________________
1.
Βρε αμπά πραγματικά χαίρομαι που διαβάζω την στήλη σου!!! Τώρα εγώ έχω ένα θέμα. Ακούγεται ψιλογελοίο βέβαια αλλά τι να κάνει κανείς.. Λοιπόν δεν κατάφερα ποτέ να μάθω ποδήλατο, το φοβόμουν όταν ήμουν μικρός, μεγάλωσα και στην Αθήνα και νόμιζα ότι θα με πατήσουν τα αυτοκίνητα. Έλα μου ντέ όμως που τώρα ζω στη βόρεια Ευρώπη και τους βλέπω και ζηλεύω. Άσε που ντρέπομαι κοτζάμ μαντράχαλος να κάτσω τώρα να μάθω . Τι μου προτείνεις; - jio
Πάρε ένα τέτοιο:
________________
2.
"Dear Α,μπα,
Όταν φτιάχνεις βραστές πατάτες πρέπει να τις βράζεις με ή χωρίς τη φλούδα; Έχω δει φίλους/συγγενείς/γνωστούς να τις βράζουν ολόκληρες και μετά να τις ξεφλουδίζουν (με αποτέλεσμα να κάνουν μισή μέρα, γιατί καίγονται τα δάχτυλά τους), αλλά εγώ πρώτα τις καθαρίζω και μετά τις βράζω. Το θεωρώ πιο πρακτικό, όταν το λέω συμφωνούν, αλλά συνεχίζουν την ίδια τακτική.... WTF?????"- κυρία πατάτα
Μπορείς να κάνεις και τα δύο. Η διαφορά, που είναι μικρή και θα την καταλάβεις εξαρτάται από την πατάτα (από το πόσο άμυλο έχει), είναι ότι όταν τις βράζεις χωρίς τη φλούδα απορροφούν περισσότερο νερό.
________________
3.
Ποιά είναι η γνώμη σου για το ζεύγος Rihanna - Chris Brown ;- F**ckin problems
Η Rihanna μου φαίνεται βασανιστικά κακόγουστη, χαμηλής νοημοσύνης και σημαιοφόρος κουλτούρας «έπιασα ξαφνικά φράγκα και το κάνω παντιέρα». Για τον Chris Brown δε μπορώ να καταλάβω γιατί δεν τον μποϋκοτάρει το σύστημα και εξακολουθούν να τον καλούν σε διάφορα σόου να λέει «ΤΩΡΑ κατάλαβα το λάθος που έκανα», εδώ και τέσσερα χρόνια.
(Αυτός όμως είναι ο P. Diddy)
______________
4.
"Γεια σου Α, μπα μου,
λοιπόν έχω μετακομίσει σε νέο σπίτι τους τελευταίους μήνες και θέλω να το διακοσμήσω όμορφα. Μπορείς να προτείνεις site η καταλόγους που θα μπορούσα να προμηθευτώ (κατά προτίμηση δωρεαν) για να εμπνευστώ? Επίσης γιατί το Pottery Barn είναι τόσο ακριβό? Γνωρίζεις άλλες ευρωπαικές αλυσίδες για διακόσμηση σπιτιού πέρα από τα ΙΚΕΑ?
Φιλάκια
ΥΓ: Μιας και θα αργήσεις να απαντήσεις γιατί χρονικά θα είναι σαν να σου στέλνω μήνυμα από το μακρινό έτος 3762, θα υπογράψω κατάλληλα."- Η κόρη της Sarrah Connor
Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε, έξι, εφτά, οχτώ
________________
5.
"Αγαπητή Α, μπα
Είμαι εδώ και τρία χρόνια με τον φίλο μου και μάλιστα πηγαίνουμε σοβαρά. Έχουμε περάσει από πολλά πάνω-κάτω σε αυτή τη σχέση και πιστεύω πως αν δεν έκανε αυτός υπομονή τώρα θα είχαμε χωρίσει χιλιάδες φορές. Είναι πολύ καλός και με έχει αγαπήσει πάρα πολύ, πιστεύω, και εγώ το ίδιο. Κυρίως μ'έκανε να τον αγαπήσω η καλοσύνη της καρδιάς του. Όμως δεν είμαι με τίποτα ικανοποιημένη. Γκρινιάζω για το ντύσιμό του, το μορφωτικό του επίπεδο, ακόμα και σεξουαλικά δεν είμαι ικανοποιημένη. Νιώθω πως δεν ταιριάζουμε σε τίποτα. Το αποτελέσμα να τον υποτιμώ και μετά να νιώθω τύψεις, να φοβάμαι μήπως με χωρίσει. Έχω πάει σε ψυχίατρο γιατί εκτός των άλλων έχω και κρίσεις πανικού και μου είπε πως έχω καταθλιψη. Δεν ξέρω τι να κάνω. Από τη μία σκέφτομαι πως είναι κρίμα να τον ταλαιπωρώ έτσι, από την άλλη τον αγαπαω και δε θέλω να χωρίσουμε. Μετά σκέφτομαι πως θέλω να ήταν ένας άλλος και μετά πως κανένας άλλος δεν μπόρεσε να με αγαπήσει και να μέινει δίπλα μου όπως το έκανε αυτός. Τι να κάνω αγαπητή Α, μπα; Με πλημμυρίζει ο πανικός και θα ήθελα μια λογική φωνή."- Gigliglon
Πας σε ψυχίατρο και ζητάς από μένα μια λογική φωνή; Άλλαξε ψυχίατρο! Γρήγορα!
________________
6.
Ειμαι 30 και εχω φυγει απο το σπιτι μου 12 χρονια.Σπουδασα, δουλεψα, απολυθηκα, τωρα παιζω το τελευταιο μου χαρτι με ενα μεταπτυχιακο-με δικες μου οικονομιες-, παλι μακρια απο το πατρικο μου, στο οποιο η κατασταση δεν ειναι καλη, για την ακριβεια ειναι μια αρρωστημενη κατασταση και δεν εχω σχεδον καμια επαφη γιατι αρρωσταινω και εγω...Σε λιγους μηνες τελειωνω και ειμαι ξεκρεμαστη, φοβαμαι οτι θα αναγκαστω να γυρισω πισω , εστω και προσωρινα και μου στριβει...φοβαμαι οτι δεν θα καταφερω να βρω αμεσα δουλεια για να το αποφυγω αυτο, ολοι οι φιλοι μου ειναι πλεον Αθηνα-Κρητη και δεν εχω πια την δυνατοτητα να δωσω παραταση στην παραμονη μου εδω , μπας και καταφερω να βρω κατι για να μεινω...Φοβαμαι, οχι την αλλαγη, αλλα την επιστροφη και την συμβιωση με αυτους τους ανθρωπους-κυριως αυτο-...σε μια πολη που μου ειναι πια ξενη και με εχει πιασει μια παθητικοτητα και μια ηττοπαθεια τρομερη, δεν βρισκω καμια διεξοδο και οσο πιο πολυ παραιτουμαι τοσο η διαθεση μου χιεροτερευει..Θα ψαξω οπωσδηποτε για οποιαδηποτε δουλεια, αρκει να μην επιστρεψω, ρε Α, μπα θελω την αντικειμενικη σου ματια και ισως μια ιδεα παραπανω για το πως να το αντιμετωπισω..τι να κανω...(και τωρα τα βγαζω πολυ δυσκολα καθε μηνα, αλλα αληθεια σου λεω και μονο που ειμαι μακρια απο τους καυγαδες και την βια , ευχαριστω καθε μερα την τυχη μου..)
Κάνε ό,τι μπορείς για να μη γυρίσεις. Ψάξε δουλειά σε οποιαδήποτε πόλη, σε οποιαδήποτε χώρα. Σκέψου ενδεχόμενα συγκατοίκησης. Αν μιλάμε για βία, δεν υπάρχει κάτι άλλο να προτείνω. Για να βρεις διέξοδο πρέπει να ψάξεις δουλειά. Μόνο αυτό. Επικεντρώσου εκεί, γίνε ρομπότ αν χρειάζεται, ψάξε δουλειά. Συγκεντρώσου και δες πώς θα βρεις δουλειά. Κι όταν είσαι χάλια, βάλε τον αυτόματο πιλότο και ψάχνε δουλειά. Αυτό είναι μια δουλειά από μόνο του.
________________
7.
"Αγαπητή Α, μπα,
μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί η ηλικία των 30 (στην οποία πλησιάζω επικίνδυνα) μου προκαλεί τόσο άγχος; Γιατί το να μην έχεις σταθερή σχέση και τη δουλειά που ονειρεύεσαι είναι τόσο εύκολο στα 25 και τόσο δυσβάσταχτο στα 29; Γιατί με πειράζουν τόσο πολύ σχόλια οικογένειας του τύπου, "άντε πουλάκι μου, δεν είσαι κοριτσάκι, να τακτοποιηθείς σιγά σιγά" ή και φίλων αντρών, όπως πχ. "άντε και μέσα στο 2013 σου εύχομαι να βρεις τον άντρα των ονείρων σου και να τον τυλίξεις"; Πώς θα βγάλω από το κεφάλι μου την (παντελώς ηλίθια και παράλογη) ιδέα ότι τα 30 είναι ορόσημο; Α, μπα, δεν θέλω να μεγαλώσω..Ευχαριστώ! "- mademoiselle sage
Αχ, τι χαμένος χρόνος. Πώς σπαταλάται η νεότητα στα νιάτα! Θα περάσει από μόνο του όταν φτάνεις τα 40. Πού να δεις πόσο θα το έχεις ξεπεράσει στα 50.
[Αυτοί που σου λένε «να τον τυλίξεις» δεν είναι φίλοι σου. Ή και μπορεί να είναι, αλλά για προσπάθησε να βρεις άλλους. Ή, κράτα τους, αλλά ποτέ μην τα φτιάξεις μαζί τους].
________________
8.
πρόκειται για κλασσική περίπτωση χυλόπιτας αλλά ας ρωτήσω...Μ άρεσε ένας τύπος, ξεκινήσαμε την παρέα και για κάποιους μήνες πήγαινε φιλικά. Μετά το κάναμε και ενώ του είπα πως μου αρέσει γενικά (και είχα αρχίσει ήδη να σκέφτομαι ότι θα ήμαστε μαζί :P), μου είπε οτι θέλει μια κοπέλα που να μπορεί να βρεθεί μαζί της τώρα..αύριο..μετά από ένα μήνα... Εκτός αυτού, πλέον όταν με βλέπει έξω το παίζει πολύ hard to get! Θέλω να τον βαρέσω. Να το κάνω? μάκια!- A χα
Αυτό το έργο σε πόσες παραλλαγές έχει παιχτεί; Ούτε το Cats δεν έχει κρατήσει τόσο πολλά χρόνια. Πρέπει όλοι μα όλοι να το περάσουν αυτό από μια φορά για να μάθουν το τέλος της ιστορίας; Γύρω σας δεν κοιτάτε ρε παιδιά; Μόνο από την εμπειρία μαθαίνετε;
________________
9.
"Έχεις γίνει σαφής για το θέμα της μετανάστευσης, αλλά εμένα με προβληματίζει το εξής: Επιβιώνω μεν στην Ελλάδα, κάνοντας όμως μαύρη εργασία (ιδιαίτερα), υπάρχει λοιπόν η εναλλακτική για νόμιμη εργασία στο εξωτερικό-ως εργάτρια σε αποθήκη- που μου πρότεινε μια φίλη που δουλεύει εκεί, ώστε να μοιραζόμαστε τα έξοδα...
Πώς το βλέπεις εσύ; Τόσα χρόνια δουλειάς χωρίς ένσημα και ασφάλεια, μου δημιουργούν τρελό άγχος για το μέλλον...(φυσικά δεν βγάζω τόσα ώστε να κάνω αυτασφάλιση, ίσα που επιβιώνω)...
Ευχαριστώ για το χρόνο σου :)"- Καλό Πάσχα
Κάνοντας αποκλειστικά μαύρη εργασία, δεν επιβιώνεις. Δεν ξέρω αν αντέχεις να γίνεις εργάτρια σε αποθήκη μετά από τα ιδιαίτερα, δες αν μπορεί να είναι ένα πρώτο βήμα για κάτι άλλο. Μάθε λεπτομέρειες για τη χώρα, για τα έξοδα, για τις συνθήκες.
________________
10.
"Αγαπητή Α, μπα,
Ήρθε και για μένα η στιγμή να σε ρωτήσω. Πως ξεπερνάς έναν χωρισμό μετά από 9 χρόνια σχέσης; Βασική αιτία χωρισμού η ανικανότητά μου να τελειώσω το διδακτορικό μου, εντός προβλεπόμενων χρονικών ορίων. Το ξέρω καθυστέρησα δύο χρόνια (τώρα είμαι στο 6ο), έκανα πειράματα με βιολογικό υλικό και είμαι σε «ελληνικότατο» πανεπιστήμιο. Παράλληλα τα τελευταία δύο χρόνια σύμφωνα με αυτόν έκανα τα πάντα λάθος, δεν οδηγούσα καλά, δεν ήμουν καλή νοικοκυρά, δεν ήμουν συνέχεια χαρούμενη, δεν τον υποστήριζα, διάβαζα πολύ και δεν ήμουν αποδοτική, τα αγγλικά μου δεν έχουν καλή προφορά, ξύπναγα το πρωί είχα άγχος και του το μετέφερα, το βράδυ ήμουν κουρασμένη κτλ. Είχαμε πει ότι όταν θα τελειώσω θα μας έβρισκα δουλειά και θα φεύγαμε μαζί. Τώρα βρίσκομαι στη φάση των διορθώσεων και πολύ πιθανόν μέχρι να απαντήσεις θα έχω παρουσιάσει. Εγώ δουλειά για μένα βρήκα, αξίζει να ψάξω και για αυτόν;"- and now what?
Καταρχάς, συγχαρητήρια. Έπειτα, αν είναι να μας κριτικάρουν οι σύντροφοί μας, να τους βράσουμε, αυτό το κάνουμε και από μόνοι μας και μάλιστα καλύτερα. Γιατί είναι δική σου υπόθεση να του βρεις δουλειά;
________________
11.
Είσαι το κορίτσι του yatzer;- Θεία Μαρίτσα
Είμαι το κορίτσι του Μάη.
________________
12.
"Σε διαβάζω με απόλαυση και βρίσκω πολύ συνετές τις λύσεις σου, αλλά εχω ένα θέμα μαζί σου. Για ποιο λόγο δίνεις τόση δύναμη στους ψυχολόγους; Τους είδαμε κι αυτούς και δεν έχουν τόσο τραγικές γνώσεις. Ναι μεν είναι μια χρήσιμη επιστήμη, ιδίως για ανθρώπους με σοβαρά προβλήματα, αλλά είναι και υπερβολικά πρώιμη και καινούρια επιστήμη για να προσφέρει πραγματικές λύσεις - αποδεικνύεται καθημερινά από τα μύρια όσα ψυχοπροβλήματα παντού.
Σε σέβομαι, αλλά ώρες-ώρες μου βγάζεις αυτό το "Ο γιός μου είναι γιατρός!" του έλληναρα, που δεν πιστεύω ότι είσαι.
Με όσους ψυχό έχω μιλήσει έχω δει ότι δεν ξέρουν τόσα πολλά, δεν είναι τόσο δυνατοί λύτες, δεν έχουν όλες τις απαντήσεις, σπάνια έχω δει να βοηθούν επί της ουσίας, η μόρφωσή τους είναι μονόπλευρη, και παράλληλα είναι λίγο εθιστικοί, με την έννοια ότι δεν σε αφήνουν τόσο εύκολα να φύγεις, και πάντα θα σε κάνουν να νιώθεις ότι τους έχεις ανάγκη (αμφίβολο αν τους χρειαζόσουν in the first place).
Γιατί τους έχεις τόσο ψηλά βρε αμπά; Ένα μάτσο κομπλεξικοί είναι αυτοί. "- Vezouvios
Πάντα απορώ πώς γίνεται να δημιουργούνται τόσο εύκολα παρεξηγήσεις. Αν και ξέρω. Κάποιος διαβάζει μια πρόταση, βάζει το 1% και συμπληρώνει το υπόλοιπο 99% από το μυαλό του.
Η πλάκα είναι ότι ίσως δεν έχω γράψει ποτέ εδώ τη λέξη «ψυχολόγος». Λέω «ειδικός» γιατί εννοώ ψυχολόγος ή ψυχίατρος. Μάλιστα μιας και το έφερε το θέμα, προτιμώ το «ψυχίατρος» γιατί έχουν γνώσεις ιατρικής και μπορούν να καταλάβουν αν έχεις κάποιο άλλο σωματικό πρόβλημα που σου δημιουργεί ας πούμε κόπωση ή κατάθλιψη και μπορούν να σου δώσουν και φάρμακα, στα οποία επίσης πιστεύω.
Δεν ξέρω από πού συμπέρανες ότι έχω ανεξαιρέτως όλους τους «ειδικούς» (τώρα που το διευκρίνισα) ψηλά. Φαντάζομαι με τον ίδιο τρόπο που διάφοροι θα υποθέσουν τώρα ότι έχω κάνει τα φάρμακα Θεούς και ότι είναι η λύση στα πάντα και θα αρχίσουν να λένε για φαρμακευτικές εταιρίες, για γιόγκες και για τρέξιμο στο πάρκο. «Πιστεύω στα φάρμακα» σημαίνει ότι τα κατάλληλα στις κατάλληλες δόσεις στους κατάλληλους ανθρώπους μπορούν αν όχι να κάνουν θαύματα, σίγουρα να βελτιώσουν κατά πολύ την ποιότητα ζωής. Το πόσο και πώς και ποιός θα τα δώσει και ποιός θα τα πάρει και μέσω ποιάς οδού είναι τεράστια συζήτηση. Αν θέλεις το συζητάμε κι αυτό, αλλά είναι άλλο θέμα.
Πιστεύω ότι είμαι πολύ προσεκτική στις απαντήσεις μου για να δημιουργούνται τέτοιου είδους παρεξηγήσεις, αλλά έστω, να το εξηγήσω σε φραγκοδίφραγκα σε περίπτωση που υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εσένα. Όταν κάποιος λέει «πιστεύω ότι έχω κατάθλιψη και υποφέρω», τι περιμένεις να απαντήσω; «Είναι στο μυαλό σου, θα σου περάσει;» Ή να πω να το συζητήσει με φίλους; Είναι μερικά θέματα που δε λύνονται από φίλους. Χρειάζονται ειδικές γνώσεις, συναισθηματική αποστασιοποίηση και εξαιρετικά πλατιοί ορίζοντες του τι είναι «φυσιολογικό», κάτι που αναπροσδιορίζεται συνέχεια και χρειάζεται ενημέρωση. Γι' αυτό υπάρχουν αυτά τα επαγγέλματα.
Προβληματίζομαι πολύ με κάποιες ερωτήσεις γιατί όπως έχω πει εκατό φορές, δεν είναι αυτή η δουλειά μου και ανησυχώ. Είναι τιμή μου που υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι μπορούν να με εμπιστευτούν γιατί ξέρουν ότι δε θα τους κρίνω, όπως θα έκαναν ίσως οι φίλοι τους. Το ότι ρωτάνε εμένα δείχνει την άγνοια και τη δαιμονοποίηση που υπάρχει γύρω από το θέμα. Ελπίζω κάποιος από αυτούς να μην το έβαλε κάτω και να έψαξε να βρει τον κατάλληλο άνθρωπο και να μην άκουσε την ατάκα «οι ψυχίατροι είναι γι' αυτούς που έχουν πραγματικά προβλήματα». Οι φοβίες, οι αγχώδεις διαταραχές, η κατάθλιψη, η αδυναμία κοινωνικοποίησης, η αυτοτιμωρία, η έλλειψη αυτοπεποίθησης είναι πραγματικά προβλήματα, αχ, πόσο πραγματικά! Το μόνο που αποδεικνύεται από τα «μύρια ψυχοπροβλήματα παντού» είναι ότι ο κόσμος κάθεται και υποφέρει, καταστρέφοντας τον εαυτό του και τους γύρω του γιατί φοβάται να μην ακούσει αυτά που λες τώρα. Είναι τραγικό ότι υπάρχουν λύσεις –όχι μαγικές! Όχι του ενός χαπιού! Δεν είναι σφράγισμα! – και άνθρωποι περνάνε τη ζωή τους μέσα στις σκιές, στις τύψεις και στο κουκούλωμα.
Φυσικά και όλοι αυτοί οι επαγγελματίες είναι άνθρωποι, και η ικανότητά τους είναι μέσα στις ανθρώπινες δυνατότητες. Υπάρχουν καλοί και κακοί υδραυλικοί, καλοί και κακοί ψυχίατροι και ψυχολόγοι και θεραπευτές και ό,τι άλλο υπάρχει. Η προσωπική σου εμπειρία για τον τεράστιο αυτό κλάδο, να με συμπαθάς, έχει αξία μόνο για σένα. Το «με όσους ψυχό έχω μιλήσει» είναι τρομερά αστείο και απορώ που δεν το καταλαβαίνεις. Είδα ζωές να αλλάζουν εντυπωσιακά, είδα ανθρώπους που δε μπορούσαν να μείνουν μόνοι τους στο σπίτι από τις κρίσεις πανικού να μετακομίζουν μόνοι τους σε ξένα μέρη. Είδα κι άλλους που πηγαίνουν σε ψυχίατρο επί δεκαετία, χωρίς να έχουν καταφέρει να αλλάξουν τη ζωή τους. Τι σημασία έχει; Είμαι πολύ ανεπαρκής για να κρίνω μια ολόκληρη επιστήμη. Το ίδιο κι εσύ. Δε βγαίνουν πολλοί Φρόιντ κάθε χρόνο. Αφήνω αυτή την υπόθεση στα εκατομμύρια ειδικών που κάνουν κλινικές μελέτες, βλέπουν ασθενείς, παρακολουθούν φαρμακευτικές αγωγές και έχουν αφιερώσει τη ζωή τους σ' αυτό.
Το υπόλοιπο σεντόνι για όσους διστάζουν ακόμα: η ζωή σας είναι πολύ σημαντική για να την αφήνετε να περνάει μέσα από τα χέρια σας. Δεν υπάρχει Μάγος που θα σας θεραπεύσει. Η θεραπεία είναι μια ατομική προσπάθεια, ο ειδικός μόνο να καθοδηγήσει μπορεί. Είναι σα να πρέπει να περάσετε μέσα από μια άγνωστη περιοχή, ο κατάλληλος άνθρωπος θα σας δώσει το φακό. Η αναζήτηση του ειδικού δεν είναι απόδειξη αδυναμίας, είναι υπεύθυνη απόφαση δύναμης. Είναι δύσκολο να βρεθεί ο κατάλληλος συνοδοιπόρος: πρέπει να ταιριάζετε και σαν άνθρωποι, πρέπει να είσαστε σίγουροι ότι μπορεί να το κάνει. Τα βιογραφικά και οι συστάσεις είναι απαραίτητα. Είναι μεγάλος ο πειρασμός να αφεθείτε αλλά είναι τεράστιο κρίμα να έχετε μια ανοιχτή πληγή και να μη βάζετε ιώδιο για να μην σας κατακρίνουν οι καλοθελητές γύρω σας. Σε κάποια –πολλά, φαντάζομαι- χρόνια θα είναι αυτονόητη η επίσκεψη στον ψυχίατρο, όπως είναι τώρα στον οδοντίατρο. Η κοινωνία μας θέλει ακόμα κάποια χρόνια για να βγει από την εμμονή του καθορισμού των ορίων του «φυσιολογικού» και του καταχωνιάσματος των εσωτερικών συγκρούσεων ως ένδειξη αδυναμίας, ενώ αυτές είναι κινητήρια δύναμη της ύπαρξης. Μην περιμένετε να ωριμάσει πρώτα η κοινωνία για να σωθείτε, τη βάψατε.
ΥΓ. Το «υπερβολικά πρώιμη επιστήμη» τι σόι επιχείρημα είναι πάλι; Σε σχέση με τι, με την αστρονομία; Και οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές σχετικά πρώιμη επιστήμη είναι, κλείσε το ίντερνετ γιατί κινδυνεύεις.
σχόλια