ομοφοβικη βαση το αναγνωριζω και ισως υπαρχει καποιο λαθος στο συλλογισμο μου που δεν μπορω να δω. Αν ισχυε το γενετικο αιτιο ωστοσο Αμπα μου ο αγωνας μας θα ηταν πιο ευκολος και πιο γρηγορος. Οι διαλεξεις περι επιβολης γκεη προτυπων στην τηλεοραςη και ολε αυτες οι αηδιες θα σταματουςαν. Αν ομως αποδεικνυονταν το αντιθετο θα ξεκινουςα προςωπικα ατελειωτες ενδοσκοπησεις για το τι " πηγε λαθος". Δεν ξερω αν εχω καποια ερωτηση, θα ηθελα μια ψυχραιμη σκεψη σου πανω σ αυτο.
-γεννημενος ομοφυλοφιλος

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αφού βλέπεις ότι η σκέψη σου έχει ομοφοβική βάση, πώς είναι δυνατόν να αναρωτιέσαι πού είναι το λάθος στον συλλογισμό σου; Το λάθος είναι η ομοφοβική βάση! Η ομοφοβία είναι το λάθος!


Δεν είναι η ψύχραιμη σκέψη, είναι η ανθρώπινη σκέψη. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς για την αποκάλυψη της εξήγησης γιατί δεν έχει σημασία για ποιο λόγο είσαι γκέη, και δεν έχει σημασία γιατί δεν είναι κατώτερο ή χειρότερο από το να είσαι στρέητ. Αν βασανίζεσαι από ενδοσκοπήσεις για το «τι πήγε λάθος» τότε δεν έχεις αποδεχτεί τον εαυτό σου, και ό,τι και να αποδειχτεί από την επιστήμη και την έρευνα θα το χρησιμοποιήσεις εναντίον σου. Πολύ στενοχωρήθηκα από αυτό που έγραψες. Η λογική σου λέει την απάντηση, αλλά μέσα σου δεν το έχεις πιστέψει.


Νιώθω ντροπή που καταφέρνουμε ακόμα ως κοινωνία να καταπιέζουμε έτσι ομάδες ανθρώπων και να τους βάζουμε να βασανίζονται χωρίς κανέναν-απολύτως-λόγο, και νιώθω ντροπή επειδή ως στρέητ δεν έχω πει ή κάνει αρκετά πράγματα για να βελτιωθεί αυτό. Αγαπητέ φίλε, μπορεί να μη φαινόμαστε επειδή δε μιλάμε όσο πρέπει – και πολύ κακώς – αλλά να ξέρεις ότι υπάρχουν πολλοί που πραγματικά αδιαφορούν για την ερμηνεία της ομοφυλοφιλίας, γιατί πραγματικά την έχουν αποδεχτεί ως δεδομένο, όπως έχουν δεχτεί την βαρύτητα. Αν εμφανιστεί μια θεωρία που την ορίζει, όπως συμβαίνει με την βαρύτητα, ωραία, αλλά δεν θα αλλάξει τίποτα για την αξία των ανθρώπων που είναι ίσοι, ανεξάρτητα από φύλο ή σεξουαλικό προσανατολισμό. Το τελευταίο είναι αδιαπραγμάτευτο και πιο σταθερό, ακόμα και από την βαρύτητα.


__________________
6.

Καλησπέρα και πάλι να χαίρεστε τη μικρή!
Ποιά είναι τα όρια μεταξύ του: αναφέρω παρατυπίες που επηρεάζουν την ποιότητα υπηρεσιών (πχ.ο οδηγός του λεωφορείου καπνίζει μέσα στο όχημα, το περίπτερο κλείνει λίγο πεζοδρόμιο που θα μπορούσε να εμποδίσει άνθρωπο με αμαξίδιο να συνεχίσει την πορεία του) και του: είμαι μίζερη που μπορεί να προκαλέσει κακό (σε ακραία περίπτωση να ζημιωθεί κάποιος) και ψειρίζει τα πάντα?
Απο τη μια σκέφτομαι οτι σε ανεπτυγμένες χώρες κάπως έτσι λειτουργούν όλα ρολόι, απο την άλλη θυμάμαι και την ερώτηση με το δύσκολο του να ζητάς απόδειξη απο 'γνωστό'σου οπότε εν μέρη έχω απάντηση,όπως είχες απαντήσει το σύστημα δεν διευκολύνει τον πολίτη όταν υπάρχει face to face συναλλαγή.
Εχμ κι εγώ όταν πήγα στην εφορία και η φίλη μου με έμπασε να γλυτώσω την ουρά δεν το αρνήθηκα, οπότε είμαι μέρος του προβλήματος. Ποια τα όρια του να είσαι τυπικός/ξινισμένος? (Ναι ξέρω, δεν πέρασα την ουρά με το κονέ για να είμαι εγκάρδια, το έκανα για να επωφεληθώ). Οπότε αν αρχίσω να φέρομαι τυπικά, πώς ξέρω οτι φέρομαι τυπικά εκεί που πρέπει και οτι δεν καταλήγω να ψάχνω αφορμές απλά να κακιωθώ με κάποιον 'παράτυπο'? Ελπίζω να έχει κάποια λογική η ερώτηση, κράξιμο άπειρο αναμενόμενο!
(και πώς σιγουρεύομαι οτι δεν είναι κακία/λανθασμένη κρίση να αναφέρω το περίπτερο που υπολογίζω με το μάτι οτι έχει χώρο για πεζό περνώντας κάτω απο τέντα-ψυγείο αλλά απ την άλλη φαντάζομαι οτι και μόνο οπτικά είναι αγχωτικό για έναν αμεα να υπολογίσει αν χωράει απο εκείνο το πέρασμα και οτι θα δυσκολευτεί?)
-κατακουζίνα real life


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Το ότι ξέρεις το σωστό δεν σημαίνει αυτόματα ότι το εφαρμόζεις κι όλας. Η εφαρμογή εξαρτάται από το πόσο ξεβολευόμαστε προσωπικά. Έτσι είναι εύκολο να εντοπίσεις την παρατυπία του άλλου, το δύσκολο είναι να μην την κάνεις εσύ η ίδια. Αυτό ισχύει για όλους μας. Στις χώρες που εφαρμόζεται ο κανόνας για το κοινό καλό υπάρχει ανώνυμος ελεγκτικός μηχανισμός που μοιράζει κυρώσεις που τσούζουν, και ο ανώνυμος αυτός μηχανισμός λειτουργεί επειδή αν δεν λειτουργήσει θα έχει επίσης κυρώσεις που τσούζουν. Η ισορροπία έρχεται από αμφίρροπο έλεγχο. Αν περιμένουμε από την καλή καρδιά του καθένα να πληρώνει φόρους «επειδή είναι το σωστό», την πατήσαμε.

_________________
7.

Αγαπητή Άμπα,

Είναι πολύ ευχάριστο και ελπιδοφόρο που υπάρχεις εκεί έξω και κάνεις αυτό ακριβώς που κάνεις. Η ύπαρξή της στήλης σου μου έχει δώσει κουράγιο και δύναμη να αναλύσω και να κατανοήσω διάφορες καταστάσεις. Σε ευχαριστώ. Συνέχισε έτσι.

Πριν απο κάποια χρόνια, έξι για την ακρίβεια, μετακομίσαμε με τον άντρα μου λόγω κρίσης σε μια μικρή επαρχιακή περιοχή καθότι βρήκαμε και οι δυο δουλειά εδώ.
Οι συνθήκες τότε φαίνονταν ευνοϊκές καθώς μέλος της οικογένειεας εργαζόταν στην διοίκηση της εταιρείας και ουσιαστικά έτσι βρήκαμε τις δουλειές μας. Ωστόσο, τα πράγματα άλλαξαν πολύ έπειτα απο τον θάνατό του τόσο αναφορικά με τον τρόπο διοίκησης της εταιρείας όσο και με τον τρόπο λειτουργίας της.

Το μεγαλύτερο μας πρόβλημα όμως είναι η συνήπαρξη με τους ντόπιους κατοίκους της περιοχής. Οι άνθρωποι εδώ, μεγαλώνουν εντελώς διαφορετικά απο τους ανθρώπους της πόλης. Το αποτέλεσμα είναι να μην μπορούμε να συνυπάρξουμε ακόμη και μετά απο τόσα χρόνια. Δεν έχουμε φίλους ή παρέες εδώ ενώ στις δουλειές μας δημιουργούνται συνεχώς προβλήματα και άσχημες καταστάσεις λόγω αυτών των διαφορών.

Οι άνθρωποι της περιοχής μας φθονούν και ορισμένες φορές αισθάνομαι ότι μας μισούνε κιόλας. Όλο αυτό μοιάζει μερικές φορές με αγγλική ταινία με τους πρωταγωνιστές να τρώνε δηλητηριασμένες πίτες και όλους τους υπόλοιπους να προσπαθούνε να τους στήσουν συνεχώς παγίδες. Οι άνθρωποι εδώ ζούνε για να κοτσομπολεύουνε. Στην κυριολεξία δεν έχουνε άλλη ασχολία καθώς είναι μαθημένοι να δουλεύουνε μόνο σαιζόν και τους υπόλοιπους μήνες να τεμπελιάζουνε στα καφενεία. Οι μισοί από αυτούς είναι μπλεγμένοι με ναρκωτικά και οι υπόλοιποι μισοί με το ποτό. Αναπαράγουνε ασύστολα πολλές φορές ακόμη και ψέματα απλά και μόνο επειδή δεν έχουνε να ασχοληθούνε με κάτι άλλο και γενικότερα μας κακολογούνε και τους δυο συνεχώς. Για να μην σε μπερδεύω, δεν αποζητούμε την παρέα τους, ούτε να γίνουμε φίλοι καρδιακοί. Να μην μας πειράζουνε θέλουμε, να μην μας κακολογούν, να μην μας δημιουργούνε προβλήματα.

Εμείς με τον άντρα μου τα βρίσκουμε πολύ καλά και ταιριάζουμε πολύ και σαν άνθρωποι είμαστε και οι δυο χαμηλών τόνων. Μας αρέσει η λογοτεχνία και το διάβασμα, οι ξένες γλώσσες, ο καλός κινηματογράφος και οι σειρές. Υπάρχει μεγάλο πολιτισμικό χάσμα ανάμεσα σε εμάς και αυτούς. Εκείνοι κάνουνε νύξεις και κακοήθη σχόλια ότι είμαστε ξένοι, ότι πήραμε τις δουλειές των παιδιών τους, ότι είμαστε «πρωτευουσιάνοι» και παράξενοι επειδή κάνουμε όλα τα πιο πάνω ενώ οι ίδιοι ασχολούνται μόνο με τους άλλους και σαν διασκέδαση πίνουνε τις νύχτες τσίπουρα με αυτούς που κακολογούσαν το πρωί.

Αναλύοντας το θέμα με τον άντρα μου καταλήξαμε στο ότι τα προβλήματα προκύπτουν στο ότι διαφέρουμε πολύ σαν άνθρωποι αλλά αυτό το συμπέρασμα δεν μας καταδεικνύει και τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να διαχειριστούμε την κατάσταση. Η δυσκολία υπάρχει σχεδόν σε κάθε συναναστροφή μαζί τους απο τη δουλειά μέχρι και σε μια απλή επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ. Θα τους δεις για παράδειγμα να ψιθυρίζουνε μεταξύ τους σχολιάζοντας μας, δίχως να έχουνε καν την λεπτότητα να περιμένουνε να φύγουμε για να μας κοροϊδέψουν π.χ επειδή φοράμε παράξενα για εκείνους ρούχα –συγκεκριμένα εγώ- (γκέτες αν με νοεις κι αυτό λόγω του χορού με τον οποίο ασχολούμαι !!!!)

Το πρόβλημα το βιώνω πιο έντονα εγώ καθώς ο άντρας μου μπορεί να αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα αλλά η φύση της δουλειάς του είναι τέτοια ώστε δεν περνάει τόσες ώρες μαζί τους αλλά και γενικώς σαν άνθρωπος είναι πιο ανέμελος και μου λέει για παράδειγμα να μην τους δίνω και τόση σημασία. Δυστυχώς εμένα αυτό μου φαίνεται βουνό καθώς τα παίρνω όλα κατάκαρδα και εξαιτίας όλων αυτών των τριβών έφτασα μέχρι και σε καρδιολόγο νομίζοντας ότι έχω πρόβλημα με την καρδιά μου. Ο καρδιολόγος –του οποίου του φάνηκε αστείο μάλλον όλο αυτό λόγω της ηλικίας μου -30- έκανε τις απαραίτητες εξετάσεις, δεν βρήκε κάτι και μου είπε ότι όλα αυτά προκύπτουν απο το άγχος.

Φυσικά ψάχνουμε εδώ και καιρό δουλειά αλλού και προσπαθούμε να γυρίσουμε πίσω στην πόλη μας αλλά τα πράγματα είναι δύσκολα. Είναι φορές που νομίζω ότι έχουμε κολλήσει και θα μείνουμε για πάντα εδώ και στην σκέψη αυτή με πιάνει απίστευτη απελπισία. Πως να διαχειριστώ όλη την κατάσταση;
Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων για την απάντησή σου.
-Σπασμένη Μπαλαρίνα


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αχ βρε σπασμένη μπαλαρίνα, μιλάς για την εχθρότητα τους και δεν καταλαβαίνεις καθόλου πόσο καλόκαρδη εχθρότητα εκπέμπεις εσύ. Έχεις τσουβαλιάσει όλους τους κατοίκους μιας περιοχής σε μέθυσους, παράνομους κουτσομπόληδες, ενώ όλοι οι άνθρωποι «της πόλης» είναι μέχρι τα αυτιά μέσα στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο και στην όπερα;

 

Καταλαβαίνω να υπάρχουν διαφορές όταν είσαι κάπου καινούριος, αλλά η ανωτερότητα που πιστεύεις ότι έχεις είναι που σε κάνει αντιπαθητική στα μάτια τους, και όχι οι γκέτες. Καταλαβαίνω να θέλεις να φύγεις, αλλά αν μετά από έξι χρόνια δεν έχεις κάνει ούτε έναν φίλο, ούτε μια παρέα, αν δεν έχεις ξεχωρίσει πέντε άτομα που δεν είναι σαν τους άλλους, το πρόβλημα το έχεις εσύ, και όχι με τον τρόπο που νομίζεις. Βεβαίως και να φύγετε αν δεν σας σηκώνει το κλίμα, αλλά μέχρι τότε προσπάθησε να καταλάβεις πώς φέρεσαι και πώς φαίνεται αυτό σε κάποιον ντόπιο. Όσο δεν προσπάθησαν αυτοί να σε πλησιάσουν, άλλο τόσο δεν το προσπάθησες εσύ. Σε λένε ξένη επειδή νιώθεις ξένη επειδή πραγματικά πιστεύεις ότι είσαι ξένη. Σε μια μικρή χώρα όπως είναι η Ελλάδα οι διαφορές που πιστεύουμε ότι έχουμε είναι πολύ αστείες, αλλά τελικά είναι θλιβερές. Έχεις περισσότερα κοινά μαζί τους από όσο νομίζεις, και η αμορφωσιά και ο αλκοολισμός δεν λείπουν από την Αθήνα.


Εγώ δεν συμφωνώ ότι η λύση είναι να αδιαφορείς. Αυτό σε περιχαρακώνει ακόμη περισσότερο και δεν είναι δυνατόν να ζείτε ως ξένα σώματα μέσα σε μια κοινωνία. Δεν ξέρω αν έχει προχωρήσει πολύ το πράγμα και αν υπάρχει γυρισμός, γιατί είναι βέβαιο ότι ανάμεσα σε αυτούς που βλέπεις είναι και άλλοι που θα είναι αξιόλογοι για παρέα και δεν το έχεις πάρει πρέφα και είναι κρίμα, γιατί πάντα είναι ωραία να κάνεις φίλους καρδιακούς.


86

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#4: Σου ευχομαι την καλυτερη εκβαση οταν το πεις στην μητερα σου, εχεις πολυ σωστο σκεπτικο .Η μητερα σου, δυστυχως, μου φαινεται οτι υπηρξε σκληρη μαζι σου, ειδικα οταν σου ειπε αυτο με τον καρκινο (τραγικο).
#3 : Θα συμφωνησω με την Αμπα, επρεπε να πεις στην κοπελα οτι εκεινο το τετραημερο δεν μπορουσες να την φιλοξενησεις λογω σημαντικης δουλειας που ειχες. Προφανως το γλωσσικο θεματακι που εχει δεν την ενοχλει ακομα και μαλλον εχει μεγαλωσει σε περιβαλλον που δεν ασχοληθηκαν ιδιαιτερα με αυτο.Αν νιωθεις οτι δεν μπορεις να το αντεξεις τουλαχιστον να την κανεις περα ευγενικα, αν και ειναι κριμα αν δεν εχεις κανενα αλλο παραπονο απο την συμπεριφορα της.Και γω εκανα καποτε παρεα με μια κοπελα που μιλουσε πολυ γρηγορα και σιγα. Τις πρωτες μερες δεν με ενοχλουσε τοσο αυτο, αλλα πιο μετα ξεκινησε, στις συζητησεις μας δεν ακουγα τι ελεγε και την ρωτουσα ξανα και ξανα μπας και καταλαβω. Δεν καναμε πολυ καιρο παρεα γιατι εγω απομακρυνθηκα και οχι γι αυτο το λογο, αλλα γιατι δεν μου αρεσαν οι χαρακτηρισμοι που εδινε σε καποιους ανθρωπους και γενικα αυτα που ελεγε.
#4 Δεν μπορω να σε βοηθησω με το θεμα της ομοφυλοφιλιας, αλλα οσον αφορα τη μητερα σου γενικα, δες αν θελεις το subreddit r/raisedbynarcissists. Οι συμπεριφορες της που περιγραφεις ειναι ακριβως οι ιδιες (το να σε κατηγορει για πραγματα περα απο τις δυναμεις σου που εγιναν οταν ησουν παιδι, να προσποιειται οτι δε θυμαται πραγματα που εχει πει/κανει, κτλ) και επειδη τις αναγνωριζω και απο προσωπικη εμπειρια πιστευω θα βοηθηθεις. Δεν υπαρχει ακριβως λυση που θα κανει ξαφνικα τη σχεση σας φυσιολογικη, αλλα ισως καταφερεις να μην επηρεαζεσαι απο εκεινη και να μη νιωθεις τυψεις για τα οποια αρνητικα συναισθηματα. Δεν φταις εσυ.
#5"Why “Born This Way” is a Bad Defense That We Need to Stop Depending on""(...) the salient features of sexual orientation are behavioural (sex, attraction, and relationships), rather than morphological characteristics. Complex behavioural traits are notoriously difficult to attribute to genetics and other biological factors, and the existing body of scientific literature still disputes many of the recent genetic and other biological discoveries. While there are some correlations to certain heritable characteristics, there is no conclusive link between particular sexualities and their biological origins. The scientific literature is full of discoveries and subsequent caveats, and the best that can be said is that there is a loose consensus amongst geneticists that some evidence exists for a genetic predisposition towards homosexuality, but that it’s highly unlikely that such a thing as a ‘gay gene’ exists.The essentialist position of ‘born this way’ further empowers medical authorities to validate and legitimise sexuality. Historically this has been a two-edged sword: the decriminalisation of homosexuality followed the American Medical Association declassifying homosexuality as a mental illness; however, this forgets that this authority created those classifications in the first place." https://goodmenproject.com/featured-content/born-way-bad-defense-need-stop-depending/___________"What If Gay-Rights Advocates’ ‘Born This Way’ Argument Is Wrong?"(...) the nuance and fluidity of human sexual experience makes it hard to effectively categorize and analyze. “You say, okay, I’m going to get some gay people and I’m going to test whether their brains are different or something,” Walters said. “You already presume to know what is gay and who is gay. If someone has desires to act on it, are they in that study’s sample? If they act on it, but they don’t declare themselves, they don’t feel that’s who they are in their everyday lives, are they in the sample? If they’ve had both sets of experiences, are they in the sample? If someone says, I’m a lesbian, but boy do I get turned on by gay male porn, are they in that sample? It narrows the vast complexity and richness of human sexuality to think that there is some simple one or the other way of looking at it: gay, straight, this desire, that desire. And it flies in the face of both our history and other cultural experiences.”https://www.thecut.com/2014/06/what-if-born-this-way-is-wrong.html
Όπως πάντοτε συναρπαστικό υλικό για σκέψη Βλαχάκι. Ευχαριστώ! Για το πρώτο να σου πω την αλήθεια μου έχει περάσει από το μυαλό ότι αν και θεωρείται ψιλοακλόνητο το ιατρικό/βιολογικό επιχειρηματολογείν ως προς τα άτομα που ζητούν cold hard facts μπορεί να ενέχει τον κίνδυνο της "ασθενοποίησης" της συζήτησης. Γιατί έτσι στοιχειοθετείτο η έρευνα στο παρελθόν άλλωστε. Eίναι πράγματι Δαμόκλειος η σπάθη. Για το δεύτερο έκανα σχολιασμό της αυτής κατεύθυνσης κάτω από το σχόλιο της Babydoll πριν διαβάσω το δικό σου. Νομίζω δεν μπορούμε να εξάγουμε συμπέρασμα με αποκλεισμό περιφερειακών παραγόντων ακριβώς για τους λόγους μη "καθαρότητας" του δείγματος. Για το δε γούστο στην πορνογραφία ας μην μιλήσω. Δεν νομίζω ότι αποτελεί σοβαρό τεκμήριο για διάφορους λόγους.
Παρακαλώ!Κάποιοι ισχυρίζονται ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι σαν να έχεις γεννηθεί με καστανά ή γαλανά μάτια. Όταν βρουν τις απόδειξεις γι' αυτό, που να χαίρουν -εν τω συνόλω τους- της εκτιμήσεως της πλειοψηφίας των επιστημόνων, το ξανασυζητάμε, μέχρι τότε its "nature and nurture (με την ευρεία έννοια)" για μένα. Εννοείται πως δεν αναιρείται το δικαίωμα του καθενός να αισθάνεται "born this way" χωρίς καμία άλλη επιρροή, απλώς δεν χρειάζεται καπέλωμα. υγ. Για διάφορους λόγους, νομίζω ότι δεν μπορεί να γίνει total dismissal αυτών των γούστων (αν το δούμε -και πάλι- με την πιο ευρεία έννοια)
#4 Πες το στη μητέρα σου...η "καλή" σας σχέση μέχρι τώρα βασίζεται μέχρι ενός σημείου σε ένα ψέμμα οπότε δε θα χαλάσει και τόσο. Βέβαια να προετοιμαστείς για μια πιθανή άσχημη αντίδραση. Αν η μητέρα σου είναι ομοφοβική θα την έχεις, ίσως τσακωθείτε και δεν ξαναμιλήσετε. Αν όμως δεν μπορείς και δεν θες να κρύβεσαι ή να της λες ψέμματα τότε κάντο. Αν και θεωρώ οτι η μητέρα σου το έχει καταλάβει δεν θέλει να το αποδεχτεί ισως γιατί έτσι θεωρεί οτι δεν είναι "επίσημο" και "αληθινό" ή προτιμά να μην επιβεβαιώσει αυτό που υποψιάζεται.
#5 Το αν είναι επίκτητο ή "γραμμένο" στο DNA είναι άσχετο με την κοινωνική αποδοχή γιατί η επιλογή ερωτικού συντρόφου δεν θα πρέπει να δικαιολογείται ή να χρήζει αποδοχής. Θεωρώ οτι ο σεξουαλικός προσανατολισμός είναι γενετικός κατά μεγάλο ποσοστό όμως ανάλογα με το πόσο αποδεκτός είναι από την κοινωνία εμφανίζεται ή οχι. Υπήρχαν περισσότεροι καταπιεσμένοι ομοφυλόφιλοι στο παρελθόν είτε γιατί θα τιμωρούνταν είτε γιατί η κοινωνία τους επέβαλε την άποψη οτι είναι ασθένεια και θα έπρεπε να την γιατρέψουν Επομένως ακόμα και αν αποδυκνειόταν οτι υπήρχε το γονίδιο της ομοφυλοφυλίας για όποια κοινωνία δεν ήθελε να το αποδεχτεί θα μπορούσαν να πουν οτι είναι ασθένεια ή μια κοινωνική παρέκλιση και να προσπαθήσουν να θεραπεύσουν τους ομοφυλόφιλους (το οποίο γινόταν παλιά κι άρα ο συλλογισμός σου οτι αν αποδεικνυόταν οτι είναι γεννετήσιο θα ήταν πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή είναι λάθος). Ο δικός μου συλλογισμός είναι οτι η ομοφυλοφιλία είναι μια προτίμηση που έχουν κάποιο στο ίδιο φύλο αλλά το αν θα είναι ή οχι ανοιχτά ομοφυλόφιλοι είναι θέμα επιλογής, κάτι επίκτητο που επιλέγεις συνειδητά (υπάρχουν και οι ομοφοβικοί ομοφυλόφιλοι που ζουν μια ζωή ως straight). Αρα είναι ένα μείγμα προδιάθεσης, επιλογής και αποδοχής από τους άλλους. Πάντως επιμένω ακόμα κι αν αποδυκνειόταν επιστημονικά οτι η ομοφυλοφιλία είναι φυσιολογική και δεν θεραπεύεται οι κλειστές κοινωνίες θα έβρισκαν έναν τρόπο για να μην την αποδεχτούν.
Το ζήτημα κατά την γνώμη μου είναι ότι ήδη από την δεκαετία του 1950 γνωρίζουμε χάρις στις περίφημες κλίμακες Kinsey ότι η ανθρώπινη σεξουαλικότητα δεν είναι σαφώς καλουπωμένη μόνο σε 2 κατηγορίες: ετεροφυλόφιλη ή ομοφυλόφιλη. Αλλά οι εν λόγω κατηγορίες βρίσκονται σε μια ποσόστωση στο ίδιο άτομο (έστω ως τάση) κι επομένως δεν αποτελεί ένα στεγανό αλλά μια κατάσταση περισσότερο ρευστή. Είναι τόσο περίπλοκη η ανθρώπινη σεξουαλικότητα που οποιοσδήποτε συλλογισμός εκδήλωσης φαινομένων με βάση την αποδεκτικότητα της ομάδας είναι καταδιασμένος να μοιάζει απλουστευτικός κι επομένως αναποτελεσματικός.
Δεν διαφωνώ καραβαν ομως εδώ τίθεται ένα διαφορετικό θέμα από τον γεννημένο ομοφυλόφιλο. Διερωτάται για το αν η ομοφυλοφιλία είναι γεννετική ή επίκτητη και το κατά πόσο θα επηρέαζε η απόδειξη της μίας ή αλλης θεωρίας στην αποδοχή της από την κοινωνία αλλά κι από τον ίδιο. Η σεξουαλική ρευστότητα είναι ένα άλλο θέμα που δεν έχει να κάνει με τον συγκεριμένο προβληματισμό. Η αποδοχή της οποιασδήποτε σεξουαλικοτητας έχει να κάνει με την ανεκτικότητα της κοινωνίας και τον σεβασμό στις επιλογές συντρόφων χωρίς να μπαίνουμε σε λεπτομέρειες. Είναι κάτι πολύ πιο γενικό.
Σωστά. Εξειδικευμένα για τον ερωτώντα όμως η αποδοχή που τον απασχολεί είναι της μάνας του κι όχι της κοινωνίας γενικότερα και θεωρεί ότι το "έτσι γεννήθηκα" θα την κάνει να μην μπορεί να ανταπαντήσει. Δηλαδή ότι είναι τετελεσμένο γεγονός. Ή έτσι κατάλαβα εν πάση περιπτώσει. Εξυπακούεται ότι το να μην υπεισερχόμεθα σε περιττές λεπτομέρειες είναι θεμέλιο του σεβασμού στις επιλογές των άλλων. Αν ήταν να τους περνάμε κόσκινο προηγουμένως...δείχνει άλλα.
#4 Εγώ ως γκει άτομο που έκανα coming out πριν χρόνια (σε πολυ διαφορετικες συνθήκες βέβαια) και που έχω δει πολλά άτομα να να κανουν coming out σε δύσκολες συνθήκες θα τον συμβολουλευα να το κάνει άμεσα. Τι έχει να χάσει; Σχέση με την μητερα του δεν εχει ουσιαστική, σχεδόν δεν θέλει να τη βλέπει σε αύτη τη φάση. Με μια άληθεια, μια εξομολόγηση, τουλάχιστον θα μπει η σχέση σε ειλικρινή βάση και θα σταματήσει τα ψέμματα και τα κρυψίματα που είναι πάρα πολύ ψυχοφθόρα. Όντως δε φαίνεται απο την περιγραφή του χαρακτήρα της μητέρας ότι υπάρχει περίπτωση να είναι θετική αλλά που ξέρεις; Μπορεί να φοβηθεί ότι θα τον χάσει και να κάνει κάποια βηματάκια. Δεν θεωρώ οτι ο ερωτόν περιμένει πολλά έτσι και αλλίως, ενώ και οικονομικά ανεξάρτητος είναι και σύντορφο έχει και κύκλο εχει (φαντάζομαι). #5 Ωραία απάντηση της Α μπα! Αυτό είναι το θέμα, ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι πρόβλημα, δεν βλάπτει κάνεναν και τίποτα. Η σκέψη ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι οκ γιατι δε μπορούν να κάνουν κάτι για αυτό είναι λάθος και ομοφοβική. Μόλις αυτό γίνει πραγματικά κατανοητό όλες αυτες οι ομοφοβικές ανησυχίες δεν έχουν πλέον νόημα. Περισσότεροι ανοιχτά γκει άνθρωποι θα αυξήσουν τα ποσοστά των ομοφυλόφιλων; Ε και; Τα παιδιά των ομόφυλων ζευγαριών θα έχουν περισσότερα γκει παιδια; Ε και; Εκτός πια και αν νομίζετε ότι είναι τόσο τέλειο να είσαι ομοφυλόφιλος που μολις βγει απο την αφάνεια θα γίνουν αυτόματα όλοι γκέι και δε θα υπάρχει στρειτ για στρειτ και θα αφανιστει το είδος.
Bozonioο προβληματισμός σου με έχει προβληματίσει κι εμένα κάνοντας συζητήσεις με ανθρώπους που δεν είναι φίλα προσκείμενοι στην ομοφυλοφιλία αλλά που ωστόσο ο πολιτισμός τους δεν τους επιτρέπει ούτε καν να διανοηθούν να φερθούν άσχημα/ασεβώς απέναντί τους. Σε μεγαλύτερες ηλικίες ιδιαίτερα (και ιδιαίτερα σε άρρενες) έχω διαπιστώσει ότι μέγας σκόπελος είναι ότι ταυτίζουν την παθητική ομοφυλοφιλία με 1.υποταγή2.ταπείνωση3.άρνηση της ανδρικής ταυτότητας φύλουΟπωσδήποτε δεν είμαι ούτε άσχετη κι ούτε βλαμμένη και γνωρίζω πάρα πολύ καλά ότι τίποτα από αυτά δεν ισχύει (αλλιώς κι οι γυναίκες θα ταπεινώνονταν από την ειδοχή ανδρικού πέους και δεν θα υπήρχε πρόβλημα με τους ενεργητικούς ομοφυλόφιλους ή με τις λεσβίες που δεν προβαίνουν σε αντίστοιχη πράξη. Που υπάρχει όμως. Άρα αλλού είναι το θέμα. Έχω προσπαθήσει να τα επιχειρηματολογήσω με ελάχιστα απτά αποτελέσματα.)Αυτό όμως ως πρώτη θεώρηση αντανακλά μια πολύ φοβική θέση αντρικού προνομίου. Δηλαδή είναι μια αντανάκλαση της πατριαρχίας που σας παίρνει παραμάζωμα αδίκως! Ένας ελλατωματικός συλλογισμός που πάει κάπως ως εξής:Γυναικείος ρόλος=υποδοχή πέουςΓυναίκα=κατώτερηΆρα άτομο που υποδέχεται πέος=κατώτεροΔεν ξέρω αν γίνεται πλήρως αντιληπτό από την ομοφυλοφιλική κοινότητα ότι έτσι λειτουργεί στο μυαλό τους αλλά σε διαβεβαιώ ότι έτσι λειτουργεί. Κι έπειτα υπάρχει και η άλλη φοβερή ταύτιση που ενίοτε γίνεται από άλλη ομάδα ομοφοβικών (και που είναι κατάπτυστο να γίνεται) ότι η ομοφυλοφιλία γειτνιάζει στην ομοφυλόφιλη παιδοφιλία και την επιδειξιομανία. Και αυτό βλάπτει τρομερά τις θέσεις σας. Βέβαια κατανοώ ότι είναι έλλειμα ενημέρωσης των επιχειρηματολογούντων ως προς αυτό αλλά δεν παύει να είναι ζωντανό στο μυαλό τους και να αποτελεί "κίνδυνο" (η διαφθορά των νέων) κάθε φορά που αποκαλύπτονται παπάδες που ασελγούν σε αγοράκια ή κυκλώματα παιδικής πορνογραφίας κλπ. Και δυστυχώς από τέτοια νέα η ενημέρωση δεν έχει έλλειψη...Δηλαδή η αντιμετώπιση από την ΛΟΑΤΚΙ οφείλει να είναι σφαιρική ακόμα και στις μέρες μας.
Καταρχάς να πω ότι το σχόλιο μου ήταν πολύ συγκεκριμένο και αναφερόταν σε αυτους που δέχονται την ομοφυλοφιλια μονο ως "γενετικη" και θα ειχαν πρόβλημα αν ήταν εν μερη ή ολικά επίκτητη ή επηρεαζόμενη ή fluid. Όσοι έχουν αυτή την άποψη είναι ομοφοβικοι και δεν την αντιλαμβάνονται ως ισότιμο προσανατολισμο.Τα υπόλοιπα που λες αναφέρονται στους λόγους ύπαρξης της ομοφοβιας και γενικά με βρίσκουν σύμφωνη. Θα σταθώ σε 2 που αναφερεις:1) Φυσικά ο σεξισμός είναι η βάση μεγάλου μέρους της ομοφοβίας με την εξίσωση ακριβώς όπως την έθεσες: γυναικες=κατωτερες, αντρες ομοφυλοφιλοι=φερονται σαν γυναικες=κατωτεροι. Όσον αφορά τις λεσβίες, ξεφεύγουν από την πατριαρχική θεση της γυναίκας ως αντικείμενο για τη διασκέδαση του άντρα και μέρος του μίσους οφείλεται σε αύτο. Τώρα μέσα στην κοινότητα (που δεν είναι ομοιογενής φυσικά) υπάρχουν θέματα. Κάποιοι τα κατανοούν αυτα, κάποιοι έχουν πολύ σεξισμό που δεν τον έχουν αποβάλει και βλέπουμε συμπεριφορές από ομοφυλόφιλους όπως "εγω δεν είμαι καμια κραγμενη σαν αυτους'', "θυληπρεπεις μην ενοχλησουν", "εγω είμαι αντρας τοπ μονο" κτλ2) Το θέμα της ταύτισης ομοφυλοφιλιας και παιδοφιλίας είναι μεγάλο αλλα θα το δω απο μια οπτική. Η ηθική πολλών ανθρώπων διαμορφώνεται όχι μεσα απο επιχειρήματα αλλά από τι είναι συνηθισμένο. Πραγματικά έχει τρομερή επιρροή το τι κάνουν οι περισσοτεροι ή τι θεωρείται "νορμάλ". Στο σεξ αυτα που θεωρούν κατακριτέα πολλοί δεν είναι αυτα που δεν έχουν συναινεση αλλά βασικά αυτα που είναι παράξενα, "ανωμαλίες". Έτσι μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι η παιδεραστία, η ομοφυλοφιλία, οι πολυγαμικές σχέσεις, οι βιασμοί, το bdsm κτλ. Το "αφυσικο" που λέγεται απο πολλούς είναι στην ουσία code word για το "δεν το εχω συνηθησει". Μάλιστα πολλοι μαλακώνουν όταν γνωρίσουν εναν ομοφυλοφιλο μέρος του περιβάλλοντος τους.
Eυχαριστώ για την αναλυτική απάντηση Bozonio. :)Γι'αυτό που λες, περί της αποδοχής της ομοφυλοφιλίας ως μόνο γενετικής αιτιολογίας να συνιστά και να ταυτίζεται με ομοφοβία, κατά παράβασιν της αρχής ΛενΦου, να συμπληρώσω κάτι προς προβληματισμό. Έχω έναν καλό φίλο συγγραφέα (και αρθρογράφο σε πολύ γνωστό και σοβαρό έντυπο των ΗΠΑ) ο οποίος ως ο ίδιος ομοφυλόφιλος πιστεύει στην γενετική προδιάθεση. Δεν γνωρίζω αν την ταυτίζει με την μόνη αιτιολογία. Έχει γράψει μάλιστα και βιβλίο σχετικώς με την έρευνα περί τούτου με βιολογικό υπόβαθρο (πάνε βέβαια αρκετά χρόνια από τότε, νομίζω κι ο διάλογος για τα αντίστοιχα ζητήματα έγκειται σε επικαιροποίηση, τέλος πάντων). Προσωπικά δεν μου έχει δώσει την αίσθηση του "μισώ την φάρα μου", μοιάζει απόλυτα εξοικειωμένος με την κλίση του και των άλλων. Έχει υιοθετήσει κιόλας κι όλα πρίμα. Δεν ξέρω...Έχει τεράστιο ενδιαφέρον η συζήτηση μαζί του, αυτό ξέρω. Όσο για το άλλο που λες περί του codeword "δεν το έχω συνηθίσει" ως ταύτιση με το "αφύσικο" νομίζω είναι απόλυτα μέσα στο στόχο ως παρατήρηση! Έχοντας και εγώ ψιλοεναλλακτικό ερωτισμό (όχι ομοφυλοφιλία btw) και κατανοώντας ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να εξηγήσω το πώς και γιατί σε έναν εξωτερικό άσχετο παρατηρητή (κυρίως επειδή λειτουργεί με στερεότυπα που έχει αρπάξει από την ποπ κουλτούρα τελείως επιδερμικά και άνευ κατανόησης οποιουδήποτε πνευματικού πλαισίου) έχω καταλήξει να μην συζητώ περί του γενικότερου θέματος με ανθρώπους που επιδεικνύουν γενικότερα κλειστούς ορίζοντες κι όχι μόνον στα ερωτικά. Βέβαια γνωρίζοντάς με, ούσα μια απολύτως καθημερινή, συνήθης, δυναμική, νουνεχής γυναίκα θα βοηθούσε να εκπέσουν πολλά από τα στερεότυπα που έχουν στο μυαλό τους, αλλά παίρνει και χρόνο και ενέργεια και δεν έχω πάντα τα κουράγια. Δεν αφορά κιόλας κι είναι too much information. Όμως πράγματι ο συγχρωτισμός κι η γνωριμία με το διαφορετικό κάνει τους ανθρώπους (τους καλοπροαίρετους έστω) να έχουν μια ανεκτικότερη στάση και τελικώς να αρχίζουν να κατανοούν. Το έλεγα κι εγώ προχθές σε σχόλιο στην στήλη. http://www.lifo.gr/lifoland/ampa/171154?comment=1959791#1959791
Bozonio, ακριβώς τα ίδια έλεγα κι εγώ σε συζήτηση πρόσφατα με έναν γνωστό μου και ως προς το "Περισσότεροι ανοιχτά γκει άνθρωποι θα αυξήσουν τα ποσοστά των ομοφυλόφιλων; Ε και;" μου απάντησε ότι θα αυξηθούν οι γκέυ, θα σταματήσει η αναπαραγωγή ανθρώπων και θα υπάρξει κίνδυνος εξαφάνισης του ανθρώπινου είδους... Πες μου, με τι κουράγιο να απαντήσεις σε αυτό;! Όταν, μάλιστα, δεν το λέει ως σόφισμα για να με πείσει αλλά το πιστεύει όντως.Στο καπάκι, και μιας κα είχα μουγκαθεί από το σοκ, συμπλήρωσε ότι έχει πάρα πολλούς φίλους άνδρες γκέυ (είναι ο ίδιος καλλιτέχνης και κινείται σε καλλιτεχνικούς κύκλους που είναι πιο ανεκτικοί στο διαφορετικό από το λευκός-στρέιτ-άνδρας), και μπορεί να είναι φίλοι του αλλά είναι ανώμαλοι! Αναρωτιέμαι αν οι φίλοι του θα συνέχιζαν να είναι φίλοι του εάν μάθαιναν ότι τους λέει "ανώμαλους".
Ήδη από την δεκαετία του '70 ο υπερπληθυσμός κατά Kόνραντ Λόρεντς είναι από τα "8 θανάσιμα αμαρτήματα του πολιτισμού μας". Σήμερα ακόμη περισσότερο. Πού ζει ο φίλος σου τέλος πάντων;Επίσης οι λέξεις έχουν ιδιαίτερη φόρτιση. Το "νορμάλ" υποδεικνύει "νόρμα" (συνήθεια, πλαίσιο, δηλαδή κάτι το κοινωνικό) ενώ το "ομαλό" vs, "ανώμαλο" εκτροπή. Έχει και λεξιλογικές ελλείψεις μαζί με τις απλές μαθηματικοδημογραφικές; Τι σόι καλλιτέχνης είναι αυτός που είναι αποκομμένος από τον σφυγμό των γεγονότων γύρω του;
#2 Να απευθυνθείς στο τμήμα ανθρωπίνου δυναμικού αμέσως. Αυτού του είδους συζητήσεις πέραν του οτι σε προσβάλλουν ως γυναίκα είναι χυδαίες και αυτού του είδους το λεξιλόγιο είναι προσβλητικό και αντιεπαγγελματικό. Οι συνάδελφοι έχουν βρει πάτημα στο οτι ολοι οι υπόλοιποι στο γραφείο δεν αντιδρούν κι ας ενοχλούνται. Εφ όσον τους έχεις μιλήσει και δεν σε πήραν σοβαρά δεν μένει τίποτε άλλο. Μην φοβηθείς να γίνεις δυσάρεστη
#4"Δεν θα το κάνω γι' αυτήν, θα το κάνω για μένα γιατί συνειδητοποίησα ότι όλο αυτό ευθύνεται για προβλήματα που αντιμετωπίζω στη δουλειά μου και τη ζωή μου, που έχουν να κάνουν με χαμηλή αυτοπεποίθηση."σοφή η απάντηση της λένας.λες οτι θα το κάνεις για σένα, εννοώντας οτι σου αρκεί το γεγονός της γνωστοποίησης και το τέλος των ψεμμάτων, δυστυχως ομως όλο το κειμενο σου όπως και τα περι προβλημάτων και αυτοπεποίθησης κραυγάζουν οτι την αποδοχή της αποζητάς και οχι την γνωστοποίηση, απλα.αν το καλοσκεφτείς, θα της πεις κατι που της εχεις πει ηδη.αν ήθελε να το "ακουσει" θα το ακουγε και την πρώτη φορά. δεν είναι κάποια πάθηση η επιλεκτική κώφωση, επιλογή είναι..αν θες να της το τριψεις στα μούτρα, μαζί με το γεγονός οτι τόσα χρόνια λετε αλλ' αντ 'αλλα για να μην μιλήσετε για τις προτιμησεις σου και την ζωη σου, τοτε καντο.αν θες να σε αποδεχτεί επιτελους οπως είσαι και να σου δείξει την στήριξη της σε αυτό, μην το κάνεις.ξερει πολύ καλα ποιος εισαι.αν εβρισκε την δυναμη να το δεχτεί θα σου μιλουσε μονη της και μακαρι να το κανει.
μα φυσικά και θέλει την αποδοχή της, μαμά του είναι. τι να την κάνει την γνωστοποίηση; μπορεί εκείνη να το ξέρει ήδη αλλά εφόσον επιλέγει να το παραβλέπει είναι σα να παραβλέπει και την υπόσταση του ίδιου της του τέκνου. αν δεν τον θέλει όπως πραγματικά είναι, τότε ακυρώνει την ύπαρξή του. "σε θέλω όπως εγω έχω στο κεφάλι μου"; και που είναι ο σεβασμός, που είναι η αγάπη; λογικό να την αναζητά. αν δεν το κάνει θα δίνει τη συγκατάθεσή του σε μια ψεύτικη, πλασματική αποδοχή. σε μια τυπική και ανούσια σχέση. αν η μητέρα του δεν αντέχει, για κάποιο δικό της λόγο, να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, είναι δικό της πρόβλημα. το δικό του πρόβλημα είναι οτι κρύβεται κι αν θέλει να το λύσει δεν υπάρχει άλλος δρόμος. τα μικρομανατζαρίσματα και οι μικρουπεκφυγές και τα γυρωγυρω το μόνο που θα προσφέρουν είναι μεγαλύτερη (και ίσως κάποτε αγεφύρωτη) απόσταση
Μα εγω το ξερω οτι αυτο που θελει ειναι η αποδοχη της. Το προβλημα με ολα αυτα που λες ειναι οτι η αποδοχη δεν εκβιαζεται.Το οτι δικαιως τον ενοχλει η μη- σχεση με την μητερα του, δεν ειναι καμια ενδειξη για το οτι αν την υποχρεωσει να "ακούσει" τις αποκαλυψεις του θα αποκτησουν σχεση. Μπορει και να απομακρυνθούν βιαιως και απολυτως κι αυτο ειναι ενα ρισκο που πρεπει να ζυγίζει καλα πριν το παρει. Το οτι εκανε ηδη μια φορα την κουφη οπως κι ολες οι αντιδρασεις της σχετικα με την ομοφυλοφιλία, μαλλον δεν ειναι ενθαρυντικα.
4. "Είναι μεγάλος ο πειρασμός να ονειρεύεσαι ότι η αλήθεια θα γκρεμίσει τα όρια που υπάρχουν ανάμεσα σας, αλλά εκτός από τις ταινίες, έχεις δει να γίνεται αυτό πουθενά αλλού;"παντού. τι ακριβώς εννοείς Λένα; μπορεί να μην υπάρξει η συνέχεια που έχει στο κεφάλι του (όπως την έχει στο κεφάλι του) αλλά τα όρια σίγουρα θα γκρεμιστούν.
#3"(μπορω να φανταστω οτι επρεπε να ειχα κανει αλλα υπο-βηματα πολυ νωριτερα για να προλαβω τη στιγμη 0 αλλα αυτο ειναι το δικο μ ελαττωμα) "ναι, αλλα αυτο, στις τελευταιες 3 γραμμες σου, ειναι το προβλημα, και οχι ολα τα αλλα που περιγραφεις σε ΟΛΟ το κειμενο.κι αν το ηξερες, δεν θα τα εγραφες.αρα, ΔΕΝ το ξερεις.καμια σχεση δεν εχει το τραυλισμα της φιλης, αλλα ουτε και ο σπασαρχιδισμος της με το γεγονος, οτι δεν μπορεσες να την αποφυγεις ενω ηταν απλο.πολλω δε μαλλον το να προβληματιζεσαι αν θα πρεπε να της συζητησεις να κανει θεραπεια εφοσον εχει λεφτα.οχι, δεν θα πρεπε, σιγουρα ξερει καλυτερα απο σενα οτι εχει προβλημα και δεν ειναι δουλεια σου να την στειλεις για θεραπεια, εκτος αν ζητησει την γνωμη σου.δουλεια σου ειναι να κανεις οση παρεα θελεις, με οποιους θελεις, και οποτε το θελεις, οχι να τους κανεις πιο υποφερτους για σενα μιας και δεν μπορεις να πεις οχι...
Αγαπητο 7,προερχομαι απο μεγαλοχωρι βαρβαρων 1-2 χιλιαδων (80% βαρβαροι, 20% πολιτισμενοι βαρβαροι, με το αλκοολ και το χασίσι στο θεο αλλα και τα ωραία τους), είχα χαθει για αρκετα χρονια (εφηβος-25 χρονων) οποτε όταν αρχισα να ξαναπηγαίνω είμουν ο "ξενος", "ο αθηναίος" μεχρι που; τους απεδειξα στα ματια τους ότι αγαπαω το χωριο και τους ανθρωπους του, απο "ξενος", εγινα ο "μπαρμπας" "που ποτε θα ξαναρθεις;", γιατί; επειδη δεν τους εβλεπα ως αλκοολικους χασικλιδες παρακατιανους αλλα ως ανθρωπους που προσπαθουν να κρατησουν την ψυχικη τους ισορροπια οπως ακριβως και στις μεγαλουπολεις, εγω κατανόησα αυτους και αυτοι με δεχτηκανε. Οι ντοπιοι του πλανητη για να αποδεχθουν τους ξενους θελουν ενα πραγμα: να τους αποδειξεις πως αγαπας τον τοπο. Και όταν λεμε "αποδειξη" δεν εννοουμε καποια λογικη συνειδητη διεργασία αλλα το ασυναίσθητο, το εμφυτο.Δεν αγαπατε τον τοπο, δεν σας αγαπαει και αυτος. Αλλα για καποιο λογο κατ εσε φταιει ο τοπος όχι εσεις. Στην ουσία ειπες οτι εσεις αρμενιζεται σωστα και ο γυαλος είναι στραβος. Αυτο είναι ασεβια και το μυρίζονται απο χιλιομετρα μακρια οσο και να νομίζεις ότι το "κρυβετε" ή "δεν το κανετε".Συμπαθαμε αλλα θα παρω το μερος των "παρακατιανων".Συμβουλη προς ξενιτεμενους, ταξιδιωτες και τουρίστες, οι ντοπιοι μυριζουν τον σεβασμο στον τοπο τους χωρις να το παρει κανεις χαμπαρι και δεν ξεγελιουνται
Αγαπητέ Ποκοπίκε, τον τόπο τον κάνουν οι άνθρωποι. Αν οι άνθρωποι είναι φιλόξενοι και καλόκαρδοι τότε ακόμη και ένας ζοφερός τόπος γίνεται ανεκτός ενώ αντίθετα αν οι άνθρωποι είναι αφιλόξενοι και κακοί ακόμη και ένα όμορφο μέρος θα σου φανεί είναι ανυπόφορο. Δυστυχώς στην προκειμένη ισχύει το δεύτερο και παρότι αποδείξαμε πολλές φορές ότι το μέρος το αγαπάμε επειδή ακριβώς ισχύει το δεύτερο δεν άλλαξε τίποτα. Επίσης επειδή αναφέρθηκε από πολλούς, παιδιά δεν είμαστε από την Αθήνα και τουλάχιστον εγώ έχω ξαναζήσει στην επαρχία αλλά μάλλον εκεί ίσχυε το πρώτο γιατί και παρέες είχα και περίφημα περνούσα. Μάλιστα, μπορώ να πω ότι έζησα μερικά από τα καλύτερα μου χρόνια άρα προφανώς κάτι άλλο θα φταίει...
#5Αγαπητό 5 νομίζω θα σου φτιάξω τη μέρα!Μόλις προέκυψε ολοκαίνουργια, αδημοσίευτη ακόμα έρευνα, που μας την είπαν στο σεμινάριο της Dr Ελένης Λιβανίου, -Educational Research Review Volume 22 November 2017 pages 215-222- που αποκαλύπτει μετά βεβαιότητος ότι τα αίτια του σεξουαλικού προσανατολισμού και της ταυτότητας είναι καθαρά βιολογικά, από την κοιλιά της μαμάς ακόμα, και δεν διαμορφώνονται μέσα από την εκπαίδευση ή την τηλεόραση. Δηλαδή γεννιόμαστε ετεροφυλόφιλοι ή ομοφυλόφιλοι ή ή ή...Πέρα από αυτό εμένα προσωπικά δεν μου είπε κάτι που δεν ήξερα ήδη μέσα μου. Σε όποιον ομοφοβικό κι αν έχω μιλήσει τον ρωτάω τα εξής: εσένα σου είπε κανείς εκεί γύρω στα 8-9 να γουστάρεις την Ελενίτσα ή ξεπήδησε από μέσα σου η ανάγκη να την αγκαλιάσεις, να τη φιλήσεις κλπ; Πάντα μου λένε ότι είναι από μέσα τους. Ε ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με τον Κωστάκη που αγάπησε τον Γιωργάκη. Πάντα αποστομώνονται. Γιατί είναι η αλήθεια. Εγώ καρδιοχτυπούσα για τον Γιάννη (το πιο ωραίο παιδί του Δημοτικού, η αδερφή μου για τον Νίκο-επίσης ωραίος- και οι δυο τους πότε για μας πότε για την Αντιγόνη-η ωραία του σχολείου) αλλά ποτέ δεν καρδιοχτύπησα για την Αντιγόνη (να τη μαλλιοτραβήξω ήθελα να πω τη μαύρη αλήθεια). Αντίστοιχα και ένα αγόρι ή μια κοπέλα τους βγαίνει από μέσα τους να γουστάρουν αυτός τον Γιάννη ή το Νίκο και αυτή την Αντιγόνη (για να σας λύσω τυχόν απορίες κανείς μας δεν κατέληξε με κάποιον ή κάποια από αυτούς χιχιχι). Απλόν απλούστατο.
ΉΘελα πάρα πολύ να δω αυτή την έρευνα επειδή ακριβώς το ερώτημα "γεννητικό vs περιβαλλοντικό" είναι ο σκόπελος στην αποδοχή της ομοφυλοφιλίας από τους μη φίλα κείμενους (αλλά πολιτισμένους) στο Διαφορετικό. Κάθισα και το έψαξα στο Google λοιπόν. Υποθέτω ότι μιλάμε για αυτό εδώ;https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1747938X17300386Aν πράγματι όμως αφορά αυτό δεν είναι κατά τι λειψό ως τεκμήριο για τους ομοφοβικούς; Επειδή1.η "επιρροή" δεν υφίσταται υποτίθεται μόνο στο σχολικό περιβάλλον (αλλά κυρίως στο οικογενειακό -"φούστη θα το κάνεις το παιδί έτσι που του φέρεσαι"¨- ή το φιλικό)2.το εκπαιδευτικό κριτήριο συγχρωτισμού/επιρροής προτύπων είναι εξ ορισμού κοινωνικό και όχι βιολογικό. Το βιολογικό θα μπορούσε να δοκιμαστεί είτε μόνο από βιολόγους/νευρολόγους με μετρήσιμες αποτυπώσεις εγκεφαλικής κι ορμονικής λειτουργίας (κέντρα επιβράβευσης και απόλαυσης στον εγκέφαλο με συγκεκριμένα ερεθίσματα) κλπ ή ανθρωπολογικά σε κοινωνίες παντελώς αποκομμένες από οποιαδήποτε πρότυπα/άτομα ομοφυλόφυλα ώστε οποιαδήποτε εκδήλωση τέτοιων φαινομένων να καθιστά λόγο απόδειξης εγγενούς τάσης ή έστω αναγκο-ποίησης (όπως στα άλλα έμβια όντα όπου απαντώνται ομοφυλόφιλες συμπεριφορές). Οπότε πάλι στα ίδια καταλήγουμε... :/ Εκτός αν είναι κάτι διαφορετικό και δεν το βρίσκω. Με εντυπωσιάζει επίσης πώς μια ψυχολόγος έχει πρόσβαση σε ως τώρα αδημοσίευτη έρευνα που αφορά -με βάση τα άνωθεν που εξέθεσα- ζητήματα άλλου επιστημονικού κλάδου. Μακάρι να είναι έτσι όπως τα λές δηλαδή. Ποιός λέει όχι; Αλλά περιμένω λίγο πριν ενθουσιαστώ. Κατά τ'άλλα το επιχείρημά σου με τα παιδάκια έχει λογική βάση. Συμφωνώ! (Και έχει μάλιστα ανταπόκριση και σε άλλες διαφοροποιημένες ερωτικές προτιμήσεις απ' όσο έχω διαπιστώσει που δεν μπορούν να εξηγηθούν διαφορετικά.)
Βασικά είναι εκπαιδευτική ψυχολόγος Phd και συνεργάζεται στενά με πανεπιστήμια του εξωτερικού οπότε φαντάζομαι ότι έτσι έχει πρόσβαση σε αδημοσίευτες έρευνες. Προσωπικά δεν τη βρήκα στο Internet για να βάλω το λινκ φαντάζομαι ακριβώς επειδή είναι αδημοσίευτη. Μας την ανέφερε στο πλαίσιο του κατά πόσο μπορούμε εμείς οι εκπαιδευτικοί που θεωρουμαστε σημαντικοί ενήλικες στη ζωή των παιδιών να επηρεάσουμε μέσα από τη διδασκαλία τη σεξουαλική τους ταυτότητα. Όπως κατάλαβες καθόλου λένε οι επιστήμονες. Μας το είπε μάλιστα με μεγάλο ενθουσιασμο, είναι πολύ ελπιδοφόρα η έρευνα για να ξεκολλήσει λίγο ο κόσμος με τα πρότυπα κτλ.
To κατανοώ πώς το είπες (και το συμμερίζομαι). Και θα το περιμένω. Αυτό που λέω απλώς είναι ότι, η επιρροή της σεξ.ταυτότητας μέσω των διδασκάλων, κι αν ακόμη υποθέταμε ότι υφίστατο (για όσους το υποστήριζαν τέλος πάντων προηγουμένως), αποτελεί μικρότατο κομμάτι της θρυλούμενης "επιρροής" προς την ομοφυλοφιλία από κοινωνικά πρότυπα. Για τον εκπαιδευτικό κλάδο συγκεκριμένα βεβαίως μια τέτοια έρευνα αποτελεί όαση στην έρημο των στερεοτύπων, δεδομένης της συχνότητας ομοφυλόφιλων εκπαιδευτικών (συχνότατα αξιολογότατων, μιλώ με βιωματικό δεδομένο δασκάλου που γνώρισα) που αναγκάζονται να κρύβονται από τους γονείς για λόγους παρόμοιων ενστάσεων. Οπότε ως προς αυτό όντως πολύ ελπιδοφόρα!
#4 Αγαπητέ φίλε, λυπήθηκα πραγματικά με όσα διάβασα. Πέρα από τις χαμηλές προσδοκίες που σου είπε η Λένα, εγώ θα έλεγα να προετοιμαστείς και για τα χειρότερα γιατί η μητέρα σου φαίνεται να χρησιμοποιεί την υγεία της για να σε χειραγωγεί. Σε κατηγόρησε ότι έπαθε καρκίνο εξαιτίας σου. Για όνομα του θεού! Επίσης, όπως επισημαίνεις, φαίνεται να γνωρίζει ότι είσαι γκέι («Η μητέρα μου είχε ενδείξεις από τότε που ήμουν μικρός ότι ήμουν γκέι αλλά εθελοτυφλούσε») και παρ’όλα αυτά δεν δίστασε να σου δείξει ότι η αηδία της για τους γκέι δεν είναι θεωρητική αλλά είναι πια σωματική («την θυμάμαι στην εφηβεία μου να βλέπει γκέι στην τηλεόραση και να της έρχεται αναγούλα κυριολεκτικά»). Δεν ξέρω, εμένα αυτό μου φαίνεται ως χυδαία χειραγώγηση για να μείνεις στην ντουλάπα. Πρόσεχε, γιατί άπαξ για της το αποκαλύψεις, μπορεί να σου φορτώσει και οποιοδήποτε άλλο θέμα υγείας προκύψει. Προφανώς και δεν θα φταις, αλλά είσαι προετοιμασμένος πνευματικά και ψυχολογικά να αντισταθείς στην τύψεις που ενδεχομένως να προσπαθήσει να σου φορτώσει;
#6 "Η εφαρμογή εξαρτάται από το πόσο ξεβολευόμαστε προσωπικά". Πολύ σωστή παρατήρηση.Χθες το απόγευμα πήρα ένα ταξί από το μετρό Φιξ για να πάω στο "Έλενα". Το κέντρο ήταν κλειστό και πηγαίναμε σημειωτόν ως το τέρμα της Συγγρού εκεί που αρχίζει η Βουλιαγμένης. Για μια απόσταση 500μ. ήμουν στο ταξί 15 λεπτά. Ο οδηγός μου είπε λοιπόν να κατέβω γιατί δε θα φτάναμε ποτέ με αυτή την κίνηση. Η ταρίφα είχε γράψει 4.5€. "Για τόσο μικρή απόσταση 4.5€; Μα δεν πάει με τα χιλιόμετρα;" "Έχει και αναμονή η ταρίφα." Μου φάνηκαν υπερβολικά πολλά,ακριβώς μπροστά μας δυο τροχονόμοι, τα αυτοκίνητα ακινητοποιημένα, για δευτερόλεπτα ζυγίστικαν όλα μέσα μου, με πιάνει κορόιδο, αν τον καρφώσω είμαι ρουφιανάκι, βιάζομαι, δε θέλω να συγχυστώ άλλο. Του τα έδωσα και βγήκα.Περπάτησα ως την Καλλιρρόης, δεν ήταν πήχτρα, πήρα άλλο ταξί, και ο οδηγός μου επιβεβαίωσε πως τα χρήματα ήταν πάρα πολλά.Ο άντρας μου το βράδυ μου είπε πως στη θέση μου θα τον προειδοποιούσε πως θα τον δώσει, όλα ήταν με το μέρος μου. Εγώ δε μπορούσα να το κάνω.
Δεν μου φαίνεται να είναι πολλά. Η σημαία στα πόσα πέφτει; 1,50€ ή 2; Δεν θυμάμαι. Οπότε μιλάμε για 3€. Η χρέωση της αναμονής έχει νόημα γιατί ακόμα και σταματημένο ή μπλοκαρισμένο καίει καύσιμο και χρόνο. Για αυτό είναι σύνηθες όταν έχει κίνηση να γράφει περισσότερο. Αν έκανες καταγγελία, θα περίμενες να έρθει περιπολικό, να σας συνοδεύσει στην Τροχαία, να δώσεις κατάθεση (μύνηση δεν κάνεις, είναι αυτεπάγγελτο) και το ταξί του θα κατασχεθεί και θα περάσει από έλεγχο το ταξίμετρο. Και μετά θα χάσεις 2-3-4-5 μεροκάματα για τα δικαστήρια. Όπως κατάλαβες το έχω κάνει. Προς θεού, δεν λέω να μην κάνεις καταγγελία όταν πρέπει, απλά να ξέρεις ότι θα υποστείς και συ συνέπειες γιατί οι μηχανισμοί στην Ελλάδα είναι δυσκίνητοι και εχθρικοί.
Δεν χρειάζεται να "τον δώσεις". Το χειρίζεσαι εσύ. Βγάζεις πορτοφόλι και πληρώνεις την μικρότερη διαδρομή (3.50 ευρώ που είναι υπεραρκετά για τα 500 μέτρα) και βγαίνεις από το όχημα αμέσως. Αν παραπονεθεί τον προγγίζεις που δεν έκοψε απόδειξη. Έκοψε δηλαδή για τα 4.50 ευρώ θες να μου πεις; :)Ή είμαστε σε όλα τυπικοί ή δεν είμαστε. Δεν είναι επιλεκτική η τυπικότητα και η νομιμότητα.
Δε μου έδωσε απόδειξη. Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω αν είναι, εμένα μου φάνηκαν πολλά, ο επόμενος ταξιτζής μου το επιβεβαίωσε αλλά ίσως αν ρωτήσω κι άλλους να πάρω διαφορετική απάντηση.
Το'χα κάνει πριν χρόοοονια, γιατί μου την έδωσε ο τύπος. Επειδή πήρε δεύτερη κούρσα και δεν ήθελε να λοξοδρομήσει για να με πάει ακριβώς έξω από εκεί που του είχα πει, μου ζήτησε να κατέβω καμιά 200αριά μέτρα πιο πίσω. Έβρεχε όμως.- Πόσο κάνει; τον ρωτάω.- 1.200 (δραχμές)- Καλά, πάρε 1.000 και πολλά σου είναι.(Δεν είπε κουβέντα, κι ο δεύτερος πελάτης παρών.)
Οι ταξιτζήδες έχουν πολύ κακή φήμη, κι όχι άδικα. Εδώ όμως όχι. Μόνη σου λες ότι ήσασταν 15 λεπτά στο σημειωτόν. Εν τω μεταξύ το ταξίμετρο έγραφε. Τι περίμενες να σου πει ο οδηγός; Και που σου πρότεινε να κατέβεις για το συμφέρον σου ήταν, καθώς αν συνεχίζατε με αυτή την κίνηση θα πλήρωνες τα μαλλιά της κεφαλής σου.
#7Πραγματικά βγάζεις μια θολοκουλτουριάρικη ανωτερότητα, η οποία πίστεψε με κάνει μπαμ στον άλλο που σε βλέπει. Όσο αμόρφωτος ή μέθυσος και να είναι ο άλλος, την επικριτική ματιά σου την πιάνει μια χαρά και τον βάζει σε θέση άμυνας (γιατί είναι κακό να πίνεις τσίπουρα το βράδυ με φίλους, δεν καταλαβαίνω-μήπως είναι ανώτερο να πίνεις ένα ουίσκι ολομόναχος αναστενάζοντας όπως κάνουν στα σίριαλ;). Εννοείται πως σε ένα μικρό μέρος πάντα σε ρωτάνε ποιανού είσαι και αν είσαι από εκεί κερδίζεις πόντους αυτομάτως, αλλά καλοδέχονται και ξένους αν οι ίδιοι είναι καταδεκτικοί. Κάτι μου λέει πως στηριχθήκατε πολύ στο κύρος του αποθανόντα και δεν προσπαθήσατε καθόλου να κερδίσετε το σεβασμό και τη φιλία των ντόπιων. Μάλλον λένε ότι παίρνετε τις δουλειές των παιδιών τους ακριβώς επειδή φαίνεται ότι τους σνομπάρετε και πικάρονται. Βασικά μου φαίνεται περίεργο πως θεωρείς κάτι ιδιαίτερο τα χόμπυ σας. Μου φαίνονται πολύ συνηθισμένα. Μάλλον αν γνωρίζατε κάποιον καλύτερα να ανακαλύπτατε ότι -Ω Θεοί- βλέπει κι αυτός σειρές ή διαβάζει βιβλία. Όσο μικρό κι αν είναι ένα μέρος κάθε δήμος έχει υποδομές. Υπάρχουν τμήματα ζωγραφικής, χορού, κεντήματος, δανειστική βιβλιοθήκη κτλ. Δοκιμάστε να μπείτε σε κάποια ομάδα με ανοιχτή καρδιά και χωρίς προκαταλήψεις και μπορεί να εκπλαγείτε από τα άτομα που θα γνωρίσετε, που θα έχουν και τα ίδια ενδιαφέροντα με σας.Γενικότερα είναι πάντα κακή ιδέα να μετακομίζεις σε ένα μικρό μέρος και να αντιμετωπίζεις τους ντόπιους σαν ιθαγενείς που δεν ξέρουν ούτε την αλφαβήτα. Χαλάρωσε, δεν είστε και το βασιλικό ζεύγος, δυο συνηθισμένοι άνθρωποι είστε με κανένα ξεχωριστό χόμπυ ξαναλέω. Εν τω μεταξύ τα ψιθυρίσματα συμβαίνουν παντού, ω ναι, ακόμα και στην Αθήνα. Οι άνθρωποι είναι παντού κουτσομπόληδες, αδιάκριτοι και αγενείς.
Οι άνθρωποι μπορεί να είναι παντού κουτσομπόληδες, αδιάκριτοι και αγενεις, αλλά σε μια μικρή κοινωνία μπορούν να σου κάνουν πιο εύκολα τη ζωή μίζερη. Δε λέω ότι δεν υπάρχει ούτε ένας που να αξίζει εκεί, αλλά έχοντας βιώσει αυτό που λέει η κοπέλα, καταλαβαίνω πως είναι, κ δε νομιζω να το λέει πιστεύοντας οτι είναι όλοι κατώτεροι της.Δεν καλοδέχονται όλοι τους "ξένους", πόσο μάλλον, εύκολα. Σε τουριστικά μέρη βλέπεις πόσο ελλατωματικη ειναι η κατάσταση το χειμώνα που κλείνουν τα πάντα.
Ως κορίτσι της επαρχίας και δη της τουριστικής επαρχίας, με ένα διάλειμμα για σπουδές σε μεγάλη πόλη να συμβάλω κι εγώ το λιθαράκι μου στην κουβέντα. Και ευρωπαϊκό κιν/φο βλέπουμε εμείς οι επαρχιώτες, και αξιοξήλευτη κιν/φική λέσχη έχουμε και live μεταδόσεις από Metropolitan Opera είχαμε, και μορφωμένους ανθρώπους με μεταπτυχιακά και διδακτορικά έχουμε (και μιλάμε για νέους ανθρώπους) και προσωπικά από ξένες γλώσσες ξέρω 3 και ευελπιστώ να μάθω και 4η.Το υφάκι της 7 μου κάνει λίγο το αντίστοιχο σύνδρομο του ανθρώπου που έχει ζήσει π.χ. 25 χρόνια στην Ελλάδα, έφυγε 2,3,5 χρόνια εξωτερικό για σπουδές,και παρόλο που επέστρεψε Ελλάδα έχει το attitude "Καλέ, δεν υπάρχει ούτε ένας ενδιαφέρον άνθρωπος/χόμπι/μαγαζί, κ.ο.κ σ' αυτή τη χώρα.7 Ξεκουβάλησε το καλάμι σου. Ναι η επαρχία είναι δύσκολη για 1002 λόγους. Ναι οι επιλογές σου για συναναστροφές είναι περιορισμένες. Ναι είναι (και) στην επαρχία κουτσομπόληδες, αλλά όπως είπαν οι προηγούμενοι αν 6 χρόνια δεν έχεις καταφέρει να ενταχθείς και να βρεις παρέα, έστω τους Αθηναίους της πόλης σου, ε τότε κάτι κάνεις εσύ στραβά.
Αγαπητο 2, που δουλευεις παιδακι μου; Βασικα μπορεις να κανεις πολλα, ενα απο αυτα είναι να τους πεις ξεκαθαρα "εδω δεν είναι το σπιτι σας αλλα δουλεια, ή θα μιλατε κοσμια ή θα το κανω θεμα, ημαρτον καθε μερα θα ακουμε τις μαλακιες σας". Προφανως μιλαω για 100% συγκρουση.Υ.Γ. Αν επιλεξεις αυτην την οδο μην χρησιμοποιήσεις ορολογίες "σεξισμος","ρατσισμος" κτλ, απλα "μαλακιες", εχει σημασία αυτο που λεω.