Σαίξπηρ. <<Σονέτο 77>>

Τα νιάτα πως διαβαίνουν θα σου πει ο καθρέφτης,

και το ρολόι πώς φεύγουν οι ακριβές στιγμές σου-

τη σκέψη σου οι λευκές σελίδες θα κρατήσουν,

κι απ ΄ ό, τι γράψεις ένα δίδαγμα θα πάρεις.

Πιστά ρυτίδες ο καθρέφτης θα σου δείξει,

που κάποιους τάφους ανοιχτούς θα σου θυμίσουν,

και θα σε μάθει αργός ο ίσκιος στο ρολόι

πως προχωρεί προς την αιωνιότητα ο Χρόνος.

Πρέπει να εμπιστευθείς σε τούτα τ ΄ άδεια φύλλα

όσα η ανάμνησή σου δεν μπορεί να σώσει-

και κάποτε θα δεις μεγάλα αυτά τα τέκνα

της σκέψης σου, που έτσι ξανά θα τη γνωρίσεις.

Όσες φορές κοιτάξεις τον καθρέφτη, το ρολόι,

θα ωφεληθείς και θα γεμίζουν οι σελίδες.

Είναι αλήθεια πως οι νέοι σήμερα σνομπάρουν και οι περισσότεροι βρίσκουν την ποίηση αποκρουστική πολλές φορές ακόμη τους φαντάζει αστεία. Ειδικά όσον αφορά τον Σαίξπηρ, στο άκουσμά του ονόματός του,  στις μέρες μας προκαλεί αντικείμενο χλευασμού!

Δεν ξέρω τι είναι αυτό που ωθεί τους νέους και τη σημερινή δική μου γενιά να αντιδρούν έτσι και να είναι τόσο ενάντια, στη ποίηση. Ίσως να φταίει ο τρόπος διδασκαλίας στα σχολεία, αλλά ας μην γελιόμαστε, ποιος τρόπος θα μου πείτε; Οι Δάσκαλοι και οι Καθηγητές οι περισσότεροι, έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά, έχουν ήδη παραιτηθεί από καιρό απ΄ αυτό  που λέμε σε διδάσκω, σου δίνω τη γνώση, σε καθοδηγώ, σου δείχνω και έναν άλλο κόσμο, τον κόσμο των τεχνών και των γραμμάτων. Αλλά όχι, δεν γράφω για να τα βάλω με το εκπαιδευτικό σύστημα που υπάρχει εδώ και χρόνια στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, στη χώρα μας. Αυτό το κάνουν άλλοι, πολύ καλύτερα από εμένα.

Για μένα η ποίηση είναι κατάθεση ψυχής, είναι η πάλη ανάμεσά στο είναι και στο φαίνεσθε. Είναι ο τρόπος που ένας άνθρωπος, στη περίπτωση μας, ένας ποιητής, δείχνει με τον δικό του μοναδικό τρόπο, μέσα από το μεγαλείο και τη σημασία και την μαγεία που προσδίδει στις λέξεις, το πώς αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα της εποχής του κάθε φορά, τη δική του αντίληψη απέναντι στα πράγματα,  απέναντι στην ίδια τη ζωή. Πολλές φορές είναι μια μάχη έναντι του φόβου για την μοναξιά, έναντι του θανάτου. Είναι η έντονη βροχή  συναισθημάτων που έχουν μέσα τους και η μανία τους να ακουμπήσουν τις σκέψεις τους σε κόλλες λευκές μόνο και μόνο, για να πάψουν να είναι λευκές.  Η ποίηση είναι η δύναμη των λέξεων.

Για μένα η ποίηση χωρίζεται σε δύο κατηγορίες. Στην Εύκολη  και στη Δύσκολη. Η εύκολη, είναι εκείνη που αμέσως με καταφέρνει να γίνω ένα, να ταυτιστώ με το ποίημα. Η δύσκολη,  είναι εκείνη που σε λούζει από την ομορφιά των αμέτρητων λαβύρινθων, των μεταφορών, τις φράσεις και λέξεις που σχηματίζουν ομοιοκαταληξίες, ένας κόσμος άγνωστος που με τραβάει να τον γνωρίσω και να χαθώ στη δύναμη της ποίησης και στο τέλος να αναρωτηθώ κατά πόσο με άγγιξε; Ποιες καινούριες λέξεις με ακούμπησαν; Να στοχαστώ την ανάγκη του ποιήματος για το λόγο που ξεδιπλώθηκε στο χαρτί. Να στοχαστώ τη φιλοσοφία του ίδιου του Ποιητή.

Δεν γράφω επίτηδες για τον Σαίξπηρ  γιατί έχω κάποια  λατρεία στον Σαίξπηρ. Το ποίημα αυτό βρέθηκε να το διαβάζω τυχαία και αμέσως με έβαλε σε σκέψεις. Αμέσως ένιωσα θλίψη και αμέσως με έφερε αντιμέτωπη μπροστά στο μεγαλύτερο μου φόβο.

Φοβάμαι τη μέρα που τα χρόνια θα έχουν περάσει από πάνω μου καθώς θα αφήνει στο σώμα και την ψυχή μου τα σημάδια του, φοβάμαι τη στιγμή που τα μάτια της ψυχής μου δουν και αντιληφθούν όσα ήθελα να κάνω και δεν έκανα, όσα ήθελα να ζήσω και δεν έζησα, μήπως πίκρανα και απογοήτευσα πολλούς, μήπως δεν έδειξα όσο έπρεπε την αγάπη μου, το σ ΄ αγαπώ αν το είπα όσες φορές έπρεπε ή δεν έπρεπε; Πόση σοφία πήρα; Πόσο την άγνοια κινδύνου ένιωσα; Μήπως πολύ λίγο; Υπερβολικά πολύ;

Ο Σαίξπηρ θεωρεί ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε τη φθορά που προκαλεί ο χρόνος, αφού η φθορά αυτή είναι οι ίδιες οι εμπειρίες μας, είμαστε εμείς, και έτσι για να μη ξεχνάμε ποιοι είμαστε ή ποιοι θα γίνουμε, τι καλύτερο από το να καταγράφεις τις σκέψεις σου, τις γνώσεις που αποκτάς όσο ζεις. Ο Σαίξπηρ για μένα μοιάζει να έχει εξοικειωθεί ήδη με τον Χρόνο όταν έγραφε αυτούς τους στοίχους.

Ο Χρόνος όμως ταυτόχρονα γίνεται Φίλος και Εχθρός.

Θέλω να γίνει ο καλύτερος μου Φίλος.

Πόσοι από εσάς έχετε εξοικειωθεί μαζί του; Για πόσους από εσάς παραμονεύει σαν  ένας ύπουλος εχθρός;

Πόσοι από εσάς νιώσατε στο συγκεκριμένο ποίημα, την Εύκολη ποίηση, μέσα από τα δικά μου μάτια και τα μάτια της ψυχής του Σαίξπηρ;

Υ. Γ. : Θέλω να το αφιερώσω σε κάποιον από Lifo που φαίνεται να είναι λάτρης της Τέχνης και των Γραμμάτων τον Πάνο Μιχαήλ