Τώρα μπορείς να πάρεις ξεκάθαρη στάση απέναντι στη Χρυσή Αυγή;

Ε, τότε εντάξει, αν τον έχουν μέσα τους από γεννησιμιού τους, ας τους αφήσουμε να αλωνίζουν.Συγνώμη, δε θέλω να είμαι εριστική, αλλά αν και πιθανώς να έχεις δίκιο, πολλοί φασίστες ήταν από πριν, απλά δεν είχαν την ευκαιρία να μας το τρίβουν στη μούρη, άλλο πράγμα λέει το άρθρο. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι βολεύονται στη μετριοπάθεια απέναντι σε ένα καταστροφικό κοινωνικό φαινόμενο, από φόβο, από άγνοια, από καθαρή ηλιθιότητα, από ωχαδερφισμό, από, από, από. Είμαι βέβαιη ότι υπάρχουν πλήθος δικαιολογίες. Αλλά ο καιρός για δικαιολογίες έχει παρέλθει προ πολλού. Ή είσαι μαζί τους ή εναντίον τους. Η ανοχή της πλειοψηφίας τους έβαλε εκεί που είναι. Η ανοχή και η εθνική μας "έλα μωρέ τώρα" στάση απέναντι στο νόμο. Ακόμα κι αν το 6,92% των Ελλήνων έχει όπως λες "τον φασίστα μέσα του", το υπόλοιπο 93,08% έχει άλλη άποψη και είναι καιρός να την εκφράσει καθαρά και ξάστερα, ζητώντας απλά πράγματα: να εφαρμοστεί το σύνταγμα και το νομοθετικό πλαίσιο της χώρας.

Πολλοί είναι αυτοί που επιχαίρουν διότι οι οπαδοί του συνταγματικού τόξου πέτυχαν στο Σύνταγμα μία νίκη τακτικής κατά της ακροδεξιάς. Δυστυχώς, ελάχιστοι είναι αυτοί που έχουν την ψυχραιμία να δουν ότι, σε στρατηγικό επίπεδο, οι νεο-ναζί πάλι βγαίνουν κερδισμένοι. «Με πολλές μικρές τέτοιες νίκες, θα πετάξουμε τη Χ.Α. έξω από τη Βουλή και θα τη ξεριζώσουμε από την ελληνική κοινωνία» λένε διάφοροι στα social media. Πολύ λίγοι έχουν το background σε ιστορικές σπουδές/στρατηγική για να κατανοήουν ότι π.χ. στο ΒιετΝάμ οι Αμερικανοί κέρδισαν όλες τις μάχες, αλλά τελικά έχασαν τον πόλεμο.Πόσοι κατάλαβαν ότι για άλλη μια φορά έγιναν συνένοχοι στην ανέξοδη διαφήμιση της Χ.Α; Πόσοι κατάλαβαν ότι σε επίπεδο σχηματικό, πολλοί συμπολίτες μας απλοποίησαν τα συμβάντα ως απόπειρα αποτροπής δωρεάν διανομής τροφίμων σε φτωχούς Έλληνες (από αυτό το ίδιο το κράτος που ευθύνεται και για την φτωχοποίησή τους); Ότι, ακόμα χειρότερα, πέραν του γεγονότος καθαυτού, πολλοί ερμήνευσαν αυτή την αποτροπή: α) είτε για λόγους μισαλλοδοξίας προς τις απόψεις της Χ.Α. (!) β) είτε διότι η διανομή τροφίμων δεν είχε ως αποδέκτες και τους αλλοδαπούς. Αυτή η σχηματική απλούστευση είναι και η πιο επικίνδυνη. Βάζει στο μυαλό αρκετών την ιδέα ότι το επίσημο κράτος ήδη αντιμετωπίζει «παράνομους αλλοδαπούς και οι γηγενείς Έλληνες ίσα κι’ όμοια».Ποιά είναι η αξία των συγχαρητηρίων που δίδονται στον «κ.Δήμαρχο για τη γενναία στάση του» από άτομα που μέχρι χθές τον έβριζαν και τον περιγελούσαν και επιχειρούσαν να ασκήσουν εναντίον του (και της οικογενείας του) ακόμα και φυσική βία, λόγω των απόψεών του π.χ. για τη Βίλα Αμαλίας; Ποιά είναι η ηθική νομιμοποίηση αυτών που κατηγορούν την βία των νεοναζιστών, τη στιγμή που οι ίδιοι 40 χρόνια τώρα (δεκαετίες πριν τα μνημόνια/αυτοκτονίες/κτλ) αποτελούν τις πρωτοπόρες οργανωμένες μειοψηφίες που έχουν σπάσει τα ούμπαλα του κόσμου με τη βίαιη συμπεριφορά τους; Ποιά είναι η ηθική νομιμοποίηση όσων επικρίνουν την άκρα δεξιά, τη στιγμή που οι ίδιοι κυβέρνησαν τη χώρα (και με την ανεπάρκειά τους την παρέδωσαν δεμένη χειροπόδαρα στους δανειστές;) Ας είμαστε ειλικρινείς: ΚΑΜΙΑ. ΟΚ, είμαστε εναντίον τους. Χωρίς «αλλά» και χωρίς «αστερίσκους». Αλλά η Λογική μας λέει ότι μία άρνηση δεν αποτελεί θέση. Μπορείς να πεις ότι «αυτό το τραπέζι δεν είναι ξύλινο» - έτσι όμως δεν μας λές εάν είναι πέτρινο, πλαστικό ή μεταλλικό. Δεν αρκεί να λες «Μην ψηφίζετε τους φασίστες». Θα πρέπει και να προτείνεις αξιόπιστη εναλλακτική επιλογή. Διότι «η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού». Και ο κόσμος, άν σε θεωρεί απατεώνα και υποκριτή, θα αναγκαστεί να ψηφίσει και τους ακροδεξιούς, εάν κρίνει ότι δεν υπάρχει κάτι καλύτερο.Όπως τονίζω συνέχεια σε συζητήσεις, η μοναδική λύση για το θέμα της Χ.Α. είναι η παιδεία. Οι απαγορεύσεις όχι μόνο είναι αντιπαραγωγικές, αλλά συνήθως φέρνουν και το αντίθετο αποτέλεσμα. Μόνον η αλλαγή μυαλών και συμπεριφοράς από τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου θα καταστήσει προφανή την ποιοτική διαφορά ανάμεσα σ’ αυτά και σε όσους προτείνουν το μίσος. Αλλά βέβαια, αντί να κοιτάξουν να σοβαρευτούν, κάποιοι είναι ευκολότερο απλά να κουνάνε το δάκτυλο.

@Vangelis1972 "Δεν αρκεί να λες «Μην ψηφίζετε τους φασίστες». Θα πρέπει και να προτείνεις αξιόπιστη εναλλακτική επιλογή". Διαφωνώ. Η μια και μόνη θέση που μας αρκεί αυτή την στιγμή είναι το "Μην ψηφίζετε τους φασίστες" "Μην ψηφίζετε ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με την δημοκρατία". Εναλλακτικές υπάρχουν αν θες να τις δεις. Το να μην σε ικανοποιεί εσένα προσωπικά καμία εναλλακτική δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να οδηγηθείς στο φασισμό

@ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΚΡΗΣ 3.5.2013 | 15:39 Φοβάμαι ότι το πρόβλημα είναι πολύ πιο περίπλοκο. Θα δώσω ένα απλό παράδειγμα: Αναφανδόν ενάντιοι στη Χ.Α. είναι και κάποιοι, των οποίων ο πολιτικός χώρος απ’ όπου προέρχονται ή εκπροσωπούν χαρακτηρίζει ως ακροδεξιούς/ φασίστες/ ναζιστές/ κτλ ένα αντίστοιχα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, που απλά και μόνο έχει διαφορετικές απόψεις (π.χ. για το άν ο server του Indymedia έπρεπε να συνεχίσει να λειτουργεί τζαμπατζίδικα, επιβαρύνοντας την τσέπη του έλληνα φορολογουμένου). Θα μου πείτε «αυτό είναι το πρόβλημα»; Βεβαίως! Και αυτό είναι το πρόβλημα. Όταν επί δεκαετίες η έννοια του φασίστα έχει γίνει λάστιχο που καλύπτει το 50% ή 70% της κοινωνίας, γιατί μας προκαλεί εντύπωση ότι τελικά οι αληθινοί φασίστες έφτασαν στο 15%; Πόσοι τρόμαξαν όταν η Χ.Α. μπήκε στη Βουλή; Κατά την άποψή μου, πολύ λιγότεροι απ’ όσοι θα’ πρεπε. Όταν κάποιοι, συστηματικά και επί πολλά χρόνια βάφτιζαν «φασίστες» όλους τους αντιπάλους τους και θόλωναν να νερά, κάνοντας δυσδιάκριτα τα όρια ανάμεσα στην ακροδεξιά και τη συνταγματική νομιμότητα, τώρα πώς στο καλό δηλώνουν έκπληκτοι για την άνοδο της άκρας δεξιάς;;Επίσης λέτε: "Μην ψηφίζετε ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με την δημοκρατία". (Δικαίως ή αδίκως) η οποιαδήποτε παράταξη κατηγορεί την οποιαδήποτε άλλη παράταξη (χρόνια τώρα, και αναλόγως με την τρέχουσα επικαιρότητα), για: Οπορτουνισμό, δοσιλογισμό, συνεργασία με τα στρατεύματα κατοχής, συμπάθεια προς τους αναρχοαυτόνομους/αντιεξουσιαστές/φασίστες/ακροδεξιούς, για εαμοβουλγαρισμό, φραξιονισμό, σοσιαλφασισμό, δουλικότητα προς τα συμφέροντα της ντόπιας και ξένης ολιγαρχίας, κτλ, κτλ. Σ’ αυτό το δηλητηριασμένο περιβάλλον, πολύ απλά, το να βάλεις από τη μια μεριά τη Χ.Α. και από την άλλη όλους τους άλλους, είναι πολύ δύσκολο. Ή τουλάχιστον, είναι πολύ δύσκολο σε όσους ψηφίζουν Χ.Α., χωρίς καλά-καλά να καταλαβαίνουν τί κάνουν.