Τον κόμπο τον νοιώθεις γιατί σου είπε κάτι που δεν σου άρεσε.
Σίγουρα είναι ειλικρινής, μπορεί να περνάς όμορφα με κάποιον αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είσαι ερωτευμένος ή τον/την αγαπάς.
Απ΄την άλλην τον κρίνεις με βάση την δική σου οπτική και συμπεριφορά, και λες τι θα έκανες εσύ, αν ήσουν στην θέση του-Δεν είσαι όμως, οπότε αυτό είναι λάθος.
Και τέλος όλες οι σχέσεις έχουν κοινό παρονομαστή τον συμβιβασμό & τον σεβασμό, καθώς το κάθε άτομο είναι διαφορετικό και δεν έχουμε όλοι την ίδια συμπεριφορά. Αν νοιώθεις ό,τι χάνεις τον χρόνο σου και θες να είσαι ασυμβίβαστη και απόλυτη μπορείς να τον χωρίσεις... ή να εκτιμήσεις την ειλικρίνεια του και να πάρεις απ'αυτόν αυτό που μπορεί να σου δώσει.
3.1.2022 | 14:20
Μαργαρίτες να μαδάω...
Θα ήθελα μια γνώμη. Λοιπόν, ο νυν μου είχε γενέθλια δεύτερη μέρα Χριστουγέννων. Δεν συνήθιζε να τα γιορτάζει γιατί, όπως φαντάζεστε, εν μέσω άλλων γιορτών συνήθως δεν τα θυμούνταν οι οικείοι του (εκτός από τους άμεσους συγγενείς του, φυσικά), οπότε δεν είχε μεγάλες προσδοκίες. Όμως εγώ ήθελα να του δείξω πόσο σπέσιαλ για μένα ήταν η μέρα του. Είχα κοιμηθεί σπίτι του απ' το προηγούμενο βράδυ, και το πρωί τού έκανα έκπληξη ένα στολισμένο σαλόνι, μάφιν με κεράκια, και το δώρο του συν μια καρτούλα με πρωτότυπες ευχές μου, όπου έγραψα στο τέλος και το "σ' αγαπώ." Είμαστε 7 μήνες μαζί, για κάποιους μπορεί να είναι νωρίς, αλλά εμένα έτσι μου βγήκε, έτσι νιώθω, και το έγραψα γιατί δίσταζα, δεν ήξερα πώς να το πω. Φοβόμουν ότι θα τον έβαζα στη δύσκολη θέση ν' απαντήσει χωρίς να το εννοεί αν του το έλεγα πρώτη, γι' αυτό προτίμησα να το γράψω για να δείξω ότι δεν περιμένω απάντηση. ΟΚ, χάρηκε πολύ για τα γενέθλια και μου είπε κιόλας ότι δεν του τα έχουν ξαναοργανώσει έτσι. Το πρόβλημα είναι ότι χτες μου είπε κάτι που ακόμα σκέφτομαι πολύ: είπε ότι περνάει πολύ όμορφα στη σχέση μας, αλλά θα ήθελε να δώσει χρόνο για τα συναισθήματά του, γιατί δεν θέλει να λέει και να υπόσχεται πράγματα που δεν εννοεί. Αυτό με προβλημάτισε, γιατί υποψιάζομαι ότι αναφερόταν στο "σ' αγαπώ" που του έγραψα και δεν ήθελε έμμεσα να το αφήσει αναπάντητο. Μπορεί και να του ήρθε να κάνει αυτή την κουβέντα στα καλά καθούμενα, δεν ξέρω, απλώς θα ήταν παράξενο, εφόσον δεν τον πνίγω με την αγάπη μου, δεν είμαι κολλημέμη πάνω του έτσι κι αλλιώς (για να πεις ότι ζητάει χώρο και χρόνο ν' αναπνεύσει). Νιώθω ένα κόμπο στο στομάχι μου, δεν καταλαβαίνω γιατί ακριβώς. Απ' τη μια δεν του έγραψα ότι τον αγαπώ για να πάρω απάντηση κι από την άλλη... ίσως δεν ήταν αυτό που περιμένει ακριβώς κανείς ν' ακούσει μετά από 7 μήνες σε μια σχέση όπου όλα είναι καλά φαινομενικά. Μπορεί να φταίει ότι είμαι της άποψης "στη βράση κολλάει το σίδερο" κι οπότε αν ένιωθε κάτι, θα το ήξερε ήδη και δεν θα δίσταζε να το πει. Όχι απαραίτητα ότι αγαπάει, αλλά έστω ένα "είμαι ερωτευμένος μαζί σου" ή κάτι. Γι' αυτό νιώθω μια εσωτερική αναστάτωση από χτες χωρίς προφανή λόγο. Μπορεί επειδή φοβάμαι ότι δεν είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος συναισθηματικά. Ή επειδή νιώθω λες και γύμνωσα την ψυχή μου, εκτέθηκα, ενώ ο άλλος εμμέσως πλην σαφώς μού είπε ότι δεν νιώθει, νιώθω σα να μ' έφτυσαν αν και αντικειμενικά δεν μου έκανε κάτι κακό ο άνθρωπος, είπε μόνο την αλήθεια. Σκέφτομαι το χωρισμό, όσο κι αν πονάει. Φοβάμαι ότι αν δεν τραβάει τώρα, δεν θ' αλλάξει κάτι αργότερα από μεριάς του. Μπορεί να με συνηθίσει και να δεθεί καθαρά επειδή με συνήθισε και επειδή είμαι πράος άνθρωπος, αλλά τότε αυτό δεν θα είναι αγάπη, θα είναι λίγο βόλεμα μέχρι να νιώσει δυνατά συναισθήματα για άλλη. Βασανίζομαι από αυτές τις σκέψεις. Θέλω μια γνώμη, μήπως το υπεραναλύω ή αν έχω δίκιο. Γιατί άπαξ και έχω δίκιο που νιώθω έτσι και κάνω την κουβέντα μαζί του, ο χωρισμός είναι μονόδρομος, δεν παίρνει συμβιβασμό αυτό.
10
