Το παρακάτω κείμενο είναι γραμμένο με την τεχνική του flash fiction (ιστορία σε λίγες λέξεις).
«Από τον δρόμο ανάβλυζε μια ζέστη. Ήταν περίπου 7 το απόγευμα, μα ο ήλιος ήταν τόσο δυνατός που ένιωθες λες και ήταν μεσημέρι. Αποφάσισε να πάει μια βόλτα στο Θησείο. Κατέβηκε στη στάση του μέτρο και περίμενε.
Τριγύρω του κοιτούσε ανθρώπους με ζωγραφισμένα τα προβλήματα στο πρόσωπο τους. Έβλεπε διαφορετικούς ανθρώπους μα παντού τις ίδιες φάτσες. Επιβιβάστηκε στο μέτρο και κάθισε σε μια θέση δίπλα στο παράθυρο. Καθώς αποκρινόταν από τις ράγες, το βλέμμα του μετατοπίστηκε σε μια προσφυγόπουλα που καθόταν με το παιδί της, με σκισμένα ρούχα όμως με ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπο τους.
Κατέβηκε στη στάση και ανέβηκε στο Θησείο. Είδε τον ήλιο να λάμπει ξανά και χαμογέλασε. Κάποιοι άνθρωποι πρέπει να δέχονται αυτά που έχουν. Ένιωθε ευτυχισμένος.»
