Τον Βονιφάτιο τον Μομφερατικό τον ξέρεις; Όχι ε; Ωραία! Γιατί ακριβώς αυτό είναι το επιχείρημα μου!! Όταν είσαι αγχωμένος η λύση στο πρόβλημα σου έχει ονοματεπώνυμο: Βονιφάτιος ο Μομφερατικός! Κάθεσαι στην παραλία της Θεσσαλονίκης στεναχωρημένος. Σκέφτεσαι τη ζωή σου και τα αδιέξοδα της. Προβλήματα οικονομικά, σχέσεων, ακόμα και υπαρξιακά. Νιώθεις πως μεγαλώνεις και δεν έχεις καταφέρει να νιώσεις τη γαλήνη που πάντα κυνηγούσες. Η ζωή σου περνάει , τελειώνει μέρα με την ημέρα κι εσύ πότε δεν κατάφερες κάτι σημαντικό. Πότε θα τα καταφέρεις; Πότε θα εκπληρώσεις όλα όσα πίστευες ότι θα πετύχεις όταν ήσουν μικρό παιδί; Πότε η ζωή σου θα αποκτήσει νόημα;
Βονιφάτιος ο Μομφερατικός! Αυτό έχω να σου πω! Τα κατάφερε πολύ καλύτερα από εσένα κι όμως δεν τον ξέρεις καν! Στα ίδια χώματα που εσύ τώρα κινείσαι κι αγχώνεσαι, εκείνος ήταν ο αδιαφιλονίκητος άρχοντας. Κι όμως ίσως και να είναι η πρώτη φορά που διαβάζεις το όνομά του! Ναι ναι τώρα ίσως να τον γκούγκλαρες ήδη και να είδες ότι ήταν Λατίνος και Σταυροφόρος και ίσως όχι και τόσο καλός άνθρωπος...όμως αυτό δεν αλλάζει αυτό που σου λέω! Ήταν βασιλιάς στα ίδια χώματα που εσύ τώρα λογίζεις ως σημαντικές τις έγνοιες σου. Είχε κι εκείνος και έγνοιες και επιτυχίες πολύ μεγαλύτερες από τις δικές σου! Όμως, αναπόφευκτα, τον κατάπιε ο χρόνος...
Να η λύση σου! Μην αγχώνεσαι! Πότε δεν θα είσαι τόσο πετυχημένος όσο εκείνος. Κι όμως ακόμα και εκείνος πέρασε στη λήθη της ιστορίας! Ούτε καν που τον γνώριζες!! Οπότε προς τι το άγχος; Ανακάτεψε με το καλαμάκι τον καφέ σου και χάζεψε το Θερμαϊκό που απλώνεται μπροστά σου! Δεν είσαι παρά μια λεπτομέρεια στο ποτάμι της ιστορίας. Μια ύπο..λεπτομέρεια. Συνειδητοποίησε το!
Η ίδια θέα που απλώνεται μπροστά σου ήταν κάποτε αποκλεισμένη από τα τείχη της πόλης. Και ήταν τόσο ζωντανό και αληθινό όλο αυτό, όσο η πραγματικότητα που βιώνεις εσύ τώρα. Υπήρχαν άνθρωποι που ζούσαν τότε στην πόλη σου. Με τις φωνές τους, τις μυρωδιές τους και τις κινήσεις τους. Με τα αλλιώτικα ρούχα τους και τις αλλιώτικες τους λέξεις. Τόσο αληθινοί όσο είσαι εσύ τώρα. Απλά αυτοί αποτελούν πλέον παρελθόν. Όπως θα αποτελείς κι εσύ για τις επόμενες γενιές. Και ήταν τότε η Θεσσαλονίκη, σε αυτό το ιστορικό επεισόδιο που σου περιγράφω, πρωτεύουσα! Ήταν πρωτεύουσα του βασιλείου που έφερε το όνομα της! Κι έφτανε το Βασίλειο της Θεσσαλονίκης μέχρι τη νότια Ελλάδα. Ναι μπορεί να μην το ήξερες κι αυτό (τόσο αμείλικτος είναι ο χρόνος) όμως υπήρξε εποχή που η Θεσσαλονίκη ήταν η έδρα ενός μεγάλου Βασιλείου! Κι άρχοντας του Βασιλείου αυτού ήταν (καλά το μάντεψες!) ο Βονιφάτιος! Τόσο σημαντικός υπήρξε! Κι ήταν τόσο αληθινά και δεδομένα όλα αυτά όσο ο .. Ντάισελμπλουμ κι ο Τσακαλώτος και τα ονόματα που απασχολούν τη δική σου καθημερινότητα.
Κι όμως! Στο βλέμμα της ιστορίας όλα αυτά δεν ήταν παρά ένα πετάρισμα των βλεφάρων. Τόσο διήρκησαν! Τόσο θα διαρκέσεις κι εσύ! Γι' αυτό σου λέω! Την επόμενη φορά που θα αγχωθείς, την επόμενη φορά που θα νιώσεις μικρός, ασήμαντος και πρόσκαιρος μην στεναχωρηθείς! Είσαι όντως! Αλλά να μη σε παραλύσει αυτό! Να σε απελευθερώσει! Κι αν δεις κάποιον φίλο σου ζαλισμένο από τις έννοιες και τα προβλήματα της δικής του πρόσκαιρης πραγματικότητας ξέρεις πλέον τι να κάνεις. Χτύπα του κανα-δυό φορές φιλικά την πλάτη και ψιθύρισέ του στο αυτί το γνωστό σου πλέον ονοματεπώνυμο..
Αντώνης
σχόλια