Απόφαση που μοιάζει με ρουσφέτι του υπουργού Πολιτισμού Αριστείδη Μπαλτά προς τον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Άνθιμο έχει διχάσει σύμφωνα με τα ΝΕΑ μέχρι κα το ΣΥΡΙΖΑ και έρχεται να προστεθεί στις ήδη υπάρχουσες αντιδράσεις για την τοποθέτηση σταυρού στο μνημείο.
Η Ροτόντα στη Θεσσαλονίκη, μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO, που άνοιξε πρόσφατα τις πύλες του ξανά στο κοινό, θα χρησιμοποιείται από εδώ και στο εξής και ως λατρευτικός χώρος, καθώς δόθηκε άδεια να τελείται θεία λειτουργία μία Κυριακή κάθε μήνα.
Στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, υποδέχτηκαν όμως με δυσαρέσκεια την είδηση και υπενθυμίζουν ότι επί χρόνια δινόταν μάχη με την τοπική μητρόπολη προκειμένου να λειτουργεί ως ένα διαθρησκευτικό και πολυπολιτισμικό μνημείο και όχι ως εκκλησία. Μάλιστα, έχει ετοιμαστεί και κείμενο υπογραφών που διακινείται ανάμεσα στους Συριζαίους που είναι έξαλλοι με τον Μπαλτά.
Αντιδράσεις και από το Ποτάμι:
Οι αντιδράσεις για την απόφασή αυτή ξεκίνησαν από τον ίδιο το ΣΥΡΙΖΑ αλλά πριν από λίγο υπήρξε και το πρώτο σχόλιο του Ποταμιού για την παραχώρηση της Ροτόντας: Mε αφορμή την απόφαση του υπουργού Πολιτισμού κ. Μπαλτά να γίνεται μια Κυριακή κάθε μήνα θρησκευτική λειτουργία στην ιστορική εκκλησία Ροτόντα της Θεσσαλονίκης, το Ποτάμι καλύπτεται από την ανάρτηση στο Facebook του Συνταγματολόγου Σταύρου Τσακυράκη, μέλους της Επιτροπής Διαλόγου του Κινήματος
«Ο κ. Αρ. Μπαλτάς σε νέα ανδραγαθήματα. Έχει βαλθεί να ευτελίζεται με κάθε απόφαση που παίρνει. Δεν ξέρω αν είναι έξαλλοι οι Συριζαίοι (έχουν συνηθίσει να καταπίνουν τα πάντα), αλλά είμαστε έξαλλοι όλοι εμείς που θεωρούμε αδιανόητο να μετατρέπεται ένα μνημείο σαν τη Ροτόντα σε χώρο θρησκευτικής λατρείας».
Διάσταση παίρνουν όμως και οι αντιδράσεις σχετικά με την τοποθέτηση σταυρού στο μνημείο της Ροτόντας στη Θεσσαλονίκη. Δεκάδες υπογραφές έχουν συγκεντρωθεί μέχρι στιγμής κάτω από κείμενο που διακινήθηκε ηλεκτρονικά, με το οποίο οι υπογράφοντες τάσσονται κατά της «εκκλησιαστικοποίησης» του μνημείου. Παράλληλα τονίζουν πως η «αντιπαράθεση του σταυρού με τον μιναρέ δεν έχει θέση στην κοινωνία μας και στην εποχή μας».
Σύμφωνα με πληροφορίες της «Εφ.Συν.», το κείμενο μέχρι στιγμής υπογράφουν τουλάχιστον δύο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, υπηρεσιακοί παράγοντες του ΥΠΠΟ, ένα μέλος του ΚΑΣ, πλήθος αρχαιολόγων και καθηγητών Αρχαιολογίας, πανεπιστημιακοί, καλλιτέχνες, διπλωμάτες, πρόεδροι σωματείων που ασχολούνται με τα μνημεία και πολίτες.
Στο θέμα της Ροτόντας αναφέρθηκε και ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, με αφορμή επιστολή.
Ο κ. Μπουτάρης επεσήμανε πως οι τόνοι πρέπει να χαμηλώσουν, γιατί, όπως είπε, «όσο τσιγκλίζεις τους παπάδες, τόσο πιο πολλά ζητάνε». Η Ροτόντα υπήρξε εκκλησία, αλλά και τζαμί και ρωμαϊκό μνημείο, υπογράμμισε ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης.
Επιπλέον, ανέφερε πως σύμφωνα με την Αρχαιολογική Υπηρεσία, το μνημείο μπορεί να χρησιμοποιείται 14 φορές τον χρόνο.
Ακολούθως, σύμφωνα με το thestival.gr, δήλωσε πως είναι σημαντικότερο μνημείο από τον Λευκό Πύργο, ειδικότερα για μια περιοχή που είναι υποβαθμισμένη, όπου «δεν μπορεί να πάει καλά-καλά η ίδια η αστυνομία». Παράλληλα, αποκάλυψε ότι είναι στις προθέσεις του δήμου, όσο και της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας η Ροτόντα να αδερφοποιηθεί με το Πάνθεον της Ρώμης.
Ολοκληρώνοντας, επανέλαβε πως δεν πρέπει να υπάρχουν εντάσεις, καθώς η τοποθέτηση σταυρού δεν σημαίνει ότι το μνημείο παραδίδεται αυτόματα στην Εκκλησία.
Αναλυτικά η επιστολή για το σταυρό:
Προς τον Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού κύριο Αριστείδη Μπαλτά
Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Σας απευθύνουμε την παρούσα επιστολή-έκκληση ύστερα από το θόρυβο που δημιουργήθηκε από δημοσιεύματα για την επικείμενη τοποθέτηση σταυρού και λοιπού εκκλησιαστικού εξοπλισμού βυζαντινής αισθητικής στο μνημείο της Ροτόντας και την κατάληξη του θέματος με την έκδοση της υπ' αριθ.ΥΠΠΟΑ/Γ∆ΑΠΚ/∆ΒΜΑ/ΤΒΜΑΧΜΑΕ/369131/217733/10534/3011/23.12.2015 απόφασής σας.
Η Ροτόντα, διαχρονικό σύμβολο των τριών αυτοκρατοριών μέσα στις οποίες έλαμψε η Θεσσαλονίκη, έμβλημα διαπολιτισμικότητας από το 1917 μέχρι και σήμερα, αποτελεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο, του οποίου η προστασία διέπεται από την εθνική και τη διεθνή νομοθεσία.
Η συμπερίληψη της Ροτόντας στον κατάλογο των μνημείων της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Ουνέσκο το 1988 ήρθε προς επίρρωση των ανωτέρω, επικυρώνει την παγκόσμια εμβέλεια του μνημείου και μεγεθύνει την ευθύνη για την προστασία του.
Σε κάθε επέμβαση στη Ροτόντα προέχει η διατήρηση της ταυτότητάς της ως πολιτιστικού αγαθού και η διασφάλιση της μουσειακής της χρήσης που κατοχυρώθηκε, όλο αυτό το διάστημα, με σειρά πολιτικών επιλογών που έλαβαν τη μορφή διοικητικών πράξεων και επικυρώθηκε με την υπ' αριθ. 2068/1999 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Η ανωτέρω απόφασή σας εγκρίνει σειρά παρεμβάσεων επί της Ροτόντας, οι οποίες εκτελούνται από τις 23/12/15 στο εσωτερικό και το εξωτερικό του μνημείου, αλλοιώνοντας τα κατοχυρωμένα χαρακτηριστικά της χρήσης του. Η τροποποίηση της εξωτερικής και της εσωτερικής όψης του μνημείου με προσθήκη συμβόλων και νεότευκτων αντικειμένων που προορίζονται για λατρευτική χρήση,
συνιστά αλλοίωση της αυθεντικής υλικής υπόστασης και συνεπακόλουθα της ιστορικής μνήμης που το μνημείο – όπως σώζεται – διατηρεί.
Η απόφασή σας εξαρτά το ενδεχόμενο τοποθέτησης σταυρού όχι από αρχαιολογικά κριτήρια όπως απαιτεί η νομοθεσία, αλλά από κριτήρια αντικεραυνικής προστασίας του μνημείου. Η ασάφεια της διατύπωσης που επιδέχεται αντιφατικές ερμηνείες, μας προκαλεί έντονες ανησυχίες και φοβόμαστε ότι ενδέχεται να διεγείρει μνήμες δυσάρεστες και ιδεολογικές αντιδικίες που η κοινωνία της Θεσσαλονίκης θέλει να αφήσει πίσω της. Άλλωστε, αντιπαράθεση του σταυρού με το μιναρέ δεν έχει θέση στην κοινωνία μας και στην εποχή μας.
Το μνημείο της Ροτόντας χρειάζεται να βρει την πλήρη μουσειακή του αξιοποίηση καθώς και πολιτιστική χρήση, εναρμονισμένη με τον ιστορικό προορισμό και την αρχιτεκτονική του, υπό την ευθύνη, πάντοτε, της αρχαιολογικής υπηρεσίας, προς όφελος της πόλης, των κατοίκων και των επισκεπτών της.
Για τους λόγους αυτούς, οι παρακάτω υπογράφουσες και υπογράφοντες σας καλούμε να επανεξετάσετε το θέμα και να αναθεωρήσετε την απόφασή σας με γνώμονα την αποτροπή κάθε ενέργειας που τείνει στην «εκκλησιαστικοποίηση» του μνημείου.
σχόλια