Ξεχασμένοι από το θεό
- Ψηλέ, πάω κυλικείο θες κάτι;
- Ένα τοστάκι βρε Σοφάκι. Ενάμιση ευρώ κάνει.
Στο Σάκη αρέσει να κόβει βόλτες πάνω-κάτω στο διάδρομο. Είναι αλήτης και ταυτόχρονα κάτι σαν κλητήρας. Ξέρει σε κάθε θάλαμο ποιος μένει. Κυκλοφορεί με ανοιχτή ζακέτα, χωρίς να φοράει μπλούζα από μέσα. Το κεφάλι του είναι ξυρισμένο στα πλάγια, έχει σαρκώδη χείλη και δυο μεγάλα πράσινα μάτια. Σε μια άλλη ζωή ο Σάκης και εγώ θα ήμασταν ζευγάρι. Θα κάναμε παιδί και θα είχε και αυτό πράσινα μάτια! Χτυπάω το κουδούνι. Κολλάει τη μούρη της στο τζάμι της κλειδωμένης πόρτας η συνονόματη μου, η Σοφία.
Γεια σου Λιάνη με τα Rayban μου φωνάζει και γελάει. Η Σοφία έχει χαρωπό πρόσωπο, αφελή μάτια και τη βρίσκει να φοράει τη ζώνη πάνω από το αφαλό, λίγο κάτω από το στήθος. Της αρέσουν οι τυρόπιττες. Τα τοστ τα σνομπάρει γιατί δεν είναι τόσο χορταστικά. Η Σοφία που λέτε φοράει βραχιολάκια. Με ρώτησε αν μου άρεσαν. Της είπα πως κάποτε, έφτιαχνα και εγώ βραχιολάκια με μπιχλιμπίδια και τα έδινα να τα φοράνε χέρια που δούλευαν ακατάπαυστα. Όταν κουνιόντουσαν τα χέρια, τα βραχιολάκια κουδούνιζαν. Κάθε θάλαμος έχει κάγκελα. Είναι δωμάτιο και φυλακή μαζί. Πρόσωπα κολλάνε πάνω στα κάγκελα ατενίζουν και αναστενάζουν. Δεν ξέρω αν η πραγματική φυλακή είναι ένα δωμάτιο με κάγκελα ή μια ψυχή που έχει γίνει θρύψαλα. Μπορούν τα ψυχοφάρμακα να κολλήσουν τα σπασμένα κομμάτια;
Ο Σάκης και η Σοφία κυκλοφορούν ανάμεσα μας. Θα τους συναντήσεις σε μια στάση λεωφορείου, σε ένα παγκάκι μιας πλατείας. Δε ζητάνε πολλά. Ίσως θελήσουν να σου κάνουν τράκα ένα τσιγάρο, να τους πάρεις ένα τοστ, να τους σκάσεις ένα χαμόγελο. Μη τους αγνοείς, μη του βάζεις στο περιθώριο. Είναι πολύ εύκολο να γίνεις ένας Σάκης ή μια Σοφία. Η απόσταση που μας χωρίζει ένα άλμα από τη λογική στο χάος. Εκτός και αν χρειάζεται να συναντηθούμε όλοι από την ίδια πλευρά της λίμνης για να κατανοήσουμε…
