LIFOLAND
YouSendIt! /

Αν υπήρχε Θεός

Της Σόνιας

Αν υπήρχε Θεός Facebook Twitter
LIFOTEAM
LIFOTEAM
14

Παραξενεύομαι μ' όλους εκείνους τους ανθρώπους, τους αποκαλούμενους "πιστούς". Πιστοί σε μια ανώτερη θεϊκή δύναμη είτε αυτή λέγεται Βούδας είτε Ιησούς Χριστός είτε Αλάχ. Πέρα από το παράδοξο της πίστης σε μια μυθοπλασία, σ' ένα κοινωνικό κατασκεύασμα που έχει σκοπό την απάληψη του φόβου και την ελπίδα για μια μεταθανάτια ζωή, αυτό που με παραξενεύει είναι η πίστη σ' ένα ανώτερο ον από εμάς. Δε μπορώ να κατανοήσω την ευχαρίστηση και την γαλήνη που προσφέρει μια τέτοια πίστη. Μου είναι αδιανόητο να σκεφτώ ότι το τέλειο υπάρχει και με έχει ξεπεράσει.

Αν υπήρχε θεός θα δυστυχούσα. Δε θα είχα πια κίνητρο, θα ήξερα πως πάντα θα υπάρχει κάτι καλύτερο από εμένα κι απλώς θα βάδιζα πίσω απ'τα βήματά του. Θα ήταν ένας φαύλος κύκλος στη προσπάθεια εξίσωσης μου με το ανώτερο, πάντα θα προσπαθούσα και ποτέ δε θα τα κατάφερνα. Στο δικό μου κόσμο χωρίς την ύπαρξη μιας θεϊκής οντότητας εγώ είμαι ο θεός του εαυτού μου. Εγώ μπορώ να ορίσω το τέλειο και ιδανικό για εμένα, να θέσω τα όρια και τους στόχους μου, να προσπαθήσω και να διακριθώ. Εγώ θα μπορούσα να δημιουργήσω τα πάντα. Τίποτα δε θα ήταν προκατασκευασμένο και τίποτα που ήδη υπάρχει δε θα με περίμενε να το ανακαλύψω από μια τυχαία έκλαμψη της ευφυίας μου. Δε θα κατασκεύαζα φθηνές απομιμήσεις στη προσπάθεια μου να ανταγωνιστώ το μεγαλείο του "θεού". Εγώ θα ήμουν ο άνθρωπος που θα δημιουργούσε τα πάντα απ'το μηδέν και θα εισέπρατα την απόλαυση του να ενσαρκώνω εγώ τον δημιουργό της κατασκευής μου και να λαμβάνω τα εύσημα. Θα είχα το περιθώριο του λάθους και του σωστού, του τίποτα και του όλα διότι εγώ θα επέβαλα το μέτρο.

Με την ύπαρξη θεού ακυρώνω τη προσπάθειά μου, την ίδια μου την ύπαρξη, αισθάνομαι ταπεινός και μικρός, συμφιλιωμένος με την αναπηρία μου. Οτιδήποτε φαντάζει προτετελεσμένο. Και ναι, μπορεί να αποτύγχανα, να μη κατάφερνα τίποτα, να επαναπαυόμουν στο "μεγαλείο" μου αλλά κανείς ανώτερος δε θα μπορούσε να μου το αποδείξει, κανείς ανώτερος παρά κάποιο ανώτερο ανθρώπινο ον από εμένα. Αυτή θα ήταν η δικαίωση της μοναδικότητας της ύπαρξης μου είτε αυτή ήταν απολύτως χρήσιμη είτε εντελώς άχρηστη. Άλλωστε και οι πιστοί και ταπεινοί εκείνοι άνθρωποι κρύβουν μέσα τους ένα γιγαντιαίο και ταραχώδες εγώ. Με τα χρόνια θα ξεπεραστεί η πίστη σ'εκείνες τις κοινωνικές κατασκευές περί θείου, που σκεπάζουν τις φοβίες και χαϊδεύουν γλυκά τη μιζέρια και ταπεινότητα της ύπαρξης του ανθρώπου. Όπως έχει πει ο Baudelaire, "ποτέ δε σβήνει και πάντοτε προδίνεται του ανθρώπου ο εγωισμός" και είναι ο εγωισμός μας η κινητήριος δύναμη που μπορεί να μας εξυψώσει αλλά μπορεί και να μας κατασπαράξει.
(Σ.Π.)

14

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
12 σχόλια
Homo Universalis
Homo Universalis
"Η θρησκεία είναι νευροβιολογική ασθένεια. Η Ορθοδοξία η θεραπεία της" Ι.ΡωμανίδηςΠολλοί θα με αποπάρουν. Θα με περάσουν για κάποιον βαθιά θρησκευόμενο ή θα με πουν κοροϊδευτικά θεούσο. Η ουσία είναι μία. Αν δεν βιώσεις κάτι δεν μπορείς μετά με τίποτα να το πιστέψεις. Επομένως είναι απόλυτα κατανοητή η στάση των άθεων.
piratis
piratis
Δεν θα απαντήσω στο άρθρο σου αρνητικά!!! Δέχομαι ότι δεν πιστεύεις, όπως ακριβώς δεν πίστευα και εγώ. Πολλές φορές μάλιστα σε συζητήσεις δεν το έθετα τόσο πολιτισμένα όσο εσύ αλλά με πιό χυδαίο και με αφελή τρόπο. Αυτό που δεν δέχομαι είναι οτι με την αποδοχή ύπαρξης του θεού είμαι και συμφιλιωμένος με την αναπηρία μου. Καθώς και τα σχόλια αναγνωστών που κάνουν επίκληση σε ποιητές και επιστήμονες.Επίσης για αποφυγή παρεξηγήσεως δεν θεωρώ τον εαυτό μου ούτε θρησκόληπο αλλα ούτε και εκκλησία πάω, όμως στον θεό πίστεψα και βγήκα απο την αναπηρία που είχα προηγουμένος. Επίσης δεν προσπαθώ να πίσω αλλα να δώσω εξιλέωση στον εαυτό μου για κάθε τι που είπα στο παρελθόν, οπότε και αποφάσισα όταν ακούω συζήτηση για τον θεό να λεώ ότι υπάρχει και το αντίθετο απο αυτό που πιστέυεις. Γιατι πρέπει να το ψάξεις!! Τόσο εσύ όσο και οι υπόλοιποι άνθρωποι. Απλά θαυματά συμβαίνουν σε ανθρώπους γύρω σου κάθε μέρα, όπως κάτι συνέβη και σε εμένα. Γιατί εμένα?? Πιστεύω ότι ή απλά ήταν απάντηση στο να μιλάω άσχημα για την ύπαρξη του θεού μπροστά σε άλλους ανθρώπους ή λόγο του αδιέξοδου που είχα πλάσει στο μυαλό μου εκείνη την περίοδο με κάποιο θέμα. Απο τότε φοβάμαι για ότι είπα και ότι έκανα πρίν στο λέω αλήθεια, όμως τόσο ελεύθερος δεν ενοιωσά ποτέ μου όσο μετά απο αυτό το συμβάν.
Ευτύχης Δ.
Ευτύχης Δ.
Πόση οίηση και πόσος επιστημονικοφανής ξερολισμός σε πιστούς και άθεους!Μα είναι δυνατόν μ' αυτό το φτωχό μυαλουδάκι και με 5 μόνο αισθησούλες να λέμε ότι κατέχουμε αλήθειες τοσο απόλυτες;Μόνη η σεμνότητα του αγνωστικισμού είναι συμβατή με τις περιορισμένες ικανότητές μας.
Berat
Berat
Κατανοώ την απέχθεια κάποιου προς κάθε μορφή πνευματικότητας αλλά η άποψη του αρθρογράφου πατάει ελαφρώς σε λεπτό στρώμα πάγου.Καταρχήν δεν υπόσχονται όλες οι θρησκείες μεταθανάτια ζωή.Μην πάμε μακρυά,η ελληνική θρησκεία δεν υπόσχεται τίποτα,άντε υπό προϋποθέσεις κάτι Ηλύσια Πεδία για τους σούπερ μυημένους αλλά κατά βάσην υπόσχεται σκοτάδι,τέτοιο που μέχρι κι ο Αχιλλέας να λέει ότι καλύτερα να ήταν ο τελευταίος σκλάβος στη Γη παρά ο Βασιλειάς του Κάτω Κόσμου.Από εκεί και πέρα παρατήρησα αρκετές φορές τη λέξη "ΕΓΩ".Θα έλεγα ότι ο Εγωισμός με την έννοια της εγωπάθειας είναι η νέα θρησκεία της εποχής,το όπιο του καταναλωτισμού που μαστουρώνει τους πιστούς του και ταΐζει τον καπιταλισμό.Το ΕΓΩ κάποτε πεθαίνει,όσο και προσπαθεί να μας πείσει το lifestyle ότι θα ζούμε για πάντα.Δυστυχώς όσο θεοί και να γίνουμε την μοίρα μας δεν την γράφουμε εμείς,η μοίρα μας ορίζεται από έναν συνειρμό ανθρωπίνων δράσεων όπου η δικαιοσύνη πολλές φορές αποδίδεται με ζαριές και το μέλλον δεν ακολουθεί πεπατημένες."Με την ύπαρξη θεού ακυρώνω τη προσπάθειά μου, την ίδια μου την ύπαρξη, αισθάνομαι ταπεινός και μικρός, συμφιλιωμένος με την αναπηρία μου."Υπάρχει άραγε καλύτερο φάρμακο -για κάποιον που δεν πιστεύει σε κάτι μεταθάνατον - από την συμφιλίωση με την έννοια της θνητότητας και της παροδικότητας της ανθρώπινης ζωής;Συνειδητοποιώντας πόσο ασήμαντος είμαι σε σχέση με το Σύμπαν και ακόμα πόσο ασήμαντες οι προσδοκίες και τα θέλω μου μέσα σε αυτό το συμπαντικό πανηγύρι έχω πάρει όσες απαντήσεις ήθελα για το πού πάω.Το να ξέρεις ότι μια μέρα δεν θα υπάρχεις,τέρμα τα βάσανα,τέρμα τα πάθη τέρμα τα πάντα μπορεί για αρκετούς να αποδειχτεί φοβερά λυτρωτικό και γαλήνιο.Είναι τελείως προσωπικό ζήτημα βέβαια και πάνω από όλα βιωματικό και επειδή η γαλήνη ή η χαρά είναι υπαρκτά συναισθήματα, ο καθένας δικαιούται να είναι σίγουρος ότι αυτά είναι δώρα του Θεού στον οποίον πιστεύει.Όπως λέει και ένα τραγούδι " κ αν υπάρχει κάτι άλλο εκεί,αυτός που το νιώθει,αυτός θα το δει".
evitag
Όλο αυτό το υπέρτατο ον που περιγράφεις ως άνθρωπο έχει δημιουργηθεί τυχαία; Όλη η αρμονία της φύσης είναι αποτέλεσμα τυχαίων γεγονότων;Μια απλή μελέτη φιλοσοφικών κειμένων της αρχαιότητας καταγράφει με απόλυτη απλότητα την ύπαρξη του Θεού. Και δεν θέλω να σταθώ σε θρησκείες διαφορετικές μεταξύ τους κλπ. Αφού δε βλέπουμε το πνεύμα μας, την ψυχή μας τα συναισθήματα μας αυτά δεν υπάρχουν;Επίσης αν όλοι πίστευαν τόσο πολύ στον άριστο εαυτό τους και πίστευαν με τόσο εγωισμό ότι είναι οι θεοί του εαυτού τους φαντάζεστε πως θα ήταν οι διαπροσωπικές σχέσεις;Οι λέξεις σεβασμός, ταπεινοφροσύνη, αγάπη και άλλες δεν είναι τυχαίες όπως τίποτα άλλο στη ζωή μας...Μόνο πνευματική ελευθερία προσφέρει η πίστη στο Θεό κατά την ταπεινή μου άποψη. Επίσης για να μην παρεξηγηθώ δε σημαίνει ότι κάποιος αν είναι άθεος είναι και κακός... ή ανάξιος ή γεμάτος μίσος κλπ...κλπ... Υπάρχουν πάρα πολλοί θρησκόληπτοι που είναι όλα αυτά... Αλλά πραγματικά κάποιος που είναι κύριος του εαυτού του και τον θεωρεί τέλειο... Αυτό το τέλειο με ΤΙ το συγκρίνει αλήθεια; Υπάρχει κάπου για να συγκριθεί μαζί του ή είναι επινόηση του μυαλού του? Ή ο ίδιος θέτει το μέτρο;
Vany
Vany
Evitag Τυχαια γεγονοτα δεν ειναι, ειναι το αποτελεσμα της Εξελιξης, δηλαδη ουσιαστικα μια σειρα χημικων γεγονοτων, ισως εχεις ακουστα τη θεωρια του Μπιγκ Μπανγκ. Επισης καποτε οταν εβρεχε λεγανε ¨ααα ο Θεος θυμωσε" η "ο Θεος στελνει τη βροχη" γιατι? γιατι δεν μπορουσαν να το εξηγησουν, οπως και τις αρρωστιες. Ομως οσο προχωρανε τα χρονια και οι δεκαετιες οι επιστημονικες ανακαλυψεις και γνωσεις πλυθαινουν κι ετσι ολα αρχιζουν κι εχουν μια λογικη τεκμηριωμενη με επιστημονικες αποδειξεις, απαντησεις. Σεβομαι οτι ο καθενας μπορει να πιστευει σε οτι θελει, και δεχομαι τη θρησκεια ως μια μεγαλη ψυχολογικη βοηθεια , ενα στηριγμα για πολλους ανθρωπους. ΑΛΛΑ θα ηθελα οπως σεβομαι εγω εκεινους που πιστευουν, να με σεβονται κι εμενα ως αθρησκη. Δεν μπορω να δεχτω την υπαρξη ενος φαντασματος θεου η χριστου μονο και μονο επειδη με μεγαλωσαν με τη βιβλο οι δικοι μου η επειδη ζω σε μια ακρως ορθοδοξη χωρα. Πιστευω στη δυναμη του καθενα μας. Οι ανθρωποι εχουν τη δυναμη, και οι ιδιοι γραφουν τη μοιρα τους. Κανενας αλλος. Ειναι απλο, ο καθενας ειναι υπευθυνος για τη δικη του ζωη και ο ιδιος την οριζει και αναλογως με τις δικες του αποφασεις σμιλευεται το μελλον του.
Living_in_a_material_world
Living_in_a_material_world
Ο κόσμος μας έτσι όπως τον αντιλαμβανόμαστε με την ανάπτυξη που έχουν οι αισθήσεις μας τη δεδομένη χρονική στιγμή,είναι κομμάτι μιάς ενεργειακής κατάστασης που πάει σαφώς πέρα από τα όρια της πεπερασμένης ανθρώπινης αντιληπτικής ικανότητας.Διακρίνω μορφωτικό επίπεδο αρκετά προχωρημένο .Σε περίπτωση που σε ενδιαφέρει άποψη γνωστού αστροφυσικού προτείνω αυτό.http://www.ramnousia.com/2012/10/danezhs-synenteyksh-gia-cern.html
atman
Τα οσα αναφερεις ειναι ας πουμε σωστα εκτος αυτης τις εξαιρετικά αστοχης επισήμανσης του καλύτερου: "θα ήξερα πως πάντα θα υπάρχει κάτι καλύτερο από εμένα".Δεν υπαρχει θεμα καλύτερου, υπαρχει θέμα αφθαρτου. το next top model, ο καταναλωτισμος και ο ανταγωνισμός εχει αρχισει και επηρεαζει και τα υπαρξιακα μας; Σκληρη η επισήμανση μου, αλλα τι σημαινει αυτο "κατι καλυτερο απο εμένα";;;το προβλημα λοιπον που ερχονται να λυσουυν οι θρησκειες και η πνευματικοτητα, και η οποια δεν ειναι κοινωνικη κατασκευη imho - αντίθετα με τις εκλλησιες, ειναι οτι στην καλυτερη των περιπτωσεων σε 80 χρονακια απο τωρα θα ειστε ολοι... νεκροι. και ολοι οσοι φυσικα ξερετε τώρα. και εμενα φυσικα συμπεριλαμβανομενου. αντιθετα ο κοσμος θα συνεχισει να υπαρχει. αυτο ειναι λοιπον το προβλημα που προσπαθει να λυσει η πνευματικοτητα, δεν ειναι next top model διαγωνισμος για τον "καλύτερο". ειναι στοχασμος για το αν υπαρχει κατι αφθαρτο.οποια σταση ζωης δεν εμπεριεχει και αυτο ειναι μιση.
Favela Kaldra
Παράξενο... πουθενά στην κατά τα άλλα συμπαθητική σου ανάλυση δεν υπάρχει η λέξη "αγάπη". Από τα λίγα που έχω ψιλοκαταλάβει, νομίζω πως για να "μεγαλουργήσει" ο άνθρωπος δεν χρειάζεται κανένα απενοχοποιημένο "εγώ" αλλά αγάπη και σεβασμό, για τον εαυτό του και για τους άλλους. Αν υπάρχει κάποια θρησκεία που να το προτάσσει αυτό, με γεια της με χαρά της, την αξιοποιούμε έστω ως εργαλείο. Αν υπάρχει κάποια θρησκεία που να σε βοηθάει να καλλιεργείς τον "καλό" σου εγωισμό, γιατί να την αρνηθείς και να πορευτείς εντελώς μόνος σε ένα τόσο δύσκολο δρόμο? Το κακό της υπόθεσης είναι ότι για να απαλλαγεί κανείς από τις "κοινωνικές κατασκευές περί θείου", όπως πολύ σωστά διατυπώνεις, και να βιώσει την ουσία και το βαθύτερο νόημα της κάθε θρησκευτικής διδαχής, απαιτεί τόσο πολύ χρόνο και ενέργεια που στην ουσία σχεδόν ακυρώνεται το όποιο όφελος για τον άνθρωπο. Αυτό που περιγράφεις μπορεί να είναι και μια ψευδαίσθηση ελευθερίας. Την ελευθερία δεν στην στερεί απαραίτητα η όποια θρησκεία, αλλά η προσκόλληση στην χωριάτικη ανθρώπινη επέμβαση-project για την κατανόηση του μεταφυσικού και μεταθανάτιου. Κοινώς, από το "αγαπάτε αλλήλους" μεχρι το "όταν κοινωνάμε δεν φιλάμε" υπάρχει μια χαώδης απόσταση και ναι, έχεις δίκιο, δυστυχώς μπορεί κανείς να περάσει όλη του τη ζωή προσπαθώντας να ισορροπήσει σε αυτό το τεντωμένο σκοινί. Για αυτό όμως δεν φταίει ο Θεός..
αποσπερίτης
αποσπερίτης
Σκέψου λίγο: Είσαι σε ένα αεροπλάνο το οποίο έχει φύγει απο τον έλεγχο του πιλότου και κατευθύνεται με βεβαιότητα σε σύγκρουση. Τι θα έκανες; Εγώ λέω την προσευχή σου, παρακαλώντας από κάποιον 'ανώτερο' να σε βοηθήσει. Ναι, μπορεί να σωθείς απο την ικανότητα του πιλότου και να μην ήταν θαύμα, άλλα την δύσκολη ώρα θα επικαλεστείς Εκείνον, άσχετα αν Τον βρίζεις απο το πρωί μέχρι το βράδυ.Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια θεϊκή δύναμη ούτε κ πως την ονομάζει κάθε λαός, αλλά το να νομίζουμε οτι είμαστε εμείς οι δυνατότεροι και οι καλύτεροι παραείναι εγωιστικό.
Smile
Smile
Ενώ το να πιστεύουμε σε κάτι, που δεν έχουμε δει, ούτε έχουμε αποδείξεις ότι υπάρχει είναι λογικό;;Σεβαστή η ανάγκη του καθενός να πιστεύει ότι θέλει. Αν δεν βρίσκει κάποιος άλλο τρόπο να εξηγήσει το άγνωστο, το ανεξήγητο, αυτό που μας ξεπερνά, είναι κι η πίστη μια λύση. Δεν είναι όμως λύση για όλους. Προσωπικά δεν βρίσκω καμία λογική. Καλό είναι να καταλάβουν οι πιστοί, πως οι άθεοι, απλά δεν έχουν την ανάγκη τέτοιου είδους εξηγήσεις. Κι ούτε επικαλούνται τα θεία σε δύσκολες περιπτώσεις. Ενώ το να πιστεύουμε σε κάτι πυ δεν έχουμε δει, ούτε έχουμε αποδείξεις ότι υπάρχει είναι λογικό;;Σεβαστή η ανάγκη του καθενός να πιστεύει ότι θέλει. Αλλά είναι ανάγκη να εξηγήσουμε το άγνωστο, το ανεξήττο αυτό που μας ξεπερνά.Δεν έχει καμία βάση ή λογική. Απλά ικανοποιεί το φόβο και την αβεβαιότητα.