μαζι σου φιλαρακι ...........................
11.2.2020 | 23:37
Χιλιοειπωμενο..
...αλλα αισθανομαι τοσο μονη μου ρε σεις. Δεν ετυχε να βρω παρεες. Ημουν απο τα ατυχα ατομα που δεν μεγαλωσαν με παιδικους φιλους, γιατι κατι τετοιο δεν υπηρχε.Επαθα πολλα στραπατσα απο "φιλες" και συγγενεις και για καμποσο διαστημα δεν με ενδιεφερε να κανω γνωριμιες.Τον τελευταιο καιρο που προσπαθω, ολες οι προσπαθειες μου πεφτουν στο κενο.Clingy δεν ειμαι, οποτε δεν καταλαβαινω γιατι δεν με καλουν για εναν καφε. Μια χαρα προσχαρο ατομο, με ενδιαφεροντα και παντα ετοιμη για χαβαλε και κουβεντα. Απλα δεν καταλαβαινω.Ποναει η μοναξια. Και ποναει περισσοτερο οταν κανεις κινησεις να το αλλαξεις και δεν μπορεις.Ειναι φορες, οπως εχθες, που απλα κλαιω μονη μου στο κρεβατι, σκεπτομενη οτι θα θελα να χα ενα φιλαρακι να πηγαιναμε για ενα ποτακι χαλαρο. Λιγη παρεα, να αισθανθω οτι εχω κ εγω καποιον/α. Κοντευω να παθω καταθλιψη, ειλικρινα. Βαρεθηκα να κοιταζω καθε βραδυ τους τεσσερις τοιχους, να κοιμαμαι, να ξυπναω, να πηγαινω στη δουλεια, να ξαναγυριζω και παλι τα ιδια.Τελος παντων, ευχαριστω οσους το διαβασαν. Σε οποιον αισθανεται μονος του, ευχομαι να αλλαξει συντομα η κατασταση προς το καλυτερο. Σε νιωθω και ξερω πως ειναι.
4
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [20.12.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-12-20/__LiFO_10%2B1_Previews%2810%29.jpg?h=748d7e9c&itok=xZ3nWt1B)
