Σαν ένας πολίτης της νότιας Ευρώπης, από τα σύνορα της Ευρώπης, δεν είμαι υπερήφανος για την σημερινή Ευρώπη. Είμαι χαρούμενος γιατί οι κάτοικοι του βορρά μπορούν ν' απολαμβάνουν τα επιτεύγματα της Ευρώπης και τις ισχυρές αξίες της όπως είναι μια κοινότητα ειρήνης, μ' ελευθερία, δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα, κράτος δικαίου και μια σημαντική οικονομική δύναμη με ασύγκριτα επίπεδα κοινωνικής προστασίας και πρόνοιας.
Η ευρωπαϊκή ενότητα ξεκίνησε σαν ένα όραμα λίγων και μετουσιώθηκε σε ελπίδα των πολλών. Μόνο που οι ηγέτες εκείνοι έδιναν υποσχέσεις και δέσμευαν πάνω από όλα αυτούς που τις έδιναν και όχι αυτούς που τις πίστευαν. Η Ευρώπη έγινε ξανά μία, αλλά για ποιους; Σήμερα, μπορεί να είμαστε ενωμένοι και δυνατότεροι, εκατομμύρια άνθρωποι σε όλη την Ευρώπη να επωφελούνται από τη ζωή σε μια διευρυμένη Ένωση που έχει ξεπεράσει τις παλιές διαφορές, αυτό όμως δεν ισχύει για τους πολίτες της νότιας Ευρώπης.
Αυτό που χαρακτηρίζει την σημερινή Ευρώπη, είναι το πλήθος των ανθρώπων της που δεν ενδιαφέρονται για την δυστυχία των άλλων. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για την εχθρικότητα της Ευρώπης, απέναντι σε χώρες του νότου, όπως είναι η Ελλάδα. Ωστόσο ελάχιστοι μιλούν για το πρώτο κύμα κατάρρευσης της Αλληλεγγύης, ανάμεσα στα κράτη, βασικός όρος της Συνθήκης της Λισαβόνας. Η απληστία είναι ο μεγάλος αδελφός της αδιαφορίας, που οδηγεί αναπόφευκτα προς την καταστροφή και σε μια Ευρώπη τεχνοκρατική, γραφειοκρατική και εντελώς ξένη προς τις ιδρυτικές της αξίες. Για τις χώρες που αρνούνται να υποκύψουν η τιμωρία θα είναι υποχρεωτική λιτότητα, χάος στις αγορές, περιορισμοί στην κίνηση κεφαλαίων. Η βόρεια Ευρώπη ''έσωσε'' την νότια με προγράμματα διάσωσης, αλλά οδήγησε την Ελλάδα στην μεγαλύτερη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οικονομική και κοινωνική κρίση, χάνοντας σε περίοδο ειρήνης πάνω από το 25% του ΑΕΠ της μέσα σε τέσσερα χρόνια, από το 2010 μέχρι και το 2014. Αλλά οι πολίτες της Ευρώπης, έμαθαν με τον καιρό ότι έπρεπε να διασωθούν οι τράπεζες, να κοινωνικοποιηθούν οι ζημιές τους και να ιδιωτικοποιηθούν τα κέρδη τους, έμαθαν ότι η αυξανόμενη ανισότητα, καρατομεί τις κοινωνίες των πολιτών της, αποσταθεροποιεί τις οικονομίες τους και αποσαθρώνει τη δημοκρατία.
Η Ευρώπη έγινε οικονομική δύναμη για χάρη των ισχυρών και το λόμπι των επιχειρήσεων• δεν έχει καμιά σχέση με πολιτισμικά ιδεώδη και παράδοση. Όμως η σημερινή Ευρώπη αυτό που δεν μπορεί να προβλέψει είναι, πού θα καταλήξει η επερχόμενη άνοδος του νεοφασισμού και η άνοδος των ακροδεξιών κομμάτων και με ποιο τρόπο η Ένωση θ' αντιμετωπίσει αυτές τις πρωτοφανείς προκλήσεις, τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο όσο και στο εσωτερικό της, όπως είναι οι περιφερειακές συρράξεις, η τρομοκρατία, οι αυξανόμενες μεταναστευτικές πιέσεις, οι επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή, οι κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες και με ποιο τρόπο θ' αντιμετωπίσει τις προκλήσεις σε έναν ταχέως μεταβαλλόμενο κόσμο και να προσφέρει στους πολίτες της ασφάλεια, αλλά και νέες ευκαιρίες. Με πιο τρόπο και για ποιους πολίτες μιλάτε;
Πριν ακόμα εκδηλωθεί η κρίση χρέους, το πρόβλημα της ευρωπαϊκής ταυτότητας, φάνηκε από την αδυναμία ψήφισης του Ευρωσυντάγματος και από την αδυναμία τύπωσης των νέων τραπεζογραμματίων του Ευρώ, που απεικονίζονται παράθυρα και πύλες, συμβολίζοντας το ανοιχτό πνεύμα και το πνεύμα συνεργασίας, οι γέφυρες την επικοινωνία μεταξύ των λαών της Ευρώπης, καθώς και μεταξύ της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου, ενώ θα έπρεπε να τυπώσουν χαρτονομίσματα με την μορφή ενός Ομήρου, ενός Δάντη, ενός Περικλή, ή ενός Έρασμου, Βολτέρου, Νεύτωνα, Σαίξπηρ ή Ουγκώ, Δάντη και Θερβάντες, δηλώνοντας την κοινή κληρονομιά της Ευρώπης, όπως είναι οι Ελληνορωμαϊκές ρίζες της, τα μουσεία της, τα πανεπιστήμιά της, οι βιβλιοθήκες της, ο πολιτισμός της. Δεν είναι τα πεδία μαχών που αφάνισαν εκατομμύρια αθώους πολίτες στα μεγαλύτερα σφαγεία του 20ου αιώνα. Αν θέλει να επιβιώσει η Ευρώπη στο μέλλον, θα χρειαστεί μια νέα ομάδα ευφυών ηγετών Μετά- Αναγεννησιακών, Νέο-Διαφωτιστών, οι οποίοι προς το παρόν δεν έχουν κάνει αισθητή την παρουσία τους.
Στην εποχή των αλλαγών οι οικονομικές δυνατότητες των εγγονιών μας έχουν εξαλειφτεί και οι οικονομικές συνέπειες της ειρήνης κοστίζουν αρκετά για τη χώρα μου. Δεν σας πιστεύω πλέον και δεν μπορείτε να με πείσετε αλλά και ούτε και να με ''ψήσετε'' ότι ως προς το θεματολόγιο της Ρώμης το 2017, όταν δηλώνατε ότι θα καταβάλλετε προσπάθειες για να υλοποιήσετε:
· ασφαλή και προστατευμένη Ευρώπη
· ευημερούσα και βιώσιμη Ευρώπη
· κοινωνική Ευρώπη
· ισχυρότερη Ευρώπη
Το επιτακτικό ερώτημα που τίθεται είναι για ποιους; Και δεν έχετε απαντήσει ακόμα για το μεταναστευτικό και τις δραματικές επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή. Γιατί να σας ψηφίσω λοιπόν;
Είμαι πλέον πεπεισμένος ότι το μέλλον της Ευρώπης βρίσκεται στα χέρια σας και ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί το καλύτερο μέσο για την επίτευξη των στόχων σας. Δεσμεύομαι ότι πλέον δεν θα σας υπακούω, ότι δεν θ' ανταποκρίνομαι στις ανησυχίες και στις ικεσίες σας για να σας ψηφίσω. Εγώ ο πολίτης, από τα σύνορα της Ευρώπης, μιας Ευρώπης των πολλών ταχυτήτων πλέον, των πολλών επιλογών αλλά και των λίγων δυνατοτήτων. Αν έχετε ενωθεί για το καλύτερο, τώρα είναι η ευκαιρία να το αποδείξετε, διαφορετικά η Ευρώπη που ονειρεύεστε δεν θα είναι το κοινό μας μέλλον, αλλά ένα απέραντο σφαγείο από πολεμικές συγκρούσεις.
