Με 21 ελληνικές και ξένες παραγωγές, προσαρμοσμένο στις ανάγκες των ημερών και, συνεπώς, μόνο σε ανοικτούς χώρους, το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας μεταθέτει για πρώτη φορά το καθιερωμένο ραντεβού του από τον Ιούλιο στο δεκαήμερο 21-30 Αυγούστου 2020.
Διεθνείς προσωπικότητες, σημαντικοί Έλληνες δημιουργοί, πολλά διαφορετικά είδη σύγχρονου χορού και ισχυρό εκπαιδευτικό πρόγραμμα για επαγγελματίες πρωταγωνιστούν στο 26ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, που δίνει και φέτος το παρόν στην πιο δύσκολη, ιστορικά, συγκυρία των 26 χρόνων λειτουργίας του.
Οι 21 συνολικά παραγωγές θα παρουσιαστούν στο Αμφιθέατρο Κάστρου Καλαμάτας, στην Κεντρική Πλατεία της πόλης και σε έναν τρίτο χώρο, που θα ανακοινωθεί σύντομα. Πρωταρχικός στόχος είναι η διεξαγωγή ενός ασφαλούς Φεστιβάλ, με όλα τα μέτρα προστασίας για το κοινό και τους εργαζόμενούς του, καλλιτέχνες και μη.
11 ξένες ομάδες, εκ των οποίων οι 7 εμφανίζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, 10 ελληνικές ομάδες, μεγάλοι δάσκαλοι του χορού, παραστάσεις χορού που συνδυάζουν διαφορετικά είδη –από το σύγχρονο και το hip hop μέχρι τα ακροβατικά και το φλαμένκο– και ένα εντατικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα θα καταστήσουν την Καλαμάτα διεθνές σημείο αναφοράς του σύγχρονου χορού για το δεκαήμερο 21-30 Αυγούστου.
Οι ξένοι δημιουργοί που δίνουν φέτος ραντεβού στην Καλαμάτα προέρχονται από το Βέλγιο, την Ισπανία, τη Γαλλία, την Τσεχία, το Ισραήλ, τη Γερμανία και τη Σλοβακία. Στο Κάστρο πρωταγωνιστούν σπουδαίοι δημιουργοί και καλλιτέχνες του σύγχρονου χορού, με έργα που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, όπως ο Wim Vandekeybus με την ομάδα Ultima Vez και το τελευταίο έργο τους TRACES, ο Israel Galván με το σόλο του Revolution Without Music και οι Peeping Tom επίσης με το τελευταίο τους έργο Diptych, ενώ εντυπωσιακές είναι και οι ελληνικές συμμετοχές με το KAOS της Ιωάννας Πορτόλου και της ομάδας Griffón Dance Company, μια παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, τα ΤΑΜΑΤΑ του Φώτη Νικολάου και την παράσταση ὕλη των kóka&panú (Κωνσταντίνας Ευθυμιάδου και Παναγιώτη Μανουηλίδη), σε παγκόσμια πρεμιέρα.
Αναλυτικά, το πρόγραμμα του 26ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας περιλαμβάνει: 9 παραγωγές, εκ των οποίων 4 θα παρουσιαστούν στο Αμφιθέατρο του Κάστρου της Καλαμάτας και 5 σε νέο χώρο, που ετοιμάζεται σε συνεργασία με το Δήμο Καλαμάτας. 12 παραγωγές στην Κεντρική Πλατεία της Καλαμάτας, με ελεύθερη είσοδο, μία υπαίθρια παράσταση στην Costa Navarino και μία στην Προκυμαία. Εκπαιδευτικό πρόγραμμα με τρία επαγγελματικά σεμινάρια, ένα masterclass και μία διάλεξη ανοιχτή για το κοινό.
Το πρόγραμμα παρουσιάζει διαφοροποιήσεις σε σχέση με τον αρχικό σχεδιασμό και γεννήθηκε υπό παράδοξες συνθήκες. Το φετινό Φεστιβάλ έχει στόχο να ανταποκριθεί στις ανάγκες της περιόδου που διανύουμε και να επικοινωνήσει σε όλο τον κόσμο ότι πρέπει με κάθε τρόπο να κρατήσουμε ζωντανή τη σχέση με την τέχνη και, κυρίως, την τέχνη του χορού, που βασίζεται στην ανθρώπινη επαφή και στο ανθρώπινο σώμα.
Βασικός άξονας του φετινού Φεστιβάλ είναι η σχέση των σύγχρονων ανθρώπων με τη Φύση και την Ανάγκη. Εν μέσω μιας ευρύτερης ιστορικής συγκυρίας, που δεν αφορά μόνο την πανδημία, είναι πολύ σημαντικό να διαισθανθούν οι θεατές τί έχει να μας διδάξει ο χορός. Οι φετινές παραστάσεις μιλούν για την ανάγκη νέας ισορροπίας και αφουγκράσματος του εσωτερικού μας ρυθμού.
Πρωτοεμφανιζόμενοι δημιουργοί και δημιουργοί με ιστορική πορεία στο σύγχρονο χορό θα μοιραστούν με το κοινό την προσδοκία για αλλαγή, για ουσιαστικές ανθρώπινες αξίες, για αναθεώρηση της σχέσης με τη μητέρα Φύση, με τον Εαυτό και με τον Άλλο. Αλλιώς το ανθρώπινο σώμα, αδιαχώριστο από το ανθρώπινο πνεύμα, θα βρίσκεται πάντα σε κρίση και θα νοσεί. Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες θα βρεθούν στους ανοιχτούς χώρους της πόλης για να παρουσιάσουν 10 ελληνικές και 11 ξένες παραγωγές αντίστοιχα και να μιλήσουν μέσα από τα έργα τους για βαθιές και αληθινές ανθρώπινες ανάγκες.
Από τις 21 παραγωγές, οι 9 θα παρουσιαστούν στο Αμφιθέατρο Κάστρου Καλαμάτας και στο νέο χώρο, και οι 12 στην Κεντρική Πλατεία. Οι 6 είναι από ομάδες του εξωτερικού –εκ των οποίων οι δύο πρωτοεμφανίζονται στην Ελλάδα– και οι 3 ελληνικές: η παράσταση KAOS της Ιωάννας Πορτόλου και της ομάδας Griffón, μια παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, η παράσταση ΤΑΜΑΤΑ του Φώτη Νικολάου, με την υποστήριξη των Πολιτιστικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού Κύπρου, και η παράσταση ὕλη των kóka&panú (Κωνσταντίνας Ευθυμιάδου και Παναγιώτη Μανουηλίδη), σε παγκόσμια πρεμιέρα.
Μετά την επιτυχία του εγχειρήματος για μεγαλύτερο άνοιγμα στην πόλη και το χορό για όλους τους κατοίκους και επισκέπτες, που ξεκίνησε κατά το 24ο Φεστιβάλ το 2018, συνεχίζεται και φέτος η διοργάνωση υπαίθριων παραστάσεων στην κεντρική και πιο πολυσύχναστη πλατεία της Καλαμάτας, την Πλατεία Βασιλέως Γεωργίου.
Το καθιερωμένο ραντεβού καθ’ όλη τη διάρκεια του Φεστιβάλ είναι στις 21:00 καθημερινά, από το Σάββατο 22 Αυγούστου έως το Σάββατο 29 Αυγούστου, και περιλαμβάνει 12 παραστάσεις (κάποιες μέρες φιλοξενούνται δύο παραστάσεις), όλες με ελεύθερη είσοδο. Αξίζει να αναφερθεί πως η παράσταση των Laura Aris και Álvaro Esteban, στις 21 Αυγούστου, ημέρα της έναρξης του Φεστιβάλ, θα παρουσιαστεί στην Costa Navarino, στο πλαίσιο συνεργασίας του Φεστιβάλ με το Ίδρυμα Καπετάν Βασίλη και Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου, για την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς και της σύγχρονης πολιτιστικής δημιουργίας της περιοχής.
H φετινή διοργάνωση αφιερώνεται στη μνήμη του Θάνου Μικρούτσικου, ο οποίος από τη θέση του Υπουργού Πολιτισμού, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας
Πρόγραμμα παραστάσεων
ULTIMA VEZ / WIM VANDEKEYBUS
TRACES
Στο τελευταίο έργο του, με τίτλο TRACES, ο Wim Vandekeybus [Βιμ Βαντεκέιμπους] ιχνηλατεί την πορεία του και ανατρέχει στις διαισθητικές επιλογές που καθόρισαν την αναζήτησή του: το δράμα των παρορμήσεων και των ενστίκτων, το παιχνίδι των ενεργειών και των εντάσεων. Στην παρθένα φύση της Ρουμανίας, όπου σώζονται τα τελευταία αρχέγονα δάση της Ευρώπης, ο Vandekeybus αναζητά ίχνη παλαιότερα από την ανθρωπότητα και την ανθρώπινη μνήμη· ίχνη της φύσης που το σώμα έχει ξεχάσει ή καταστείλει. Πρόκειται για μια αναζήτηση της «εσωτερικής ιστορίας», που ξεδιπλώνεται πριν και πέρα από τη γλώσσα και μπορεί να ειπωθεί μόνο μέσω του χορού και της μουσικής. Πόση φύση υπάρχει ακόμα στον άνθρωπο, πόσο ζώο στο ανθρώπινο σώμα; Τί συμβαίνει όταν είμαστε σε κίνδυνο, όταν πρέπει να πάρουμε διαισθητικές αποφάσεις για να επιβιώσουμε;
Δέκα χορευτές κινούνται υπό τους ήχους της μουσικής των Trixie Whitley (που συνέθεσε τη μουσική για το TrapTown), Shahzad Ismaily, Ben Perowsky και Daniel Mintseris. Μαζί τους επί σκηνής ο κιθαρίστας Marc Ribot, συνθέτης της μουσικής του Inasmuch as Life is Borrowed και της μεγάλου μήκους ταινίας του Vandekeybus Galloping Mind. (Παρασκευή 21 Αυγούστου & Σάββατο 22 Αυγούστου, 22:00, Αμφιθέατρο Κάστρου Καλαμάτας)
ISRAEL GALVÁN
SOLO: REVOLUTION WITHOUT MUSIC
Με το έργο του Solo, ο Israel Galván [Ισραέλ Γκαλβάν] επαναπροσδιορίζει το παραδοσιακό φλαμένκο. Πρόθεσή του είναι η απόλυτη ελευθερία της έκφρασης με στόχο την απογύμνωση του χορού από το περιττό. Πορευόμενος στα βήματα του Vicente Escudero, ο Galván δεν χρησιμοποιεί μουσική συνοδεία. Αντ’ αυτού, αφουγκράζεται το σώμα του και δημιουργεί τη δική του μουσική, με τα πόδια, τις παλάμες και τα δάχτυλα των χεριών του και ενίοτε με τη φωνή του. Τα γρήγορα βήματα, οι εναλλαγές της κίνησης, οι στιγμιαίες παύσεις συνθέτουν μια εικόνα απόλυτου ελέγχου αλλά και καθαρότητας. Απαλλαγμένο από κοινοτοπίες αλλά βαθιά ριζωμένο στην παράδοση, το στυλ του Galván είναι τολμηρό και αληθινά πρωτοποριακό. (Κυριακή 23 Αυγούστου, 20:00, Αμφιθέατρο Κάστρου Καλαμάτας)
DAME DE PIC / CIE KARINE PONTIES
SAME SAME
Ένας ερωδιός κουρνιάζει ψηλά σε μια κορυφή, τυλιγμένος με τα φτερά του, ετοιμόρροπος. Ένας φιδαετός στροβιλίζεται, διαγράφοντας αργούς κύκλους μέχρι να καταρρεύσει. Έτσι επιβάλλει η φύση τους. Τίποτα δεν χαρακτηρίζει τους ανθρώπους καλύτερα από την τάση τους να κάνουν παράλογα πράγματα για να επιτύχουν αβέβαια αποτελέσματα. Σ’ έναν κόσμο όπου η λογική λειτουργεί σαν όμορφη πρόσοψη, η εισβολή του παραλόγου ταράζει τη σχέση μας με την κανονικότητα και μας οδηγεί σε δρόμους ανεξερεύνητους. Κάπου μεταξύ ανίας και εξάντλησης, δύο γυναίκες, αντιμέτωπες η μια με την άλλη σαν σε στρεβλωτικό καθρέφτη, χάνουν τα λογικά τους και ξυπνούντο άγριο ζώο μέσα τους.
Σ’ αυτό το απρόβλεπτο ντουέτο, η θεατρική σκηνοθέτις Petra Tejnorová [Πέτρα Τεϊνόροβα] μοιράζεται τη σκηνή με την κορυφαία χορεύτρια Tereza Ondrová [Τερέζα Όντροβα]. Το κοινό ενδιαφέρον τους για την εξερεύνηση των ορίων του λεπτού χιούμορ, της ειρωνείας και του παραλογισμού, παράλληλα με το σεβασμό τους για την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων, υπογραμμίζεται από τη σκηνοθεσία και χορογραφία της Γαλλο-Βελγίδας χορογράφου Karine Ponties [Καρίν Ποντιέ], που παρουσιάζει δουλειά της για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Mε αναφορές στον Μπάστερ Κήτον, οι δύο γυναίκες μας συγκινούν με το βάθος και την ειλικρίνειά τους, παρ’ όλη την ελαφρότητα της φόρμας. (Κυριακή 23 Αυγούστου, 22:00, ο χώρος θα ανακοινωθεί)
GRIFFON DANCE COMPANY / IΩΑΝΝΑΠΟΡΤΟΛΟΥ
ΚΑΟS
Με το ΚΑΟS, η Ιωάννα Πορτόλου και η ομάδα Griffón Dance Co. [Γκριφόν Ντανς Κόμπανι] βουτούν στην ελληνική ιστορία και δίνουν μια εκρηκτική παράσταση με θέμα τις σύνθετες ρίζες μας και πώς αυτές επιβιώνουν στο παρόν. Παίζοντας με την αισθητική των ρετρό σουβενίρ «Made in Greece», το KAOS μιλάει για το βάρος του πολιτισμού που ενδεχομένως κουβαλάμε μέσα μας. Εικόνες έντονες, συχνά σουρρεαλιστικές, και σύμβολα από το παρελθόν, την ιστορία, τη μυθολογία, την παράδοση και τις πολλαπλές πολιτισμικές επιρροές μας, ζωντανεύουν επί σκηνής και σκιαγραφούν μια ταυτότητα που δεν ορίζουμε.
Σ’ αυτή τη σύγχρονη ελληνική Βαβέλ περιπλανώνται οι πρωτόπλαστοι, υπολείμματα θεών και ηρώων, υπό τους ήχους ετερόκλητων μουσικών ειδών, από ηλεκτροακουστικούς ήχους μέχρι παραδοσιακά ακούσματα, που πλέκονται μεταξύ τους με τρόπο ευρηματικό. Το KAOS αντλεί από τη μνήμη για να δομήσει ένα παρόν ατομικό πριν στραφεί στη συλλογική ταυτότητα και ευθύνη. Στόχος του έργου δεν είναι να σχολιάσει κομμάτια της ελληνικής ιστορίας αλλά το βάρος που αυτή αντιπροσωπεύει για τον καθένα από εμάς. Πώς μας επηρεάζει το παρελθόν μας; Ποιοι είμαστε σήμερα; Μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτό που υπήρξε πριν από εμάς; Mια παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου. (Τρίτη 25 Αυγούστου, 22:00, ο χώρος θα ανακοινωθεί)
ΦΩΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
ΤΑΜΑΤΑ
Τάματα: Υποσχέσεις και αφιερώματα που δίνονται σε θεούς ή αγίους με αντάλλαγμα μια χάρη, μια ευεργεσία ή την εκπλήρωση ενός πόθου.
Μόνοι και ηττημένοι, έξι άντρες αναζητούν τη νέα τους πίστη. Σε ένα τοπίο άχρονο και μοναχικό, σε ένα τόπο όπου η μνήμη γίνεται εφιάλτης και το παρόν μια βαθιά πληγή, παλεύουν βίαια, αλλά συγχρόνως αθόρυβα, για να ξανασυναντήσουν το σώμα τους, την αλήθεια τους... το φως. Τα σώματα πέφτουν, αγκαλιάζονται, τρέμουν, ακινητοποιούνται, αναπνέουν, τινάζονται, λικνίζονται, παλεύουν, χορεύουν, ποθούν, ελπίζουν, υπόσχονται και τάζουν. Συναντήσεις που προκύπτουν στιγμιαία και γεννούν νέες ξανά και ξανά, κι άλλες που χάνονται για πάντα στο σκοτάδι, αφήνοντάς τους και πάλι μόνους, αντιμέτωπους με τα πάθη τους, τις επιθυμίες τους και τους φόβους τους. Μοναδικός αντίπαλος ο εαυτός τους.
Το έργο Τάματα του Φώτη Νικολάου είναι ένα σκοτεινό, παγανιστικό, ποιητικό ταξίδι αναζήτησης της ταυτότητας, της ανάγκης για τρυφερότητα, της αίσθησης του να ανήκεις κάπου, να ανήκεις σε κάποιον, της συνύπαρξης. Ένα ταξίδι μελαγχολικό, κρυμμένο πίσω από σκιές αλλά και γεμάτο επιθυμίες, πόθους, ορμή, θραύσματα μνήμης και ξαφνικές αχτίδες φωτός. Μια ματιά στις κρυφές επιθυμίες κι ανείπωτες ιστορίες της τρυφερής ανδρικής ψυχής. (Τετάρτη 26 Αυγούστου, 22:00, Αμφιθέατρο Κάστρου Καλαμάτας)
LALI AYGUADÉ COMPANY
HERE
HERE (εδώ). Γεννιόμαστε στο χρόνο και το χώρο, στο «εδώ». Εδώ όπου προηγήθηκαν άλλοι πριν από εμάς και θα υπάρξουν άλλοι μετά από εμάς. Είμαστε ένα μικρό κομμάτι μιας πολύ μεγαλύτερης εικόνας. Ξεκινάμε από το μηδέν και ζούμε με έναν σκοπό. Η ύπαρξή μας, μέσα κι έξω, πλάθεται καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Πιστεύουμε, όμως, ότι για το πλάσιμό της είμαστε υπεύθυνοι εμείς και πολύ συχνά δε συνειδητοποιούμε ότι στη διαδικασία αυτή επιδρούν κυρίως εξωτερικοί παράγοντες. Το «άλλο» είναι ένας παράγων ζωτικής σημασίας, που όχι μόνο αποφασίζει πώς μας βλέπουν οι άλλοι αλλά επιδρά και στην εικόνα που έχουμε εμείς για τον εαυτό μας. Όμως, το «άλλο» επηρεάζεται επίσης από τους άλλους. Ανήκουμε όλοι σε μια μεγαλύτερη δομή με κανόνες, νόρμες, αξίες, προκαταλήψεις, πολιτισμικά χαρακτηριστικά, γλώσσα και ιεραρχία, που δημιουργήθηκε και συντηρείται από εμάς τους ίδιους.
Στο Here η Lali Ayguadé [Λάλι Αϊγουαδέ] και ο Guilhem Chatir [Γκιλιέμ Σατίρ] διερευνούν τη σχέση μας με τις δομές μέσα στις οποίες γεννιόμαστε και μεγαλώνουμε. Μια απροσδιόριστη δύναμη (η υψίφωνος Astrid Stockman) κατευθύνει την καθημερινότητα και την διαδικασία ανάπτυξης δύο νεογέννητων πλασμάτων. Η φωνή και η παρουσία της ενεργοποιούν τους μηχανισμούς επίγνωσης και υλοποίησης. Τα δύο πλάσματα αναπτύσσονται σωματικά και συναισθηματικά, αλληλεπιδρούν και πλάθουν το ένα το άλλο σαν από πηλό. Η εξωτερική δύναμη εμπνέει και καταστρέφει, προκαλεί και σταθεροποιεί τους χορευτές, που σταδιακά χειραφετούνται. Δεν υπακούουν πλέον παθητικά στις ξαφνικές ιδιοτροπίες και ξεπερασμένες απαιτήσεις της σοπράνο. Καθώς απομακρύνονται από τους προκαθορισμένους κανόνες, ανακαλύπτουν την εσωτερική δύναμη και τα ένστικτά τους ώσπου βγαίνουν από τη δομή, αποκαθιστώντας τις γήινες παρορμήσεις και τη διαίσθησή τους. (Πέμπτη 27 Αυγούστου, 22:00, ο χώρος θα ανακοινωθεί)
KÓKA&PANÚ
ὕλη
Οι kóka&panú παρουσιάζουν τη νέα δημιουργία τους ὕλη. Από την ερμηνεία της λέξης στα αρχαία ελληνικά, που σημαίνει δάσος, μέχρι τη συνειρμική έννοια της μάζας, όπως χρησιμοποιείται στη νέα ελληνική γλώσσα. Το έργο χτίζεται μέσα σε μια ηχητική εγκατάσταση. Ο Panú (Παναγιώτης Μανουηλίδης)τοποθετεί στη σκηνή ένα εντυπωσιακό εικαστικό περιβάλλον, ένα υπερμεγέθες μουσικό όργανο, που ζωντανεύει με την κινητική δεξιοτεχνία της Κωνσταντίνας Ευθυμιάδου.Ένα περιβάλλον φτιαγμένο από βιομηχανικά υλικά, εν είδει αστικής «ὕλης», λειτουργεί ως συνέχεια της φύσης που μας περιβάλλει. Το ψυχρό μέταλλο συνδιαλέγεται με το ζεστό ανθρώπινο σώμα. Η ύλη υπάρχει μέσα από την κίνηση. Οι δύο δημιουργοί επιχειρούν να αποδώσουν με τον πιο άμεσο τρόπο τον αρχετυπικό δεσμό μουσικής-χορού, σε μια σχέση δράσης-αντίδρασης. Ο χορός προκαλεί τον ήχο και ο απόηχος τροφοδοτεί την κίνηση του σώματος. Το έργο είναι συμπαραγωγή του Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας και πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του ΥΠΠΟΑ. (Παρασκευή 28 Αυγούστου, 22:00, ο χώρος θα ανακοινωθεί)
VIKTOR ČERNICKÝ
PLI
Το Pli είναι μια απρόβλεπτη και χιουμοριστική παράσταση, που φέρνει επί σκηνής 22 καρέκλες, ένα βασανιστικό ρυθμό κι έναν επίμονο άνθρωπο. Πάνω σε μια μικρή εξέδρα, ο Viktor Černický [Βικτόρ Τσερνίτσκι], ο οποίος εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, βουτά αποφασιστικά στην αέναη κατασκευή, ανακατασκευή και αποδόμηση του σύμπαντος. Το αποτέλεσμα είναι ένα απρόβλεπτο και παιχνιδιάρικο σόλο, μια σωματική μεταφορά της αστείρευτης ανθρώπινης δυναμικής, υπομονής και προσπάθειας, που μετατρέπει ακόμη και τα πιο συνηθισμένα αντικείμενα σε απίστευτα αρχιτεκτονήματα.
Για το Pli, o Černický εμπνέεται από τη φιλοσοφία του Γκότφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς, του εμβληματικού φιλοσόφου της εποχής του Μπαρόκ, και τη μελέτη του Ζιλ Ντελέζ Η Πτύχωση: Ο Λάιμπνιτς και το Μπαρόκ. Ο Černickýπαρομοιάζει τη σκέψη του Λάιμπνιτς με μια μαγική παράσταση χωρίς μαγικά κόλπα, στην οποία ο φιλόσοφος επιτυγχάνει το φαινομενικά ακατόρθωτο: προσεγγίζει την πολυπλοκότητα και την τελειότητα αυτού του κόσμου μέσα από την απλούστατη ιδέα της πτύχωσης, της συνεχούς συστροφής και διαπλοκής άπειρων επιφανειών, και ερμηνεύει τη Δημιουργία ως ένα αρχιτεκτόνημα εξαιρετικά σύνθετο και πολυεπίπεδο, πλούσιο σε λεπτομέρειες, απίστευτο και ταυτόχρονα απλό, ταπεινό και απολύτως αληθινό. Στα ίχνη της σκέψης του Λάιμπνιτς, το Pli προκαλεί τη φαντασία, κόβει την ανάσα και πρωτοτυπεί ως προς τη μορφή και την έκφραση, αντιπροτείνοντας στην υπερβολή του Μπαρόκ το μινιμαλισμό του χώρου και των υλικών. (Σάββατο 29 Αυγούστου, 19:30, ο χώρος θα ανακοινωθεί)
PEEPING TOM
DIPTYCH
Στο Diptych, η Gabriela Carrizo [Γκαμπριέλα Καρίτζο] και ο Franck Chartier [Φρανκ Σαρτιέ], καλλιτεχνικοί διευθυντές της ομάδας Peeping Tom [Πίπινγκ Τομ], επεξεργάζονται εκ νέου τρία παλαιότερα έργα τους, που δημιούργησαν σε συνεργασία με το Nederlands Dans Theater 1: το The Missing Door (σε σκηνοθεσία Gabriela Carrizo) και το The Lost Room (και τα δύο σε σκηνοθεσία Franck Chartier).
Οι χαρακτήρες τους κινούνται μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, οδηγούμενοι από τις δυνάμεις της φύσης προς μια αβέβαιη μοίρα. Αναζητούν ένα ιδανικό, ακολουθούν ένα όνειρο, τρέφουν την ελπίδα, αλλά καταλήγουν να χάνονται, περιπλανώμενοι μέσα σε έναν μυστηριώδη και μακάβριο λαβύρινθο, από τον οποίο δεν μπορούν να ξεφύγουν. Στο The Missing Door, ένας ετοιμοθάνατος άνδρας ψάχνει με αγωνία τον δρόμο μέσα από τον περίπλοκο λαβύρινθο της σκέψης του. Στο The Lost Room βρισκόμαστε σ’ ένα πλοίο στη μέση της θάλασσας, όπου ελευθερία και αιχμαλωσία είναι άρρηκτα συνδεδεμένες, καθώς οι χαρακτήρες μοιάζουν να βρίσκονται ταυτόχρονα παντού στον χώρο και στον χρόνο. Η Carrizo και ο Chartier δημιουργούν έναν κόσμο ανήσυχο, σκοτεινό και κλειστοφοβικό, χρησιμοποιώντας μια μοναδική και ακραία γλώσσα κίνησης και ερμηνείας (Σάββατο 29 Αυγούστου & Κυριακή 30 Αυγούστου, 22:00, Αμφιθέατρο Κάστρου Καλαμάτας)
Παραστάσεις στην κεντρική πλατεία
Από το Σάββατο 22 Αυγούστου έως το Σάββατο 29 Αυγούστου, δώδεκα παραστάσεις χορού παρουσιάζονται σε σταθερό βραδινό ραντεβού, κάθε μέρα στις 21:00, στην Κεντρική Πλατεία της Καλαμάτας. Όλες οι παραστάσεις είναι με ελεύθερη είσοδο.
Σάββατο 22 Αυγούστου
LAURA ARIS & ÁLVARO ESTEBAN
CUALQUIER MAÑANA
Οι Laura Aris [Λάουρα Άρις] και Álvaro Esteban [Άλβαρο Εστέμπαν] έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με ένα ντουέτο-στοχασμό για τη θλίψη που ακολουθεί όταν οι καταστάσεις έχουν καταρρεύσει ολοσχερώς. Ένα σωματικό ταξίδι στο παρόν, κατά το οποίο συνειδητοποιούμε ότι το παρελθόν δεν επιστρέφει. Σαν τα κομμάτια ενός παζλ, που μια μέρα παύουν να ταιριάζουν όπως πριν. Το έργο μιλά για μια ευαίσθητη ισορροπία, όταν μια λέξη, μια χειρονομία, μια αντίδραση, μια αλλαγή, μια απώλεια, μια σύμπτωση ή ένας απλός ψίθυρος μπορούν να αλλάξουν τα πάντα.
Κυριακή 23 Αυγούστου
KIRN COMPAGNIE
TRICOT
Η ομάδα Kirn Compagnie [Κιρν Κομπανί] εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με το έργο Tricot. Με κέφι και χιούμορ, τα δίδυμα αδέρφια Théo και Lucas Enriquez [Τεό και Λυκάς Ενρικέζ] μοιράζονται μαζί μας τη μεταξύ τους οικειότητα. Σ’ έναν κλειστό χώρο, που τους στήνει παγίδες, αναγκάζονται να βρίσκουν λύσεις για να πετύχουν την αρμονία, με ακροβατικά που ξαφνιάζουν, αναγκάζοντας τα σώματα να αλληλεπιδρούν και να αλληλοεξαρτώνται. Το Tricot είναι μια αναζήτηση γύρω από το σώμα, γύρω από δύο σώματα, που ταιριάζουν απόλυτα το ένα με το άλλο. Δύο αδέλφια που γνωρίζουν ο ένας τον άλλον όσο κανείς, που διασκεδάζουν μαζί, χορεύουν μαζί, ζουν μαζί, μοιράζονται τη σκηνή με χαρά, ακόμα κι όταν υπάρχει ένταση, φέρνοντας επί σκηνής μια ποιότητα κίνησης κι έναν ρυθμό που εντυπωσιάζουν.
Δευτέρα 24 Αυγούστου
REN QING CAI RANG & ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
IN TRUST WE DOUBT
«Αμφισβητούμε την εμπιστοσύνη», δηλώνουν με το ντουέτο τους ο Ren Qing Cai Rang [Ρεν Τσινγκ Τσέι Ρανγκ] και η Ελευθερία Ηλιοπούλου. «Απόσπασε την προσοχή των άλλων, μοιράσου απλόχερα τις μεγαλόπνοες ιδέες σου, προσέχοντας πάντοτε να διατηρείς τη μάλλον θαμπή εικόνα σου λαμπερή. Ή...»
IESU ESCALANTE
JACK... A SYMPHONIC RESISTANCE OF A BRUTAL SELF PORTRAIT
Ένα οικείο ταξίδι, μια εσωτερική μάχη, όπου ο χειρότερος εφιάλτης μετατρέπεται στο ωραιότερο όνειρο. Ο Τζακ, αστείος και τραγικός στο βασίλειό του, είναι λίγο τρελός αλλά και γνωστικός ταυτόχρονα. Αντιπροσωπεύει το Αόρατο και μετατρέπει την πραγματικότητα σε έναν κόσμο φαντασίας, εκεί όπου μπορεί να θεωρηθεί παρανοϊκός αλλά και ατρόμητος ταυτόχρονα. Ο Iesu Escalante [Ιέσου Εσκαλάντε] εμφανίζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα με ένα εξαιρετικά απαιτητικό έργο, που συνδυάζει εκρηκτικές, ιδιόμορφες κινήσεις από τα ακροβατικά και το σύγχρονο χορό.
Τρίτη 25 Αυγούστου
EDIVALDO ERNESTO
ERROR
Το Error του Edivaldo Ernesto [Εντιβάλντο Ερνέστο] πραγματεύεται τις συνέπειες των μοιραίων συναντήσεων και την επίδρασή τους στον ψυχισμό μας. Θα συναντηθούμε με ανθρώπους ατομικιστές, επιθετικούς, φιλικούς, συνεργατικούς, σοφούς, ήρεμους, ανήσυχους. Υπάρχει λάθος άνθρωπος για μας ή λάθος timing; Δεν μπορούμε να ξέρουμε, όμως όσο περισσότερα αποκομίσουμε από αυτές τις συναντήσεις τόσο το καλύτερο.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΒΑΛΣΑΜΑΚΗ
BODY MONOLOGUE
Το σόλο Body Monologue της Αναστασίας Βαλσαμάκη επαναφέρει επί σκηνής το αναπάντητο όσο και αυτονόητο ερώτημα: «τί μπορεί ένα σώμα;». Διερώτηση γόνιμη, που δεν εξετάζει απλώς τις εκφραστικές δυνατότητες του σώματος αλλά και τις αφηγηματικές λειτουργίες της χορευτικής γλώσσας.
Τετάρτη 26 Αυγούστου
ΗΛΙΑΣ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ
FIXATION IN DUO
Ο καλύτερος τρόπος να μην προχωράς είναι να ακολουθείς μια έμμονη ιδέα (Jacques Prévert). Υπάρχει εξέλιξη στην εμμονή ή απλά κάνουμε κύκλους γύρω από τον εαυτό μας και τις συνήθεις συμπεριφορές μας; Μπορούμε να συνδιαλλαγούμε ουσιαστικά με τον άλλον, όταν ο καθένας μας βρίσκεται στη δίνη της δικής του εμμονής; Το Fixation In Duo του Ηλία Χατζηγεωργίου είναι μια αυτοσχεδιαστική κινητική performance που «ρετάρει». Ένα παιχνίδι με τους κινητικούς κανόνες του Hip Hop και του Popping για την εμμονή, που ξεκίνησε στο πλαίσιο του Athens Video Dance Project και συνεχίζει στο Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΗΡΩ ΚΟΝΤΗ
NUMBED EMOTION
Με το σόλο της Numbed Emotion, η Ηρώ Κόντη εστιάζει στη νέα πραγματικότητα, την οποία καλείται να αντιμετωπίσει ο άνθρωπος αναθεωρώντας βασικές έννοιες, με σημαντικότερη αυτή της επαφής. Η ζωή συνεχίζεται αλλά με περιορισμούς. Μπορούν να ανταποκριθούν στις νέες συνθήκες όταν ο φόβος ανακόπτει οποιαδήποτε διάθεση για παρόρμηση;
Πέμπτη 27 Αυγούστου
WONDERGROUND DANCE COMPANY
RISE
To Rise είναι ένα μανιφέστο για το πώς ένας άδειος χώρος μετατρέπεται σε τελετουργικό μεταμόρφωσης. Η Roser Tutusaus [Ροσέρ Τουτουσάους] και ο Tom Weksler [Τομ Βέκσλερ] της ομάδας Wonderground Dance Company [Γουόντεργκραουντ Ντανς Κόμπανι] μοιράζονται με το κοινό ένα ασυνήθιστο γεγονός, μια στιγμή απλής και προσωπικής αλήθειας, που είναι η ουσία της αλλαγής. To Rise είναι ένα χορευτικό έργο που συνδυάζει διαφορετικές μορφές κίνησης ως τρόπο επικοινωνίας και μας καλεί να προχωρήσουμε πέρα από το ατομικό βίωμα προς το συλλογικό.
Παρασκευή 28 Αυγούστου
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΟΥΝΗΣ
ORBITAL
Ένας άνδρας και μια σφαίρα. Τους συνδέει η δημιουργία μιας τροχιάς, που διαγράφεται μέσα από τις συνεχείς, αγωνιώδεις προσπάθειες του άνδρα να ισορροπήσει. Σε αυτήν την τροχιά αντικείμενο και υποκείμενο αναπτύσσουν μια σχέση αλληλεξάρτησης, που εκφράζεται αλληγορικά με μια άμεση σωματικότητα. Ο άνδρας πασχίζει να εξισορροπήσει τα πηγαία όνειρα και τις επιθυμίες του με την ενήλικη, λογική πραγματικότητα που τον εγκλωβίζει. Η σφαίρα ενσαρκώνει ένα άλλο άπιαστο σώμα, μια άλλη οντότητα, στην οποία ο άνδρας προσπαθεί να εισχωρήσει, να την κατανοήσει αλλά και να συμπορευτεί μαζί της. Επιχειρεί να καταστήσει δικό του αυτό το άλλο σώμα και εν τέλει να ισορροπήσει μαζί του, προκειμένου να βρεθεί πιο κοντά στο «γνήσιο» εαυτό του και στη δική του αυτοολοκλήρωση. Μαζί διαντιδρούν και διαμορφώνουν από κοινού ένα τοπίο συναισθαντικότητας. Η παράσταση θα πραγματοποιηθεί την ίδια ημέρα στην Κεντρική Πλατεία της Καλαμάτας, στην Προκυμαία και σε έναν τρίτο χώρο στην πόλη, σε ώρες που θα ανακοινωθούν.
BEN FURY & SIMON THIERRÉE
DARWISH’S NIGHTMARE
Το έργο Le Cauchemar de Darwish είναι ένα έργο κίνησης με ζωντανή μουσική. Συνδυάζει το υπόβαθρο και τα ενδιαφέροντα των δύο πρωτοεμφανιζόμενων στην Ελλάδα καλλιτεχνών: το breakdance για τον Ben Fury [Μπεν Φυρί], την παραδοσιακή, κλασική και τζαζ μουσική για τον Simon Thierrée [Σιμόν Τιερέ], τις μεσανατολικές επιρροές και το σύγχρονο χορό και μουσική και για τους δύο. Εμπνευσμένο από τον παραδοσιακό μεσανατολικό χορό dabkeh, το έργο γεννήθηκε μέσα από την επιθυμία των συντελεστών του να χορέψουν μέσα στο πλήθος. Η μουσική παίζει κεντρικό ρόλο, καθώς οι δύο καλλιτέχνες τραγουδούν, χωρίς τη συνοδεία οργάνων, ένα λαϊκό τραγούδι του μαροκινού συγκροτήματος Jil Jilala, ενεργοποιώντας έναν παλλόμενο κύκλο, που διευρύνεται μέχρι να αποσυντεθεί.
ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ & TZITZIFRIKIA
ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΣΑΣ ΣΥΣΤΗΘΟΥΜΕ. ΕΙΜΑΣΤΕ
Με την παράσταση Λίγο πριν σας συστηθούμε. Είμαστε, η Ευτυχία Στεφάνου, σε συνεργασία με τα Τzitzifriki[a], το μουσικό Σωτήρη Ζηλιασκόπουλο και την εικαστικό Μαρίνα Φραγκιουδάκη, κάνουν μια απόπειρα να επικοινωνήσουν την καθολική αποτυχία τους να παρουσιαστούν ως κάτι προκαθορισμένο, εφόσον τίθενται σε μια συνεχή και ασίγαστη αναδιαμόρφωση. Ίσως η ματαιότητα αυτής της παραδοχής να έγκειται στη συνειδητοποίηση της συνεχούς μεταβολής τους μέχρι να καταλήξουν στο «εγώ», το οποίο προϋπάρχει.
Σάββατο 29 Αυγούστου
ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΕΡΤΖΑΝΗ
ΕΝΑ ΚΟΛΑΖ
Το σώμα έχει την τάση να εκδηλώνεται μέσω της πηγαίας, ανεπιτήδευτης κίνησής του. Με βάση αυτήν την ιδέα, η Δήμητρα-Ελευθερία Μερτζάνη προτείνει μια χορευτική σπουδή στον αυθορμητισμό και ένα κολάζ τέτοιων στιγμιότυπων.
ΜΑΡΙΑ ΜΑΝΟΥΚΙΑΝ
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΣΦΑΙΡΑ
Με το έργο Inner Globe (Εσωτερική Σφαίρα) η Μαρία Μανουκιάν μας εισάγει σε έναν ιδεατό κυκλικό κόσμο δυναμικής ασφάλειας και στοχεύει στην προσέγγιση του εσωτερικού του πυρήνα. Ο κύκλος λειτουργεί ως σύστημα ανατροφοδότησης. Μέσα στον κύκλο, σκέψεις και κίνηση βρίσκουν την πορεία τους και προσανατολίζονται σε διαφορετικές κατευθύνσεις και αισθήσεις. Στο κέντρο, όμως, βρίσκεται μια σφαίρα, ο εσωτερικός πυρήνας. Πώς προσεγγίζει κανείς την πηγή των πραγμάτων; Μπορούν μικρές κινήσεις και στάσεις να καθοδηγήσουν αυτόν που αναζητά το κέντρο ή απαιτείται κάτι παραπάνω;
Δείτε εδώ το αναλυτικό πρόγραμμα www.kalamatadancefestival.gr
σχόλια