O Morrissey έδωσε στη δημοσιότητα το δεύτερο single από το πολυαναμενόμενο «Low in High School». Λέγεται «I Wish You Lonely». Φευ, θα υπάρξουν καταστήματα στη Βρετανία που δεν θα δεχθούν να πουλήσουν τον δίσκο του;
Το αγόρι με το αγκάθι στα πλευρά που δεν έπαψε ποτέ να βάλλει κατά πάντων - ως άλλος ζηλωτής μιας «καθαρότητας» ολότελα προσωπικής, ο ερίτιμος Morrissey, βγαίνει πάλι στα βουλεβάρτα τραγουδώντας συνεπαρμένος: «I wish You Lonely».
Ο μοναχικός δανδής μπορεί να μην βάζει πια λουλούδια στην κωλότσεπη, το σώμα του να μην ακκίζεται με το ίδιο νεύρο όπως στα 90's και τα ολίγα παχάκια να έχουν προσδώσει στην περσόνα του μια αμήχανη εκζήτηση, ωστόσο το φλέγμα εξακολουθεί να θάλλει μέσα του. Τώρα, που προσεγγίζει πλησίστιος την έκτη δεκαετία της ζωής του, περισσότερο από ποτέ, συνομιλεί με τον αγαπημένο του Όσκαρ Ουάιλντ.
Μα, η πρόσδεσή του σε μια περίκλειστη μοναχικότητα, στα όρια της εμμονής, τι άλλο φέρνει στο νου από την ματαίωση, το ανείπωτο και το άχθος της απουσίας; Όπως ακριβώς είχε γράψει ο Ουάιλντ στο ποίημά του «Η σιωπή του έρωτα»: «Κι εγώ εδώ να αναπολώ μάταια/ φιλιά που δεν έδωσα, τραγούδια που δεν είπα».
Ο Morrissey, παρά τα όποια προβλήματα υγείας αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια, παραμένει ενεργός, ετοιμάζει για τις 17 Νοεμβρίου τον 11ο προσωπικό του δίσκο και, σαν μην πέρασε ούτε μια ημέρα από τις θυελλώδεις ημέρες των Smiths, τότε που έμπαινε με την ορμή ταύρου στο ρουθούνι της βρετανικής «κανονικότητας», προκαλεί και πάλι την κοινή γνώμη.
Το εξώφυλλο του νέου δίσκου είναι εύγλωττο. Ένας πιτσιρικάς στέκεται με ύφος συνοφρυωμένο μπροστά από ένα βασιλικό κτίριο - στο ένα χέρι κρατάει ένα τσεκούρι και στο άλλο ένα πλακάτ που γράφει: «Axe the Monarchy». Προς τι ο ψόγος; Μήπως δεν είναι ο ίδιος άνθρωπος που έψελνε ως άλλη Κασσάνδρα «The Queen is Dead?»
Ναι, ο Morrissey ήταν πάντοτε ένας κομψευόμενος επαναστάτης, αλλά ποτέ δεν εξέπεσε στη χορεία των ντιστεγκέ. Ναι, ήταν δανδής, αλλά όχι λιμοκοντόρος. Οι πεποιθήσεις του ήταν πάντοτε σταθερές, ακραίες και μηδέποτε διαπραγματεύσιμες από αυτόν. Όπως λέει και ο Korda Marshall της BMG, της εταιρίας που θα κυκλοφορήσει ο νέος δίσκος του Morrissey: «Δεν υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που μπορούν να συγκριθούν με τον Morrissey. Είναι ένα εξαιρετικό ταλέντο. Είναι θαυμαστός, πνευματώδης, κομψός και πάνω απ' όλα θαρραλέος. Οι στίχοι, το χιούμορ και οι μελωδίες του έχουν επηρεάσει πολλές γενιές».
Τώρα, στην μετά-Brexit εποχή, είναι έτοιμος να γαλουχήσει τη νέα γενιά σε μια μορφή αντίδρασης που μπορεί να μην φέρει την εξτραβαγκάντσα της πανκ, εντούτοις είναι ακόμη ικανή να προκαλέσει τα «χρηστά» βρετανικά ήθη.
Διόλου τυχαίος ο σεισμός που δημιουργήθηκε στη Γηραιά Αλβιώνα όταν παρουσιάστηκε επίσημα το εξώφυλλο του δίσκου του. Αίφνης, κυκλοφόρησαν φήμες ότι πολλά καταστήματα στο νησί δεν θα δεχθούν να πουλήσουν τον δίσκο θεωρώντας πως το περιτύλιγμα είναι «επιθετικό».
Εσχάτως, πάντως, αποδείχθηκε πως αυτές οι φήμες είναι ανυπόστατες. Μπορεί η Βρετανία να παραμένει προσκολλημένη σε μια απαρχαιωμένη παράδοση, ωστόσο είναι ικανή να αφομοιώσει (ή τουλάχιστον να αποδεχθεί στωικά) και τις πλέον ακραίες φωνές. Μόνο που ο Morrissey δεν υπήρξε ποτέ ακραίος προς χάριν μιας κάποιας ιδιαιτερότητας. Ήταν πάντοτε ο εαυτός του.
