ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
12.10.2022 | 20:07

Όχι άλλα στερεότυπα

Θέλω να εξομολογηθώ ότι συναντούσα πάντα στη ζωή μου και είχα σκέψεις για πράγματα που τη σημερινή εποχή συζητάμε και προσπαθούμε να τα εντάξουμε στο πλαίσιο δημιουργίας καλύτερης ζωής και σεβασμού και αξιοπρέπειας. Συγκεκριμένα μια ζωή , από μικρός ήμουν ενάντια στη φράση ότι πρέπει να μεγαλώσω και να γίνω άντρας, να δείξω τον ανδρισμό μου ή να κάνω πράγματα που κάνουν οι άντρες, αυτό το στερεότυπο που μας τριβελίζει το κεφάλι κι ήταν πιεστικό. Ή από μικρός ήμουν ενάντια στο οι άντρες δεν κλαίνε, αυτά δεν είναι αντρικά και τέτοιες σαχλαμάρες. Επίσης πάντα πίστευα στη ρευστότητα των φύλων, ακόμα και όταν δεν ήξερα τις λέξεις για να το εκφράσω. Το έβλεπα στο σχολείο που πήγαινα ότι αγόρια που έκαναν παρέα με κορίτσια κι ανέπτυσσαν μια όμορφη φιλία και συζητούσαν κοριτσίστικα θέματα ή έπαιζαν μαζί τους αυτά που θεωρούνται κοριτσίστικα παιχνίδια αντιμετωπίζονταν (ακόμα κι απ' τους δασκάλους) σαν αγόρια που παρέκκλιναν από το ''φυσιολογικό'', αυτό που δάσκαλοι, γονείς και λοιποί θεωρούσαν φυσιολογικό και κατακρίνονταν και προσπάθούσαν να τους επαναφέρουν στο ''σωστό δρόμο''. Κορίτσια με αγάπη προς τα αθλήματα και τη μπάλα που ξέφευγαν από το στερεότυπο της θηλυκότητας όπως έχει πλαστεί και παρουσιαστεί αντιμετωπίζονταν πολύ άσχημα και κοροϊδευτικά. Ακόμα και άτομα που έκαναν παρέα με παιδιά περιορισμένων δυνατοτήτων αντιμετωπίζονταν με τραγικό τρόπο. Προσωπικά υπήρξε καθηγητής μου μαθηματικός στο Λύκειο που με κορόιδευε εν ώρα μαθήματος επειδή έκανα παρέα με ένα άλλο άτομο που ήταν ήρεμο, κλειστό και δεν τα πήγαινε καλά σε όλα τα μαθήματα και δεν καταλάβαινε τα υπονοούμενα τα σαχλά που πετούσαν τα άλλα παιδιά κι αδυνατούσε να συλλάβει το σεξιστικό χαζοχιούμορ που πάντα υπάρχει στην εφηβεία. Αυτό το παιδί είχε έναν ιδιαίτερο γραφικό χαρακτήρα και πολλές φορές δεν αναγνωρίζονταν τα γράμματά του, έκανε πολλά οροθογραφικά λάθη και γενικά είχε πρόβλημα στην επίδοσή του στα μαθήματα. Κι εγώ μοιραζόμουν το θρανίο μαζί του επειδή κανένας άλλος δεν τον ήθελε δίπλα του και ο καθηγητής μαθηματικός με κορόιδευε ακόμα και εν ώρα μαθήματος λέγοντάς μου ''ε, μ' αυτόν που κάθεσαι μάλλον ίδιος είσαι κι εσύ, ταιριάξατε βλέπω''. Και γέλαγε η τάξη. Γενικά πάντα είχα μια αλλεργία στα στερεότυπα, ξέρω ότι πολλοί και πολλές δεν θα ταυτιστείτε πιθανόν, θα πείτε ''μα τι άνθρωπος είσαι εσύ, καλά όλα αυτά αλλά ο άντρας πρέπει να είναι και να φέρεται σαν άντρας για να έχει επιτυχία και να είναι ξεκάθαρο το τι θέλει'' αλλά πραγματικά μού ήταν ανέκαθεν αδύνατον να σκεφτώ έτσι. Σιχαίνομαι τη φράση ''φέρσου αντρίκεια'' που συνήθως ερμηνεύεται ως τίμια , ενώ και οι γυναίκες φέρονται τίμια χωρίς να χρειάζεται να έχουν ''αντρίκια συμπεριφορά''. Ή αυτό το ''μπράβο, τιμάει τα παντελόνια που φοράει, φέρεται παντελονάτα'' και τέτοια. Μπορείς να φοράς ό,τι ρούχα θες, ό,τι χρώμα θες κι ανεξαρτήτως φύλου να έχεις μια τίμια καλή κι ανθρώπινη συμπεριφορά. Ξέρω κάποιοι θα πουν ότι έχω επηρεαστεί από τη ''μόδα'', δηλαδή επειδή αυτά τα θέματα είναι στην επικαιρότητα κι ότι είναι σωστό να ξεχωρίζουμε κάποια πράγματα και μπλα μπλα μπλα. Όμως μια ζωή αντιλαμβανόμουν διαφορετικά τον κόσμο. Θυμάμαι επίσης στο σχολείο που υπήρχαν δύο κορίτσια στην τάξη μου που ήταν μαζί, για τη δεκαετία του '90 λέω τώρα και μια φορά που ήμουν μαζί τους επειδή κάναμε παρέα , τις περικύκλωσαν οι ''μάγκες'' του σχολείου μαζί με τις κοπέλες τους και τις κορόιδευαν και τις έβριζαν επειδή δεν ανταποκρίνονταν στα αγόρια κι εκείνες για να τους δείξουν ότι είναι μαζί και δεν τις νοιάζει τι λένε οι άλλοι, φιλήθηκαν στο στόμα και τις απειλούσαν μετά ότι θα πάνε να το πουν στο διευθυντή του σχολείου και έκραζαν και μένα που τις στήριζα. Επίσης είχα φίλο που ήταν ομοφυλόφιλος όταν ήμουν στο Λύκειο και τον κορόιδευαν για τη φωνή του, τον τρόπο που ακουγόταν η φωνή του με διάφορα υπονοούμενα. Ακόμα και οι καλοί μαθητές της τάξης, μαθητές με άριστη επίδοση στα μαθήματα, τον κορόιδευαν. Εγώ τον αγαπούσα και ακούγαμε μαζί μουσική στο σχολείο. Μια ζωή έτσι σκεφτόμουν. Κι όχι μόνο στο σχολείο αλλά και μετά. Δεν με ενδιέφερε ποτέ η εμφάνιση του άλλου, τι ρούχα φοράει, αν τα γούστα του/της απαντούν στο στερεότυπο του φύλου του/της, τίποτα, από πολύ μικρός καταλάβαινα πόσο αηδία ήταν η προσπάθεια επιβεβαίωσης των στερεοτύπων. Απλά τότε δεν ήξερα τους όρους. Θεωρούσα αδιανόητο να χωρίζονται οι άνθρωποι λόγω χρώματος στο δέρμα ή εθνικότητας ή σεξουαλικών προτιμήσεων. Επίσης πίστευα ότι οι σεξουαλικές προτιμήσεις δεν σε ορίζουν για πάντα, μπορείς άνετα αν θες να είσαι bi. Έβαζα την αγάπη, το σεβασμό, την καλοσύνη και τον έρωτα σε προτεραιότητα. Θα μου πείτε θες να μας πεις ότι είσαι τέλειος; Όχι, ατελής είμαι και λάθη έχω κάνει αλλά κάποια πράγματα τα θεωρούσα ανέκαθεν αυτονόητα. Η ελευθερία της επιλογής και της σκέψης, η προστασία των αδύναμων αλλά και κάθε καλού ανθρώπου (ναι, έτσι με λίγη αφέλεια ας το διατυπώσω) ήταν για μένα μια ζωή στην πρώτη γραμμή και αυτό θεωρούσα πάντα ως πολύτιμο και άξιο να διαφυλαχτεί. Ποτέ δεν με ένοιαζε αν ο άλλος θα κάνει οικογένεια ή όχι, αν θέλει να παντρευτεί ή όχι, δεν μετρούσα τους ανθρώπους ποτέ με βάση τις στερεοτυπικές αξίες της ζωής. Και νιώθω πολύ χαρούμενος που εξακολουθώ να είμαι έτσι και τώρα που σαρανταρίζω σε λίγο. Κι έτσι θα συνεχίσω.
10
 
 
 
 
σχόλια

Μπράβο σου αλήθεια .. Χαίρομαι πολύ που διάβασα αυτή την εξομολόγηση.. Νόμιζα πως ήμουν μόνη που από μικρή σκεφτόταν έτσι και καταλάβαινε πράγματα..
Απλά όπως το είπες και εσύ..
Μετά από ένα σημείο και μετά επιλέγουμε το τι θέλουμε να σκεφτόμαστε, να πιστεύουμε αλλά και το τι άνθρωπος θα θέλουμε να είμαστε..
Με συγκίνησες

Είναι πολύ όμορφο που είσαι ευαίσθητος και συνειδητοποίησες γρήγορα κάποια πράγματα....Ωστόσο αυτή σου η συνειδητοποίηση μου δίνει λίγο την αίσθηση ίσως κάνω λάθος ότι αισθάνεσαι κατά κάποιο τρόπο καλύτερος από άλλους που σε μικρότερη ηλικία είχαν πιο επιθετικές συμπεριφορές απέναντι στο διαφορετικό.....Απλά η συνειδητοποίηση κάποιου πράγματος δεν έχει να κάνει με το αν είσαι μόνο ικανός ή άριστος μαθητής...Έχει να κάνει με βιώματα, κόμπλεξ , την οικογένεια του καθενός και τον περίγυρο του καθώς και τις προσωπικές προτιμήσεις του.....Εγώ για παράδειγμα λόγω επιρροών από οικογενειακό περιβάλλον και διαφόρων βιωμάτων καθώς και έντονης προτίμησης για το αρσενικό ( όχι δεν μου έχουν πιπιλισει το κεφάλι απλά αυτό μου αρέσει) έχω φερθει άσχημα σε ομοφυλόφιλο, έχω στραβό κοιτάξει λεσβίες κ.α. ενώ γενικά ήμουν πολύ ευγενικο και καλό κορίτσι πάντα.....Και με τη σειρά μου έχω φάει μπουλινγκ στη ζωή μου μπόλικο γιατί κι εγώ στο δημοτικό ήμουν αγοροκόριτσο....Και στο γυμνάσιο και στο λύκειο μόνη ήμουν σχεδόν γιατί θεωρουμουν από τα αγαπητα συμμαθητουδια αδύναμη αφού δεν είχα το θράσσος τους....Καθένας από μας ξέρει καλύτερα αφού γνωρίζει τον εαυτό του γιατί έχει φερθεί όπως έχει φερθεί.....Οπότε προσέχουμε στη σύγκριση Φιλικά.....
Επίσης καθώς κάποια θέματα όπως κάποιες συμπεριφορές που θεωρείται ότι συναντώνται στους άντρες ή η προτίμηση στα σπορ άπτονται επιστημών η προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν μπορεί να κρίνει ένα παιδί αν είναι στερεότυπα η όχι....Απλά εσένα από ο,τι αντιλαμβάνομαι δεν σε ενοχλούσαν και ήσουν και πολύ ευαίσθητος και μπράβο σου....Οπότε αυτό που σε καθοδηγούσε είναι τα αρνητικά συναισθήματα ( λύπη π.χ.) που ένιωθες μπρος σε τέτοια γεγονότα και όχι τόσο μια σοβαρή εμπεριστατωμένη αντίληψη...Δεν προσπαθώ καθόλου να σε υποτιμήσω μην παρεξηγηθω....Απλά κάποιον μου θυμίσες που ήξερα πιο μικρή και κάπως καταπιάστηκα με το ζήτημα συν ότι με ενδιαφέρει....
Πάντως καλό είναι κάποια πράγματα αν δεν μας αρέσουν όπως κάποιες αντρικές συμπεριφορές( εφόσον φυσικά δεν βλάπτουν κανέναν) να σεβόμαστε ότι σε κάποιους απλά αρέσουν και να μην τις βαφτίζουμε πρότυπα κ.λπ......Παντως πράγματι είναι αντικειμενικά αξιόλογες οι αξίες σου......

Είναι μια μεγάλη νικη το να υπερασπιζεσαι την ελευθερια καθενος....Σε παραδεχτηκα αντικειμενικα και με αλλα λογια πιο πανω...Απλά το πιο χτυπητο για μενα ηταν η λεξη αυτονοητο που ανεφερες σε ενα σημειο.....Εκει πηρε οστα η υποθεση μου χωρις φυσικα να μαι σιγουρη...Και πραγματι παιζει πολυ υποκρισια εξω...Έχω συναντησει αναρχικους με τέτοιες αποψεις που πολλές πράξεις τους ήταν τελειως ασχετες με τις ιδεες τους....Επίσης δυστυχως όταν έχεις κατταφέρει κάτι πολύ καλό σε κάποιον τομέα και βλέπεις έντονη διαφορά συγκριτικά με την πλειοψηφία εννοείται ότι παίζει το ενδεχόμενο να γίνεις αλαζονάς λιγότερο ή περισσότερο....Είναι ανθρωπινο....Τις υπόλοιπες <<παρατηρησεις >> μου τις έχω πει πιο πάνω κι αφου δεν υπάρχει διαθεση για περαιτερω συζητηση οκ :) Καλό υπόλοιπο

Vivi, μόνο δύο σημεία θα επισημάνω και με σεβασμό θα τα γράψω, μην τα εκλάβεις ως επικριτικά σχόλια, σε καμία περίπτωση δεν είναι τέτοια. Το πρώτο, σχετίζεται με τα σπορ και τα στερεότυπα. Μέχρι μια ηλικία δεν μπορούν να κρίνουν, ωστόσο, ασυναίσθητα αναπαράγουν απόψεις, στάσεις, σε μια σειρά από διάφορα ζητήματα (δεν έχει να κάνει απαραίτητα με τα σπορ), τις οποίες ακούν είτε από το οικογενειακό είτε από το ευρύτερο περιβάλλον. Το δεύτερο έχει να κάνει με το ζήτημα του μπουλινγκ ή της κοροϊδίας. Επειδή και εμένα με έχουν κοροϊδέψει στο παρελθόν, θα γράψω μόνο αυτό. Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ανθρώπων αλλά θα αναφερθώ μόνο στη μία απο αυτές. Δυστυχώς, υπάρχει μια μικρή κατηγορία ατόμων που έχει καταφέρει να μην αναπαράγει το τι έχει υποστεί. Θα κλείσω με αυτό, η εξομολόγηση είναι απλά υπέροχη και αληθινή. Πραγματικά μπράβο σου (το κείμενο σου κατάφερε να με κάνει να δω τον εαυτό μου).

Αγαπητέ κύριε. Ευχαριστούμε για το χρόνο σας να μοιραστείτε τις ενδιαφέρουσες κι ειλικρινείς απόψεις σας με τους αναγνώστες της στήλης.
Μια ταπεινή συμβουλή από μένα. Οι ενδιαφέρουσες αυτές απόψεις σας αν τεθούν στους συνομιλητές σας και στον φιλικό και κοινωνικό σας κύκλο πιο συνοπτικά, θεωρώ πως θα έχουν μεγαλύτερη απήχηση. Ο πλατειασμός κι η επαναληπτικότητα στις αναφορές και στα παραδείγματα, αρκετές φορές κουράζουν και απομακρύνουν την προσέγγιση.
Φιλικά

Τα στερεότυπα υπήρχαν ανέκαθεν και στα 2 φύλα. Ο τρόπος που εκφράζονται, ερμηνεύονται και αντιμετωπίζονται πολλές φορές είναι το πρόβλημα.
Δεν το αναλύω, βαριέμαι.

''Επίσης πάντα πίστευα στη ρευστότητα των φύλων''

Δεν έχει να κάνει με το φύλο, αλλά με τον άνθρωπο. Μην τα γενικεύεις όλα κρίνοντας από την δικιά σου σεξουαλικότητα.

@τυχαίος περαστικός

Στο παράδειγμα που αναφέρεις προς το τέλος, η καταπιεσμένη σεξουαλικότητα είναι αποτέλεσμα κάποιων συμβάντων/εμπειριών σαν σύνολο, στην ζωή ενός ατόμου. Τα στερεότυπα θεωρώ δεν έχουν απαραίτητα να κάνουν με αυτό. Το οικογενειακό/φιλικό περιβάλλον θεωρώ παίζει μεγάλο ρόλο. Στην σεξουαλικότητα είτε έλκεσαι από το αντίθετο φύλο είτε όχι, είτε και από τα δύο. Το αν νιώθει κάποιος καταπιεσμένος δεν είναι λόγω στερεοτύπων αλλά λόγω οικογενειακού/φιλικού περιβάλλοντος και ανάλογων συμβάντων που τον οδήγησαν σε καταπίεση. (πχ bullying, ρατσισμός, κοινωνικό στίγμα, κάποιο ψυχολογικό τραύμα κλπ).
Βλέπεις πολλά άτομα που δεν είναι καταπιεσμένα με την σεξουαλικότητα τους, οπότε έχει να κάνει με εμπειρίες ζωής, καλές ή κακές οι οποίες διαμόρφωσαν κάποιο άτομο να σκέφτεται με τον χ ψ τρόπο.

Ο ρόλος των 2 φύλων δεν είναι ο ίδιος, ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι, είναι έμφυτο αρχέγονο ένστικτο. Για να μην αναφέρω τον βιολογικό παράγοντα.
Δεν υφίσταται να μην υπάρχουν διαφορές στα φύλα, εξού και σε κάποια θέματα συμπεριφοράς και προτιμήσεων/γούστου γενικά. Ναι υπάρχουν κάποια κοινά ναι, αλλά οι διαφορές είναι υπαρκτές και φυσιολογικές.
Ούτε πρέπει να βαφτίζουμε κάποιες προτιμήσεις κάποιου ατόμου ως στερεότυπο ντε και καλά.
Me2Cents.

The dude, ο ρόλος που είχε όλα τα προηγούμενα χρόνια και συνεχίζει να έχει η κοινωνία ως σύνολο, εκτός από την σεξουαλική καταπίεση, φέρει μεγάλη ευθύνη και για πολλά άλλα θέματα και ζήτημα αλλά ας μείνει η συζήτηση εδώ. Όπως και ο ρόλος που έχουν πολλά από τα περιβάλλοντα που συναναστρέφεται ένας άνθρωπος. Ναι και τα κοινωνικά στερεότυπα ή αλλιώς τα "πρέπει", σε οδηγούν σε καταπίεση. Γνωρίζω αγόρι που για κοινωνικούς λόγους, αναγκάστηκε να παντρευτεί και είναι κρίμα, υπό την έννοια ότι όλοι όσοι τον γνωρίζουμε ξέρουμε ότι έκανε κάτι που δεν το ήθελε πραγματικά. Γράφεις, "Ο ρόλος των 2 φύλων δεν είναι ο ίδιος, ποτέ δεν ήταν και ποτέ δεν θα είναι, είναι έμφυτο αρχέγονο ένστικτο." Ευτυχώς, που η θέση της γυναίκας σε όλους τους τομείς (από τα δικαιώματα της μέχρι τη θέση, το ρόλο που έχει μέσα στην οικογένεια) δεν είναι ίδια με αυτή που είχε την δεκαετία του '60 και του '70. Οι κοινωνίες πρέπει να προχωράνε, να εκσυγχρονίζονται.

Scroll to top icon