Δεν ξέρω τι να αφηγηθώ για σένα· παρ' όλ' αυτά, θα γράψω. Είναι περίεργο να μη μπορείς να περιγράψεις τι νιώθεις για κάποιον με τον οποίο έχεις μοιραστεί στιγμές, λόγια, σκέψεις και είναι ακόμα πιο πρωτόγνωρο για μένα να μη μπορώ να εξηγήσω τι νιώθω για εσένα. Απλά, και πολύ επιπόλαια, μπορεί να πει κάποιος τρίτος ότι είμαι ερωτευμένη μαζί σου, αλλά αυτό είναι κάτι επιφανειακό και κατά πάσα πιθανότητα ψευδές. Το σώμα μου αναζητά το άγγιγμά σου και το στόμα μου θέλει να ξανανιώσει τα χείλη σου πάνω του. Κάποιες στιγμές έχω την απόλυτη ανάγκη να νιώσω τα χέρια σου να σφίγγουν ξανά με πάθος τους γοφούς μου και να μου ξεκουμπώνεις με δυσκολία το σουτιέν. Αυτό, βέβαια, είναι το ένα κομμάτι σου που με έλκει και με κάνει να σε σκέφτομαι τα βράδια που ξαπλώνω στο κρεβάτι, πάνω στο οποίο λίγο καιρό πριν γνώρισα το σώμα σου κι εσύ το δικό μου. Θυμάσαι άραγε; Eγώ θυμάμαι την κάθε στιγμή, το κάθε άγγιγμα και φιλί που μου έδωσες κι εκείνα που σου ανταπέδωσα.
Όσο για το άλλο κομμάτι σου που μου λείπει το ίδιο με το πρώτο, είναι αυτό που δε γνώρισα ποτέ. Είναι ο εαυτός σου, εκείνος πίσω από τον άντρα που προσπαθεί να με σαγηνέψει και να με κάνει να τον ερωτευτώ τρελά. Νιώθω πως με ξέρεις τόσο, πως διαβάζεις την κάθε μου κίνηση, την καταλαβαίνεις και αντιδράς ανάλογα, όμως εγώ δε γνωρίζω τίποτα για σένα κι αυτό με φοβίζει. Ναι, γνωρίζω τα ενδιαφέροντα, τη δουλειά, το όνομά σου, αλλά δεν ξέρω εσένα. Και θέλω να σε μάθω, μη με ρωτάς γιατί· κάποιες φορές δεν υπάρχει μόνο μια απάντηση και κάποιες άλλες δεν υπάρχει καμία. Έτσι όπως βρίσκομαι διχασμένη ανάμεσα σε σένα και στα θέλω μου, μου είναι αδύνατο να ξέρω γιατί σε θέλω τόσο, ή αν τελικά σε θέλω και όλα αυτά δεν είναι απλά μια φενάκη του μυαλού.
Ας πάμε πίσω τώρα, σ' εκείνο το πρώτο βλέμμα που ανταλλάξαμε, τότε που σε είδα να κοιτάς με αφοσίωση την οθόνη του υπολογιστή και σκέφτηκα πως δεν έχω καμία πιθανότητα μαζί σου. «Πολύ όμορφος για σένα», σκέφτηκα. Έκανα λάθος όπως αποδείχθηκε. Κι εσύ με κοίταξες, δεν ξέρω πότε αλλά ξέρω ότι το έκανες, αν και ποτέ δεν το παραδέχτηκα στον εαυτό μου. Είναι καλύτερα να λες πως κάτι δε συνέβη, σε γλιτώνει από πολλές απογοητεύσεις. Και πίστεψέ με, εκείνη την περίοδο δεν χρειαζόμουν άλλες.
Για να μιλάμε χύμα, όπως λες κι εσύ, με καυλώνεις. Αλλά μετά και πάνω από αυτό είναι το πρόσωπό σου. Δεν ξέρω τι ακριβώς έχει, αλλά θέλω να σε κοιτάζω συνέχεια. Ίσως να είναι τα μάτια σου, που ενώ με κοιτάζουν είναι τόσο απόμακρα, δε με αφήνουν να δω βαθιά μέσα τους. Σε θέλω μέσα μου με όλους τους πιθανούς τρόπους, το σεξ είναι ο πιο ευθύς και ίσως ο πιο ευχάριστος, ο πιο ανώδυνος, αλλά πίστεψέ με, θέλω να με πονέσεις. Η απουσία σου με πονά και η παρουσία σου, αν και με ανακουφίζει προσωρινά, μου δίνει ακόμα μεγαλύτερο πόνο, διότι η καρδιά σου απουσιάζει από τις συναντήσεις μας. Κάποτε είχα πει σε μια μακρινή φίλη ότι ερωτευόμαστε μουσικούς, διότι ντύνουν με ήχο τα όνειρά μας κι εσύ με τη μουσική σου το κατάφερες αυτό πριν ακόμα ανταλλάξουμε τις πρώτες μας κουβέντες. Δε νιώθεις έτσι. Το ξέρω, μου το είπες, όμως τότε όταν σου είπα ότι δε μπορώ να συνεχίσω, γιατί δε με άφησες; Θα ήθελα να πιστέψω σε κάτι όμορφο, αλλά και πάλι θα είναι σα να προσπαθώ να κρύψω τη σκόνη κάτω από το χαλί, αντί να τη σκουπίσω.
Αν πιστεύεις ότι αυτό είναι μια ερωτική εξομολόγηση, συνέχισε. Εσύ τουλάχιστον μπορείς να της δώσεις κάποιο όνομα, αλλά μην είσαι σίγουρος ποτέ για το τι μπορεί να είναι τελικά. Είναι απλά σκέψεις όμορφα τακτοποιημένες πάνω σε ένα κομμάτι χαρτί το οποίο θα μείνει καλά κρυμμένο σε κάποιο φάκελο στο συρτάρι μου. Είναι πολύ συγκρατημένο στο συναίσθημα, βαθιά εξομολογητικό, μέσα στην ανάγκη μου να καταλάβω κι εγώ τι συμβαίνει μεταξύ μας. Είναι πολύ νωρίς ακόμα, ίσως όμως και πολύ αργά, αυτό εξαρτάται μόνο από εμάς. Το γνωρίζω, ζούμε στην εποχή στην οποία το να παραδεχτείς τα συναισθήματά σου, είναι παρόμοιο του να περπατάς σε ένα τεντωμένο σκοινί, ενώ δεν είσαι επαγγελματίας ακροβάτης. Τα κρύβουμε λοιπόν τόσο καλά μέσα μας, που όταν έρχεται η ώρα να τα παραδεχτούμε ξεχνάμε ακόμα και το όνομά τους.
Όλο αυτό το παραληρηματικό κείμενο λοιπόν, είναι απλά και μόνο λέξεις. Γιατί τα πάντα είναι λέξεις κι εσύ τότε μου είπες ότι τα πάντα είναι αριθμοί. Ακόμα διαφωνώ μαζί σου.
σχόλια