Η Μεσόγειος σε ράγες

Βράδυ καθημερινής κατηφορίζω την Κωνσταντινουπόλεως στο ύψος της Ιεράς Οδού με κατεύθυνση το εστιατόριο, όταν ένας νεαρός με σταματά για να με προειδοποιήσει ότι γίνεται... γύρισμα. Φωτιές τεχνητές, ηθοποιοί, κομπάρσοι, κινηματογραφικές μηχανές και τριγύρω Πακιστανοί να χαζεύουν τις live σκηνές. Ένα ανθρώπινο κολλάζ συγκεντρώνει η περιοχή, που αποπνέει ένα νοσταλγικό στυλ και έχει γίνει στέκι διασκέδασης με τα τόσα μαγαζιά που έχουν ξεφυτρώσει σαν μανιτάρια. Τα Prosopa είναι από τους πρώτους χώρους, εδώ και περίπου δέκα χρόνια, που έδωσαν το στίγμα τους, και το εστιατόριο, σε πείσμα των καιρών, διατηρεί ένα ευχάριστο και χαλαρό περιβάλλον. Μόνο τα τρένα, όταν περνούν, δίνουν ένα τόνο έντασης. Την αίσθηση της δύναμης και ταυτόχρονα της φυγής. Τα μάτια κολλάνε στα βαγόνια . Το μυαλό ταξιδεύει όμορφα. Ξεχνάς το χρόνο. Δεν θα ξεχάσω την έκφραση ενός φίλου από την παρέα, που δεν γνώριζε αυτό το «ζωντανό ντεκόρ» και έμεινε εκστασιασμένος να παρακολουθεί το τρένο που περνούσε και έκανε τα μαλλιά μας να ανεμίζουν.

Πάνω στο τραπέζι το χλωμό φως του κεριού μάς βρίσκει να κάνουμε φιλότιμες προσπάθειες να διαβάσουμε το μενού. Κάποια από τα πιάτα παραμένουν σταθερά εδώ και χρόνια. Σε γενικές γραμμές, ο κατάλογος αποπνέει μεσογειακό ύφος με μοντέρνες πινελιές. Παρακάμψαμε τις ευφάνταστες σαλάτες και επιλέξαμε τα καλοφτιαγμένα λαχανικά σχάρας με φρέσκο μανούρι και λάδι βασιλικού. Οι μπουκιές κοτόπουλου με σος μπαλσάμικο και πορτοκάλι ήρθαν νοστιμότατες. Το ίδιο και οι ντελικάτες γαρίδες που ασφυκτιούν με τέχνη μέσα σε σπαγγέτι πατάτας και συνοδεύονται από γευστική σος μάνγκο. Τις τιμήσαμε όπως και τα μικρά κεμπάπ πάνω σε πιτάκια, που συνοδεύονταν με δροσερή σος γιαουρτιού και ταχίνι που ανέβαζε τον πήχη της γευστικής έντασης. Δεν έμεινε τίποτα στα πιάτα. Αρκετά ζυμαρικά και ριζότο παίζουν στο μαγειρικό ρεπερτόριο. Δοκιμάσαμε ριζότο με σπαράγγια, παρμεζάνα και τζίντζερ που έδινε μια εξωτική νότα. Γευστικό, al dente και ωραία χυλωμένο. Από τα κυρίως, οι σαρδέλες σχάρας με καραμελωμένα κρεμμύδια και τηγανητή κάππαρη παραμένουν κλασική αξία. Η απλότητα της φιλεταρισμένης σαρδέλας αναδεικνύεται από το ραφινάρισμα της σχάρας, που της επιτρέπει να διατηρεί τους χυμούς της. Ένα κλασικό πιάτο, που τα γευστικά ντεσιμπέλ του έρχονται από τα καραμελωμένα κρεμμύδια και την ανάλαφρα τηγανισμένη κάππαρη. Καλές γευστικές εντυπώσεις άφησε και το κοτόπουλο με σουσάμι και σησαμέλαιο και νότες από σος μπαλσάμικο. Κλείσαμε με cheesecake με σος βύσσινο.