ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν υπάρχουν αυτά που λέτε.
Ειδικά οι δεύτερες ομάδες που αναφέρετε δεν υπάρχουν.
Είναι φοιτητικές ομάδες που διοργανώνουν προβολές.
Σινεφίλ ομάδες δεν υπάρχουν και το λέω πολύ σοβαρά.
Αν εννοείτε ομάδες τύπου Ίριδας ας πούμε, ήμουν γραμμένος παλιά κι ακόμα πηγαίνω σε προβολές.
Κι αυτή ομάδα κινηματογραφική ή μάλλον πιο σωστά κινηματογραφική λέσχη των φοιτητών του Πανεπιστημίου Αθηνών είναι.
Σινεφίλ ομάδες να πηγαίνουν για ταινίες δεν υπάρχουν. Εκτός αν εννοείτε τα ΚΑΠΗ που έρχονται εκδρομές με πούλμαν και μπορεί να βρεθούν και σε κανα θέατρο ή σινεμά στα πλαίσια επίσκεψης.
Σε κανένα μέρος προβολών που πάω ή σε φεστιβάλ (κι έχω γυρίσει σχεδόν τα πάντα εδώ και 25 χρόνια στην Αθήνα, από την εφηβεία μου δηλαδή και μετά) δεν υπάρχουν σινεφίλ ομάδες που να πηγαίνουν στοχευμένα για ταινίες.
Όσο για φιλαναγνωστική ομάδα δεν υπάρχει, τουλάχιστον απ' όσο ξέρω. Κι έχω ψάξει.
Κάποιες κυρίες που μένουν σε διάφορες περιοχές στήνουν απλώς με άλλες κυρίες (κυρίως της γειτονιάς τους) διάφορες λέσχες ανάγνωσης που διαβάζουν όλες μαζί συγκεκριμένα βιβλία και τα συζητούν ή καλούν τους συγγραφείς τους μετά για ομιλία.
Ή εκδοτικοί οίκοι στα πλαίσια εμπορικών προωθήσεων κάποιων βιβλίων και κάποιων συγγραφέων τους, παίρνουν κάποιες πρωτοβουλίες και κάποιοι συγγραφείς τους στήνουν κάποιες λέσχες όπου διαβάζουν συγκεκριμένα βιβλία και τα συζητούν μετά.
Ή διαβάζουν τα βιβλία του συγγραφέα ο οποίος έστησε τη λέσχη στα πλαίσια προωθητικών ενεργειών μαζί με τον εκδοτικό του οίκο.
Παρέες δηλαδή, φίλοι πάνε σε τέτοιες λέσχες.
Δεν υπάρχουν φιλαναγνωστικές ομάδες που να πηγαίνουν στοχευμένα σε παρουσιάσεις βιβλίων ή να προτείνουν τα μέλη κάποια βιβλία που τους αρέσουν και να τα συζητάνε μεταξύ τους.
Έχω πάει σε άπειρες συνεντεύξεις συγγραφέων και παρουσιάσεις βιβλίων.
Και πάλι φιλικές παρέες πάνε σε αυτά, όχι φιλαναγνωστικές ομάδες.
Τέλος πάντων. Ευχαριστώ για την πρόταση. Να είστε καλά.

Αν υπάρχουν τότε δεν με ενδιαφέρει να παρακολουθήσω δημοτικές λέσχες ανάγνωσης. Κι εκεί παρέες πηγαίνουν ή φίλοι μεταξύ τους ή γείτονες αναγνώστες.
Δεν θα πάει ένας άνθρωπος με σκοπό να κάνει παρέα και θα βρει άτομα να τον εντάξουν στην παρέα τους.
Ας πούμε ότι είμαι εγώ λάθος, κανένα πρόβλημα.
Αλλά δεν με ενδιαφέρει καθόλου μα καθόλου να πάω κάπου να διαβάζω ό,τι αποφασίσει η λέσχη ανάγνωσης. Αγαπώ τα βιβλία που επιλέγω να διαβάσω.
Το να πάω να συμμετέχω σε μια συζήτηση μιας ώρας μια φορά την εβδομάδα σχετικά με ένα βιβλίο που έχει επιλέξει ο εκάστοτε άνθρωπος που τρέχει τη λέσχη δεν με ενδιαφέρει. Να πω δηλαδή τη γνώμη μου πάνω στο βιβλίο όταν έρθει η σειρά μου να εκφέρω άποψη για πέντε-δέκα λεπτά και τέρμα.
Και στο τέλος ο καθένας θα φύγει με την παρέα που ήρθε. Και ο μόνος μόνος.
Τέλος πάντων είναι δύσκολο να γίνει αντιληπτό από ανθρώπους που δεν βιώνουν χρόνια μοναξιά. Ναι η αλήθεια είναι πως δεν θέλω να αλλάξω τίποτα στη ζωή μου. Όπως το λέτε. Όσες φορές πήγα να αλλάξω, έφαγα τα μούτρα μου.
Έχω λοιπόν κάθε δικαίωμα τώρα που έγινα μεσήλικας να μην επιθυμώ να αλλάξω τίποτα.
Κανένας δεν ενδιαφέρθηκε να μου φέρει καμία αλλαγή οπότε δεν υπάρχει κανένας λόγος να προσπαθώ για κάτι μάταιο.
Μέχρι και tae kwon do μ' είχε γράψει η μητέρα μου στα νεανικά μου χρόνια για να ''σκληραγωγηθώ'' και να κάνω παρέες. Και τα είχα πάει και καλά κι ας μην έχω καμία σχέση με την κουλτούρα των πολεμικών τεχνών και τον αθλητισμό γενικότερα. Έπαιρνα ζώνες στο άθλημα αβέρτα.
Αλλά ναι όταν βλέπεις πως κανένας δεν ενδιαφέρεται να μείνει δίπλα σου, όχι επειδή δεν σε χωνεύει απαραίτητα αλλά επειδή του παρουσιάζεται μια νέα ευκαιρία στη ζωή του κι έχει κάτι καλύτερο να κάνει ή να φύγει γι' αλλού, τότε ναι έχεις δικαίωμα από ένα σημείο και μετά να θες μόνο τη μοναξιά σου που ήταν η μοναδική παρέα που δεν σε πούλησε από την αρχή.
Είμαι λάθος, δεν πειράζει. Και σωστός όταν ήμουν δεν κέρδισα κάτι.
Να είστε καλά, ευχαριστώ για τις συμβουλές.