Στο σημερινό ‘Α, μπα’: θυμάμαι τα παλιά

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: θυμάμαι τα παλιά Facebook Twitter
57


________________
1.


Αγαπητή μου Λένα,
λοιπόν, έπιασα τον φίλο μου να βλέπει πορνό και τα λοιπά...και τα λοιπά... Το θέμα είναι του το λέω ότι το ξέρω ή κάνω την πάπια και τον κινέζο μαζί;;;
Επίσης, εσύ σε ανάλογη περίπτωση, τι κάνεις;;- nik

Πορνό με πορνό με πορνό έχει διαφορά και «τα λοιπά» δεν είναι «τα λοιπά», η συχνότητα, το μέσο, το είδος, όλοι οι παράγοντες έχουν σημασία. Από ασχολία χαζέματος και εκτόνωσης μέχρι την παραμόρφωση της πραγματικότητας, την παρανομία, τον εθισμό και το έγκλημα υπάρχει μια άβυσσος. Αν σε τρώει το θέμα και δεν ξέρεις τι να υποθέσεις να μην κάνεις την πάπια. Συζήτησε το. Πρόκειται για περίπλοκο θέμα, ελπίζω ο φίλος σου να έχει την όρεξη να σου εξηγήσει και να βγάλεις συμπεράσματα.

________________
2.


Μια ίσως γενική και απλοϊκή ερώτηση θα ήθελα να κάνω Α-μπα, αλλά αμφιταλαντεύομαι ανάμεσα στις δύο εκδοχές κάποιες στιγμές και θα ήθελα άποψη. Πιστεύεις πως ένας άνθρωπος πετυχαίνει-κατακτά-αποκτά κάποια πράγματα με το να τα κυνηγάει-μοχθεί-ψάχνεται ασταμάτητα για αυτά, ή θεωρείς πως μια πιο χαλαρή στάση απέναντι στην ζωή και στις προσδοκίες μας αποφέρουν καλύτερο αποτέλεσμα? Προσωπικά και αγχώδης είμαι και παθιάζομαι εύκολα, μα όσες φορές κυνηγάω απεγνωσμένα κάποια πράγματα, δεν μου "κάθονται" ποτέ (απο το πιο χαζό και καθημερινό, μέχρι το πιο σημαντικό), απο την άλλη δεν πιστεύω ιδιαίτερα στην τύχη την ουρανοκατέβατη και τείνω να καταλήξω πως ο σωστός συνδυασμός είναι η συνεχής δουλειά μαζί με μια πιο χαλαρή οπτική (δύσκολο ΠΟΛΥ βέβαια). Τέλος, δεν σου κρύβω πως μου έχει συμβεί αρκετές φορές να είμαι πιο αδιάφορη και αποστασιοποιημένη σε κάποιο ζήτημα και να εξελιχθούν όλα περίφημα με έναν μαγικό τρόπο! Συνεπώς σκέφτομαι μήπως εαν τελικά τα "συνδέσω" όλα, θα έχω και καλύτερο αποτέλεσμα σε όλους τους τομείς...- Α-μπα-λη

Αυτό που σου συμβαίνει είναι ότι δεν έχεις καταλάβει με ποιο τρόπο συνδέονται τα δεδομένα με τα αποτελέσματα που βλέπεις. Αν υποθέσουμε βέβαια ότι λαμβάνεις υπόψη σου τα σωστά δεδομένα.


Είναι από τις πιο δύσκολες νοητικές διεργασίες που απαιτούν μεγάλη ευφυΐα και εμπειρία. Βασικά, λίγοι είναι σε θέση να το κάνουν.. Αυτό που κάνουμε οι περισσότεροι είναι ότι βγάζουμε το συμπέρασμα που μας βγάζει περισσότερο λάδι. Μας απέρριψε κάποιος; Είναι επειδή δεν κατάλαβε την αξία μας. Μας απέλυσαν; Είναι επειδή ένιωσαν απειλή.


Δεν ξέρω τι συνδέεις εσύ λάθος, αλλά μπορεί αυτό που λες «πάθος» και «μόχθος» και «απεγνωσμένο κυνήγι» να είναι στην πραγματικότητα «απίστευτο πρήξιμο για τους άλλους σε σημείο που να γίνεσαι απωθητική». Δεν λέω ότι αυτό συμβαίνει – λέω ότι έχεις μια πολύ περιορισμένη οπτική και τα συμπεράσματά σου είναι προσαρμοσμένα σε αυτό που επιλέγεις να παρατηρήσεις.

________________
3.


Α,μπα μου
ήθελα να μου πεις τη γνώμη σου και για το δικό μου θέμα. Είμαι σε σχέση εδώ και 2 χρόνια περίπου και ο δικός μου ζει μόνος του, οπότε 1-2 φορές την εβδομάδα μένω σπίτι του βράδια & σ/κ. Το θέμα είναι ότι ενώ στην προσωπική του υγιεινή είναι πολύ καθαρός και προσεκτικός, το σπίτι του είναι πολύ ακατάστατο κ δεν το καθαρίζει σχεδόν ποτέ. Εγώ όποτε είμαι εκεί κ έχω χρόνο θα πλύνω πιάτα, θα μαζέψω όσο μπορώ τα επιφανειακά. Αλλά δεν έχει πολύ αποτέλεσμα γιατί όσο είναι μόνος του δεν προσέχει καθόλου. Το μεγαλύτερο μου θέμα είναι με το μπάνιο του, ε και η κουζίνα που την παλεύω εγώ. Πως πιστεύεις ότι μπορώ να του φέρω με τρόπο χωρίς να προσβληθεί, πως με ενοχλεί το ότι δεν ασχολείται καθόλου με το να καθαρίσει έστω και τα βασικά πχ μια στοιχειώδη απολύμανση στο μπάνιο. Το ξέρω ότι είναι σπίτι του και μπορεί να φέρεται όπως θέλει αλλά ακόμα κ αν δεν τον νοιάζει για μένα που μπαινοβγαίνω εκεί, δεν θα έπρεπε κάπως να καταλάβει τα στοιχειώδη που πρέπει να γίνονται σε ένα σπίτι? Και δεν είναι και κανένας πιτσιρίκος για να δικαιολογείται. Πες μου σε παρακαλώ τι μπορώ να κάνω/πω για να καταλάβει σε κάποιο βαθμό.
υ.γ του το έχω αναφέρει κατά καιρούς σε επίπεδο πλάκας κ σποντούλες αλλά δεν φαίνεται να χαμπαριάζει
Σε φιλώ-Μια κάποια!

Δύο χρόνια τα έχετε, μένεις σπίτι του τις μισές μέρες το χρόνο, και δεν έχεις το θάρρος να πεις «το σπίτι ζέχνει ρε παιδάκι μου, πρέπει να πάρεις κάποιον να το καθαρίσει;» Ας παρεξηγηθεί!


Το καλύτερο πιστεύω είναι να φέρεις εσύ κάποιον να το καθαρίσει την πρώτη φορά, για να δεις αν θα καταλάβει τη διαφορά. Αν δεν την καταλάβει, δεν υπάρχουν ελπίδες: ή θα αναλάβεις το θέμα μόνη σου, ή θα μένεις σπίτι σου.

________________
4.


Μου κάνει εντύπωση πάντα, όταν άτομα που δηλώνουν άθεοι και ορθολογιστές πιστεύουν στο μάτι και κάθονται να τους ξεματιάσουν με σταυροκοπήματα και φτού φτού...θα θελα ν ακούσω την άποψη σου.

Η άποψή μου είναι ότι δεν είναι ούτε άθεοι, ούτε ορθολογιστές. Δε χρειάζεται να αναλύσω την ψυχοσύνθεσή τους, είναι τρομερά ασήμαντη η υπόθεση.

________________
5.


Αγαπητή Α μπα,
Η ερώτησή μου συνοψίζεται στην εξής φράση: «Νιώθω ότι ο σύντροφός μου με επικρίνει, τί να κάνω για να μην νιώθω άσχημα;». Με τον σύντροφό μου είμαστε ενάμιση χρόνο μαζί και πιστεύω ότι είναι ένας πολύ έξυπνος και προικισμένος άνθρωπος. Εμπιστεύομαι πάρα πολύ τη γνώμη του και πάντα την επιζητώ. Υπάρχουν, όμως, στιγμές που νιώθω πως η κριτική του γίνεται πολύ αυστηρή, άδικη και κακοπροαίρετη. Επίσης, κάποιες φορές νιώθω ότι ο τρόπος που σχολιάζει κρύβει έναν σνομπισμό για τις επιλογές των άλλων. Πρέπει, όμως, να πω ότι είναι ιδιαίτερα αυστηρός και με τον εαυτό του, τελειομανής και νοιάζεται πάρα πολύ για την εικόνα που δείχνει στους άλλους. Του έχω μιλήσει για αυτά που με ενοχλούν και του έχω εξηγήσει ότι είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι με διαφορετικές αξίες και προτεραιότητες στη ζωή. Καταλαβαίνει τί με στενοχωρεί αλλά νομίζω, πως οι παγιωμένες συμπεριφορές και ο τρόπος σκέψης και των δυο μας δεν μπορούν να αλλάξουν από τη μια μέρα στην άλλη. Για να σταματήσω να νιώθω άσχημα λοιπόν, νομίζω πώς πρέπει πρώτα απαντήσω τις εξής ερωτήσεις: Τον έχω αναγάγει σε αυθεντία και ό,τι αρνητικό πει για μένα με πληγώνει, είμαι βουτηγμένη στον ναρκισσισμό μου και δεν δέχομαι την παραμικρή παρατήρηση για το τέλειο εγώ μου, ή δεν αυτός δυσκολεύεται να κάνει μία εποικοδομητική κριτική;
Πώς μπορώ να το ξεδιαλύνω;

Είσαστε διαφορετικοί άνθρωποι και με διαφορετικές αξίες, αλλά οι παγιωμένες συμπεριφορές και ο τρόπος σκέψης όχι μόνο δεν αλλάζουν από τη μία μέρα στην άλλη, αλλά δεν αλλάζουν ποτέ. Αυτό να το θυμάσαι και να το δεχτείς, πριν προχωρήσεις παρακάτω μαζί του.


Δεν με νοιάζει αν έχει δίκιο σ' αυτά που λέει, και δε θα έπρεπε να σε νοιάζει ούτε εσένα. Δεν χρειάζεσαι σύντροφο που είναι άδικος και κακοπροαίρετος. Αρκετά χαστούκια τρώμε από τη ζωή, από αγνώστους, φίλους, συγγενείς και άσχετους. Οι σύντροφοι είναι για να σχηματίζουμε ομάδες ασφάλειας, όπου μας αποδέχονται με τα στραβά μας, με αγάπη και καλοσύνη. Αν θέλουμε κριτική, καλοπροαίρετη και μη, έχουμε ένα σωρό κόσμο να μας την κάνει, με το αζημίωτο μάλιστα. Τα στραβά των άλλων είναι πανεύκολο να τα βρεις και να τα σχολιάσεις, σιγά την ικανότητα. Ο ιδανικός συνοδοιπόρος είναι αυτός που θα βγάλει από μέσα σου την καλύτερη σου εκδοχή, κι αυτό γίνεται μόνο όταν έχει τις καλύτερες προθέσεις, παρακινώντας σε να επικεντρωθείς σε αυτά που κάνεις καλά, όχι κριτικάροντας τα άσχημα.


ΥΓ Το ότι τον νοιάζει πάρα πολύ η εικόνα που δείχνει στους άλλους εύχομαι να μην το λες για καλό.

________________
6.


Γεια σου Α, μπα!
Χτες το βράδυ ήμουνα με το αγόρι μου και βλέπαμε ταινία. Αυτόν τον πήρε ο ύπνος και κάποια στιγμή ξύπνησε για λίγο και η εικόνα του μου έφερε νευρικό γέλιο..Δεν μπορούσα να σταματήσω. Φοβόμουνα κιόλας μην τον ξυπνήσω, αλλά δεν γινόταν να σταματήσω να γελάω..
Πολύ σπάνια θυμάμαι να μου έχει συμβεί στη ζωή μου αυτό. Χτες όμως ήτανε το κάτι άλλο. Πήγα στην κουζίνα να ηρεμήσω και έμεινα κάνα 20 λεπτό να γελάω μόνη μου τόσο που δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Ήταν πολύ ευχάριστο από την μια, αλλά αναρωτιέμαι τι το τόσο αστείο
υπήρχε για να με πιάσει τέτοια κρίση. Σου έχει συμβεί ποτέ? Αν ναι έχεις καμιά ιδέα από τι προκαλείται?
υ.γ : Ακόμη και τώρα που σου γράφω και το ξαναθυμάμαι πάλι χαζογελάω μόνη μου!!- Κορνηλιου Λίζα


Σκέψου πόσες φορές σου έχει συμβεί, αν ήταν συνδεδεμένο με κάτι αστείο ή αν ήταν ανεξήγητο, όπως το χθεσινό, και αν συμβαίνει πού και πού, θα έλεγα να το ερευνήσεις περισσότερο.

________________
7.


Αγαπητή Α, μπα
Οι πανελλήνιες σύντομα έρχονται, τα σχολικά χρόνια τελειώνουν κάπου εδώ και μένω να αναλογίζομαι τα σπασμένα. Φιλίες που χάθηκαν, λόγια που δεν ξεχνιούνται, έρωτες που στιγμάτισαν, υποσχέσεις που θα μείνουν υποσχέσεις. Τώρα λένε πάμε μπροστά. Πάμε όντως μπροστά ή μια ζωή θα κοιτάμε τα παλιά;- η επι τέλους

Άραξε λίγο Γκάνταλφ, τα «παλιά» στη ζωή σου είναι τότε που έμαθες την προπαίδεια.

57

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

19 σχόλια
Καλό μήνα και ανανεωμένη. Cool, very cool.Απίστευτος μήνας ο Ιούλιος με σχετικά χαμηλότερες θερμοκρασίες από άλλα χρόνια. Ακόμα ο ωκεανός δεν έχει ζεσταθεί για κολύμπι. #1 Τον έφαγε η περιέργεια να δει αν είναι στα σωστά εκατοστά;Τι ανδρικό λάθος! Πες του ότι είναι πάνω από ΟΚ για σένα.#2 Υπάρχει το δημιουργικό άγχος, υπάρχει και το άγχος που φέρνει αδράνεια και παράλυση. Διάλεξε και πάρε.#3 Δεν θα αλλάξει. Τον κακόμαθε τον πρίγκιπα η μαμά του. Αν ξέρει να κάνει κάτι στο σπίτι βάλε τον να το κάνει εκείνος. Τα άλλα αναγκαστικά θα τα κάνεις εσύ ή ζήτησε του να τα κάνετε μαζί σαν το αγοράκι που βοηθά την μαμά του, να μην τον πιάνει και άγχος αλλά να μαθαίνει ταυτόχρονα.Υ.Γ.Υπάρχουν και οι πριγκίπισσες που συμπεριφέρονται έτσι. #4 Το άθεος είναι της μόδας όπως οι διακοπές στην Μύκονο. Τελικά όταν γεμίσει το νησί και γίνει το πάτα με να σε πατώ για διασκέδαση(;), θα ανακαλύψουν το νησί Παράδεισο.#5 Δεν τον νοιάζει αρκετά η εικόνα που δείχνει στον σύντροφό του, άρα την υποτιμά και την περιφρονεί. Άνισες σχέσεις οδηγούν σε μικρούς δικτατορίσκους και πραξικοπήματα.#6 Είκοσι λεπτά να γελά μόνη της. Πως είναι αυτό ευχάριστο; Δεν μας λέγει όλες τις σκέψεις της. Τι εικόνες φαντάστηκε όταν τον είδε που ξύπνησε; Κάτι άλλο σοβαρό έγινε μεταξύ τους που να δικαιολογεί τέτοιο μακρόσυρτο νευρικό γέλιο. Αν όχι η Λίζα χρειάζεται βοήθεια.#7 Ετοιμάζεται για την έκθεση στις Πανελλήνιες. Το θέμα που μελετά "Τα σχολικά χρόνια ..."
Αν κάποιοι είναι άθεοι από μόδα,ήταν και χριστιανοί για τον ίδιο λόγο.Οπως όταν σταυροκοπιούνται όταν περνάει το τρόλεϋ από εκκλησίες.Μη βιαστείς να απαντήσεις,σκέψου τι είπα.
Η θρησκεία που είναι μόδα είναι σαν όρκα που οι εκπαιδευτές της προσπαθούν να της μάθουν να χορεύει ταγκό μαζί τους. Πολύ αφύσικο και επικίνδυνο. Το Scientology είναι μια τέτοια "θρησκεία".Αποκλείεται να γίνει μόδα πάντως το σταυροκόπημα στα τρόλεϊ αν δεν σταυροκοπιέται πρώτα η Μύκονος.Χλωμό το βλέπω. Η Μύκονος δεν έχει τρόλεϊ για τον υπάλληλο που αναγκάζεται να δουλεύει εκεί τα καλοκαίρια, αλλά μόνο χλιδάτα οχήματα, αλλά και οι εκκλησίες της είναι για να κοιμούνται στο προαύλιο οι μακάριοι αλλά με άδειο πορτοφόλι ντόπιοι και αλλοδαποί.Όπως στην Αμερική όλα της Αμερικάνικης μόδας έρχονται από την Καλιφόρνια έτσι και στην Ελλάδα η Ελληνική μόδα έρχεται από την Μύκονο.
Νταξ ρε συ α μπα,ήταν λίγο δήθεν ψαγμενέ,φιλοσοφέ και πάει λέγοντας το στυλάκι της ερώτησης 7,αλλά πόσα παιδάκια δεν έχεις συναντήσει σε αυτές τις ηλικίες να νομίζουν πως ζουν στον κόσμο με τρόπο Ξανθοπουλικό;Όλα σε υπερθετικό βαθμό.Ο κάθε άνθρωπος τραβάει τα ζόρια του με συγκεκριμένο τρόπο.Και αυτές οι ηλικίες την έχουν την υπερδραματοποίηση.Άμα δηλαδής γυρίσει και πει κάποιος "Δεν μπορώ να ξεπεράσω τον θάνατο της μητέρας μου" σε καρκινοπαθή,ο δεύτερος πρέπει να απαντήσει "Νταξ ρε φιλαράκι τουλάχιστον δεν πεθαίνεις από καρκίνο";
Τα μεγαλύτερα σφάλματα γίνονται όταν συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα. Δεν απάντησα σε όλα τα παιδάκια, ούτε σε έναν καρκινοποθή που πέθανε η μητέρα του (αυτό κι αν ήταν ανόμοια σύγκριση). Απάντησα σε έναν συγκεκριμένο άνθρωπο που έθεσε μια συγκεκριμένη ερώτηση με έναν συγκεκριμένο τρόπο.
Απλά λέω πως επειδή στους υπόλοιπους(κατά βάση γηραιότερους->περισσότερες εμπειρίες->καλύτερη ταξινόμηση διαφόρων προβλημάτων),ο τρόπος της μοιάζει υπερβολικός δεν σημαίνει πως πρέπει και να την πάρουμε στο ψιλό.Έτσι της φαντάζουν για την ώρα.Τώρα για το παραδειγματάκι με τον καρκινοπαθή και τον πενθούντα,νόμιζα πως δεν θα λαμβανόταν επί λεξεί.Btw δεν ξέρω αν εγώ το έγραψα λάθος,αλλά αυτός που έχασε την μητέρα του και ο καρκινοπαθής δεν είναι το ίδιο πρόσωπο.Φανταστικός διάλογος μεταξύ 2 διαφορετικών προσώπων ήταν,ο καθένας με διαφορετικό πρόβλημα και «σοβαρότητα» αυτού του προβλήματος.Δεν είπα πως συγκρίνεις καρκίνο ή πως απάντησες σε όλα τα παιδιά που τραβάνε ζόρια.Απλά πως επειδή εσένα σου φαίνεται κάπως ο προβληματισμός της λόγω του νεαρού της ηλικίας της δεν σημαίνει πως πρέπει να την απαξιώσουμε με ατάκα του στυλ «σιγά ρε νιάνιαρο που ξέρεις και τι πάει να πει ζωή».Το πιθανότερο είναι να μάθει από μόνη της καθώς μεγαλώνει ότι οι προβληματισμοί που έχει τώρα είναι ένα τίποτα.Μην μου πεις πως δεν στην έσπαγε όταν ήσουν μικρή το γεγονός πως ότι και να έλεγες η απάντηση ήταν «είσαι ακόμα μικρή».Εμένα πάντως ναι.«Ντάξ ρε φίλε είμαι μικρός,αλλά η απάντηση σου αυτή δεν βοηθάει να καταλάβω κάτι παραπάνω στο τώρα.Μόνο ανωτερίλα μου βγάζεις και το αντιδραστικό μου βαράει τιλτ».
Δηλαδή προτείνεις επιείκεια επειδή είναι μικρή. Διαφωνώ διότι πιστεύω ότι είναι αρκετά μεγάλη για να ξέρει ότι είναι μικρή ακόμα για να μιλάει σαν πενηντάρα σε μπουάτ. Αν δεν το ξέρει, η καζούρα θα βοηθήσει περισσότερο από την επιείκεια.
πάντως ξαναδιαβάζοντας την ερώτηση 7, δεν μου κάνει και πολύ για ερώτηση παρά για το ποίημα-επίλογο στη συλλογή ποιημάτων "Κοπάνα από τη ζωή;"
Συμφωνώ κάργα με Λένα. Η μικρή ηλικία δεν θα πρεπε να σε βάζει σε προστατευτική φούσκα. Θα ήθελα πολύ στα 20 μου να μου τα έλεγε κάποιος έξω από τα δόντια. Ίσως να είχα ξυπνήσει λίγο πιο νωρίς και να είχα προχωρήσει πιο γρήγορα σε αυτό που ήθελα να γίνω. Η επιείκεια είναι συχνά παγίδα που κάνει περισσότερο κακό παρά καλό. Όταν στα 18 μου κλαιγόμουν για μαλακίες θα ήθελα να υπήρχε κάποιος να μου δώσει μια χαστούκα και να μου πει wake up and smell the coffee darling
Ένα μάθημα που πήρα ήδη από το Νηπιαγωγείο, είναι πως ο χλευασμός δεν διδάσκει σε κανέναν τίποτα. Άλλο να λες τα πράγματα ωμά, πχ "Έχεις χρόνια μπροστά σου κοριτσάκι μου,χαλάρωσε λίγο και πέρνα καλά" και άλλο η απάντηση που δόθηκε. Με όλο τον σεβασμό για το μεγαλύτερο της ηλικίας σου και θαυμασμό για πολλές από τις απαντήσεις σου, εδώ σε βρίσκω λάθος. Είναι άνθρωπος και έχει συναισθήματα. Δεν πάει να είναι και τεσσάρων και να την απασχολεί το κυπριακό. Σεβασμός στον συνομιλητή μας είναι το παν.
Συμφωνώ απόλυτα ως προς το θέμα του σεβασμού bunnybugard5, απλά νομίζω ότι η λέξη "χλευασμός" είναι λίγο υπερβολική για τη στήλη αυτή.Η λέξη "ειρωνεία¨" θα ταίριαζε καλύτερα. Σε ερωτήσεις όπως η #7, υπάρχει ήδη μία "τραγική" ειρωνεία (όπου "ο ήρωας του τραγωδίας αγνοοεί την αλήθεια, οι θεατές όμως τη γνωρίζουν και αγωνιούν για την πλάνη των ηρώων"*). Επομένως, μία αντίστοιχη ειρωνική απάντηση μου φαίνεται ως φυσικό επακόλουθο, κρίνοντας πάντα από το συγκεκριμένο χαρακτήρα που έχει η στήλη - τον οποίο όσοι στέλνουν ερωτήσεις θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψιν, περιμένοντας την απάντηση.* copy/paste
Αλήθεια σε ποια ηλικία πρέπει να είναι κάποιος για να του επιτρέψουμε να μιλάει για τα 'σπασμένα';Δεν νομίζω ότι το νούμερο της ηλικίας σου μειώνει αυτά που βιώνεις! Εγώ θυμάμαι πολύ έντονα ότι ως παιδί είχα βαθιά ενσυναίσθηση ίσως πιο έντονη από άλλους καθώς διάβαζα και πολλά βιβλία . Θυμάμαι πολύ έντονα γεγονότα που με έιχαν σημαδεύσει όπως άσχημα περιστατικά σε συγγενείς και φίλους, φιλίες που πρόδωσαν, αποτυχίες στο σχολίο κλπ. Θυμάμαι πώς μετά από μερικά περιστατικά ένοιωθα ότι με έχει κουράσει η ζωη, πράγμα που ίσως για κάποιους είναι πιο λογικό κάποιος να πει στα 50 (και μετα να έρθει ο 80αρης και να του πει που πας ρε Καραμήτρο;) .10 χρόνια μετά δεν θα μειώσω ούτε στο τόσο τις τότε εμπειρίες μου απλά έχω ζήσει και άλλα πράγματα που με άλλαξαν λίγο σαν άνθρωπο (όχι και τρελά). Ούτε θα μειώσω κάποιους που νοιώθουν όπως νοιώθουν επειδή είναι μικρότεροι. Άσχετο:Αλήθεια αν κάποιο 17χρονο είχε πχ περάσει καρκίνο θα το χλευάζαμε επειδή δεν ξέρει από τα βάσανα της ζωης;
#1.Θεωρώ φυσιολογικό να βλέπει κάποιος τσόντες είτε είναι άντρας είτε γυναίκα. Δηλαδή τι? Θα βάλουμε χαλινάρι στη φαντασία? Μπορεί να παίρνει ιδέες για να τις πραγματοποιήσει με το έτερον ήμισυ. Το καλύτερο βέβαια είναι να τις βλέπουν μαζί: "Τι θα παίξουμε σήμερα"? Η μόνη περίπτωση στην οποία θα ανησυχούσα, θα ήταν αν ο σύντροφός μου όντας straight έβλεπε τσόντες με gay αντρες και το αντίστροφο.
Εντάξει είναι αστεία η απάντηση στο #7, αλλά θεωρώ λίγο άδικο να αντιμετωπίζουμε ειρωνικά ένα παιδί που μόλις τελειώνει το σχολείο και ναι αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή του αυτή τη στιγμή.
Έτσι κακομαθαίνουν οι έφηβοι αλλά και τα παιδιά να μοιρολατρούν να παραμένουν όσο αντέχουν στην ανωριμότητα. Χωρίς να τους δείχνουμε την αληθινή πραγματικότητα και πως να την αντιμετωπίσουν, πως να κάνουν σωστές επιλογές και όχι να αφήνουν κάποιον άλλο να τις κάνει γι αυτούς. Τους κρατάμε πίσω για πάντα παιδιά. Να μην σκέφτονται τις φιλίες που έκαναν, ποιες τις άξιζαν και ποιες όχι, τι εμπειρίες και τα διδάγματα έμαθαν και θα τους είναι χρήσιμα στην υπόλοιπη ζωή τους, τι να κάνουν και τι να αποφύγουν στο μέλλον; Η ζωή της τώρα πραγματικά αρχίζει σαν ανεξάρτητη και υπεύθυνη ενήλικη, το λέει και ο νόμος...Ναι δεν θα ξεχνάμε τα παλιά, όχι για να σκεφτόμαστε τι μαύρη τρύπα είναι η ζωή μας και είναι αδύνατο να βγούμε, αλλά τι πρέπει να αλλάξουμε, τώρα που είμαστε νέοι και μπορούμε, για να πάμε μπροστά.Το χειρότερο πράγμα που έχει συμβεί στην Ελλάδα δεν είναι η οικονομική κρίση αλλά η κρίση αξιών, έλλειψη προσπάθειας, αφθονία δημαγωγίας, προπαγάνδας, αδιαφορίας για το μέλλον της χώρας, που άρχισε πολλά χρόνια πριν την οικονομική. Σπάνια υπάρχουν οι χωρίς ανταλλάγματα ενήλικοι μέντορες και σύμβουλοι στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο ή στην δουλειά, αλλά και σπάνια υπάρχουν νέοι που δεν νομίζουν ότι τα έχουν ζήσει και τα ξέρουν όλα. Σπάνια υπάρχει η κατανόηση ότι η ζωή δεν έχει στην πραγματικότητα αδιέξοδα που τερματίζουν σε τοίχους αδράνειας. Οι άνθρωποι έχουν ελεύθερη βούληση και ταυτόχρονα είναι υπεύθυνοι για τις αποφάσεις που παίρνουν, περισσότερο για τον εαυτό τους αλλά και για τους άλλους. Το πιο εύκολο, όσο και οδυνηρό μπορεί να γίνει μετά, είναι να παίρνει κάποιος άλλος τις αποφάσεις στις επιλογές που έχει η νέα. Αν δεν έχει επιλογές τις δημιουργεί μόνη της ή ζητά την βοήθεια άλλων. Η ίδια αλήθεια ισχύει στο μέλλον μιας χώρας.
#1 Όποια πιστεύει ότι υπάρχει άνδρας που ενώ έχει πρόσβαση σε τσόντα δεν βλέπει, θα πρέπει να το ψάξει λίγο παραπάνω το θέμα. Όλοι οι άνδρες βλέπουν τσόντες και όταν βρούν την ευκαιρία ρίχνουν και μια "ψιλή"
5: Αυτή η ερώτηση χτύπησε μια ευαίσθητη χορδή για εμένα. Έχω κάποιο γνωστό που κάνει το ίδιο πράγμα με τον σύντροφο σου, κριτικάρει την γυναίκα του κάποιες φορές υπερβολικά αυστηρά. Όχι συχνά, αλλά όχι και σπάνια. Το έχω, σε φιλικό επίπεδο, συζητήσει μαζί του. Ακόμα και την στιγμή που το κάνει το ξέρει πως είναι λάθος αλλά σπάνια μπορεί να το σταματήσει. Σχεδόν κάθε φορά το μετανιώνει, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως απαραίτητα της το λέει κιόλας. Μπαίνει και ο εγωισμός του στο παιχνίδι. Η γυναίκα του που, όπως εσύ τον σύντροφο σου, τον θαύμαζε, με τα χρόνια είναι φανερό πως έχει χάσει μεγάλο μέρος από αυτόν τον θαυμασμό της (και την αγάπη της να προσθέσω εγώ;) εξαιτίας αυτής της κατάστασης. Αυτοί είναι πάνω από 10 χρόνια μαζί. Το ζήτημα βέβαια είναι γιατί της φέρεται έτσι; Η απάντηση φυσικά δεν είναι απλή. Είναι πολλά που οι άνθρωποι δεν θα έλεγαν ούτε στον καλύτερο φίλο τους, οπότε τα παρακάτω είναι δικές μου υποθέσεις, βασισμένες πάνω σε συζητήσεις και προσωπικές μαρτυρίες μου. Πιστεύω πως είναι ένας συνδυασμός: Πρώτα της φυσικής κούρασης της συμβίωσης με κάποιον, που παρόλο που τον θαυμάζει, δεν δύναται να ασπαστεί απόλυτα την κοσμοθεωρία του. Μικροπράγματα καθημερνά και μικρο-τριβές οδηγούν όταν είναι συσσωρευμένα σε προστριβές που μπορούν να πάρουν μέχρι και επικές διαστάσεις.Αλλά περισσότερο είναι η σταδιακή απομυθοποίηση του, της οποίας έχει πλήρη συνείδηση, από την σύντροφο του, η οποία τον θαύμαζε πριν γίνουν ζευγάρι, αλλά στην συνέχεια ο «μύθος» βγήκε από το μπάνιο με το σώβρακο και τις κάλτσες και δεν ήταν και τόσο επιβλητικός πλέον. Αυτός όμως είχε ερωτευτεί εκείνη μαζί με τον αντικατοπτρισμό του στα μάτια της και όταν αυτός ο αντικατοπτρισμός με τον καιρό θόλωσε, όμοια θόλωσε και ο δικός του έρωτας για αυτήν. Δέχθηκε σοβαρό πλήγμα και ο ναρκισσισμός του αλλά και η αυτοπεποίθηση του. Βλέπεις πίστευε πως όσο περισσότερο τον γνωρίζει κάποια τόσο περισσότερο θα τον θαυμάζει, πράγμα που δεν συνέβη και της το καταλογίζει.Το πρόβλημα για αυτούς είναι δύσκολο να λυθεί, πάνω από δεκαετία μαζί και παιδιά περιπλέκουν την κατάσταση. Για εσένα όμως δεν μου φαίνεται και τόσο αδιέξοδο. Δείξε του την εικόνα που πραγματικά έχεις για αυτόν. Μίλησε του για τα αισθήματα σου απέναντί του αλλά και τα συναισθήματα σου εξαιτίας της κριτικής του. Πες του ως φαντάζεσαι τον δεσμό σας. Αν το αντέξει, ωραία. Αν όχι....
Πολύ ανάλυση για ένα θέμα που είναι λάθος από τη βάση του. Το να έχεις ένα σύντροφο που προτιμά να σου χτυπά τα αδύνατα σημεία σου, είναι τοξικό. Δείχνει δική σου ανασφάλεια και ενοχική συμπεριφορά (για άλλους λόγους από αυτούς που νομίζεις) και δικό του κόμπλεξ κατωτερότητας, του οποίου η πείνα ικανοποιείται από τις αδυναμίες και τα ελαττώματα των άλλων. Η ουσία κρύβεται σε αυτό που λέει η Λένα: Ο ιδανικός συνοδοιπόρος είναι αυτός που θα βγάλει από μέσα σου την καλύτερη σου εκδοχή, κι αυτό γίνεται μόνο όταν έχει τις καλύτερες προθέσεις, παρακινώντας σε να επικεντρωθείς σε αυτά που κάνεις καλά, όχι κριτικάροντας τα άσχημα Πηγή: www.lifo.gr. Όλα τα υπόλοιπα είναι παρηγοριά στον άρρωστο και όσο και να αναλύσεις το γιατί άκρη δεν θα βγάλεις. Πολύ συχνά οι άνθρωποι νομίζουμε ότι έχουμε το ψυχικό απόθεμα να διαχειριστούμε τα ψυχολογικά των άλλων και πέφτουμε στην παγίδα να το κάνουμε εις το όνομα της αγάπης. 99 στις 100 δεν πετυχαίνει και καταλήγουμε να χωρίζουμε πικραμένοι, εξαντλημένοι και πληγωμένοι. Θα έπρεπε να είμαστε με ανθρώπους που ήδη είναι αυτό που θα θέλαμε και όχι με αυτούς που φανταζόμαστε ότι μπορούν να γίνουν αυτό που θέλουμε. Αυτή η μικρή λεπτομέρεια μου έχει γλιτώσει πολύ χρόνο και πόνο.
@AlouteroΔιαφωνώ με την ευκολία που απαξιώνετε την ανάλυση σε ένα φανερά σημαντικό για την ερωτούσα πρόβλημα. Δεν είναι πάντα η εύκολη λύση η σωστή, καμιά φορά αποτελέσματα καλύτερα πετυχαίνουμε με ενδελεχή μελέτη του εξεταζόμενου ζητήματος.Μπορεί τελικά να καταλήγουμε στο ίδιο συμπέρασμα αλλά θα έχουμε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην απόφαση μας, εάν δεν είναι αυθόρμητη και πρόχειρη, αλλά λεπτομερής και μελετημένη.
@De la net......το γεγονός ότι θεωρείτε απαξίωση τη διαφωνία ή τη διαφορετική άποψη φανερώνει έναν ψυχαναγκασμό που δεν συμμερίζομαι. Αυτό άλλωστε είπα και στο σχόλιο μου. Η υπερανάλυση κάποιων πραγμάτων για μένα (πάντοτε) είναι πλέον ψυχαναγκασμός, πόσο μάλλον όταν από κάποια ηλικία και μετά η εμπειρία μας έχει διδάξει κάποια ελάχιστα πράγματα. Είναι σαν να μου λέτε ότι πέσατε μια φορά σε έναν τοίχο με 100χλμ, στραπατσαριστήκατε και συνεχίζετε να πέφτετε πάνω στον ίδιο τοίχο με την ίδια ταχύτητα, προσπαθώντας να ανακαλύψετε αν κάθε φορά θα τρώτε τα μούτρα σας. Λυπάμαι αλλά δεν θα πάρω.
Δε θα διαφωνήσω, αλλά πιστεύω ότι όταν ένας σύντροφος (;) κατ' εξακολούθηση προσπαθεί να σε μειώσει (νομίζω το "επικρίνει" της ερώτησης είναι μια light παρουσίαση της κατάστασης, που η κοπέλα ίσως δε θέλει να δει το πλήρες μέγεθός της), το κάνει γιατί έχει πρόβλημα ο ίδιος με τον εαυτό του και προσπαθεί να μειώσει τον άλλον για να φανεί ανώτερος ή για εκφοβισμό, ένδειξη δύναμης;Διαβάζοντας την ερώτηση, φαίνεται καθαρά ποιος εξουσιάζει την σχέση και η καλύτερη απάντηση στο "Νιώθω ότι ο σύντροφός μου με επικρίνει, τί να κάνω για να μην νιώθω άσχημα;" είναι ο χωρισμός, όπως επίσης η εσωτερική αναζήτηση σχετικά με το γιατί η κοπέλα δέχεται να είναι με έναν τέτοιον "χαρισματικό" άνθρωπο 1,5 χρόνο.(χαρισματικός ως προς τι; την εξυπνάδα και ότι μπορεί να έχει 2 πτυχία και 3 μεταπτυχιακά;)
Αγαπητή Acina αν διαβάσεις με προσοχή την ερώτηση της βλέπεις ότι η κοπέλα κυρίως καλά σχόλια έχει να κάνει για τον σύντροφο της. Περιγράφει το πρόβλημα της και λέει πως: "Υπάρχουν, όμως, στιγμές που νιώθω ...". Δεν μιλάει για κάποια καθημερινή κατάσταση, αλλά για συγκεκριμένα περιστατικά. Εσύ στην απάντηση σου θεωρείς πως τα περιγράφει light και πως εθελοτυφλεί. Συγχώρεσε με αλλά εγώ δεν βλέπω κάτι τέτοιο από την ερώτηση. Η κοπέλα με ευγλωττία και ακρίβεια περιγράφει την κατάσταση της. Είναι σίγουρο πως ο σύντροφος της έχει άσχημο τρόπο να εκφράζει την κριτική του προς την κοπέλα του και είναι απολύτως απαραίτητο να το αντιληφθεί και να το διορθώσει ή στο τέλος θα την χάσει. Αλλά να προωθούμε ως μοναδική λύση σε έναν άνθρωπο, που έχουμε ελάχιστα στοιχεία για την ζωή του, να χωρίσει για ένα περιστασιακό πιθανά γεγονός που μπορεί να λυθεί ίσως με μια καλή συζήτηση.... το βρίσκω λίγο ακραίο. Η συζήτηση αυτή δεν κοστίζει τίποτε, ας την κάνει και αν δεν δουλέψει, τότε βέβαια, ας χωρίσει.
@DeLaNet: διαβάζοντας με προσοχή την ερώτηση όπως μου υπέδειξες, διάβασα αυτό "Του έχω μιλήσει για αυτά που με ενοχλούν και του έχω εξηγήσει ότι είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι με διαφορετικές αξίες και προτεραιότητες στη ζωή. Καταλαβαίνει τί με στενοχωρεί αλλά νομίζω, ...", όπως και αυτό "Τον έχω αναγάγει σε αυθεντία και ό,τι αρνητικό πει για μένα με πληγώνει, είμαι βουτηγμένη στον ναρκισσισμό μου και δεν δέχομαι την παραμικρή παρατήρηση για το τέλειο εγώ μου, ή δεν αυτός δυσκολεύεται να κάνει μία εποικοδομητική κριτική;"Άρα η συζήτηση έχει γίνει και δε νομίζω μία φορά και όσο για το τελικό ερώτημα, δε μοιάζει η κοπέλα σα να μην μπορεί να ερμηνεύσει τη συμπεριφορά του ή την στάση της και αν αισθάνεται έτσι επειδή αυτός δεν κάνει εποικοδομητική κριτική ή αν φταίει αυτή που είναι νάρκισσος;Στην τελική, έχεις την άποψή σου, έχω την άποψή μου, όλα ωραία και καλά. Δε νομίζω να έχω τόση δύναμη ώστε να την πείσω να χωρίσει.
Ποπο ρε ξαδέλφη τον έφαγες τον τυπά. Τι περιάζει δηλαδή που βγαίνει από το μπάνιο με το σώβρακο και τις κάλτσες, δηλαδή η δική σου είναι πάντα δροσερή, σέξυ και αεράτη. Η απομυθοποίηση του συντρόφου μας είναι κάτι φυσικό, όσο περισσότερο τον γνωρίζουμε, αλλά έχει να κάνει και με το πόσο ψηλά έχουμε τοποθετήσει τον πήχη. Άν η κολλητή σου νόμιζε ότι ο τύπος είναι μια μίξη Μπράντ Πίτ με Σών Κόνερι και Ρόκκο, τότε λυπάμαι αλλά δεν φταίει αυτός.
Εύστοχη ανάλυση.Ειδικά αυτό το: "Αυτός όμως είχε ερωτευτεί εκείνη μαζί με τον αντικατοπτρισμό του στα μάτια της"To βλέπω γύρω μου να συμβαίνει συχνά-πυκνά.Ανθρωποι που δεν ερωτεύονται τον άλλο,αλλά κυρίως τη δική τους εικόνα μέσα από τα μάτια του άλλου.
#7 ...Το οποιο μου θυμιζει τον πενταχρονο γιο μου, που οταν θελει να αναφερθει πχ στο περσινο καλοκαιρι, ξεκιναει τη φραση του : "μαμα, πριν απο πολυ πολυ καιρο, τοτε που ημουν ακομα μικρος..."
Η τελευταία πρόταση της #5 με προβλημάτισε. Αφενός γιατί πολλές φορές η Λένα έχει πει ότι γνωρίζουμε τον εαυτό μας από το πώς μας βλέπουν οι άλλοι. Επομένως έχουμε πολλαπλά οφέλη αν δίνουμε καλή εικόνα, άρα θα πρέπει να μας νοιάζει. Το δεύτερο είναι αυτό που επίσης έχει πει πολλές φορές, ότι τα ρούχα μας δίνουν ένα μήνυμα προς τα έξω και θα ήταν καλό να προσέχουμε ποιό μήνυμα στέλνουμε. Εκτός κι αν η ένσταση ήταν στο ότι τον νοιάζει "πάρα πολύ" και το υπερανέλυσα...
το σχολιο σου θα παει πορτιερης στον παραδεισο των αυθαιρετων συμπερασματων..το ''επιασα'' μας λεει πιο πολλα για το καταπιεσμενο μεχρι προτινος αστυνομικο δαιμονιο της nik παρα για την προσπαθεια του παιξέ συντροφου της να κρυφτει,που κι αυτο ανθρωπινο θα ηταν..αλλιως δε θα το λεγαμε αυτοικανοποιηση θα το λεγαμε ελα να παρεις κι εσυ την τσιμπλα σου.
bagleαθελα μου εβαλα στο καδρο μαριλιζα ξενογιαννακοπουλου και θεοδωρα τζακρη,και σχεδον ακουσα τον προστατη μου να σηκωνει χειροφρενο στριγγλιζοντας,τι κανει το υπουργειο προστασιας του προστατη του πολιτη ηθελα να 'ξερα με το καυτο θεμα των αντιστροφων φαντασιωσεων,τσαμπα τους πληρωνουμε.
#1.Να του το φερεις απ'εξω απ'εξω.Σε τετοια λεπτα ζητηματα αυτο που μετραει ειναι η κομψη προσεγγιση..Θα του πας μια ψηφιακη ζυγαρια και θα του πεις ''για ανεβα να δουμε με ακριβεια ποσα κιλα μαλακας εισαι''.