Τι να πω κι εγώ μπροστά στην τόσο αληθινή και συγκινητικά δοσμένη κατάθεση ψυχής σου..
Δεν ξέρω αν σε βοηθήσει αλλά θα σου πω πως πραγματικά σε συναισθανομαι και νιώθω πως μπορείς να τα καταφέρεις να είσαι με μια άνθρωπο που θα υπάρχει αμοιβαία αγάπη και μοίρασμα. Είσαι τόσο νέος ακομα. Αρκεί όπως είπε κι ένας αλλος χρήστης της στήλης να επιδιώξεις να μιλήσεις με κάποιον ψυχολόγο ξανά. Καταλαβαίνω πως οικονομικά ίσως ζοριζεσαι αλλά προσπάθησε το πάλι, θα είναι το καλύτερο δώρο στον εαυτό σου. Ίσως και οι γονείς να βοηθούσαν ή κάποιος από το συγγενικό σου περιβάλλον.
Ολόψυχα σου εύχομαι μέρα με τη μέρα μαζί με τη ζωή που μεγαλώνεις να φουντώσει η ευτυχία μέσα σου και να μας γράψεις πάλι εδώ να μας πεις: ναι ρε παιδιά,τα κατάφερα γιατί η ζωή είναι γλυκιά και ωραία
:)
22.9.2022 | 10:12
Η ζωή μου μες στα χρόνια
Κάθε χρόνος που περνάει στη ζωή μου αποτελείται από πολλές σιωπές και λίγες ομιλίες. Πλέον το συνήθισα, δεν με ενοχλεί και τόσο, απλά για να καταλάβετε τι εννοώ:
Κάθε μέρα μιλάω μόνο αν με ρωτήσουν κάτι, π.χ. κάποια πληροφορία στο δρόμο ή τύχει και με χαιρετήσει κάποιος γείτονας πολύ σπάνια ή στα ψώνια στα μαγαζιά ή στο περίπτερο λέγοντας ''θα ήθελα αυτό'' ή ''ευχαριστώ πολύ'' στον εργαζόμενο που με εξυπηρετεί. Και στη δουλειά ένα ''χαίρετε'' ή ''γειά σας'' αν τύχει κι έρθει το αφεντικό να μας δει.
Αυτό χρόνια τώρα.
Δεν έχω φίλους, μόνο κάποιους ανθρώπους, δυο-τρεις ξέρω γώ που βλέπω και συναναστρέφομαι για λίγο σε κάποια μέρη που συχνάζω.
Δεν έχω ερωτική σχέση κι έχω εννέα χρόνια να κάνω έρωτα.
Του χρόνου θα γιορτάσω τα δέκα χρόνια χωρίς, θα κάνω πάρτυ, είστε όλοι καλεσμένοι μου.
Καλά όχι ότι πριν έκανα φανατικά, αλλά έστω λίγο έκανα.
Μια ευκαιρία είχε δοθεί τέλος πάντων.
Μεγαλώνω κι όλα δυσκολεύουν.
Κι αν με ρωτήσετε δεν μου λείπει τόσο η πράξη αν και τη λαχταρώ κι αυτή κάποιες φορές, όσο το να έχω κάποιο χέρι να κρατώ, μια αγκαλιά, ένα χάδι, μια βόλτα με κάποια αγαπημένη.
Πήγα σε ψυχολόγο. Η κυρία ψυχολόγος μεταξύ άλλων μού είπε να μην ντρέπομαι για τον εαυτό μου και να βγω να τον παρουσιάσω όπως είναι εστιάζοντας στα θετικά του σημεία σε κάποιον υποψήφιο φίλο ή ερωτική σχέση.
Μιλήσαμε και για παρέες που θα μπορούσα να κάνω στη δουλειά αλλά λόγω ιδιαίτερων συνθηκών δε γίνεται. Δεν είμαι σε κάποιο γραφείο αλλά εργατοϋπάλληλος κάπου που πάω, κάνω μια συγκεκριμένη δουλειά για κάποιες ώρες και μετά φεύγω. Πρακτική, χειρωνακτική δουλειά.
Τα χόμπι μου είναι μοναχικά και δεν ευνοούν τη δημιουργία παρέας.
Πλέον είναι όλα θέμα συνήθειας. Είμαι πολλά χρόνια μόνος, πολύ περισσότερα από τα εννιά που έγραψα παραπάνω για τον έρωτα.
Αφήστε που και η ψυχανάλυση δεν έχει νόημα από ένα σημείο και μετά, δεν υποτιμώ τους επαγγελματίες του χώρου ούτε όσους κάνουν πολλά χρόνια ή συνεχίζουν να κάνουν, απλά σε μένα δεν προσφέρει κάτι.
Καλύτερα να κρατάω τα χρήματά μου για να πληρώνω το ρεύμα που 'χει τρελή αύξηση, τις ανατιμήσεις των προϊόντων στα ράφια, τους λογαριασμούς μιλώντας γενικά. Δεν μου περισσεύουν για ψυχανάλυση συνεχόμενη.
Αν κάποιος προτείνει δωρεάν ψυχολόγο, π.χ. από προγράμματα του Δήμου που μένω ή από άλλο, πάλι δεν υπάρχει λόγος.
Δηλαδή να πάω να μπω σε μια διαδικασία, να τρέξω να βρω προγράμματα, ολόκληρη γραφειοκρατική διαδικασία να ζητήσω δωρεάν ψυχολόγο για ποιό θέμα ακριβώς;
Για τη χρόνια μοναξιά μου; Έτσι είναι η ζωή μου.
Και πόσο διαφορετικές θα είναι οι συμβουλές ας πούμε του δωρεάν ψυχολόγου από την αμειβόμενη ψυχολόγο στην οποία ήμουν;
Όλοι πάνω-κάτω τα ίδια λένε, σωστά πράγματα ξέρω γω δεν το αρνούμαι, αλλά από εκεί και πέρα είναι και το τι σου βγαίνει στη ζωή και τι όχι.
Μεγάλωσα μαζί με τη ζωή μου.
Απλά κάποιες φορές σκέφτομαι ότι κρατούσα αγκαλιά μια αγαπημένη κι ήμουν ηλικιακά λίγο πριν τα πρώτα -άντα και τώρα είμαι λίγο πριν τα δεύτερα -άντα χωρίς κάποια.
Καλό φθινόπωρο, thanks for letting me share.
13
