Ένα μουσείο για μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες που πέρασαν από το χώρο του κινηματογράφου ετοιμάζεται στην Ελβετία. Το Μουσείο Charlie Chaplin θα στεγαστεί στο Le Manoir de Ban ένα κτήμα 14 στρεμμάτων, στις όχθες της λίμνης της Γενεύης στην Ελβετία. Πρόκειται για το αρχοντικό στο οποίο ο ηθοποιός διέμεινε για 25 χρόνια, από το 1952 μέχρι το θάνατό του το 1977.
Οι εργασίες έχουν ήδη ξεκινήσει για την προετοιμασία του χώρου που θα ανοίξει τις πόρτες του στο κοινό την άνοιξη του 2016 και έχει σκοπό να προσφέρει μια μοναδική εμπειρία συνδυάζοντας την κουλτούρα και την ψυχαγωγία για όσους επιθυμούν να γνωρίσουν καλύτερα τον Άγγλο ηθοποιό, σεναριογράφο και σκηνοθέτη.
Το Μουσείο θα ονομάζεται «Ο Κόσμος του Τσάπλιν» και θα προσφέρει στους επισκέπτες περιηγήσεις στο σπίτι του ηθοποιού. Ο κόσμος θα έχει τη δυνατότητα να εισέλθει στον ιδιωτικό του χώρο του και να τον γνωρίσει καλύτερα μέσα από ταινίες, φωτογραφίες και άλλα ντοκουμέντα από την αρχή μέχρι το απόγειο της καριέρας του. Επίσης, στα εξωτερικά κτίρια θα φιλοξενούνται περισσότερα εκθέματα αφιερωμένα στις χιουμοριστικές και συγκινητικές δουλειές του καλλιτέχνη αλλά και στις ένδοξες μέρες του βωβού κινηματογράφου.
Στον χώρο θα διοργανώνονται επίσης φεστιβάλ με ποίκιλες κινηματογραφικές και πολιτιστικές δράσεις ενώ στον καταπράσινο κήπο θα λειτουργεί μια μπουτίκ και ένα εστιατόριο με εντυπωσιακή θέα. Το συνολικό κόστος του Μουσείου αναμένεται να φτάσει τα 45 εκατομμύρια δολάρια.
Ο Σερ Τσαρλς Σπένσερ "Τσάρλι" Τσάπλιν (αγγλικά: Sir Charles Spencer "Charlie" Chaplin) (16 Απριλίου 1889 − 25 Δεκεμβρίου 1977), γνωστότερος με το υποκοριστικό Τσάρλι και, στην Ελλάδα κυρίως, με το προσωνύμιο «Σαρλό», υπήρξε Άγγλος ηθοποιός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης, που μεγαλούργησε στις πρώτες δεκαετίες του Χόλυγουντ. Είναι χρονικά η πρώτη παγκόσμια αναγνωρίσιμη φιγούρα της κινηματογραφικής τέχνης, κυρίως μέσω του χαρακτήρα «Σαρλό» που ενσάρκωνε στις πρώτες ταινίες του.
Από το 1912 ως το 1918 αξιοποίησε το ταλέντο του σε πολλές μικρές κωμωδίες του βωβού κινηματογράφου, δημιουργώντας τον τύπο του Σαρλό. Ο ίδιος όχι μόνο πρωταγωνιστούσε, αλλά ήταν επίσης ο σεναριογράφος, σκηνοθέτης και συνθέτης της Μουσικής των ταινιών του. Η παγκόσμια καταξίωση ήρθε μέσα από τις μεγάλου μήκους ταινίες του, όπως οι Μοντέρνοι καιροί, Ο Μεγάλος Δικτάτωρ, Τα φώτα της πόλης, Ο κύριος Βερντού και άλλες, που τον κατέταξαν ανάμεσα στους σημαντικότερους δημιουργούς της έβδομης τέχνης.
Το 1952, στο απόγειο του Ψυχρού Πολέμου και της Μαύρης Λίστας, έπεσε σε δυσμένεια λόγω των αριστερών πολιτικών φρονημάτων του. Ενώ ταξίδευε προς το Λονδίνο, έμαθε την απόφαση του αμερικανικού Υπουργείου Δικαιοσύνης να άρει τη βίζα του και επομένως το δικαίωμα επιστροφής. Μετά από αυτό το γεγονός παρέμεινε οριστικά στην Ευρώπη, και πιο συγκεκριμένα στο Βεβέ της Ελβετίας, όπου πέθανε στις 25 Δεκεμβρίου 1977. Στο διάστημα αυτό ταξίδεψε στην Αμερική μόνο μια φορά, το 1972, προκειμένου να παραλάβει το ειδικό Τιμητικό Όσκαρ για τη συνεισφορά του στην έβδομη τέχνη, κερδίζοντας το μεγαλύτερο σε διάρκεια χειροκρότημα της ιστορίας των βραβείων. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει δέκατο στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών. (πηγή: Wikipedia)
σχόλια