Human Centipede του Tom Six, 2009, Ολλανδία, 92’
Οι περισσότεροι από εσάς ίσως έχετε στο νου σας τις διακοπές ως «Κάθομαι κάτω από τον ήλιο με τη φραπεδιά μου και ακούω τα κύματα να με θέλγουν», ή «Ας δω κανα αξιοθέατο σε κάποιο νέο προορισμό όσο έχω ακόμα ελεύθερο χρόνο και χρήματα». Αλλά μια μικρότερη μερίδα (δεν ορκίζομαι κιόλας) θα αρκεστεί στην παρέα της όπου θα προσπαθεί να σκοτώσει χρόνο μέχρι το Σεπτέμβρη και ψάχνει πράγματα να κάνει. Ε λοιπόν, αν μαζευτείτε κανένα βράδυ με παρέα, ποτά και θέλετε να ξεφύγετε από τα καθημερινά σας δεδομένα (εκτός και αν είστε ήδη μυημένοι στα cult κυκλώματα) έχω μια πολύ καλή πρόταση για να σφίξουν τα στομάχια σας και να αγνοήσετε την αυγουστιάτικη ζέστη, όπως οι Ιάπωνες που κάποτε, ελλείψει κλιματισμού, έλεγαν ιστορίες τρόμου για να ανατριχιάσουν και να δροσιστούν.
Δεν πάει πολύς καιρός από τότε που έχοντας ελεύθερο σπίτι (ντόπιος Αθηναίος φοιτητής- you know the drill) κάλεσα τα ρεμάλια μου για ολονυκτία με ταινίες. Η κύρια πρόταση ήταν το Human Centipede. Αποτέλεσμα: ένα παιδί να φεύγει αηδιασμένο από το δωμάτιο με πεσμένη πίεση, άλλοι δυο να χαζογελάμε και οι δυο εναπομείναντες να δηλώνουν εμφατικά μα όχι περιχαρώς ΠΟΣΟ ΑΡΡΩΣΤΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ. Ναι, περάσαμε καλά και ακόμα το συζητάμε.
Τυπική ιστορία serial killer/παρανοϊκού επιστήμονα, στην αρχή τουλάχιστον. Δύο Αμερικανίδες ενώ βρίσκονται στη Γερμανία για διακοπές έχουν τεχνικά προβλήματα με το αμάξι τους και, αναζητώντας καταφύγιο από τη βροχή καταλήγουν στο πολυτελέστατο σπίτι ενός μάλλον ιδιόρρυθμου γιατρού. Δε χρειάζεται να είναι κανείς μέντιουμ για να υποθέσει πως η φιλοξενία δεν περιλαμβάνει τσάι με λεμόνι στο μπαλκόνι. Αντίθετα, περιλαμβάνει νάρκωση και χειροπόδαρο δέσιμο σε κρεβάτι νοσοκομείου καθώς θα αποτελέσουν μέρος ενός πειράματος. Το τι είναι αυτό το τόσο σοκαριστικό πείραμα, διαπιστώστε το μόνοι σας…
Το δυνατό σημείο της ταινίας δεν έγκειται σε τόνους αίματος και σε λεπτομερέστατα πλάνα των ανθρώπινων οργάνων όπως είναι το φυσικό επακόλουθο μιας τέτοιας ιστορίας αλλά σε έναν διαφορετικό τρόπο παρουσίασης των πραγμάτων. Με τη λήξη του πρώτου μέρους του πειράματος, το δημιούργημα βασανίζεται με τους πλέον απάνθρωπους τρόπους αλλά τίποτα δεν δείχνεται άμεσα. Τα συχνά και ασφυκτικά κοντινά πλάνα στους πρωταγωνιστές της ταινίας καθώς τα βασανιστήρια λαμβάνουν χώρα κάνουν την ταύτιση με την παρούσα κατάστασή τους αναπόφευκτη. Η νοητή, ως επί το πλείστον, βία των καρέ μετατρέπεται χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία σε άμεσα ψυχική προς το θεατή, φέρνοντάς τον στην πλέον άβολη των καταστάσεων. Όση αλληλεγγύη και αν προσπαθούν τα θύματα να έχουν ες αλλήλους, κάποια πράγματα είναι αναπόφευκτα και ακόμα και αν δεν είναι άμεσα ορατά, η φρίκη τους, έστω και υπονοούμενη, είναι μεγαλύτερη από πολλά θεάματα φρικωδίας του σημερινού κινηματογράφου. Η υπόνοια φέρνει την αγωνία ακόμα και όταν κάποια πράγματα είναι εν μέρει ξεκάθαρα.
Δεν μπορώ, επιπλέον, να μην αναφερθώ στον πλέον ταιριαστό ηθοποιό που υποδύεται τον οραματιστή αυτού του εφιάλτη, τον Mengele αυτής της απανθρωπιάς. Ο Dieter Laser, αν και σχετικά άσημος για τα ελληνικά δεδομένα μετράει κάποια χρόνια στο κουρμπέτι του κινηματογράφου και, αν και δεν έχω δει κάποιο άλλο φιλμ στο οποίο να παίζει, με συγκλόνισε δεόντως. Θυμίζει γιατρό-βασανιστή του 3ου Ράιχ από nazisploitation films (cult ταινίες που προσπαθούν, έστω και ανιστόρητα μερικές φορές, να δείξουν μέρος της φρίκης του ναζιστικού κινήματος) που, αν και κάνει τα πλέον άρρωστα πειράματα, δεν έχει κανέναν ενδοιασμό. Δείχνει, μάλιστα, να το υπεραπολαμβάνει, σε σημείο φροϋδικής ψυχώσεως. Και ο τρόπος με τον οποίο μπαίνει στο πετσί του ρόλου είναι από τους πλέον πειστικούς.
Εν ολίγοις, αν θέλετε να ξεφύγετε από τα συνήθη χαλαρωτικά δεδομένα του καλοκαιριού, αν είδατε ένα από τα πρόσφατα επεισόδια του South Park που αποτελεί παράφραση/φόρο τιμής στην ταινία, ή αν κάπου την έχει πάρει το αυτί/μάτι σας καθώς έχει κάνει αρκετό ντόρο στο ίντερνετ και στους σινεφίλ κύκλους, ορμάτε. Αλλά μετά μη με κατηγορήσετε ότι δεν σας προειδοποίησα σε περίπτωση που μερικές από τις sequences δε σας ξεκολλάνε από το μυαλό.
Καλό καλοκαίρι. Τα λέμε πάλι τέλη Αυγούστου.
σχόλια