Ο Μάικλ Ντάγκλας ζητούσε από τον γιο του να μοιράζει τσιγάρα μαριχουάνας στους καλεσμένους του όταν ήταν πολύ μικρός, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο ίδιος ο Κάμερον Ντάγκλας στο βιβλίο απομνημονευμάτων του που μόλις κυκλοφόρησε.
Το βιβλίο του γιου του Μάικλ Ντάγκλας έχει τίτλο "Long Way Home" και περιλαμβάνει κάποιες γλαφυρές αποκαλύψεις για την «ενήλικη» νυχτερινή ζωή των πλούσιων και διάσημων στο Χόλιγουντ όταν εκείνος ήταν μικρός:
«Ακόμα κι όταν ήμουν πολύ μικρός, θυμάμαι να μεταφέρω 'τζόιντς' πέρα δώθε στα πάρτι. Με φώναζε ας πούμε ο πατέρας μου και μου έλεγε 'έλα εδώ, πήγαινε αυτό στον θείο σου' και μόνο μετά από πολλά χρόνια συνειδητοποίησα τι ήταν».
«Όσο μεγάλωνα, σκαρφάλωνα τα βράδια από σπίτι σε σπίτι στο συγκρότημα κατοικιών που μέναμε, ανέβαινα στα μπαλκόνια και έβλεπα πράγματα που δεν έπρεπε να βλέπω: ωραίους ενήλικες να κάνουν τα πράγματα που κάνουν οι ωραίοι ενήλικες που ζουν τέτοιες ζωής χλιδής και υπερβολής».
Στο βιβλίο, γράφει για την μακρόχρονη πάλη του με σκληρές εξαρτήσεις – τα μεγάλα χρονικά διαστήματα εθισμού στην ηρωίνη, στην κοκαϊνη και στο crystal meth, ουσία που επίσης πουλούσε και σε άλλους.
Το 2010 δήλωσε ένοχος στην κατηγορία της κατοχής σημαντικής ποσότητας ηρωίνης με σκοπό την διακίνησή της, με αποτέλεσμα να περάσει επτά χρόνια στην φυλακή.
Εκείνη τη χρονιά, ο πατέρας του, ο οποίος στο παρελθόν είχε δώσει και ο ίδιος διάφορες μάχες με την εξάρτηση από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά, είχε δηλώσει ότι η φυλακή είναι ίσως η μόνη ελπίδα που έχει ο γιος του για να επιβιώσει:
«Ο γιος μου δεν έχει υπάρξει νηφάλιος για ένα ικανό χρονικό διάστημα από τότε που ήταν 13 ετών. Ή θα πέθαινε ή κάποιος θα τον σκότωνε. Πιστεύω ότι αυτή είναι μια ευκαιρία να ξεκινήσει μια νέα ζωή και νομίζω το γνωρίζει και ο ίδιος».
Νηφάλιος εδώ και αρκετό καιρό πλέον, ο Κάμερον Ντάγκλας γράφει επίσης στο βιβλίο με τα απομνημονεύματά του ότι τα εύσημα για την «επισκευή της κατακερματισμένης σχέσης» του με τον πατέρα του, θα πρέπει να αποδοθούν στην δεύτερη σύζυγο του Μάικλ Ντάγκλας, Κάθριν Ζέτα-Τζόουνς:
«Εκείνη ήταν που τον έσπρωξε να στρέψει την πατρική του αγάπη σε μένα. Μια μέρα περπατούσα μαζί του και μου είπε: 'Ειλικρινά δεν ξέρω πώς τα κατάφερες τελικά, πώς επιβίωσες με όλα αυτά που τράβηξες'. Ήταν η πρώτη φορά που το έθεσε έτσι, η πρώτη φορά που το αναγνώρισε...».
σχόλια