Είμαι σίγουρη πως κι εσύ, όπως κι εγώ έχεις να θυμάσαι μερικούς πρώην... διαφορετικοί μεταξύ τους και πότε πότε παρόμοιοι, σα διαφορετικά χρώματα στην παλέτα της ζωής μας. Χρώματα που ανακατεύονται μεταξύ τους πάνω μας και μας αφήνουν ένα στίγμα, άλλοι μικρό κι άλλοι μεγάλο.
Αλήθεια, όταν αγαπάς κάποιον και χωρίζεις (ακόμα κι αν είσαι εσύ το άτομο που χωρίζει) πού πάει η αγάπη; Τη θάβεις μέσα σου; Τη φυλάς και τη διπλασιάζεις για τον επόμενο ή μήπως του τη δίνεις μαζί του πεσκέσι; Μάλλον λίγο απ' όλα αυτά μαζί αλλά όπως και να' χει, το καλό με την αγάπη είναι πως ποτέ δεν τελειώνει, έχεις πάντα αρκετή για όλους, το κακό είναι ότι καμιά φορά ξεχνάμε να δώσουμε και λίγη στον εαυτό μας, γιατί αν εσύ πρώτα δε γουστάρεις τον εαυτό σου, δε θα το κάνει κανείς!
Το περίεργο με τους πρώην είναι πως όλοι τους έχουν και φαντάσματα! Τα φαντάσματα ξεπηδάνε μέσα από φωτογραφίες, τοποθεσίες, μυρωδιές, και φυσιογνωμίες αγνώστων. Και κάπως έτσι μελαγχολείς στη μέση δρόμων και εμπορικών, ανάμεσα σε καφέδες με φίλους, σε τρένα και μετρό ή στα ασφαλή όρια του ζεστού σου κρεβατιού. Τι να κάνει τώρα ο Ορφέας; Λες να είναι ευτυχισμένος; Λες να τα έχει με καμία ή κανέναν άλλο; Πού να πήγε για διακοπές; Να βρήκε δουλειά; Κι αλήθεια να συνεχίζει να φιλάει τόσο ωραία;
ΧΕΣΤΗΚΑΜΕ! Ουρλιάζει ο λογικός εαυτός σου αλλά, το άλλο μέρος του εγκεφάλου σου (ναι ναι αυτό της κατίνας που τόσο καλά κρύβεις) διατάζει τα χέρια να ψάξουν το προφίλ του στο facebook, ποιος του κάνει "like" στις φώτο, πού έκανε check in, πώς περνάει; Κι αλήθεια, να συνεχίζει να φιλάει τόσο ωραία; Κι έπειτα, η σειρά των αφόρητων εγωκεντρικών ερωτήσεων του τύπου, "Λες να ερωτεύτηκε κάποια άλλη περισσότερο;", ενώ αν το σκεφτείς μέσα σου, πραγματικά χέστηκες, γιατί κι εσύ στην πορεία ερωτεύτηκες κάποιον άλλο περισσότερο. Ώσπου ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνό σου και είναι αυτός, ρε λες να είναι τηλεπάθεια;
Όχι, απλά είναι κάτι αντίστοιχο με το νόμο του Μέρφι και λέγεται "Ο νόμος των πρώην". Αλάνθαστος, βασανιστικός και χωρίς εξαιρέσεις! Οι πρώην όπως και τα φαντάσματά τους άλλωστε, έχουν την κακή συνήθεια να εμφανίζονται εκεί που δεν τους σπέρνουν, έτσι λίγο για να σου ταράξουν την ησυχία και να σε πάνε πίσω.
Σίγουρα θα αγαπάς τους πρώην επειδή σου θυμίζουν μια πτυχή του εαυτού σου, μια περίοδο και χρόνια που λείπουν, κι αυτός είναι ίσως και ο λόγος που δύσκολα τους λες "όχι". Όμως, η ζωή συνεχίζεται, και είναι πολύ όμορφη και σύντομη για να αναλώνεσαι μπροστά σε οθόνες ή να περπατάς με παρωπίδες στους δρόμους αναζητώντας την ασφάλεια του ξαναζεσταμένου. Το' φαγες μια, το' φαγες δυο, αλλά το πολύ το κύριε ελέησον, το βαριέται κι ο παπάς!
Καλό χειμώνα σε όλους και μην ξεχνάτε ν' αφήνετε τα σίγουρα και να πάτε εκεί που τρέμουν τα πόδια σας!
σχόλια