ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
28.1.2023 | 16:41

Ανεκπλήρωτος έρωτας

Ξεκάθαρο συμπέρασμα που δεν έχει νόημα να αρνούμαι πλέον γιατί μεγάλωσα: Μου δίνει ζωή ο ανεκπλήρωτος έρωτας. Ο έρωτας που δεν έχει ανταπόκριση. Και δεν εννοώ μόνο από απόρριψη αλλά ο έρωτας που δεν έχει εκφραστεί. Ξέρω δεν θα ταυτιστείτε και θα πείτε ότι λέω σαχλαμάρες, ότι ζω στον κόσμο μου, ότι δεν έχω το θάρρος να υπερασπιστώ την επιλογή μου και να εκφράσω τον έρωτά μου στο πρόσωπο που με ενδιαφέρει, ότι ονειροβατώ, ζω με αυταπάτες και τέτοια. Θέλω να πω ότι δεν ζω με αυταπάτες, ξέρω πολύ καλά τι μου γίνεται, είμαι ερωτικά ολομόναχος κι αναλαμβάνω την ευθύνη. Δεν ξέρω δηλαδή τι θα μπορούσε να συμβεί αν είχα εκφράσει τον έρωτά μου στα εκάστοτε άτομα που ερωτεύτηκα. Οπότε δεν μπορώ να αδικήσω και να ρίξω το φταίξιμο πάνω τους. Επειδή όμως παλιότερα που ήμουν νεότερος οι προσπάθειες που έκανα στον έρωτα δεν ευδοκίμησαν και ιδιαίτερα πέρα από κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις έτσι κι εγώ αποθαρρύνθηκα. Όμως ερωτικά νιώθω πιο ''ενεργός'' από ποτέ. Γύρω μου επίσης βλέπω παραδείγματα ανθρώπων που είναι μαζί για διάφορους λόγους, ζευγάρια δηλαδή αλλά ο έρωτας δεν είναι ένα από τα στοιχεία που τους ενώνει. Ίσως η ασφάλεια, η καλοσύνη του/της συντρόφου, ο φόβος για τη μοναξιά αλλά όχι ο έρωτας. Κι αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι φαντασιώνονται αυτούς που τους αρέσουν πραγματικά για να αντέξουν στις σχέσεις τους. Σαφέστατα υπάρχουν και όμορφα ερωτευμένα ζευγάρια που είναι μαζί κι αυτό είναι το ιδανικό. Δεν υποστηρίζω πως η θέση μου είναι σωστή, διεκδικώ όμως έστω και με αυτόν τον τρόπο μια θέση στον κόσμο του έρωτα. Αν δεν γίνεται τίποτα άλλο είναι κι αυτό κάτι. Χθες ας πούμε Παρασκευή απόγευμα πήγα κάπου σε μια εκδήλωση. Εκεί εντελώς τυχαία μπαίνοντας στον χώρο πέτυχα μια δεσποσύνη που έβγαινε από τον χώρο και την οποία έχω συναντήσει κι αλλού κι έχουμε μιλήσει μόνο μια φορά χωρίς να έχουμε συστηθεί όταν μού ζήτησε μια μικρή χάρη. Χθες δεν είπαμε τίποτα, απλώς με κοίταξε λίγο και ψιθύρισε περνώντας από δίπλα μου '' κι εδώ μπροστά μου σε συναντάω''. Θα μπορούσα να της πω ότι ήταν πανεμορφότατη μες στο μαύρο της παλτό, ω Θεέ μου, έχει στ' αλήθεια τόσο γλυκό πρόσωπο και ωραίο σώμα. Δεν είπα τίποτα, αναρωτήθηκα απλώς αν υπάρχει πιθανότητα να είναι συντρόφισσα λόγω του χώρου. Μετά από λίγο ενώ περίμενα καθισμένος στο φουαγιέ αυτή ξαναμπήκε, πήρε ένα αντικείμενο από το κυλικείο και ξανάφυγε. Τέλος πάντων. Αύριο θα βρίσκομαι σε μια άλλη εκδήλωση τέχνης όπου καλεσμένη-τιμώμενη θα είναι μια κοπέλα-διαχρονικός μου έρωτας λόγω της δουλειάς αλλά και της εμφάνισής της με την οποία έχω μιλήσει λίγο κι έχουμε συστηθεί παλιότερα κάπου. Η αλήθεια είναι πως η πρώτη κοπέλα όμως για την οποία μίλησα πριν, αυτή που ξανασυνάντησα χτες έχει κλέψει την καρδιά μου εδώ και πάρα πολύ καιρό, μιλάμε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Φέρνω στο νου μου τοπ ρόσωπό της κι αναρωτιέμαι ποιό να είναι το όνομά της. Δύσκολο να το καταλάβουν πώς λειτουργεί όλο αυτό άνθρωποι που κάνουν σχέσεις ερωτικές πανεύκολα ή που είναι το δυνατό τους σημείο ο έρωτας και η επικοινωνία γι' αυτό και περιμένω χίλια εξακόσια είκοσι δύο ''δεν ταυτίζομαι'' αλλά μην βρίσετε στα σχόλια. ( ''α ρε κακομοίρη χαμένα τα 'χεις'', να, αυτό θα μπορούσε να ήταν ένα όμορφο συναισθητικό σχόλιο έκφρασης της διαφωνίας σας). Ευχαριστώ που χάσατε το χρόνο σας διαβάζοντάς με.
12
 
 
 
 
σχόλια

Κατά τη δική μου γνώμη, ο έρωτας που αναφέρεις (δηλ. σε σημείο που φαντασιώνεσαι κάποιον, ακόμα κι αν την ίδια στιγμή έχεις σχέση με άλλον) δεν είναι υγιές συναίσθημα. Όταν κάποιος για σένα γίνεται "γυναίκα/άνδρας των ονείρων σου," δεν είναι για καλό τελικά, επειδή από κάποια στοιχεία που βλέπεις στην εμφάνιση ή στη συμπεριφορά, με τη φαντασία σου συνθέτεις μια πλήρη προσωπικότητα που υποθέτεις ότι έχει αυτός ο άνθρωπος. Εκεί που χαλούν οι περισσότεροι έρωτες είναι όταν αυτό που έχει φαντασιωθεί η οξυτοκίνη τελικά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Και στην τελική, επειδή κάθε θετικό χαρακτηριστικό έχει και την ανάποδη πλευρά του και κανείς δεν είναι τέλειος, αργά ή γρήγορα μετά τον μεγάλο έρωτα έρχεται η μεγάλη απογοήτευση. Γι' αυτό δεν πιστεύω σε μεγάλους έρωτες ούτε στο νόημα του να έχει κανείς απωθημένο ανθρώπους που κάποτε εξιδανίκευε. Η κοπέλα που είδες και σου άρεσε, μπορεί όντως να πρόκειται για εκλεπτυσμένη φύση, όμως δεν ξέρεις πώς θα ήταν μαζί της η καθημερινή ζωή. Για μένα, το ιδανικό θα ήταν ο έρωτας να έρθει όταν έχεις περάσει από κάποια δύσκολα στάδια με το σύντροφό σου, και εκείνος να έδειξε πόσο δυνατός ή γενναιόδωρος είναι και να σε εξέπληξε τόσο πολύ που πλέον σταματάς να πιστεύεις ότι θα είχες ποτέ μάτια για άλλον...

Συμφωνώ γιατί κ εγω οταν γνωρισα τον αντρα μου πριν από 6 χρ. δεν ειχαμε καθόλου αυτό π λενε έρωτα με τν πρώτη ματιά, τίποτα τέτοιο. Μας γνωρισαν σε παρέα και απλώς έβλεπα ότι ένιωθα ανετα μαζί του και μ εκανε να γελάω με τ χιούμορ του και η εμφανιση οκ αλλά δν μ πηγαινε ο νους οτι μπορούσε ν γινει κάτι μεταξυ μας. Μετά βγηκαμε ραντεβού ου δυο μας και μας βγήκε στραβό γτ αργήσαμε και οι δυο και στν καφετερια που διαλεξαμε να πάμε ήταν τίγκα και δν ειχε θεση να κατσουμε. Κ μ' αρεσε τ πώς το χειριστηκε δηλ. έδειξε ότι λυποταν π δν μπορουσε να οργανωσει το πρωτο ραντεβού των ονειρων μου αλλά δεν κλαιγοταν και πολυ γρηγορα εψαξε και βρηκε πολύ καλυτερο μαγαζι να παμε. Κ καθισαμε κ μιλουσαμε για ποση ωρα κ ενιωθα μια ζεστασια σαν ν τον ηξερα καιρό. Εκει αρχισα να καταλαβαίνω ότι αυτον μπορω να τν ερωτευτω. Και στν πορεια στη σχεση ήταν τόσο υπομονετικος και περιποιητικός και ειλικρινης που δεν θα τν αλλαζα για κανεναν κ ερωτευτηκα κ αγαπησα στ αληθεια. Πριν τν γνωρισω κρατουσα κρυφα στο σκληρο μ δίσκο φωτο από πρωην να έχω να θυμαμαι και μετα απ' όταν ξεκινησαμε να είμαστε σοβαρα με τη σχεση αυτη τις εσβησα όλες τις φωτο γιατι πραγματικα δεν ηθελα να θυμαμαι κανεναν άλλον, ειπα θελω φωτο μόνο μαζι τ και τα μελλοντικα παιδια μας. Κ ετσι εγινε, γεμισαμε φωτο απο διακοπες, τ γαμο μας κ το παιδι μας κ ολες τις ευχαριστες στιγμες. Στο παρελθον ειχα ερωτευτει κ παραφορα κ κεραυνοβολα κ μονο σε καλό δν βγηκε, ενω ο αντρας μου όταν τν γνωρισα δν ειχα καν το μυαλο μου σε ερωτες κ σχεσεις κ να πώς εγινε. Σ φιλες μ που ειναι μονες τους λεω συχνα ν δινουν ευκαιρια σε αντρες π μπορει να μην τους γεμιζουν το ματι αμεσως ουτε να ειναι το ιδανικο π νομιζουν οτι θελουν κ καλυτερα να δουν πως τις φερεται, αν ειναι αντρας ικανος για κατι σοβαροτερο κ για οικογενεια.

Δεν είναι παρωχημένο να ακούς για το πώς η ανεκπλήρωτη αγάπη δίνει σε κάποιον ζωή, παρόλο που ακούγεται περισσότερο σαν ένας ατελείωτος κύκλος ανεκπλήρωτων επιθυμιών και απογοήτευσης. Και η ιδέα ότι το να είσαι ρομαντικά ολομόναχος είναι στην πραγματικότητα μια υπεύθυνη επιλογή. Δεν είναι σαν να εκφράζεις τα συναισθήματά σου και να διακινδυνεύεις την απόρριψη. Είναι σημάδι γενναιότητας και ωριμότητας κατα τη γνώμη μου. Και ας μην ξεχνάμε τη συνάντηση με την όμορφη κοπέλα με το μαύρο παλτό! Ίσως απλώς περιμένει κάποιον να της εκφράσει την αγάπη του, με τη μορφή ενός ξένου που της ψιθυρίζει στο αυτί. Και το σημερινό εικαστικό γεγονός, θα είναι τέλεια ευκαιρία να πεις επιτέλους στη "διαχρονική αγάπη" για τα συναισθήματά σου!

Νιώθω σαν να είσαι χαρακτήρας σε βιβλίο που θα διάβαζα. Καλά κάνεις , που είναι το κακό ; Εγώ είμαι κατά αν κάποιος κολλάει με κάποιον που δεν του έχει φερθεί καλά και δεν υπάρχει ανταπόκριση και όλο αυτό τον ρίχνει γιατί νιώθει ότι απορρίπτεται κλπ... Όταν όμως μια φαντασίωση χρησιμοποιείται για να φέρνει μόνο καλά συναισθήματα ,έμπνευση πιθανόν , τότε γιατί όχι ... Δεν είσαι περίεργος η αλήθεια είναι ,οι άνθρωποι συνεχώς όταν κάτι τους λείπει από την ζωή τους κάποιον θα σκεφτούν από το παρελθόν π.χ , ακόμα και αν σε αλλες συνθήκες δεν θα τον σκεφτόμασταν καν.. Μην υποβιβάζεις τον εαυτό σου πάντως ,όπως είπες ότι χάσαμε τον χρόνο μας διαβάζοντας σε ας πούμε . Θα ήταν ωραίο να συναντούσες κάποια που νιώθει εξίσου πως δεν έχει ευκαιρίες στον έρωτα κ να βρίσκατε ο ένας τον άλλον στην πραγματική ζωή . Όπως και να χει , έχεις τις σκέψεις σου.

Φυσικά και η μοναξιά είναι δυσβάστακτη... αλλά χρειάζεται κινητοποίηση! Μα τι έχετε πάθει όλοι οι άνδρες? "Πέσε πίτα να σε φάω"
Κ Ι Ν Η Τ Ο Π Ο Ι Η Σ Ο Υ !
ΠΑΡΤΗΝ ΤΗΛΕΦΩΝΟ!
ΠΕΣΤΗΣ ΟΤΙ ΧΑΡΗΚΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΗΘΗΚΑΤΕ ΚΑΙ ΑΝ ΕΧΕΙ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΠΑΤΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΦΕ!
Συγκράτησε τον ρομαντισμό σου και τον συναισθηματισμό σου και δεστο στην αρχή πιο προσγειωμένα .Το ότι καίγεσαι και λιώνεις για κάποια δεν συνεπάγεται οτι και η άλλη νιώθει το ίδιο ή ακόμα και αν νιώθει το ιδιο μπορεί να διστάζει να το δείξει. Βασικά δεν έχεις να χάσεις τίποτα ...ζητησε της συνάντηση και
αν δεν θέλει ,θα ξέρεις τι σου γίνεται και αλλάζεις γραμμή πλεύσεως για αλλού!

Δεν έχεις άδικο με τον τρόπο που το βλέπεις, εύκολα μπορεί να γίνει ένας άνδρας ενοχλητικός και γλίτσας δείχνοντας το ενδιαφέρον του..... η δεσποσύνη όμως σχολίασε '' κι εδώ μπροστά μου σε συναντάω'' που σημαίνει πως και αυτή τον πρόσεξε..... άμα ήθελε να τον κάνει πέρα δε θα έλεγε τιποτα. (Εγώ προσωπικά θα εξαφανιζόμουν στο πλήθος αν δεν ήθελα παρτίδες πόσο μάλλον να ψιθυρίσω και κατι... )Θα μπορούσε λοιπόν με αφορμή αυτό να μη προγκήξει ο φίλος και να πιάσει κουβέντα, αρχικά να συστηθεί ,αφού λέει πως δεν ξέρει ούτε το όνομα της.
Δεν είναι θέμα ηλικίας ή εμπειριών , η ευγένεια είναι θέμα χαρακτήρα και συμπεριφοράς . Έχω γνωρίσει άνδρες γλίτσες κάθε ηλικίας ,κοινωνικού και οικονομικού επιπέδου όπως αντίστοιχα και άνδρες ευγενείς . Τέτοιες συναντήσεις είναι πιο εύκολο να περάσουν από τη σφαίρα της κοινωνικής συναναστροφής σε κάτι παραπάνω. Δεν ήταν και καμία παντελώς άγνωστη που την /τον έβλεπε πρώτη φορά, . Δεν ξέρω αν ήμουν σαφής . Ούτε και μένα θα μου άρεσε να μου την πέσει κάποιος άγνωστος στην ψύχρα σε γενικές γραμμές συμφωνώ μαζί σου

ΕΚΛΟΓΙΚΕΥΣΗ
Διαδικασία με την οποία το άτομο επιδιώκει να δώσει μια λογικοφανή ή ηθικά παραδεκτή εξήγηση σε συμπεριφορές, πραξεις, ιδέες, συναισθήματα, κτλ οι πραγματικές αιτίες των οποίων δεν ειναι φανερές. Μιλάμε ειδικότερα για εκλογίκευση συμπτωμάτων, αμυντικών ψυχαναγκασμων, αντιδραστικών σχηματισμών. Η εκλογίκευση παρεμβαίνει επισης στο παραλήρημα και καταλήγει σε λιγότερο ή περισσότερο οργανωμένη συστηματοποίησης του.

Καθόλου απρόβλεπτο ότι σε καταλαβαίνω, καθώς και για μένα ακόμα και ο ανεκπλήρωτος έρωτας αποτελεί κινητήριο δύναμη. Να δεις πώς το έλεγε ο Καμύ; Πρέπει να έχει νιώσει κανείς ένα μεγάλο έρωτα, για να του εξασφαλίζει άλλοθι στις αδικαιολόγητες απελπισίες που μας κυριεύουν όλους.
Καλύτερα, λοιπόν, να είσαι τρόπον τινά ερωτευμένος(και με κάποιο πρόσωπο και με κάποια τέχνη πχ. μιας και το ανέφερες), παρά απελπισμένος. Και κάπου εδώ ολοκληρώθηκε το σοβαρό σκέλος του σχολίου μου και ήρθε η ώρα να βροντοφωνάξω: ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΩΣ ΔΕΝ ΤΗ ΡΩΤΑΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ; Γιατί όταν άκουσες ότι ψέλλισε κάτι, δεν της μίλησες; Έστω, γιατί δεν την ακολούθησες στο κυλικείο, να της κεράσεις αυτό που πήρε(για να πιάσει και το vibe) και να της πιάσεις την κουβέντα;
Ξέρεις τη γνώμη μου. Τα κάνεις όλα πολύ δυσκολότερα απ`ότι είναι στην πραγματικότητα και στην τελική ποιο θα ήταν το worst case scenario; Να σου πει να την αφήσεις ήσυχη γιατί θέλει να επικεντρωθεί στην παράσταση; Οκ, έχασε η Βενετιά βελόνι. Τώρα δεν έμαθες ούτε αυτή τη φορά όμως. Την επόμενη, ίσως;

Φοβάσαι να ζήσεις, φίλε εξομ. Προτιμάς τις φαντασιώσεις σου και τους ανεκπλήρωτoυς έρωτες από την πραγματική ζωή. Η ζωή θέλει να την αρπάζεις από τα μαλλιά. Τι κακό θα είχε αν μιλούσες π.χ. στην κοπέλα με το μαύρο παλτό, όπως είπε και ο Nefeligeretis;

Μεταφορικά μιλάω, φυσικά, όταν λέω να αρπάζεις τη ζωή από τα μαλλιά, τυχαίε περαστικέ, περισσότερο να μην αφήνεις να χαθεί μια ευκαιρία με κάποιον/α που σε ενδιαφέρει, γιατί είναι το πιο πιθανό ότι δεν θα την ξαναέχεις. Και φυσικά δεν μιλάω για social media, αλλά επικοινωνία με τον παλιό παραδοσιακό τρόπο, τηλέφωνο, έξοδο κλπ, οπότε αυτό που λες και συ ως πρώτη επιλογή, ''μου αρέσεις, θα μου δώσεις το τηλέφωνό σου'', φαντάζει ως η ιδανική επιλογή, αρκεί φυσικά να θέλει και η άλλη πλευρά το ίδιο.

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Scroll to top icon