Ο Ιστορικός και Κριτικός Τέχνης Λεόντιος Πετμεζάς στο κείμενο του «Το εικαστικό δάκρυ της μαστίχας στην τέχνη της Αγγελικής Κώσταλου» σημειώνει:
«Οι μορφολογικές διεργασίες της μαστίχας στην τέχνη της Αγγελικής Κώσταλου συγκροτούν τοπία απεικόνισης και μελέτης με εμφανή στοιχεία απόδοσης από την ιστορία του εξαιρετικού, ευλογημένου, ωφέλιμου και καρποφόρου φυτού.
Παρακολουθούμε, μαθαίνουμε και βλέπουμε μέσα από την εικαστική γλώσσα που χρησιμοποιεί για μια παραγωγή που είναι συνδεδεμένη με την πραγματικότητα της ελληνικής φύσης .
Η καλλιτέχνιδα δημιουργεί πολύχρωμες ιστορίες που προβάλλουν ταξίδια με ιδιάζουσα σημασία. Αναμφίβολα το μέγεθος και η σκίαση των σημείων που απορρέουν από την ζωγραφική της δίνουν πνοή στον χρόνο της διευθέτησης με συμβολικό και μνημειακό πρόσημο. Εντυπώνουν μέσα από το φίλτρο των αντιστοιχιών μια φιλοσοφία ζωής και εισάγουν τον θεατή σ’ ένα ιδιότυπο σύμπαν με καινοτομία το φάσμα των κυμάνσεων, των συνδέσεων, των χαράξεων ,των σχημάτων, των προσδιορισμών και των προσανατολισμών. H επιτομή της αναζήτησης κυριαρχεί διαφωτιστικά στα επιτεύγματα της έκθεσης. Παραπέμπουν ως συνολικό εγχείρημα σε δείγματα χειρονομιών που αναπτύσσονται εμβληματικά σε περίγυρους ισορροπίας με γνώμονα την απόλυτη κλίμακα. Η γενική σύλληψη μέσα από τις φόρμες της ένταξης στην θεματολογία αποτελεί την επιστέγαση μιας πληρότητας που διαθέτει ένα συγκερασμό έντασης με νηφαλιότητα εμπεριστατωμένης αρχιτεκτονικής οργάνωσης. Με σπάνια διαίσθηση τονίζεται η ιστορικότητα της σκέψης και η αποφασιστικότητα που διακρίνει τις εποχές.
Στο αφιέρωμα η διάταξη των εικόνων εναρμονίζεται με την εκφραστικότητα που επιδρά με τεχνική ιδιαιτερότητα.
Τα υλικά υιοθετούν τις ματιές, τις απόψεις και τις μανιέρες μιας ενιαίας επιφάνειας.
Επιδιώκοντας την εντρύφηση στην καταγραφή πέρα από τα όρια της διάστασης, με κλασικό τρόπο η καλλιτέχνιδα επεξεργάζεται επεμβάσεις που αντιμάχονται με συμφύσεις και αναδεικνύουν τις εκφάνσεις που βασίζονται στις δυνατότητες της επιμελημένης , μικτής, ακέραιας και αμιγούς πινελιάς.
Οι αποχρώσεις της εμπεριέχουν την αξία της εκλεπτυσμένης φωτεινότητας . Η εσωτερικότητα τους μετασχηματίζει με θερμότητα τους καταλύτες των δεδομένων. Αναδεικνύει έμπρακτα την ευρηματικότητα μέσα από την εφαρμογή της οριακής υπόστασης που εκπέμπει η επινόηση των προπλασμών. Σε αυτό το κρεσέντο της πληθωρικής συμβίωσης και της διαβίωσης των αισθήσεων εγκλείονται τα στρώματα της ενημέρωσης και της επικοινωνίας που επιτρέπουν την ανάδυση των γνώσεων και επιζητούν την πλήρη προσοχή στην αφομοίωση τους. Τα θησαυρίσματα είναι κομμάτια της οντολογικής ζωτικότητας που με δεξιοτεχνία συστήνουν την έφεση της ιστορικότητας. Επισυνάπτουν και ενδυναμώνουν την ύπαρξη σε ένα θετικό διάλογο ανάμεσα στο πρώτιστα υπάρχον και σε εκείνο που μέσα από την δεικτική επεξεργασία γίνεται σημαίνον. Προωθούν μια ταύτιση με την Ελλάδα ενώ παράλληλα το ιδωμένο έχει την χάρη που προσδιορίζεται ως καταγραφή στην συνείδηση του οραματικού. Οι εκτοξεύσεις με ακρίβεια στην αναπαράσταση διατηρούν την υπερβατικότητα των καταθέσεων. Προέρχονται από στοχαστικές προσεγγίσεις ,αντιστίξεις, σημειογραφίες και εικονίσεις που ανακαλούν αναφορές με νοήματα και μηνύματα . Τονίζουν τις σχέσεις που εμπεριέχονται σε αποκλίσεις και εγχειρήματα με γραμμή και περιεχόμενο . Ο πυρήνας της τεχνοτροπίας που επιδεικνύεται βρίσκεται σε τάση θέασης μεταξύ του ιστού, του χωρογραφικού ρυθμού και του τετμημένου χρόνου.
Με σφραγίδα δωρεάς η Αγγελική Κώσταλου συνδέει την συνοχή και την σύνεση. Οι αφηγήσεις της με απολήξεις και εξάρσεις διευρύνουν τις εξιχνιάσεις και τις σημασιολογικές ερμηνείες. Εμπεριέχουν επηρεασμούς από προβληματισμούς.
Καθορίζουν τις συνεπαγόμενες εξαιρέσεις και τις βιωματικές αυξομειώσεις. Πολλαπλασιάζουν με ανακατατάξεις την μετάλλαξη που εγείρει και προκαλεί για ερωτήματα. Κινητοποιούν απαντήσεις με αυτόβουλη σαφή θέση. Οι ζητήσεις υποδεικνύουν τα συνθετικά πεδία των επιρροών.
Η συνισταμένη τους προκαλεί την δόμηση που έχει μέγιστη επέκταση. Οι σεκάνς αποτελούν ντοκουμέντα του αισθαντικού κύκλου. Οι πτυχές και οι δίαυλοι τους με αρχετυπική τελειοποίηση εκθέτουν μια πολιτιστική υφή με ευρύτερη πολιτισμική προσφορά. Προκαλούν την συνάρτηση με τις επιταγές του περιβάλλοντος και του ορίζοντα. Με δόσεις και διαστάσεις απογειώνεται το σύνηθες που ξεκινά από τις προσθετικές ρεαλιστικές διεξαγωγές και καταλήγει σε σειρές με δέσμες παρατήρησης και ωσμώσεων.
Μεταλλάσσει τα περάσματα με την λαμπρότητα της ζωογόνας πάγιας αλήθειας και με τα βήματα προς την συγκινησιακή κορύφωση. Με ευαισθητοποίηση ενισχύονται οι κοιτίδες που καθορίζουν το συνειδητό των κρημνίσεων και των στιγμάτων της ανάτασης και το εγκλιματίζουν σε μια ατμόσφαιρα φιλτραρισμένη, με στιγμές κατανυκτικής ευλάβειας που εμφυσούν το αδήριτο ρίγος.»
Λίγα λόγια για την εικαστικό Αγγελική Κώσταλου:
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Εργάστηκε για ένα έτος σε εργαστήριο αγιογραφίας ενώ από το 2006 έως το 2012 σπούδασε ζωγραφική, στο εργαστήρι της Κωνσταντίας Αδαμοπούλου. Παράλληλα με την ζωγραφική παρακολούθησε για τρία χρόνια μαθήματα γραμμικού σχεδίου. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια στην Ιστορία της Τέχνης, ενώ το 2022 παρακολούθησε για 6 μήνες σεμινάριο στο Ε.Κ.Π.Α στην Ιστορία της Τέχνης και τα Εικαστικά. Συμμετέχει στο βιβλίο τέχνης «Η Τέχνη, ο Εαυτός μου» - «The Art my Self» επιμέλειας του εκπαιδευτικού Δημήτρη Λαζάρου, που θα βρίσκεται σε βιβλιοθήκες του εξωτερικού, όπως του παλαιότερου ιδιωτικού πανεπιστημίου της Αμερικής «ADELPHI UNIVERSITY» και την Gottesman Libraries του Teachers College του Columbia University. Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το καλοκαίρι του 2022 συμμετείχε με 2 έργα της σε καλοκαιρινή προωθητική ενέργεια του οίκου ΒΑΡΔΑΣ με θέμα «making summer memories». Έργο της φιλοτεχνείται σε εξώφυλλο βιβλίου με τίτλο, «Το όνειρο της Ζέλμα» εκδόσεων Gutenberg. Έχει παρουσιάσει την πρώτη της ατομική έκθεση «Έκφραση Δημιουργίας» στην Gallery Δημιουργών, Κηφισιά. Έχει δώσει συνέντευξη στην εφημερίδα Εθνικός Κήρυκας (National Herald) της Αμερικής. Έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
- Facebook
- Twitter
- E-mail
0