Λεπτομέρειες σχετικά με την πιο οδυνηρή περίοδο στη ζωή του Βίνσεντ Βαν Γκογκ, από την περίοδο του περιορισμού του σε ένα άσυλο στη νότια Γαλλία και την ψυχική του κατάρρευση όταν προσπάθησε να δηλητηριαστεί με τα δικά του χρώματα, έρχονται στο φως.
Ήταν μια περίοδος αγωνιώδης και δύσκολη, αλλά εξαιρετικής δημιουργικότητας για τον ζωγράφο, ο οποίος δημιούργησε ως τρόφιμος μερικά από τα πιο εκθαμβωτικά και αγαπημένα έργα του που είναι τώρα σε μουσειακές συλλογές σε όλο τον κόσμο.
Ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Martin Bailey, εμπειρογνώμονας μελετητής της ζωής του Βαν Γκογκ, έχει εντοπίσει το μητρώο του και άλλα αρχεία στο «Saint-Paul de Mausole», ένα μικρό άσυλο στα περίχωρα του Saint-Rémy-de-Provence, τα οποία αποκαλύπτουν λεπτομέρειες για την περίοδο που ο ζωγράφος πέρασε ως ασθενής εκεί.
Το μητρώο δείχνει ότι ο 36χρονος Βαν Γκογκ έγινε δεκτός στις 8 Μαΐου 1889. Μέσω του μητρώου, ο Bailey παρακολούθησε ακόμη 18 άνδρες ασθενείς, συμπεριλαμβανομένου ενός ηλικιωμένου ιερέα, του Jean Revello και του Henri Enrico. O Bailey μπόρεσε να ταυτίσει πολλά από τα ονόματα με πιστοποιητικά θανάτου και άλλα αποδεικτικά στοιχεία και λεπτομέρειες για τις ιατρικές συνθήκες και την μεταχείριση εκεί σε ένα βιβλίο γραμμένο από τον διευθυντή ασύλου.
Ο Βαν Γκογκ περιγράφει συχνά τους ανθρώπους εκεί τους οποίος ονομάζει ως «συντρόφους μου στην ατυχία». Σε μια επιστολή, περιγράφει τις νύχτες στο άσυλο: «Κάποιος συνεχώς ακούει φωνές και τρομερά ουρλιαχτά που μοιάζουν με ζώων».
Ο καλλιτέχνης καταλήγει στο άσυλο καθώς ο αδελφός του και φίλοι του κρίνουν ότι είναι ανίκανος να ζήσει μόνος του έχοντας κόψει το αυτί του και παρουσιάζοντάς το, τυλιγμένο σε χαρτί, σε μια νέα γυναίκα. Το τρομερό συμβάν έρχεται μετά την κατάρρευση μιας προτεινόμενης καλλιτεχνικής συνεργασίας με τον Πολ Γκωγκέν.
Ο Bailey, του οποίου το βιβλίο «Starry Night, Van Gogh at the Asylum» κυκλοφορεί σε λίγες μέρες, δήλωσε ότι το μητρώο ήταν το κλειδί για την ανακάλυψη άγνωστων λεπτομερειών της παραμονής του καλλιτέχνη εκεί και αποκαλύπτει μεταξύ άλλων πως οι φίλοι του δεν τον επισκέφτηκαν ποτέ στο άσυλο.
Το ίδιο και ο Τεό, ο αδελφός του, ο οποίος ενημερώνονταν από μια σειρά επιστολών του αδελφού του, αλλά και από τα νέα που του έδινε ο διευθυντής του ασύλου. Μεταξύ αυτών υπάρχουν και κάποια σοβαρά περιστατικά όπως όταν ο Βαν Γκογκ προσπάθησε να καταπιεί τα χρώματά του και να δηλητηριαστεί. Τότε αποφασίστηκε πως πρέπει να περιοριστεί σε ένα μικρό, άδειο, κλειδωμένο δωμάτιο, αντί του συνηθισμένου φωτεινού υπνοδωματίου και ξεχωριστού στούντιο που είχε.
«Αυτό κάνει ακόμη πιο εκπληκτικό το γεγονός ότι κατάφερε να δημιουργήσει μερικές από τις καλύτερες και πιο αισιόδοξες ζωγραφιές του σε μια τέτοια κατάσταση. Είμαι επίσης πεπεισμένος ότι ήταν η τέχνη του που του επέτρεψε να επιβιώσει», λέει ο Βailey.
Το άσυλο του Αγίου Παύλου, το οποίο παραμένει μέρος ψυχιατρικού νοσοκομείου, κάποτε ήταν μοναστήρι. Ως άσυλο, είχε αρχικά περισσότερους ασθενείς. Κατά την άφιξη του Βαν Γκογκ, η αντρική πτέρυγα ήταν σχεδόν άδεια, οπότε ο καθένας είχε αρκετό χώρο.
Η ζωή εκεί ήταν βαρετή, αλλά όχι βάρβαρη, καθώς οι συνθήκες περιγράφοντας ως καλές.
Ο Βαν Γκογκ απελευθερώθηκε στις 16 Μαΐου του 1890, κατόπιν αιτήσεώς του, παρά τα αποδεικτικά στοιχεία της ψυχικής κατάρρευσης μετά τα προηγούμενα σύντομα διαλείμματα του από το άσυλο.
Κατηγόρησε τη συντροφιά των άλλων έγκλειστων για την επιδείνωση της κατάστασής του και έγραψε πως «η φυλακή με έκανε να καταρρεύσω». Το τελικό ιατρικό σημείωμα περιέγραψε τον Βαν Γκογκ ως «θεραπευμένο». Ταξίδεψε στη βόρεια Γαλλία για να ξεκινήσει ξανά, αλλά μετά από μια τελική έκρηξη δημιουργικότητας, πέθανε μέσα σε δύο μήνες - 36 ώρες μετά τον πυροβολισμό του στο στομάχι.
«Υπήρξαν σενάρια ότι ο θάνατός του ήταν ατύχημα ή ακόμα και ανθρωποκτονία, αλλά αυτό είναι ανοησία», είπε ο Bailey. «Τα στοιχεία της ψυχικής του κατάστασης το προηγούμενο έτος καθιστούν αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι αυτοκτόνησε, αλλά χάρη στο άσυλο, τη δύναμη της θέλησής του και την τέχνη του, είχε καταφέρει να μείνει ζωντανός και να είναι τόσο δημιουργικός τον περασμένο χρόνο», αναφέρει ο Bailey.
Με πληροφορίες από Guardian