Η Ντόρις Ντέι, θρυλική ηθοποιός του Χόλιγουντ, πέθανε σήμερα σε ηλικία 97 ετών, όπως μετέδωσαν αμερικανικά Μέσα πριν από λίγο.
Η Ντόρις Ντέι, ηθοποιός και τραγουδίστρια της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ έκλεισε τα 97 της χρόνια πριν από ενάμιση μήνα. Την ανακοίνωση για το θάνατό της έκανε το ίδρυμά της. Η Ντόρις Ντέι, εξελίχθηκε σε παθιασμένη υπέρμαχο των δικαιωμάτων των ζώων και είχε ιδρύσει το Animal Day, το οποίο επιβεβαίωσε το θάνατό της. «Πέθανε στο σπίτι της στην Καλιφόρνια έχοντας στο πλευρό της φίλους». Το ίδρυμα πρόσθεσε πως ήταν σε άριστη σωματική υγεία για την ηλικία της, μέχρι πρόσφατα που νόσησε από σοβαρή πνευμονία.
Η Ντέι, γεννήθηκε ως Ντόρις Μαίρη Ανν Κάππελχοφ, στις 3 Απριλίου του 1922 στο Οχάιο των Ηνωμένων Πολιτειών και διέγραψε μια λαμπρή καριέρα στον χώρο του θεάματος.
Η Ντόρις Ντέι τραγούδησε για πρώτη φορά με ορχήστρα το 1939, ενώ μεταπολεμικά έγινε ευρύτερα γνωστή τραγουδώντας το αξεπέραστο "Sentimental Journey". Από το 1947 ως το 1967 υπήρξε μια από τις κορυφαίες φωνές της Columbia Records. Στην εταιρεία η Ντέι πραγματοποίησε περισσότερες από 650 ηχογραφήσεις και έγινε μια από τις δημοφιλέστερες τραγουδίστριες του περασμένου αιώνα. Παράλληλα με το τραγούδι η Ντέι θα ασχοληθεί και με τον κινηματογράφο. Το 1948 θα πάρει τον πρώτο γυναικείο ρόλο στην ταινία «Το ρομάντζο των 7 θαλασσών» (Romance on the High Seas) του Μάικλ Κερτίζ.
Η Ντόρις Ντέι εμφανίστηκε σε 39 κινηματογραφικές ταινίες με τεράστια εμπορική επιτυχία ενώ ήταν υποψήφια για Όσκαρ για την ερμηνεία της στην ταινία «Τα Απόρρητα της Κρεβατοκάμαρας» (Pillow Talk, 1959), χάνοντας το βραβείο από τη Σιμόν Σινιορέ. Κέρδισε τρία Βραβεία Henrietta, ένα βραβείο για το σύνολο της προσφοράς της από την Ένωση Κινηματογραφικών Κριτικών του Λος Άντζελες και, το 1989, το Βραβείο Χρυσής Σφαίρας Σεσίλ Ντε Μιλ για το σύνολο του έργου της στον κινηματογράφο. Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε για τελευταία φορά το 1968.
Ανάμεσα στα κομμάτια που καθιέρωσαν την Ντόρις Ντέι ως τραγουδίστρια ήταν το "Que Sera, Sera", που ακούστηκε στην ταινία του «Ο άνθρωπος που γνώριζε πολλά» (The Man Who Knew Too Much, 1956). Ο Αμερικανός συνθέτης Λες Μπράουν, στην ορχήστρα του οποίου η Ντέι συμμετείχε πριν ξεκινήσει σόλο καριέρα, είχε δηλώσει πως η Ντέι ήταν το όνειρο του κάθε συνθέτη περιγράφοντάς την ως μια ερμηνεύτρια με φυσικό ταλέντο, ζωντανό ενδιαφέρον για τους στίχους και ελκυστική παρουσία. Το 2008 η Ντόρις Ντέι τιμήθηκε με βραβείο Γκράμι για το σύνολο του έργου της. Το 2011 κυκλοφόρησε το 29ο άλμπουμ της, το My Heart. Ο δίσκος έφθασε στο Νo. 9 του Top 40 του Ηνωμένου Βασιλείου με την Ντέι να γίνεται η μεγαλύτερη σε ηλικία εν ζωή καλλιτέχνιδα που έφθασε στο Τop 10 του Ηνωμένου Βασιλείου με νέα κυκλοφορία.
Η Ντόρις Ντέι, που το 2004 τιμήθηκε με το προεδρικό μετάλλιο της ελευθερίας από τον Τζορτζ Μπους σε αναγνώριση των «διακεκριμένων υπηρεσιών της προς τη χώρα», ξεκίνησε τη δράση της ως υπέρμαχος των δικαιωμάτων των ζώων, το 1971 όπου και ήταν από τους ιδρυτές του "Actors and Others for Animals" («Ηθοποιοί και άλλοι υπέρ των ζώων»). Στα τέλη της δεκαετίας ίδρυσε τον δικό της μη κερδοσκοπικό οργανισμό, τον Doris Day Animal Foundation και αργότερα το Doris Day Animal League (DDAL).
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της ζούσε στην Καλιφόρνια. Η Ντέι, που παντρεύτηκε τέσσερις φορές, είχε έναν γιο από τον πρώτο της γάμο, τον μουσικό παραγωγό Τέρι Μέλτσερ που πέθανε το 2004.
σχόλια