Πέθανε χθες σε ηλικία 84 ετών, ο Τζέφρι Χιλ, ο σημαντικότερος ποιητής της Βρετανίας και ένας από τους σπουδαιότερους του 20ου αιώνα. Πρώην καθηγητής αγγλόφωνης λογοτεχνίας και θεολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, 2010 ανακηρύχθηκε Καθηγητής Ποίησης στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και χρίσθηκε ιππότης δύο χρόνια αργότερα για τις αφοσιωμένες υπηρεσίες του στη λογοτεχνία.
Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή μέσω Twitter η σύζυγος του Άλις Γκουντμαν, γράφοντας ότι ο ποιητής «πέθανε ξαφνικά χωρίς πόνο και αγωνία». Ο υπουργός Δικαιοσύνης Μάικλ Γκόουβ και ο πρώην αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι είχαν χαρακτηρίσει τον Χιλ πριν από λίγα χρόνια ως το μεγαλύτερο εν ζωή –τότε- ποιητή εξυμνώντας το σκοτεινό και συχνά προκλητικό ποιητικό του έργο. Άλλωστε, η γραφή και η θεματολογία του είχαν χαρακτηριστεί δύσκολες από κριτικούς και αναγνώστες, ενώ οι επικριτές του πολύ συχνά του επετίθεντο για την αισθητική των στίχων του και τα εθνικιστικά, κάποτε φιλομοναρχικά του μηνύματα.
Και η αλήθεια είναι πώς κάποια από αυτά τα μηνύματα περιείχαν οργή ακριβώς λόγω της στάσης του ποιητή σε δύσκολα, λεπτά ζητήματα, όπως το Ολοκαύτωμα.
Μία από τις αναμνήσεις που καθόρισαν τη ζωή και το έργο του Χιλ ήταν το να βιώνει πτήσεις των γερμανικών βομβαρδιστικών πάνω από την γενέτειρα του, το Bromsgrove.
«Ήταν από πάνω μας αυτά τα περίεργα, μεθοδικά φτερωτά αντικείμενα. Ακόμη μπορώ να θυμηθώ το ρίγος που είχα νιώσει», είχε πει στην εφημερίδα Telegraph το 2013. «Ακούγεται περίεργο, αλλά αυτό το συμβάν που διήρκεσε λιγότερο από ενάμιση λεπτό κυριάρχησε πάνω σε όλη την υπόλοιπη ζωή μου και στον τρόπο που αφομοίωνα συγκεκριμένες αντιθέσεις της πραγματικότητας και του σουρεαλιστικού στοιχείου. Το να είναι κανείς απόλυτα τρομοκρατημένος και ταυτόχρονα απόλυτα αποστασιοποιημένος από ένα τέτοιο συμβάν, είναι μία πολύ καλή περιγραφή ενός ποιήματος που θα μπορούσα να σκεφτώ».
Ο Χιλ υπήρξε ιδιαίτερα σεβάσμια μορφή στους κύκλους της ποίησης. Γι’ αυτόν ο Seamus Heaney είχε πει το 2009, ότι θα δημιουργούσε υπέροχα, δαφνοστεφανωμένα ποιήματα. «Είχε ισχυρή αίσθηση της σημασίας της ακολουθίας του λόγου, μια βαθιά, επιστημονική σχεδόν συναίσθηση της θρησκευτικής και πολιτικής ιεράρχησης που κανοναρχεί τα πάντα στη Βρετανία», είχε πει χαρακτηστικά.
«Ωστόσο», είχε προσθέσει ο ίδιος Νομπελίστας, «στα ποιήματα του κυριαρχεί μία σοβαρή αγωνία για την έκπτωση των ηθών και του επιπέδου, στον πολιτισμό και την πολιτική.»
Καθ’ όλη τη διάρκεια του βίου του, ο Χιλ είχε καθιερωθεί για την ασυμβίβαστη και ειλικρινή ματιά του πάνω σε ζητήματα της σύγχρονης λογοτεχνίας και ακριβώς γι’ αυτή είχε επικριθεί και από άλλους Νομπελίτες για «την καθόλου δημοκρατική» αύρα που διέτρεχε τα ποιήματα του, ως απολιθώματα μίας παλιάς Αγγλίας, αυτής των ολιγαρχών.
Εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή (“For the Unfallen”) το 1959. Μέσα στα επόμενα 30 χρόνια θα εκδώσει μόνο 5 τόμους ποίησης. Ωστόσο, από το 1996 και μετά υπήρξε ιδιαίτερα παραγωγικός εκδίδοντας μία ποιητική συλλογή, σχεδόν χρόνο παρά χρόνο…
Με στοιχεία από την Telegraph
σχόλια