ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
2.7.2016 | 13:54

Χρειάζομαι βοήθεια

Θα ήθελα αν κάποιος εχει κερδίσει παλεύοντας με το τέρας της κατάθλιψης να μου πει την ιστορία του. Την πολεμώ όλη μου τη ζωή, μόνη, με ειδικούς, με βιβλία ...απλα την ρίχνω για λίγο σε χειμερία νάρκη αλλα πάντα επανέρχεται για να με κάνει ανήμπορη να κανω τα απλα καθημερινά πράγματα. Χωρίς να θέλω να θίξω κάποιον θα ήθελα συμβουλές απο κάποιον που το εχει βιώσει και ξέρει πως είναι, δεν θα ήθελα θεωρητικές συμβουλές, αυτές τις έχω βαρεθεί, νομίζω ότι μονο κάποιος που εχει βρεθεί σε αυτή τη θεςη μπορεί να καταλάβει ποςο δύσκολο είναι αυτο που περνάω. Δεν ξέρω πια πως μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό μου και διαρκώς απομονώνομαι, οταν δεν είναι στη δουλεια θέλω απλα να είμαι κλεισμένη σπιτι, να κλαίω και να είμαι ξαπλωμένη...κουράστηκα, έχω χάσει πια καθε ελπίδα ότι θα γίνω κάποια στιγμή φυσιολογική. Παλεύω με το τέρας 30+ χρόνια κι απο ότι καταλαβαίνω θα συνεχίζω να παλεύω με αυτο όσα χρόνια θα ζήσω ακόμα, κρίμα
9
 
 
 
 
σχόλια
Αγαπητέ/ή φίλε/η έχω ξεπεράσει την κατάθλιψη και όχι μόνο μία φορά...Η κατάθλιψη είναι ασθένεια και ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ με το σωστό ΨΥΧΙΑΤΡΟ (αυτό να ψάξεις πρώτα) και βεβαίως με φαρμακετυική αγωγή, αν ο γιατρός σου τον οποίον θα έχεις πρώτα εμπιστευτεί, την κρίνει απαραίτητη. Ενας συνδυασμός ψυχοθεραπείας με συνεδρίες και κατάλληλης φαρμακευτικής αντικαταθλιπτικής αγωγής είναι το όπλο κατά της κατάθλιψης. Θέλει λίγο χρόνο στην αρχή ώσπου να αρχίσει να λειτουργεί, αλλά πίστεψέ με ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ!!!Ψάξε τον κατάλληλο ψυχίατρο συζήτα πρώτα διεξοδικότατα μαζί του και αυτός θα καταλήξει στο είδος της θεραπείας. Προσοχή μόνο στην επιλογή γιατρού, επειδή από εμπειρία γνωρίζω πως δεν είναι όλοι κατάλληλοι. Πάρε πρώτα συστάσεις, ψάξε βρες κι αν δε σου κάνει κάποιος για α΄ή β΄λόγο, πήγαινε σε άλλον μέχρι να νιώσεις ότι μαζί του μπορείς να συνεργαστείς.Μην προσπαθείς με βιβλία αυτοβοήθειας, και ΜΗΝ ΑΚΟΥΣ όσους σου λένε ότι "όλα είναι μέσα στο μυαλό σου, βγες μια βόλτα, πήγαινε ένα ταξίδι" κλπ κλπ Είναι σα να έχεις πνευμονία και σου λένε βγες μια βόλτα και θα σου περάσει..Για τα περι θρησκείας που αναφέρθηκαν πιο πάνω δεν έχω λόγια.. για ασθένεια μιλάμε όχι για την προσωπική πίστη του καθενός..οπότε οι θρησκευόμενοι να μην δίνουν συμβουλές σε ζητήματα ιατρικής φύσεως. Για αυτό υπάρχει μια επιστήμη που λέγεται ΙΑΤΡΙΚΗ.
Σε καταλαβαινω απολυτα, γιατι και γω ειμαι 36 και τα τελευταια 2 χρονια νιωθω να στανιαρω. Αργα μεν, αλλα σταθερα. Ειχα περιοδους καλες στο παρελθον, αλλα οσο θυμαμαι τον εαυτο μου, οσο χαρουμενος και να ημουν απο μικρος, οσο μεγαλωνα με "κερδιζε" η θλιψη. Απο την εμπειρια μου και απο συζητησεις με αλλους που ειχαν το ιδιο θεμα, οσο κλισε και να ακουγεται, η ηλικια των 30+ για την καταθλιψη ηταν η πιο ζορικη. Η πιο σκοτεινη ωρα ειναι πριν την αυγη, που λενε. ΑΠΛΑ προτεινω να ξαναπας σε ειδικο. Περασα και γω φασεις με κουβεντες με φιλους, διαβαζοντας βιβλια, ψαχνοντας στο ιντερνετ. Με βοηθησαν σε φασεις, αλλα μονο με τη βοηθεια καποιου ειδικου πηρα τα πανω μου. Μη νομιζεις, ειναι να βρεις και τον καταλληλο ειδικο. Αμα εχεις παει σε εναν μονο, δοκιμασε με καποιον αλλον. Πχ το 2004 εκανα με αλλον για κανα 2χρονο και το 2012 αρχισα με αλλον. Ιτ'ς οκ βασικα και η καταθλιψη. Διαδικασια του εαυτου ειναι για να ξεμπουκωσει απο τα σκατα που εχει ρουφηξει απο μικρος. Και γραψε στα αποτετοια σου τους αλλους που λενε "ελα μωρε, πως κανεις ετσι?", "ολα στα μυαλο ειναι" και το αγαπημενο μου απο γονεις και τη γενια τους: "εμεις δεν ειχαμε τιποτα και ειμαστε μια χαρα!"!!!(!!!) Οποιος δεν το εχει βιωσει, απλα ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ. Λοιπον δωσε στον εαυτο σου χωρο και χρονο να κανει τη διαδικασια του και βοηθησε τον με το να πας σε ειδικο. Αυτο προτεινω. Και ιτ'ς οκ! Γενικως. :)
Ίσως να αναζητήσεις βοήθεια σε κάποιον καλό πνευματικό και να του μιλήσεις για το θέμα σου. Η απελπισία δεν χωράει στην Ορθοδοξία. Χωρίς να είμαι ειδικός,απλώς λέω μια γνώμη.Καλή δύναμη!
Εγώ κατέθεσα απλώς τη γνώμη μου.Εξάλλου ποιος είναι καταλληλότερος από το να δώσει απαντήσεις από τη θρησκεία στα θέματα της ψυχής σε ένα κόσμο που κυριαρχεί η ύλη.Οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι πολλές φορές έχουν αποτύχει να βοηθήσουν τους ασθενείς τους. Και όχι μόνο αυτό τους φόρτωναν με φάρμακα, όπου νεότερες έρευνες λένε ότι οδηγούν στην αυτοκτονία. Εννοείται δεν τσουβαλιάζω όλους σε ένα σακί. Απλώς προτείνω να ψάξει και εκεί. Υγ: Εάν θέλεις απάντησε στην κυρία της εξομολόγησης και πρότεινε της κάτι, από ότι να διαβάζει τις διαφωνίες μας.
Αν ειχα κατι που θα την βοηθουσε θα της εγραφα. Δυστυχως δεν εχω ομως. Αμα εχεις πονοκεφαλο να πηγαινεις στον πνευματικο να σου διαβαζει τοτε. Τόσο κολλημενος. Δεν θα το συνεχισω, ειδικα σ'αυτο το ποστ.
Scroll to top icon