ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
25.12.2024 | 14:05

Δύσκολη συγκατοίκηση

Θα μπορούσα να γράψω πολλά για όλο το χρονικό της σχέσης μου και πως καταλήξαμε να συγκατοικήσουμε αλλά θα ήταν τεράστια η εξομολόγηση αυτή, οπότε θα τα γράψω πολύ περληπτικά. Γνωριστήκαμε μέσω κοινού μας φίλου και επειδή είμασταν τότε και οι 2 ελεύθεροι, αρχίσαμε να βγαίνουμε, πέρασαν μερικοί πολύ όμορφοι μήνες και μετά αποφασίσαμε να συγκατοικήσουμε επειδή ο πατέρας μου, μου είχε γράψει στην διαθήκη του ένα διαμέρισμα σε κεντρική τοποθεσία στην πόλη που μένω (Θεσσαλονίκη) και αρκετά ευρύχωρο (120 τ.μ.) οπότε δεν θα πληρώναμε ενοίκιο, παρά μόνο ρεύμα, νερό, κοινόχρηστα, κτλπ. Αρχικά ξέρω πως ίσως μου γράψετε πως "βιαστήκαμε να μείνουμε μαζί μετά από μόνο μερικούς μήνες γνωριμίας" αλλά τόσο καλά πήγαινε σε αυτό το διάστημα, αυτό λέει πολλά νομίζω. Και τέλος πάντων, ανακάλυψα δυστυχώς την βαρύτητα μίας μεγάλης αλήθειας που κάποτε μου είχε πει ένας φίλος μου που το συζητούσαμε, πως αλλιώς είναι να βλέπεις έναν άνθρωπο μερικές μέρες (ή και κάθε μέρα) την βδομάδα, και αλλιώς είναι να συγκατοικείς μαζί του/της. Μεγαλώσαμε σε 2 πολύ διαφορετικές οικογένειες και έχουμε αρκετές διαφωνίες σε πολλά θέματα που πλέον με την συγκατοίκηση μαζί της βγήκαν όλα στη πορεία, κάτι που τόσο καιρό αγνοούσαμε και οι 2. Π.χ. βάζουμε να φάμε και μπορεί εγώ να τσιμπήσω καμία πατατούλα ή μία πολύ μικρή μπουκιά του φαγητού, γενικά ανέκαθεν το έκανα αυτό, όχι για να χορτάσω, απλά έτσι. Γκρινιάζει απίστευτα για αυτό σε φάση "γιατί δεν περιμένεις να καθήσουμε να φάμε μαζί και τρως μόνος σου". Ανοίγω το πρωί για κανένα δεκάλεπτο όλες τις μπαλκονόπορτες και παράθυρα του σπιτιού για να αεριστεί ο χώρος και μου λέει πως κρυώνει το σπίτι, ενώ έχουμε διαφάνειες στο μπαλκόνι (δεν περνάει πολύ αέρας) και πόσα χαλιά, έχουμε και 2 κλιματιστικά, γενικά είναι αρκετά ζεστός χώρος, ακόμα και να κρυώσει για λίγο, σε 20 λεπτά θα επιστρέψει στην αρχική του θερμοκρασία. Χρειάζομαι καθαρό αέρα, αν έχει σκόνη στο σπίτι φτερνίζομαι και βήχω, πονάει η μύτη μου. Όταν καμιά φορά θέλω να καπνίσω (1 ή 2 τσιγάρα την ημέρα κάνω, αυτή δεν καπνίζει) μου λέει να βγω εκτός σπιτιού να καπνίσω ή να πάω μία βόλτα, ακόμα και αν έξω αυτή τη περίοδο έχει πολύ κρύο ή ακόμα και αν βρέχει. Εργάζομαι σε βιομηχανία πλαστικών (φοράω ειδικά προστατευτικά γάντια πολυουρεθάνης) και κάθε φορά μου λέει να πλύνω πολύ καλά τα χέρια μου όταν γυρνάω σπίτι πριν καν να την αγκαλιάσω, κάτι που εγώ το κάνω έτσι και αλλιώς αλλά κάθε φορά μου το υπενθυμίζει (ενώ με τα γάντια αυτά δεν περνάει κανένα χημικό στα χέρια, είναι απολύτως ασφαλή). Εκείνη παραδίδει μαθήματα μουσικής σε ωδείο και όταν λείπει και τύχει να είμαι σπίτι, μου γράφει λίστες με εργασίες που πρέπει να γίνουν και τις κάνω όλες αλλά όταν εγώ λείπω και αυτή είναι σπίτι, δεν θέλει να κάνω εγώ λίστες και το περισσότερο καιρό απλά βλέπει σειρές στο Netflix ή μιλάει με την κολλητή της. Φαγητό παραγγέλνουμε ή μας δίνει η μητέρα μου που κάθεται πολύ κοντά σε εμάς επειδή δεν ξέρει να μαγειρεύει, δεν της είπα ποτέ τίποτα σε φάση "γιατί δεν θέλεις να μάθεις να μαγειρεύεις, έστω 4-5 συνταγές να μην τρώμε όλο απ'έξω και να βάζουμε την μητέρα μου σε κόπο;" αλλά δεν δείχνει γενικά θέληση και επιθυμία να ασχοληθεί έστω στο ελάχιστο με τις δουλειές του σπιτιού, καθάρισμα, σφουγγάρισμα, άπλωμα ρούχων και σιδέρωμα τα κάνω εγώ, αυτή μόνο ποτίζει κάτι λουλούδια που έχουμε. Γενικά μαλώνουμε πολύ για μικροπράματα, πράματα που λες "ντάξει, αξίζει τώρα να μαλώσεις για αυτά;" και μου δείχνει ένα πολύ απαιτητικό της πρόσωπο, ίσως και κακομαθημένο, κάτι που ποτέ δεν θα περίμενα ότι θα μου έδειχνε. Τώρα στις γιορτές θέλω να πάμε κάπου να τα περάσουμε μαζί αλλά είπε θα πάει στο χωριό της στην μητέρα της. Ήλπιζα αυτές οι μέρες να μας έφερναν πιο κοντά, να συζητήσουμε ορισμένα πράματα. Δεν ξέρω αν θα μπορέσουμε να συγκατοικήσουμε για πολύ καιρό ακόμα, είναι δύσκολα γενικά. Δεν ξέρω πως να της το πω χωρίς να το παρεξηγήσει, δεν θέλω να το δει σε φάση "αα δε θέλεις να μένουμε μαζί, θες να επιστρέψουμε στο πριν, να κάνουμε βήματα προς τα πίσω στη σχέση μας αντί προς τα μπροστά;" και να στεναχωρεθεί. Καμία πρόταση; Ευχαριστώ και καλές γιορτές σε όλους και όλες, με υγεία, αγάπη και ευτυχία.
8
 
 
 
 
σχόλια

Νομίζω πως η γυναίκα που νοιάζεται για τον άντρα της κάνει έστω ένα από όλα αυτά που ανέφερες.Το σεξ δεν μετράει να ξέρεις.
Μήπως αν κατάλαβα καλά έχει βολευτεί στα 120 τετραγωνικά και την δουλάρα;

Καταρχάς συγχαρητήρια, πρωτον που μένεις Θεσσαλονίκη και δεύτερον που καθαρίζεις 120 τμ σπίτι αβασάνιστα και αβίαστα. Τώρα δεν έχει νόημα να σχολιάσω ένα ένα αυτά που αναφέρεις γιατί δεν θεωρω οτι είναι μικροπράγματα, είναι η καθημερινότητα σας και είναι πολύ διαφορετική για τον καθενα σας. Εαν θέλετε να συνεχίσετε να ειστε μαζί πρέπει να καθίσετε κάτω και να τα συζητησετε για να βρείτε την χρυσή τομή. Εάν δεν κατάφερετε να συνεννοηθείτε και να υποχωρησετε και οι δυο όπου χρειάζεται, τότε δεν κάνετε χωριό.

Φαινεται πως μεινατε γρηγορα μαζι χωρις να το σκεφτειτε ιδιαιτερα . Κι αυτη βαρεθηκε κι εσυ κουραστηκες. Το θεμα ειναι πώς θα την κανεις να φυγει απο το σπιτι σου ευγενικα. Καλή Χρονιά!

Ο φίλος σου είχε δίκιο : για να γνωρίσεις καλά έναν άνθρωπο, χρειάζεται πρώτα να συγκατοικήσεις μαζί του.
Είναι ένας ενοχλητικός κανόνας που καλό είναι να τον έχουμε υπόψη. Πάει πακέτο με τον άλλο, των "τεσσάρων σταδίων εξέλιξης" που μας έλεγαν οι πιο παλιοί και πρέπει να περάσει μία σχέση προκειμένου να κυλήσει ομαλά : σεξ/συγκατοίκηση/γάμος/παιδιά. Και ότι αν δεν περάσει με τη σειρά αυτή και τα 4 στάδια, δε βγαίνει επιτυχημένη...
Στο δύσκολο στάδιο της συγκατοίκησης είναι που κολλάμε οι περισσότεροι, επειδή η τριβή στις καθημερινές μικρολεπτομέρειες και πόσο θα εστιάσουμε στις διαφορές τους είναι που θα την κρίνουν.
Με μία που συγκατοικούσαμε σπίτι μου κάποτε, την πείραζε που είχα συνηθίσει να τρώω ατομική σαλάτα σε πλαστικό πιάτο και όχι σε γυάλινο.
Με μία άλλη, με πείραζε που συνήθιζε κάθε φορά να καθαρίζει παντού με χλωρίνη και δε μπορούσα να ανασάνω.
Κάνεις ευγενική παρατήρηση, αλλά το όλο παιχνίδι κρίνεται στο πόσο θα υποχωρήσει ο ένας ή ο άλλος την κάθε φορά. Δε γίνεται να υποχωρεί πάντα ο ένας.
Στην περίπτωσή σας μόνο εσύ υποχωρείς, ενώ παράλληλα έβαλες το "παραδείσιο πουλί" να στρογγυλοκαθήσει σπίτι σου που του φαίνεται σα χρυσό κλουβί και του φταίνε τα πάντα.
Οι απαιτήσεις της όπως τις γράφεις είναι υπερβολικές ή εντελώς παράλογες.
Στο θέμα του φαγητού πώς δε σου παίρνει "και τη μπουκιά απ' το στόμα".
Δεν θέλει να αερίζεται το σπίτι, την πειράζει όμως ο καπνός δύο τσιγάρων σε σπίτι 120 τ.μ.
Δεν θέλει να κάνει δουλειές, αλλά βολεύεται από τη μάνα σου που της μαγειρεύει και από εσένα στις υπόλοιπες να της κάνεις την υπηρέτρια του σπιτιού σου.
Αυτή η γυναίκα δεν κάνει για σένα, και πιθανότατα σε βλέπει υποτιμητικά και ως προς τη δουλειά σου. Μόνο να την αποστειρώσεις και την ίδια πριν την αγκαλιάσεις δε σου ζήτησε.
Ξέρει πάντως να καταστρώνει λίστες για άλλους...
Δυστυχώς, οι άνθρωποι όταν τα φτιάχνουμε δεν είμαστε νεογέννητοι. Κουβαλάμε ένα παρελθόν ανατροφής πίσω μας που πολλές φορές είναι κατά πολύ διαφορετικό. Μεγαλώσατε "σε δύο πολύ διαφορετικές οικογένειες" και να που βγαίνει τώρα στην πορεία αυτό.
Το να θέλει να περάσει τις γιορτές μακριά σου, ήδη είναι η αρχή του τέλους.
Καλά έκανες και συγκατοίκησες μαζί της λίγους μήνες μετά τη γνωριμία σας, επειδή κανείς μας δεν θέλει ένα δικτάτορα στη ζωή του.

" ανακάλυψα δυστυχώς την βαρύτητα μίας μεγάλης αλήθειας που κάποτε μου είχε πει ένας φίλος μου που το συζητούσαμε, πως αλλιώς είναι να βλέπεις έναν άνθρωπο μερικές μέρες (ή και κάθε μέρα) την βδομάδα, και αλλιώς είναι να συγκατοικείς μαζί του/της."

Αφού αναγνωρίζεις αυτό ως αλήθεια και βιώνεις όσα βιώνεις, τι σε κρατάε ακόμα; Να έλεγα παντρευτήκατε ή έχετε παιδί ή έστω τα έχετε χρόνια, άντε, να το ξανασκεφτείς. Αλλά τίποτα από αυτά δεν ισχύει, τα έχετε μερικούς μήνες μόνο. Ναι, το πρόβλεψες πως θα το γράφαμε (τουλάχιστον στο δικό μου σχόλιο) αλλά όντως δεν έπρεπε να βιαστείς μαζί της. Ή έστω να το κάνατε δοκιμαστικά σε φάση π.χ. στην αρχή μόνο τα ΣΚ, μετά από κανένα μήνα 3 μέρες την βδομάδα και βλέποντας και κάνοντας, όχι κατευθείαν 7 στα 7, έπεσε βαρύ και πολύ απότομα. Καλή χρονιά εύχομαι και μακάρι να το ξεκαθαρίσετε αν όντως αγαπιέστε.

Scroll to top icon