Στην κουζίνα της μαμάς

«Η δάφνη αποτελεί σύμβολο κάθαρσης, νίκης, δόξας και τιμής». Με τη φράση αυτή κλείνει ο μύθος της δημιουργίας της δάφνης στον πρόλογο του καταλόγου του ομώνυμου ελληνικού εστιατόριου. «Η δάφνη είναι και αγαπημένο μου μυρωδικό», συμπληρώνει η δημιουργική σεφ Αριστέα Βλάχου.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τα μηνύματα που κατά καιρούς είχα ακούσει για τη Δάφνη ήταν πάντα θετικά. Έτσι, όταν μεσοβδόμαδα βράδυ επισκέφθηκα τον ζεστό και οικείο χώρο της, ήταν απολύτως γεμάτος, βεβαιώνοντας του λόγου το αληθές.

Τίποτα όμως δεν είναι τυχαίο.Η σεφ μαζί με τον σύζυγό της Παναγιώτη Ζαχαρόπουλο έστησαν με αγάπη έναν φιλόξενο χώρο που αποπνέει ειλικρινή φροντίδα κι ένα σπιτικό καλωσόρισμα απ’ το κατώφλι του. Το σέρβις από νέους ανθρώπους που γνωρίζουν απ’ έξω κι ανακατωτά το μενού είναι φιλικό και το κανάκεμα απροσποίητο. Υπάρχει καλή αύρα.   

Η κουζίνα της Αριστέας μιλάει κατευθείαν στην καρδιά σου. «Θέλω απλή, καθημερινή κουζίνα. Τη ρίγανη την τρίβω με τα χέρια μου. Τα μυριστικά είναι από το κήπο μου, που τον καλλιεργώ μόνη μου», λέει η άοκνη μαγείρισσα με σεμνότητα και συμπληρώνει, «η καθημερινή βόλτα μου στην αγορά μου δίνει ιδέες και μαγειρεύω πιάτα ημέρας με ό,τι φρέσκο ανακαλύπτω».

Η σπανακοκασερόπιτα με το ωραίο χειροποίητο τραγανό φύλλο ήταν γι’ αρχή ό,τι έπρεπε. «Είσαι τυχερή», μου λέει η Αριστέα, «γιατί αυτό ήταν το τελευταίο κομμάτι πίτας και το είχα κρατήσει για να το πάω στη μητέρα μου». Μετά έφτασε η ρεθυμνιώτικη γραβιέρα περασμένη ελαφρά απ’ το τηγάνι με μέλι, τυλιγμένη με μπόλικο σουσάμι κι ενισχυμένη με ξερά φρούτα και ξηρούς καρπούς. Η κόλαση στο πιάτο. Τα κεφτεδάκια, τραγανά απ’ έξω και αφράτα στην καρδιά τους, μοσχοβολούν και από δίπλα οι χρυσαφένιες τηγανητές πατάτες, κομμένες στο χέρι, μόλις έχουν βγει απ’ το τηγάνι. Η μελιτζάνα φούρνου με ντομάτα και φέτα νοστιμότατη. Τα σιουφιχτά με το φρέσκο βούτυρο και το ξερό ανθότυρο ήταν σκέτη αμαρτία. Τα φιλετάκια κοτόπουλου με μέλι, σουσάμι και δίπλα άγριο ρύζι και βραστά λαχανικά ήρθαν καλοφτιαγμένα. Το πολίτικο κεμπάπ αφράτο και γευστικό κι οι φουσκωτές πιτούλες από δίπλα δίνουν ιδέες για βουτιές στο δροσερό γιαούρτι με τον δυόσμο. Η Αριστέα γεννήθηκε μαγείρισσα. «Μαγειρεύω από 9 χρόνων δίπλα στην Πολίτισσα γιαγιά μου. Εκείνη μ’ έμαθε να μαγειρεύω. Ήθελα να σπουδάσω αρχαιολόγος, αλλά τελικά με κέρδισε η κουζίνα», λέει γελώντας και προσθέτει, «τα μελομακάρονα που φτιάχνω είναι απ’ το τετράδιο με τις συνταγές της γιαγιάς μου». Ευτυχώς για εμάς που η κουζίνα κέρδισε την Αριστέα και μπορούμε ν’ απολαμβάνουμε το νόστιμο σπιτικό φαγητό της. Εδώ όλα είναι προσεγμένα και οι μερίδες πραγματικά τεράστιες. Γι’ αυτό, όταν πας στη Δάφνη, φρόντισε να έχεις παρέα για να γεμίσεις το τραπέζι σου με πιάτα που θα τα μοιραστείς χωρίς τύψεις. Άλλωστε, οι τιμές είναι φιλικές. Τελικά, κάποιες φορές έξω τρώμε καλύτερα κι από το σπίτι μας.