Νομίζω πως η γυναίκα που νοιάζεται για τον άντρα της κάνει έστω ένα από όλα αυτά που ανέφερες.Το σεξ δεν μετράει να ξέρεις.
Μήπως αν κατάλαβα καλά έχει βολευτεί στα 120 τετραγωνικά και την δουλάρα;
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Νομίζω πως η γυναίκα που νοιάζεται για τον άντρα της κάνει έστω ένα από όλα αυτά που ανέφερες.Το σεξ δεν μετράει να ξέρεις.
Μήπως αν κατάλαβα καλά έχει βολευτεί στα 120 τετραγωνικά και την δουλάρα;
Καταρχάς συγχαρητήρια, πρωτον που μένεις Θεσσαλονίκη και δεύτερον που καθαρίζεις 120 τμ σπίτι αβασάνιστα και αβίαστα. Τώρα δεν έχει νόημα να σχολιάσω ένα ένα αυτά που αναφέρεις γιατί δεν θεωρω οτι είναι μικροπράγματα, είναι η καθημερινότητα σας και είναι πολύ διαφορετική για τον καθενα σας. Εαν θέλετε να συνεχίσετε να ειστε μαζί πρέπει να καθίσετε κάτω και να τα συζητησετε για να βρείτε την χρυσή τομή. Εάν δεν κατάφερετε να συνεννοηθείτε και να υποχωρησετε και οι δυο όπου χρειάζεται, τότε δεν κάνετε χωριό.
Γιατί συγχαρητήρια που μένει Θεσσαλονίκη ;
Γιατί μου αρέσει η Θεσσαλονίκη. Είναι η αγαπημένη μου πόλη.
Καλή είναι, πιο παλιά είχα μείνει κάτι φεγγάρια. Από άλλες αναφορές σου είχα την εντύπωση ότι μένεις και εσύ εκεί.
Φαινεται πως μεινατε γρηγορα μαζι χωρις να το σκεφτειτε ιδιαιτερα . Κι αυτη βαρεθηκε κι εσυ κουραστηκες. Το θεμα ειναι πώς θα την κανεις να φυγει απο το σπιτι σου ευγενικα. Καλή Χρονιά!
Ο φίλος σου είχε δίκιο : για να γνωρίσεις καλά έναν άνθρωπο, χρειάζεται πρώτα να συγκατοικήσεις μαζί του.
Είναι ένας ενοχλητικός κανόνας που καλό είναι να τον έχουμε υπόψη. Πάει πακέτο με τον άλλο, των "τεσσάρων σταδίων εξέλιξης" που μας έλεγαν οι πιο παλιοί και πρέπει να περάσει μία σχέση προκειμένου να κυλήσει ομαλά : σεξ/συγκατοίκηση/γάμος/παιδιά. Και ότι αν δεν περάσει με τη σειρά αυτή και τα 4 στάδια, δε βγαίνει επιτυχημένη...
Στο δύσκολο στάδιο της συγκατοίκησης είναι που κολλάμε οι περισσότεροι, επειδή η τριβή στις καθημερινές μικρολεπτομέρειες και πόσο θα εστιάσουμε στις διαφορές τους είναι που θα την κρίνουν.
Με μία που συγκατοικούσαμε σπίτι μου κάποτε, την πείραζε που είχα συνηθίσει να τρώω ατομική σαλάτα σε πλαστικό πιάτο και όχι σε γυάλινο.
Με μία άλλη, με πείραζε που συνήθιζε κάθε φορά να καθαρίζει παντού με χλωρίνη και δε μπορούσα να ανασάνω.
Κάνεις ευγενική παρατήρηση, αλλά το όλο παιχνίδι κρίνεται στο πόσο θα υποχωρήσει ο ένας ή ο άλλος την κάθε φορά. Δε γίνεται να υποχωρεί πάντα ο ένας.
Στην περίπτωσή σας μόνο εσύ υποχωρείς, ενώ παράλληλα έβαλες το "παραδείσιο πουλί" να στρογγυλοκαθήσει σπίτι σου που του φαίνεται σα χρυσό κλουβί και του φταίνε τα πάντα.
Οι απαιτήσεις της όπως τις γράφεις είναι υπερβολικές ή εντελώς παράλογες.
Στο θέμα του φαγητού πώς δε σου παίρνει "και τη μπουκιά απ' το στόμα".
Δεν θέλει να αερίζεται το σπίτι, την πειράζει όμως ο καπνός δύο τσιγάρων σε σπίτι 120 τ.μ.
Δεν θέλει να κάνει δουλειές, αλλά βολεύεται από τη μάνα σου που της μαγειρεύει και από εσένα στις υπόλοιπες να της κάνεις την υπηρέτρια του σπιτιού σου.
Αυτή η γυναίκα δεν κάνει για σένα, και πιθανότατα σε βλέπει υποτιμητικά και ως προς τη δουλειά σου. Μόνο να την αποστειρώσεις και την ίδια πριν την αγκαλιάσεις δε σου ζήτησε.
Ξέρει πάντως να καταστρώνει λίστες για άλλους...
Δυστυχώς, οι άνθρωποι όταν τα φτιάχνουμε δεν είμαστε νεογέννητοι. Κουβαλάμε ένα παρελθόν ανατροφής πίσω μας που πολλές φορές είναι κατά πολύ διαφορετικό. Μεγαλώσατε "σε δύο πολύ διαφορετικές οικογένειες" και να που βγαίνει τώρα στην πορεία αυτό.
Το να θέλει να περάσει τις γιορτές μακριά σου, ήδη είναι η αρχή του τέλους.
Καλά έκανες και συγκατοίκησες μαζί της λίγους μήνες μετά τη γνωριμία σας, επειδή κανείς μας δεν θέλει ένα δικτάτορα στη ζωή του.
" ανακάλυψα δυστυχώς την βαρύτητα μίας μεγάλης αλήθειας που κάποτε μου είχε πει ένας φίλος μου που το συζητούσαμε, πως αλλιώς είναι να βλέπεις έναν άνθρωπο μερικές μέρες (ή και κάθε μέρα) την βδομάδα, και αλλιώς είναι να συγκατοικείς μαζί του/της."
Αφού αναγνωρίζεις αυτό ως αλήθεια και βιώνεις όσα βιώνεις, τι σε κρατάε ακόμα; Να έλεγα παντρευτήκατε ή έχετε παιδί ή έστω τα έχετε χρόνια, άντε, να το ξανασκεφτείς. Αλλά τίποτα από αυτά δεν ισχύει, τα έχετε μερικούς μήνες μόνο. Ναι, το πρόβλεψες πως θα το γράφαμε (τουλάχιστον στο δικό μου σχόλιο) αλλά όντως δεν έπρεπε να βιαστείς μαζί της. Ή έστω να το κάνατε δοκιμαστικά σε φάση π.χ. στην αρχή μόνο τα ΣΚ, μετά από κανένα μήνα 3 μέρες την βδομάδα και βλέποντας και κάνοντας, όχι κατευθείαν 7 στα 7, έπεσε βαρύ και πολύ απότομα. Καλή χρονιά εύχομαι και μακάρι να το ξεκαθαρίσετε αν όντως αγαπιέστε.