Η Καναδή συγγραφέας αντιμετωπίζει σφοδρές επικρίσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αφού εξέφρασε ανησυχίες για το κίνημα #MeToo και ζήτησε τη διεξαγωγή δίκαιης διαδικασίας στην περίπτωση ενός πρώην πανεπιστημιακού καθηγητή, κατηγορούμενου για ανάρμοστη σεξουαλική συμπεριφορά.
Γράφοντας στο Globe and Mail, η Άτγουντ περιέγραψε το κίνημα #MeToo, το οποίο ξεκίνησε ως απάντηση στο σκάνδαλο Χάρβεϊ Γουαϊνστάιν, μετά από τις καταγγελίες για σεξουαλική επίθεση εναντίον του παραγωγού του Χόλιγουντ, ως μία «τεράστια αφύπνιση» που είναι σύμπτωμα των διαλυμένων νομικών συστημάτων.
Παρόλα αυτά, αναρωτήθηκε που οδεύει η βορειοαμερικανική κοινωνία από εδώ και πέρα. «Εάν το νομικό σύστημα παρακάμπτεται επειδή θεωρείται αναποτελεσματικό, τι θα πάρει τη θέση του; Ποιοι θα είναι οι νέοι διαχειριστές δύναμης;» ρωτά η Άτγουντ.
Έθεσε την πιθανότητα ότι η απάντηση μπορεί να φέρει διάσπαση στις γυναίκες. «Στις εποχές των άκρων, οι εξτρεμιστές κερδίζουν. Η ιδεολογία τους γίνεται θρησκεία, όποιος δεν ασπάζεται τις απόψεις τους θεωρείται αποστάτης, αιρετικός ή προδότης και οι μετριοπαθείς στη μέση εξολοθρεύονται».
Η 78χρονη συγγραφέας του The Handmaid's Tale, έθεσε ένα παραλληλισμό μεταξύ αυτών των ανησυχιών και εκείνων που την κατηγόρησαν ότι ήταν «κακή φεμινίστρια», όταν υπέγραψε ανοιχτή επιστολή πέρσι, ζητώντας τη διεξαγωγή δίκαιας διαδικασίας για έναν καθηγητή του Πανεπιστημίου British Columbia, ο οποίος αντιμετώπιζε κατηγορίες σεξουαλικής παρενόψλησης.
Η διοίκηση του πανεπιστημίου έδωσε στη δημοσιότητα ελάχιστες πληροφορίες για την υπόθεση εναντίον του Στίβεν Γκάλογουεϊ, πρώην προέδρου του προγράμματος δημιουργικής γραφής, λέγοντας μόνο ότι αντιμετώπιζε «σοβαρές καταγγελίες». Μετά από πολύμηνη έρευνα απολύθηκε, όμως τα επίσημα ευρήματα δεν ανακοινώθηκαν ποτέ.
Ο σύλλογος διδασκόντων ανέφερε σε δήλωσή του ότι όλες, εκτός από μία από τις κατηγορίες, μεταξύ των οποίων και η πιο σοβαρή, δεν τεκμηριώθηκαν.
Στο άρθρο της, η Άτγουντ επεσήμανε την έλλειψη διαφάνειας του πανεπιστημίου σχετικά με τις καταγγελίες και σημείωσε ότι ο Γκάλογουεϊ είχε κληθεί να υπογράψει σύμφωνο εμπιστευτικότητας.
«Το κοινό - συμπεριλαμβανομένου και εμού - έμεινε με την εντύπωση ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν ένας βίαιος κατά συρροήν βιαστής και ο καθένας ήταν ελεύθερος να του "επιτεθεί" δημόσια, αφού υπό τη συμφωνία που είχε υπογράψει δεν μπορούσε να πει τίποτα για να υπερασπιστεί τον εαυτό του», έγραψε.
«Ένας δίκαιος άνθρωπος θα κράταγε την κρίση του ως προς την ενοχή, μέχρις ότου η έκθεση και τα αποδεικτικά στοιχεία είναι διαθέσιμα για να τα κρίνει».
Συνέδεσε την υπόθεση με τις δίκες των μαγισσών του Σάλεμ, όπου αυτοί που κατηγορούνταν θεωρούνταν ένοχοι. Αυτή η ιδέα της ενοχής μέσω κατηγορίας είχε μερικές φορές χρησιμοποιηθεί για να "οδηγήσει σε έναν καλύτερο κόσμο" ή να δικαιολογήσει νέες μορφές καταπίεσης, αναφέρει. «Όμως η κατανοητή και προσωρινή επαγρύπνηση της δικαιοσύνης μπορεί να μεταμορφωθεί σε μια πολιτισμικά στερεοτυπική συνήθεια λιντσαρίσματος του όχλου, στην οποία ο διαθέσιμος τρόπος δικαιοσύνης πετιέται έξω από το παράθυρο και δημιουργούνται εξωγενείς δομές εξουσίας».
Πολλές ήταν η αντιδράσεις σχετικά με την άποψή της στο διαδίκτυο.
«Εάν η @MargaretAtwood θέλει να σταματήσει να αγωνίζεται ανάμεσα στις γυναίκες, θα πρέπει να σταματήσει να κηρύττει πόλεμο εναντίον νεότερων, λιγότερο ισχυρών γυναικών και να αρχίσει να ακούει» έγραψε κάποιος στο Twitter. «Στα σημερινά δυστοπικά νέα: Μία από τις πιο σημαντικές φεμινιστικές φωνές των καιρών μας απορρίπτει τις λιγότερο ισχυρές γυναίκες για να διατηρήσει την εξουσία του ισχυρού άνδρα φίλου της», αναφέρει άλλος.
Πολλοί κατηγόρησαν την Άτγουντ ότι χρησιμοποιεί τη θέση της για να σιωπήσει εκείνους που είχαν καταθέσει κατηγορίες εναντίον του Γκάλογουεϊ. «"Αναπόδεικτα" δεν σημαίνει αθώος. Σημαίνει ότι δεν υπήρχαν αρκετές αποδείξεις για καταδίκη», γράφει άλλος χρήστης στο twitter.
Άλλοι υπερασπίστηκαν την Άτγουντ. «Ειλικρινά ανησυχητικό να βλέπει κανείς την Μάργκαρετ Άτγουντ να βρίσκεται υπό πυρά επειδή επεσήμανε ότι η άποψη "αθώος μέχρι να αποδειχτεί ένοχος" είναι το κλειδί για μία πολιτισμένη κοινωνία. Αυτό πρέπει να εξακολουθεί να ισχύει, ναι; Πως ξαφνικά είναι κακό πράγμα;».
Σε δήλωσή της στη Guardian, η Άτγουντ επέστησε την προσοχή στην Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, επαναλαμβάνοντας ένα προηγούμενο tweet, στο οποίο υπερασπίστηκε την άποψή της επισημαίνοντας ότι η υιοθέτηση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους δεν ήταν ισοδύναμη με την καταπολέμηση των γυναικών.
Το άρθρο της, είπε, είχε ως στόχο να τονίσει την επιλογή που αντιμετωπίζουμε τώρα. Να διορθώσουμε το σύστημα, να το παρακάμψουμε ή «να το κάψουμε και να το αντικαταστήσουμε με, υποθετικά, ένα άλλο σύστημα».
σχόλια