ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

αν ήθελε θα ήταν εδώ και κοιτάμε μπροστά και καλύτερα που δεν έγινε και όλα αυτά!ναι τα ξέρω!όμως μου λείπουν τα πάντα,,το βλέμμα σου, το χαμόγελό σου, η μυρωδιά σου..η γεύση σου με το τσιγάρο. οι μορφασμοί και οι εκφράσεις σου,.. τα χέρια σου.. η μυρωδιά του απορρυπαντικού σου..η βρύση της κουζίνας που άνοιγε στο τέρμα και τα έκανα όλα μούσκεμα..το να στέκομαι δίπλα σου και να υπάρχει οικειότητα και ηλεκτρισμός.. η μηχανή σου.. το πως ένιωθα.. την αγάπη που μου λίγωνε την καρδιά.. την γλυκιά προσμονή καθώς ερχόμουν σπίτι σου..και ας ερχόμουν κάθε μέρα.. πάντα την ίδια προσμονή..και να μου φαίνονται ατελείωτα τα χιλιόμετρα.. και νευρίαζα με τα φανάρια που με σταματούσαν.. μέχρι που έβγαινα στην Κατεχάκη και οδηγούσα στον περιφερειακό. Να μόλις έβγαινα εκεί έφτανα σε σένα!Και πεθύμησα τα σεντόνια σου και την από μέσα μεριά μου στο κρεβάτι και το κενό μεταξύ κρεβατιού και τοίχου που άφηνα το κινητό μου. και το χέρι σου στο χέρι μου.. και την βεράντα σου που βγαίναμε για να καπνίσεις και γέλαγες. και τα χάδια και τα φιλιά σου.. και να μαγειρεύεις και να σου φτιάχνω καφέ και να σε περιμένω να τελειώσεις το τηλέφωνο..μου λείπουν όλα.. όλα..και πάλι το ξέρω αν ήθελες θα ήσουν εδώ και κοιτάω μπροστά και καλά που δεν έγινε!