ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Μουσείο αφαίρεσε έναν πίνακα με γυμνές νύμφες για να ξεκινήσει δημόσιος διάλογος

Μουσείο αφαίρεσε έναν πίνακα με γυμνές νύμφες για να ξεκινήσει δημόσιος διάλογος Facebook Twitter
4

Η Πινακοθήκη του Μάντσεστερ (Manchester Art Gallery) αφαίρεσε από την έκθεσή της τον πίνακα του Τζον Γουίλιαμ Γουότερχαουζ «Ο Ύλας και οι Νύμφες», ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα έργα των Προραφαηλιτών, θέλοντας να ξεκινήσει ένας δημόσιος διάλογος.


Όπως αναφέρει η Guardian, το ερώτημα που τίθεται είναι εάν το έργο αυτό -που απεικονίζει έφηβες γυμνές νύμφες να προσπαθούν να δελεάσουν έναν νεαρό άνδρα- είναι μία παρατραβηγμένη βικτωριανή φαντασίωση, που στο σημερινό κλίμα, είναι ακατάλληλη και προσβλητική για το σύγχρονο κοινό.


Το μουσείο θα αφαιρέσει και τις κάρτες που απεικονίζουν τον πίνακα και διατίθενται προς πώληση στο κατάστημά του.


Ειδικότερα, το έργο «κατέβηκε» την Παρασκευή και αντικαταστάθηκε από ένα σημείωμα που εξηγούσε ότι μένει κενός προσωρινά ένας χώρος για να «ενθαρρύνει τη συζήτηση σχετικά με το πώς προβάλλουμε και ερμηνεύουμε έργα τέχνης στη δημόσια συλλογή του Μάντσεστερ». Επισκέπτες έχουν κολλήσει χαρτιά Post-it γύρω από την ανακοίνωση, καταγράφοντας τις αντιδράσεις τους.


Η επιμελήτρια σύγχρονης τέχνης στην Πινακοθήκη, Clare Gannaway, ανέφερε ότι στόχος της αφαίρεσης του πίνακα ήταν να προκαλέσει τον δημόσιο διάλογο, και όχι να λογοκρίνει. «Δεν έχει να κάνει με την άρνηση της ύπαρξης συγκεκριμένων έργων τέχνης».

Ο συγκεκριμένος πίνακας συνήθως βρίσκεται σε μία αίθουσα με τίτλο «In Pursuit of Beauty» («Σε αναζήτηση της ομορφιάς»), η οποία περιέχει έργα τέχνης του 19ου αιώνα με έντονο το γυναικείο γυμνό. Η Gannaway τόνισε ότι ο τίτλος είναι κακός, καθώς πρόκειται για άντρες καλλιτέχνες που «αναζητούν» γυναικεία σώματα, αλλά και πίνακες που παρουσίαζαν το γυναικείο σώμα ως παθητική διακοσμητική μορφή τέχνης ή «femme fatale».


Σύμφωνα με την ίδια, στην απόφαση για αφαίρεση του έργου συνέβαλαν τα κινήματα Time's Up και #MeToo.

Ο Γουότερχαουζ είναι ένας από τους πιο γνωστούς Προραφαηλίτες καλλιτέχνες, αλλά μερικά από τα έργα του προκαλούν άβολα συναισθήματα στο κοινό και ο ζωγράφος έχει κατηγορηθεί ότι βρίσκεται ένα βήμα πριν την πορνογραφία. Αξιολογώντας το 2009 την έκθεση στο Royal Academy of Arts που ήταν αφιερωμένη στον Γουότερχαουζ, ο κριτικός Waldemar Januszczak έγραψε σχετικά με έναν πίνακα που απεικόνιζε τον θάνατο της Αγίας Ευλαλίας, ενός 12χρονου κοριτσιού: «Δεν ήξερα αν έπρεπε να γελάσω, να κλάψω ή να καλέσω την αστυνομία».

Με πληροφορίες από Guardian

Culture
4

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μυστήριο 188 ΤΟ ΦΩΣ»: Μια έκθεση για τον «Μορφωτικό και Εκπολιτιστικό Σύλλογο Ελευσίνος»

LiFO X 2023 ΕΛΕVΣΙΣ / «Μυστήριο 188 - ΤΟ ΦΩΣ»: Μια έκθεση για τον «Μορφωτικό και Εκπολιτιστικό Σύλλογο Ελευσίνος»

Ο Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με έναν εκ των ιδρυτικών μελών της, τον Θανάση Λεβέντη, μια ξεχωριστή και πολύπλευρη προσωπικότητα, άρρηκτα συνδεδεμένη με την πόλη.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί παραιτήθηκε ο διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου

Culture / Γιατί παραιτήθηκε ο διευθυντής του Βρετανικού Μουσείου;

Μια συνταρακτική υπόθεση συστηματικής κλοπής αρχαιοτήτων βρίσκεται μονάχα στην αρχή των αποκαλύψεων. Πώς έφτασαν να λείπουν μέχρι και 1,500 αντικείμενα από την συλλογή του Βρετανικού Μουσείου, πώς μερικά από αυτά κατέληξαν στο eBay, και το παρασκήνιο μιας παραίτησης που κρύβει πολλά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΚΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Ζαμέ Κορωπί: Λίγες αλήθειες για το μοχθηρό language barrier που κάποτε μας έχει τρολάρει όλους

Οπτική Γωνία / Ζαμέ Κορωπί: Λίγες αλήθειες για το μοχθηρό language barrier που κάποτε μας έχει τρολάρει όλους

Το πάθημα του συνηγόρου της Εύας Καϊλή, Μιχάλη Δημητρακόπουλου, ακριβώς, όπως παλαιότερα «τα αγγλικά του Τσίπρα», πέρα από τα ανέκδοτα και τα, δικαίως, μοχθηρά πειράγματα, έχουν πολλά να πουν για το γλωσσικό εμπόδιο και την υπερβολική αυτοπεποίθησή μας, όταν καλούμαστε να εκφραστούμε σε μία ξένη γλώσσα...
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
Αννα Ροκόφυλλου: «Στον ΟΠΑΝΔΑ θέλουμε να αναδείξουμε την ιστορικότητα της Αθήνας»

Culture / Αννα Ροκόφυλλου: «Στον ΟΠΑΝΔΑ θέλουμε να αναδείξουμε την ιστορικότητα της Αθήνας»

Η Άννα Ροκοφύλλου, πρόεδρος του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων, κάνει έναν απολογισμό των δύο πρώτων ετών της θητείας της και δεν κρύβει τον ενθουσιασμό της για το Φεστιβάλ Κολωνού (6-28/9) με το οποίο ο πολιτισμός γίνεται διαθέσιμος σε κάθε δημότη.
Το συγκινητικό βίντεο με τον Μικ Τζάγκερ για την επιστροφή του κοινού στο Άλμπερτ Χολ

Lifo Picks / Το συγκινητικό βίντεο με τον Μικ Τζάγκερ για την επιστροφή του κοινού στο Άλμπερτ Χολ

Your Room Will Be Ready: «Ανυπομονούμε να αρχίσουμε να δημιουργούμε αναμνήσεις μαζί σας με καλλιτέχνες παγκόσμιας κλάσης για άλλη μια φορά. Έχουμε περισσότερη ιστορία να γράψουμε».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

3 σχόλια
Μουσειο: ενας χωρος που εκθετει εργα τεχνη ανα τους αιωνες με σκοπο την εκπαιδευτικη ιστορικη διαδρομη της Ανθρωπότητας'Μουσειο' 2018: ενας χωρος που επιθυμει να εκθετει μονο τα εργα που δημιουργήθηκαν κατα την ιστορικη διαδρομη της Ανθρωπότητας που ειναι ομως συμβατα με την τρεχουσα πολιτικη ορθότητα.Ποιο απο τα δύο κτηρια είναι ιερος τόπος;Κριμα τα διπλώματα, τα γαλλικα, τα μπαλετα και τις "ενσυναισθησεις" σας αγαπητοι νεοκαθαρευουσιανοι.Αγαπητη υπαλληλε του εν λογο Μουσείου και λοιπων υποστηρικτων σου το "δεν εχω σκοπο την λογοκρισία αλλα...." είναι "δεν είμαι ρατσιστιης αλλα...." Οταν αυτο που επαιται του "αλλα" αναιρει αυτο που προηγηται, το σωστο είναι παντα αυτο που προηγήται.... αποπειρα λογοκρισίας είναι.Βρηκε η αποπειρα λογοκρισίας και προσχημα..."για να γίνει διαλογος'. Η Gannaway είναι μορφωμενος και σοβαρος ανθρωπος....γνωρίζει τον λογο υπάρξης των μουσείων και βεβαίως μπορει και αντιλαμβάνεται την Ιστορικη συνεχεια....παρελθον/παρον/μελλον και πως αν και ο χρόνος είναι σχετικος, ο Ιστορικος είναι γραμμικος....κρίμα στα δεντρακια που γίνανε πτυχία για ξυλα απελεκητα. Και ο κριτικος; αλλη περισπουδαστη μορφη....είδε πινακα ανθρωπου που πεθανε το 1917 και δεν ήξερε αν θα επρεπε να γελασει, να κλαψει ή να φωναξει την αστυνομία, στην Χουντα αν ο κριτικος γελαγε το εργο τεχνης προχωραγε, αν εκλαιγε φωναζε την αστυνομία.... Βεβαια όλη αυτη η ενσυναίσθητη μοδα λογοκρισίας του παρελθοντος που δεν συναδει με το παρον και είναι ντυμενη με τον μανδυα της προοδευτικης ευαισθησίας δεν είναι τυχαίο που προερχεται απο εναν λαο με 200 χρόνια ιστορίας(ΗΠΑ)...αυτοι δεν εχουν Ιστορία να χασουν....οι υπολοιποι Πολιτισμοι ομως εχουμε. Η Τεχνη είναι για να εκφραζει ακομα και αν προκαλει την εκαστοτε τρεχουσα ηθικη....και τουτοι λενε ότι θα πρεπει να μη κανει να αισθανετε αβολα το κοινο....ποιο κοινο όμως; γιατί δεν σοκαρονται όλοι με το Ιστορικο γεγονος ότι Ιστορικα δημιουργήματα δεν είναι συγχρονα...αρα ποιοι; Θελουν το Μουσείο αντι να μορφωνει τους αμορφωτους να τους ντανευει την αμορφωσια...για να μην σοκαριστει ο Σ.Αραβας ντυσαν τα αγαλματα, γιατί να μην σοκαριστω εγω ο ίδιος με ενα εργο Τεχνης του παρελθοντος; αν θελω νταντεμα θα δω hollywood, δεν θα παω σε Μουσεία, θα δω επιθεωρηση όχι θεατρο.Τι θρασος πρεπει να εχουν οι γραμματιζουμενοι για να αυτοπροσδιορίζονται ως πολιτισμικα μορφωμενοι όταν η μονη λυση που εχουν σε καθε προβλημα είναι η αφαιρεση και όχι η προσθεση....θυμαστε καποτε που οι λυσεις των γραμματιζουμενων ήταν προσθετικες; ΚΑΙ αυτο, ΚΑΙ εκεινο και προσθεταμε πραγματα....εμπλουτίζαμε τις γνωσεις μας χτίζοντας περισσότερες αιθουσες στα Μουσεία!....τωρα; ΜΕΙΟΝ αυτο, ΜΕΙΟΝ εκεινο και δωσε αφαίρεση και φτωχενουνε οι γνωσεις μας με το να καθερουμε εργα....με τις ευλογίες των γραμματιζουμενων βεβαίως...βεβαίως..."ετσι κουβεντα να γίνεται". Ποιοι αφαιρουσαν με ακριβως την ίδια επιχειρηματολογία εργα Τεχνης απο τα Μουσεία δηλαδη γιατί δεν ήταν συμβατα με την εκαστοτε τρεχουσα ηθικη; χμμ Ναζι; ναι, Χουντα; ναι, Σοβιετικοι; ναι, Φρανκικοι; ναι, Μουσολινικοι; ναι, Ισις; ναι, απανταχου Θεοκρατίες; ναι...ο Διαφωτισμος; οχι, η Αναγεννηση; όχι, ο Κλασσικισμος; όχι. Παλι καλα που τα παντα εχουν ψηφιοποιηθει και πλεον δεν εξαρτώμαστε απο τετοια "μουσεία'.Ισως τελικα να την γλυτωσα που δεν απεκτησα την πολυποθητη "ανωτέρα μορφωση" που "ανυψωνει' το Πνευμα και "ανοιγει" τους Ορίζοντες και εμεινα να ψαχνω που είναι το πενηνταράκι που δεν ισολογίζει.Αυτες οι δοκιμες/τεστ "να δουμε αν θα αντιδρασουν σε αυτο το μικρο ή όχι" είναι επικινδυνες γιατί η σοβαρη λογοκρισία παντα ετσι ερχόταν...λιγο-λιγο, μικρα βηματα, να βαρεθει ο κοσμος να γκρινοιαζει, να μην δινει σημασία επειδη "νταξ΄' ενας πινακα είναι πως κανεις ετσι" κτλ μεχρι που καναν τα μεγάλα.
Άθλιο το μουσείο.Αυτή η αναδρομική λογοκρισία πέρα από οπισθοδρομική είναι και τρομαχτική.Δειλοί άνθρωποι που τον φόβο τους να αντιταχθούν στις ακρότητες των #metoo και #time's up και ενδεχομένως να πληγούν οικονομικά τον βαπτίζουν "πρόσκληση σε διάλογο".
Μήπως βρισκόμαστε υπό πίεση σαλαφιστικών απόψεων; Ο πίνακας έχει λίγο γυμνό, δεν είναι προσβλητικός και αντικειμενικά είναι προϊόν υψηλής τέχνης - θα άφηνα με άνεση να τον περιεργστεί η κόρη μου που είναι 10 ετών