Startups: μόδα, ευκαιρία, επιχειρείν ή ματαιοδοξία;
Όχι μόνο η Κρίση αλλά και το φαινόμενο startup έχει χτυπήσει και την Ελλάδα. Εκεί ο κάθε λογής startuper εναποθέτει τις ελπίδες του. Δεν έχει προλάβει να συνέλθει από το χτύπημα της Κρίσης, αλλά αυτό καθόλου δεν τον εμποδίζει να φορτσάρει. Ξεκινά με 6η και τσίτα το γκάζι.
Η Κρίση του έκλεψε τη δουλειά, η Τράπεζα απειλεί να του πάρει το σπίτι, οι Πολιτικοί του έκλεψαν τα όνειρα και αυτός παραδομένος τα έδωσε όλα. Ακόμα και τις πινακίδες πήγε και κατέθεσε.
Αυτός που ήταν Ιππότης της ασφάλτου καβαλώντας Cayenne, ιδρώνει κάνοντας πεταλιές. Προσηλυτίστηκε στο Τάγμα των Ποδηλατών κατεβαίνοντας σε πορείες για τα δικαιώματά του.
Με αυτή τη στροφή στην ποιότητα, στρόφαρε και στην καριέρα του. Τέρμα η υποταγή στη στυγνή εκμετάλλευση των εργοδοτών. Θα γίνει ένας νέος επιχειρηματίας με ιδανικά.
Ο πρότερος φουσκωμένος από σιλικόνη βίος του δίνει τη σκυτάλη σε όραμα à la Silicon Valley. Φαντασιώνεται επιτυχίες και επιχειρηματικό θρίαμβο. Ελπίζει σε επενδύσεις. Ορέγεται δημιουργικές συνεργασίες. Αρπάζει το βαλιτσάκι του και βρίσκει νέα στέκια: Meet In 5', Open Coffee και τα ρέστα δικά τους. Είναι έτοιμος να δοξαστεί.
Το ξεχειλωμένο Εγώ του συνεχίζει το παραλήρημα. Η Κρίση δεν του δίδαξε τίποτα. Δεν μπορεί να δει την αλήθεια. Όχι επειδή η αλήθεια πονά, αλλά γιατί ποτέ του δεν έμαθε να τη διαβάζει. Κατέληξε να γίνει ένας αναλφάβητος με διδακτορικό. Ποζάρει στο φακό με χαμόγελο πολλά υποσχόμενο. Μπορεί μια φωνή μέσα του να έχει ξελαρυγγιαστεί φωνάζοντάς του να σταματήσει για λίγο, αλλά η απαστράπτουσα ματαιοδοξία του δεν έχει χρόνο για χάσιμο.
Είναι λάτρης των γυαλιστερών ονείρων. Τίποτα δεν θα επιβραδύνει τους ρυθμούς του...
