Λίγα 24ώρα μετά το καθηλωτικό live των Einstürzende Neubauten, αποφάσισα να ψάξω τα κιτάπια μου, προσπαθώντας να θυμηθώ από που είχα ανακαλύψει τους πρωτοπόρους Γερμανούς Industrial μουσικούς. Από τη μία ο ήχος αυτός ήταν αρκετά αντιεμπορικός για να παιχτεί στο (περιορισμένο και τότε) εναλλακτικό ραδιόφωνο, από την άλλη ήταν δύσκολο να φιλοξενηθεί στις σελίδες των δύο κραταιών μουσικών περιοδικών της εποχής (αρκετά ακραίο για το ΠΟΠ+ΡΟΚ, όχι τόσο κοντά στον παραδοσιακό σκληρό ήχο του Metal Hammer). Ωστόσο, ένα έντυπο, που πέρασε σαν κομήτης και ίσως το θυμούνται λίγοι, το Razor είχε κάνει ένα πολύ ωραίο αφιέρωμα. Ένα περιοδικό που πιθανότατα λόγω έλλειψης ταυτότητας (στις σελίδες του έβρισκες με την ίδια ευκολία άρθρα για τους Napalm Death όσο και για τους Depeche Mode) κυκλοφόρησε μόλις 4 τεύχη. Προσωπικά θεωρώ ότι ήταν απλά πολύ μπροστά για την εποχή του (τόσο όσον αφορά στο περιεχόμενο όσο και στην αισθητική του), με αποτέλεσμα να μην μπορεί δυστυχώς να επιβιώσει.
