Όπως και ο φασισμός έτσι και η δημοκρατία είναι εσωτερική υπόθεση. Η δημοκρατία στους ανθρώπους είναι κάτι τόσο μακρινό όσο και κάποια μορφή νερού που λένε ότι βρέθηκε στον Άρη. Ο φασισμός τόσο κοντά, σαν το τρεχούμενο νερό της βρύσης. Μας αρέσει στους ανθρώπους πίσω από θετικές έννοιες να κρύβουμε το πραγματικό σκοτάδι της ύπαρξης μας. Δηλώνουμε αριστεροί, χριστιανοί, δημοκράτες, εθνικοσοσιαλιστές, αντιφασίστες, σοσιαλδημοκράτες, πράσινοι, κόκκινοι, αλλά και συγγραφείς... με βαθιά κουλτούρα, ζωγράφοι... μουσικοί... αθλητές, πολιτικοί, φιλάνθρωποι κλπ. Μέχρι και ο όρος φασισμός υποκρύπτει μια θετική έννοια, αυτή της ανωτερότητας.
Απαιτείται ευφυΐα και ακεραιότητα χαρακτήρα, που τελούν υπό εξαφάνιση όσο και οι τίγρεις της Αφρικής, για να κατανοήσουμε την ασημαντότητα μας στο σύμπαν. Ότι είμαστε φιλοξενούμενοι από μια αόρατη δύναμη σε έναν άγνωστο πλανήτη και αποδεικνυόμαστε κακοί επισκέπτες. Ότι κάποια στιγμή θα αποβληθούμε από το σύμπαν, όπως οι κακοί και ανάγωγοι μαθητές σε μια υπερκόσμια τάξη.
Ο άνθρωπος είναι ένα ζώο που έπεσε στην παγίδα που έστησε στον εαυτό του. Ο πολιτισμός χωρίς αξίες, νοημοσύνη και αντίληψη είναι ένας λάκκος κακός που έσκαψε στη ζούγκλα ένας δυστυχώς ανόητος και πήγε και έπεσε ο ίδιος μέσα. Ποτέ κανένα ον δεν πήρε απλόχερα τόσο μεγάλη ευκαιρία για να τη σπαταλήσει τόσο εύκολα.
Οι μόνοι που δε φοβάμαι είναι οι φυλακισμένοι, οι άστεγοι, οι πόρνες, οι τρελοί και οι κοινωνικά στιγματισμένοι. Απ' αυτούς τουλάχιστον ξέρεις τι να περιμένεις και μπορεί τουλάχιστον να ακούσεις και μια κουβέντα αληθινή. Τον γιο της πλύστρας τον φοβάμαι, τον γιο του εφοπλιστή επίσης.
Συνεχίζουμε επομένως να πηγαίνουμε στο Κολωνάκι επειδή έχει "καλό κόσμο", ενώ τα κόμπλεξ και οι νευρώσεις εκπέμπουν μία ακατανόητη δυσωδία, κάτω από τα "φρου-φρου και αρώματα", σαν βόθρος που ξεχείλισε. Πέη κουνιούνται απελπισμένα, μικρότερα από το μέγεθος ενός πούρου. Μουνιά, που στο εσωτερικό τους εμπεριέχουν καλά ακονισμένα ξυράφια, ανταποκρίνονται. Το Μπουρνάζι και ο Εύοσμος "αδιάβατος περιοχή". Δεν έχει και τόσο καλό κόσμο εκεί γιατί είναι φτωχαδάκια, αφελείς (με την έννοια "ξέρω τα πάντα από όσα μου επιτρέπουν να μάθω"). Ο νέος Ανεμοδουράς σήμερα ("Ε, άϊ στο διάολο, που θα γεννηθώ!") θα έβαζε τον Μικρό Ήρωα να κάνει πρόστυχο σεξ με την Κατερίνα.
Κενό. Μίσος. Υποταγή.
Ο Χριστός δεν περπατά πια σε αυτόν τον πλανήτη πάνω στη θάλασσα γιατί σιχαίνεται τις πετρελαιοκηλίδες. Μπορεί ο Άρης να του χρησιμεύσει στο μέλλον. Σιγοβράζει εκεί στον παράδεισο και περιμένει πότε θα πάρει πάλι έξοδο για να έρθει αυτή τη φορά να μας σταυρώσει.
σχόλια